< Προς Εβραιους 6 >

1 Διά τούτο αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα, χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων και πίστεως εις Θεόν,
Ngarud, iti panangpanawtayo iti immuna a nasursurotayo maipanggep iti mensahe ni Cristo, masapul nga agtultuloytayo iti panagtaeng, saantayo manen nga ipasdek ti pundasion iti panagbabawi manipud kadagiti awan serserbina nga ar-aramid ken ti pammati iti Dios,
2 της διδαχής των βαπτισμών και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών και της κρίσεως της αιωνίου. (aiōnios g166)
wenno ti pundasion iti sursuro maipapan iti panagbautisar, ti panangipatay kadagiti ima, ti panagungar dagiti natay, ken agnanayon a pannaka-ukom. (aiōnios g166)
3 Και τούτο θέλομεν κάμει, εάν επιτρέπη ο Θεός.
Aramidentayonto met daytoy no ipalubos ti Dios.
4 Διότι αδύνατον είναι οι άπαξ φωτισθέντες και γευθέντες της επουρανίου δωρεάς και γενόμενοι μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος
Ta saan a mabalin a mapasamak kadagiti naminsanen a nalawlawagan, a nakaraman iti nainlangitan a sagut, dagiti nakibingay iti Espiritu Santo,
5 και γευθέντες τον καλόν λόγον του Θεού και τας δυνάμεις του μέλλοντος αιώνος, (aiōn g165)
ken dagiti nakaraman iti nasayaat a sao ti Dios ken dagiti pannakabalin iti mapasungad a panawen, (aiōn g165)
6 και έπειτα παραπεσόντες, αδύνατον να ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντες εις εαυτούς τον Υιόν του Θεού και καταισχύνοντες.
ken kalpasanna, immadayoda—saan a mabalin a maisublida manen iti panagbabawi. Daytoy ket gapu ta inlansada manen ti Anak ti Dios para kadakuada, pinagbalinda isuna a maysa a banag a pagkakatawaan dagiti tattao.
7 Διότι γη, ήτις πίνει την πολλάκις ερχομένην επ' αυτής βροχήν και γεννά βοτάνην ωφέλιμον εις εκείνους, διά τους οποίους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίαν παρά Θεού·
Paraburan ti Dios ti daga a mangsagepsep iti tudo a masansan nga agtinnag ket mangpatubo iti mula a makatulong kadagiti nangtrabaho iti daga.
8 όταν όμως εκφύη ακάνθας και τριβόλους, είναι αδόκιμος και πλησίον κατάρας, της οποίας το τέλος είναι να καυθή.
Ngem no mangipaay kadagiti nasiit a ruot ken sabong, awan serserbi daytoy ken agpeggad iti pannakailunod. Aggibus a mapupuoran.
9 Περί υμών δε, αν και λαλώμεν ούτως, αγαπητοί, είμεθα πεπεισμένοι ότι έχετε τα καλήτερα και συνεχόμενα με την σωτηρίαν.
Uray no agsaokami iti kastoy, patgek a gagayyem, naallukoykami kadagiti nasasayaat a banag maipapan kadakayo ken dagiti banbanag a maipanggep iti pannakaisalakan.
10 Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες.
Ta saan a nakillo ti Dios tapno lipatenna dagiti aramidyo ken ti ayat nga impakitayo gapu iti naganna, a pinagserbianyo dagiti namati ken agtalinaed nga agserbi kadakuada.
11 Επιθυμούμεν δε να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους,
Ken kasta unay ti tarigagaymi a mangipakita koma ti tunggal maysa kadakayo iti isu met la a kinapasnek agingga iti panungpalan nga addaan iti napnoan a panagtalek ken kinatalged.
12 διά να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας.
Saanmi a kayat nga agbalinkayo a sadut, ngem ketdi tuladenyo dagiti agtawid kadagiti kari gapu iti pammati ken panaganus.
13 Διότι ο Θεός, δίδων επαγγελίαν εις τον Αβραάμ, επειδή δεν είχε να ομόση εις ουδένα μεγαλήτερον, ώμοσεν εις εαυτόν,
Ta idi nagkari ti Dios kenni Abraham, insapatana iti bagina, agsipud ta awanen ti natantan-ok ngem kenkuana a mabalin a pagsapataanna.
14 λέγων· Βεβαίως ευλογών θέλω σε ευλογήσει και πληθύνων θέλω σε πληθύνει·
Kinunana, “Awan dua-dua a bendisionankanto, ken paadduekto dagiti kaputotam.”
15 και ούτω προσμείνας με υπομονήν, απήλαυσε την επαγγελίαν.
Iti kastoy a wagas, nagun-od ni Abraham ti naikari kenkuana kalpasan ti naanus a panagur-urayna.
16 Διότι οι μεν άνθρωποι ομνύουσιν εις τον μεγαλήτερον, και ο όρκος είναι εις αυτούς τέλος πάσης αντιλογίας προς βεβαίωσιν.
Ta agkari dagiti tattao iti natantan-ok ngem kadakuada, ti sapata ti mangrisut iti tunggal pagsusuppiatanda.
17 Εις το οποίον ο Θεός, θέλων να δείξη περισσότερον προς τους κληρονόμους της επαγγελίας το αμετάθετον της βουλής αυτού, μετεχειρίσθη μέσον τον όρκον,
No inkeddeng ti Dios nga ipakita iti nalawlawag pay kadagiti agtawid iti kari ti saan nga agbalbaliw a kinatibker ti panggepna, pinatalgedanna daytoy babaen iti maysa a sapata.
18 ώστε διά δύο πραγμάτων αμεταθέτων, εις τα οποία είναι αδύνατον να ψευσθή ο Θεός, να έχωμεν ισχυράν παρηγορίαν οι καταφυγόντες εις το να κρατήσωμεν την προκειμένην ελπίδα·
Inaramidna daytoy tapno babaen kadagiti dua a saan nga agbalbaliw a banag, a saan a mabalin nga agulbod ti Dios, dakami a nagtaray a nagkamang ket maaddaan koma iti napigsa a pammabileg tapno masalimetmetan ti kinatalged a naituding para kadatayo.
19 την οποίαν έχομεν ως άγκυραν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν και εισερχομένην εις το εσωτερικόν του καταπετάσματος,
Addaankami iti kastoy a talged a kas salaknib ken mapangnamnamaan nga angkla dagiti kararuami, talged nga umuneg iti kaunggan a lugar iti likudan ti kurtina.
20 όπου ο Ιησούς εισήλθεν υπέρ ημών πρόδρομος, γενόμενος αρχιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ. (aiōn g165)
Immun-una a simrek ni Jesus iti dayta a lugar para kadatayo, a nagbalin nga agnanayon a kangatoan a padi a kas iti saad ni Melkisedec. (aiōn g165)

< Προς Εβραιους 6 >