Ἠσαΐας 2
1 Ο λόγος, ο γενόμενος δι' οράματος εις τον Ησαΐαν τον υιόν του Αμώς, περί του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ.
The things that Isaiah son of Amoz perceived in a vision, concerning Judah and Jerusalem.
2 Εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων και υψωθή υπεράνω των βουνών και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό,
It will be in the last days that the mountain of Yahweh's house will be established as the highest of the mountains, and it will be raised up above the hills, and all the nations will flow to it.
3 και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ.
Many peoples will come and say, “Come, let us go up to the mountain of Yahweh, to the house of the God of Jacob, so he may teach us some of his ways, and we may walk in his paths.” For out of Zion will go the law, and the word of Yahweh from Jerusalem.
4 Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.
He will judge between the nations and will render decisions for many peoples; they will hammer their swords into plowshares, and their spears into pruning hooks; nation will not lift up sword against nation, nor will they train for war any longer.
5 Οίκος Ιακώβ, έλθετε και ας περιπατήσωμεν εν τω φωτί του Κυρίου.
House of Jacob, come, and let us walk in the light of Yahweh.
6 Βεβαίως συ εγκατέλιπες τον λαόν σου, τον οίκον Ιακώβ, διότι ενεπλήσθησαν της ανατολής και έγειναν μάντεις ως οι Φιλισταίοι, και συνηνώθησαν μετά των τέκνων των αλλοφύλων.
For you have abandoned your people, the house of Jacob, because they are filled with customs from the east and they practice divination like the Philistines, and they shake hands with sons of foreigners.
7 Και η γη αυτών ενεπλήσθη αργυρίου και χρυσίου, και δεν είναι τέλος των θησαυρών αυτών ενεπλήσθη η γη αυτών και ίππων, και δεν είναι τέλος των αμαξών αυτών.
Their land is full of silver and gold, and is there no limit to their wealth; their land also is full of horses, nor is there limit to their chariots.
8 Και η γη αυτών ενεπλήσθη από ειδώλων ελάτρευσαν το ποίημα των χειρών αυτών, εκείνο το οποίον οι δάκτυλοι αυτών έκαμον
Their land also is full of idols; they worship the craftsmanship of their own hands, things that their own fingers have made.
9 και ο κοινός άνθρωπος υπέκυψε και ο μεγάλος εταπεινώθη και δεν θέλεις συγχωρήσει αυτούς.
The people will be bowed down, and individuals will fall down; therefore do not raise them up.
10 Είσελθε εις τον βράχον και κρύφθητι εις το χώμα, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού.
Go into the rocky places and hide in the ground from the terror of Yahweh and from the glory of his majesty.
11 Οι υπερήφανοι οφθαλμοί του ανθρώπου θέλουσι ταπεινωθή, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει υποκύψει· μόνος δε ο Κύριος θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα.
The lofty gaze of man will be brought low, and the pride of men will be brought down, and Yahweh alone will be exalted on that day.
12 Διότι ημέρα Κυρίου των δυνάμεων θέλει επέλθει επί πάντα αλαζόνα και υπερήφανον και επί πάντα υψωμένον και θέλει ταπεινωθή
For there will be a day of Yahweh of hosts against everyone who is proud and raised up, and against everyone who is arrogant—and he will be brought down—
13 και επί πάσας τας κέδρους του Λιβάνου τας υψηλάς και επηρμένας και επί πάσας τας δρυς της Βασάν,
and against all the cedars of Lebanon that are high and lifted up, and against all the oaks of Bashan.
14 και επί πάντα τα υψηλά όρη και επί πάντα τα υψωμένα βουνά,
That day of Yahweh of hosts will be against all the high mountains, and against all the hills that are lifted up,
15 και επί πάντα πύργον υψηλόν και επί παν τείχος περιπεφραγμένον,
and against every high tower, and against every impregnable wall,
16 και επί πάντα τα πλοία της Θαρσείς και επί πάντα τα ηδονικά θεάματα.
and against all the ships of Tarshish, and against all beautiful sailing vessels.
17 Και το ύψος του ανθρώπου θέλει υποκύψει, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει ταπεινωθή· μόνος δε ο Κύριος θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα.
The pride of man will be brought low, and the haughtiness of men will fall; Yahweh alone will be exalted on that day.
18 Και τα είδωλα θέλουσιν ολοκλήρως καταστραφή.
The idols will completely pass away.
19 Και αυτοί θέλουσιν εισέλθει εις τα σπήλαια των βράχων και εις τας τρύπας της γης, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού, όταν εγερθή διά να κλονίση την γην.
Men will go into the caves of the rocks and the holes of the ground, from the terror of Yahweh, and from the glory of his majesty, when he rises to terrify the earth.
20 Εν εκείνη τη ημέρα θέλει ρίψει ο άνθρωπος εις τους ασπάλακας και εις τας νυκτερίδας τα αργυρά αυτού είδωλα και τα χρυσά αυτού είδωλα, τα οποία έκαμεν εις εαυτόν διά να προσκυνή·
On that day people will throw away their idols of silver and of gold that they have made for themselves to worship—they will throw them away to the moles and bats.
21 διά να εισέλθωσιν εις τας σχισμάς των βράχων και εις τα σπήλαια των πετρών, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού, όταν εγερθή διά να κλονίση την γην.
The people will go into the crevices in the rocks and into the clefts of the ragged rocks, from the terror of Yahweh and from the glory of his majesty, when he rises to terrify the earth.
22 Παραιτήθητε από ανθρώπου, του οποίου η πνοή είναι εις τους μυκτήρας αυτού διότι εις τι είναι άξιος λόγου;
Stop trusting in man, whose life-breath is in his nostrils, for what does he amount to?
