< Ἠσαΐας 47 >

1 Κατάβα και κάθησον επί του χώματος, παρθένε θυγάτηρ της Βαβυλώνος· κάθησον κατά γής· θρόνος πλέον δεν είναι, θυγάτηρ των Χαλδαίων· διότι δεν θέλεις πλέον ονομασθή απαλή και τρυφερά.
E IHO ilalo, a e noho ma ka lepo, e ke kaikamahine puupaa o Babulona, E noho ma ka honua, aoho noho alii, e ke kaikamahine o Kaledea; No ka mea, aole oe e hea hou ia he puloku, a palupalu.
2 Πίασον τον χειρόμυλον και άλεθε άλευρον· εκκάλυψον τους πλοκάμους σου, γύμνωσον τους πόδας, εκκάλυψον τας κνήμας, πέρασον τους ποταμούς.
E lawe i ka mea kaapalaoa, a e kaa hoi i ka palaoa, E wehe i kou pale maka, e waiho aku ka huakapu, E wehe i ka uha, a e hele ae i kela aoao o na muliwai.
3 Η γύμνωσίς σου θέλει εκκαλυφθή· ναι, η αισχύνη σου θέλει φανή· εκδίκησιν θέλω λάβει και δεν θέλω φεισθή άνθρωπον.
E weheia auanei kou hena, a e ikeia hoi kou wahi hilahila; E hoopai io no wau, aole e pakele kekahi kanaka ia'u.
4 Του Λυτρωτού ημών το όνομα είναι, Ο Κύριος των δυνάμεων, ο Άγιος του Ισραήλ.
O ko kakou Hoolapanai, o Iehova o na kaua kona inoa, O ka Mea Hemolele hoi o ka Iseraela.
5 Κάθησον σιωπώσα και είσελθε εις το σκότος, θυγάτηρ των Χαλδαίων· διότι δεν θέλεις πλέον ονομάζεσθαι, Η κυρία των βασιλείων.
E noho ekemu ole oe, a e hele aku hoi, a iloko o ka pouli, E ke kaikamahine o ko Kaledea; No ka mea, aole oe e kapa hou ia. He haku wahine o na aupuni.
6 Ωργίσθην κατά του λαού μου, εμίανα την κληρονομίαν μου και παρέδωκα αυτούς εις την χείρα σου· πλην συ δεν έδειξας εις αυτούς έλεος· σφόδρα εβάρυνας τον ζυγόν σου επί τον γέροντα.
Ukiuki aku la au i ko'u poe kanaka, Ua hoohaumia au i ko'u poe hooilina, Ua haawi hoi au ia lakou iloko o kou lima; Aole oe i hoike aku i ke aloha ia lakou, Ua hookaumaha oe i kau auamo maluna o ka mea elemakule.
7 Και είπας, εις τον αιώνα θέλω είσθαι κυρία· ώστε δεν έβαλες ταύτα εν τη καρδία σου ουδέ ενεθυμήθης τα έσχατα αυτών.
Ua olelo no oe, E mau loa no ko'u noho haku wahine ana; Aole hoi oe i manao i keia mau mea ma kou naau, Aole i noonoo i kona hope.
8 Τώρα λοιπόν άκουσον τούτο, η παραδεδομένη εις τας τρυφάς, η κατοικούσα αμερίμνως, η λέγουσα εν τη καρδία σου, Εγώ είμαι και εκτός εμού ουδεμία άλλη· δεν θέλω καθήσει χήρα και δεν θέλω γνωρίσει ατέκνωσιν.
Nolaila, e hoolohe mai oe i keia, e ka mea olioli, Ka mea e noho makau ole ana; Ka mea olelo ma kou naau, Owau ana no, aohe mea e ae, ke kaawale au; Aole au e noho wahine kanemake ana, Aole hoi au e ike i ka lilo keiki ana,
9 Τα δύο ταύτα θέλουσι βεβαίως ελθεί επί σε εξαίφνης εν μιά ημέρα, ατέκνωσις και χηρεία· θέλουσιν ελθεί επί σε καθ' ολοκληρίαν διά το πλήθος των μαγειών σου, διά την μεγάλην αφθονίαν των γοητευμάτων σου·
Aka, e kau hoohikilele mai no keia mau mea elua maluna ou, ma ka la hookahi, O ka lilo keiki ana, a me ka wahinekanemake ana: E kau loa mai no ia mau mea maluna ou ma ka oiaio maoli, No ka nui o kou kilokilo ana, a no ka nui loa o kou hoopiopio ana.
10 διότι εθαρρεύθης επί την πονηρίαν σου και είπας, δεν με βλέπει ουδείς. Η σοφία σου και η επιστήμη σου σε απεπλάνησαν· και είπας εν τη καρδία σου, Εγώ είμαι και εκτός εμού ουδεμία άλλη.
Ua hilinai no hoi oe ma kou hewa; A ua olelo no oe, Aohe mea ike mai ia'u. O kou akamai, a me kou ike, ua hookahuli ia ia oe; A ua olelo no oe maloko o kou naau, Owau ana no, aohe mea e ae, ke kaawale au.
11 Διά τούτο θέλει ελθεί κακόν επί σε, χωρίς να εξεύρης πόθεν γεννάται· και συμφορά θέλει πέσει κατά σου, χωρίς να δύνασαι να αποστρέψης αυτήν· και όλεθρος θέλει ελθεί, αιφνιδίως επί σε, χωρίς να εξεύρης.
Nolaila, e hiki mai no ka hewa maluna ou, Aole oe e ike i kahi e hiki mai ai; E haule mai no ka popilikia maluna ou, Aole hiki ia oe ke kala aku ia. E hele hoohikilele mai no ka make maluna ou, Aole oe e ike aku.
12 Στήθι τώρα με τας γοητείας σου και με το πλήθος των μαγειών σου, εις τας οποίας ηγωνίσθης εκ νεότητός σου· αν δύνασαι να ωφεληθής, αν δύνασαι να υπερισχύσης.
E ku mai hoi oe me kou hoopiopio ana, A me kou kilokilo ana, he nui loa, Me ka mea au i hooikaika'i, mai kou wa opiopio mai; Ina paha e hiki ia oe ke hoopomaikaiia, Ina paha e ku lanakila oe.
13 Απέκαμες εν τω πλήθει των βουλών σου. Ας σηκωθώσι τώρα οι ουρανοσκόποι, οι αστρολόγοι, οι μηνολόγοι προγνωστικοί, και ας σε σώσωσιν εκ των επερχομένων επί σε.
Ua luhi no oe i ka nui loa o kou kukakuka ana: E ku mai ano na kilolani, a me na kilokilohoku, a me na mea haiouli ma ka malama, A e hoola hoi ia oe, mai ka mea e hiki mai ana maluna ou.
14 Ιδού, θέλουσιν είσθαι ως άχυρον· πυρ θέλει κατακαύσει αυτούς· δεν θέλουσι δυνηθή να σώσωσιν εαυτούς από της δυνάμεως της φλογός· δεν θέλει μείνει άνθραξ διά να θερμανθή τις ουδέ πυρ διά να καθήση έμπροσθεν αυτού.
Aia hoi, e like auanei lakou me ka opala, Na ke ahi no lakou e hoopau; Aole lakou e hoopakele ia lakou iho, mai ka mana o ka lapalapa ahi; Aole e koe ana ka lanahu ahi i mea e mahaua'i, Aole ahi e koe, i noho kekahi imua o ia.
15 Τοιούτοι θέλουσιν είσθαι εις σε εκείνοι, μετά των οποίων εκ νεότητός σου εκοπίασας, οι έμποροί σου· θέλουσι φύγει περιπλανώμενοι έκαστος εις το μέρος αυτού· ουδείς θέλει σε σώσει.
Pela auanei ia oe, ka poe au i hana pu ai, Kou poe kalepa hoi, mai kou wa opiopio mai: E auwana no kela mea keia mea i kona aoao iho, Aohe mea e hoola ia oe.

< Ἠσαΐας 47 >