Προς Εβραιους 5
1 Διότι πας αρχιερεύς, εξ ανθρώπων λαμβανόμενος, υπέρ ανθρώπων καθίσταται εις τα προς τον Θεόν, διά να προσφέρη δώρα τε και θυσίας υπέρ αμαρτιών,
យះ កឝ្ចិត៑ មហាយាជកោ ភវតិ ស មានវានាំ មធ្យាត៑ នីតះ សន៑ មានវានាំ ក្ឫត ឦឝ្វរោទ្ទេឝ្យវិឞយេៜរ្ថត ឧបហារាណាំ បាបាត៌្ហកពលីនាញ្ច ទាន និយុជ្យតេ។
2 δυνάμενος να συμπαθή εις τους αγνοούντας και πλανωμένους, διότι και αυτός είναι περιενδεδυμένος ασθένειαν·
ស ចាជ្ញានាំ ភ្រាន្តានាញ្ច លោកានាំ ទុះខេន ទុះខី ភវិតុំ ឝក្នោតិ, យតោ ហេតោះ ស ស្វយមបិ ទៅព៌្ពល្យវេឞ្ដិតោ ភវតិ។
3 και διά ταύτην χρεωστεί, καθώς περί του λαού, ούτω και περί εαυτού να προσφέρη θυσίαν υπέρ αμαρτιών.
ឯតស្មាត៑ ការណាច្ច យទ្វត៑ លោកានាំ ក្ឫតេ តទ្វទ៑ អាត្មក្ឫតេៜបិ បាបាត៌្ហកពលិទានំ តេន កត៌្តវ្យំ។
4 Και ουδείς λαμβάνει την τιμήν ταύτην εις εαυτόν, αλλ' ο καλούμενος υπό του Θεού, καθώς και ο Ααρών.
ស ឃោច្ចបទះ ស្វេច្ឆាតះ កេនាបិ ន គ្ឫហ្យតេ កិន្តុ ហារោណ ឥវ យ ឦឝ្វរេណាហូយតេ តេនៃវ គ្ឫហ្យតេ។
5 Ούτω και ο Χριστός δεν εδόξασεν εαυτόν διά να γείνη αρχιερεύς, αλλ' ο λαλήσας προς αυτόν· Υιός μου είσαι συ, εγώ σήμερον σε εγέννησα·
ឯវម្ប្រការេណ ខ្រីឞ្ដោៜបិ មហាយាជកត្វំ គ្រហីតុំ ស្វីយគៅរវំ ស្វយំ ន ក្ឫតវាន៑, កិន្តុ "មទីយតនយោៜសិ ត្វម៑ អទ្យៃវ ជនិតោ មយេតិ" វាចំ យស្តំ ភាឞិតវាន៑ ស ឯវ តស្យ គៅរវំ ក្ឫតវាន៑។
តទ្វទ៑ អន្យគីតេៜបីទមុក្តំ, ត្វំ មល្កីឞេទកះ ឝ្រេណ្យាំ យាជកោៜសិ សទាតនះ។ (aiōn g165)
7 Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειαν αυτού,
ស ច ទេហវាសកាលេ ពហុក្រន្ទនេនាឝ្រុបាតេន ច ម្ឫត្យុត ឧទ្ធរណេ សមត៌្ហស្យ បិតុះ សមីបេ បុនះ បុនវ៌ិនតិំ ប្រត៌្ហនាញ្ច ក្ឫត្វា តត្ផលរូបិណីំ ឝង្កាតោ រក្ឞាំ ប្រាប្យ ច
8 καίτοι ων Υιός, έμαθε την υπακοήν αφ' όσων έπαθε,
យទ្យបិ បុត្រោៜភវត៑ តថាបិ យៃរក្លិឝ្យត តៃរាជ្ញាគ្រហណម៑ អឝិក្ឞត។
9 και γενόμενος τέλειος, κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν, (aiōnios g166)
ឥត្ថំ សិទ្ធីភូយ និជាជ្ញាគ្រាហិណាំ សវ៌្វេឞាម៑ អនន្តបរិត្រាណស្យ ការណស្វរូបោ ៜភវត៑។ (aiōnios g166)
10 ονομασθείς υπό του Θεού αρχιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ·
តស្មាត៑ ស មល្កីឞេទកះ ឝ្រេណីភុក្តោ មហាយាជក ឦឝ្វរេណាខ្យាតះ។
11 Περί του οποίου πολλά έχομεν να είπωμεν και δυσερμήνευτα, διότι εγείνετε νωθροί τας ακοάς.
តមធ្យស្មាកំ ពហុកថាះ កថយិតវ្យាះ កិន្តុ តាះ ស្តព្ធកណ៌ៃ រ្យុឞ្មាភិ រ្ទុគ៌ម្យាះ។
12 Επειδή ενώ ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν του να σας διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού, και κατηντήσατε να έχητε χρείαν γάλακτος και ουχί στερεάς τροφής.
យតោ យូយំ យទ្យបិ សមយស្យ ទីគ៌្ហត្វាត៑ ឝិក្ឞកា ភវិតុម៑ អឝក្ឞ្យត តថាបីឝ្វរស្យ វាក្យានាំ យា ប្រថមា វណ៌មាលា តាមធិ ឝិក្ឞាប្រាប្តិ រ្យុឞ្មាកំ បុនរាវឝ្យកា ភវតិ, តថា កឋិនទ្រវ្យេ នហិ កិន្តុ ទុគ្ធេ យុឞ្មាកំ ប្រយោជនម៑ អាស្តេ។
13 Διότι πας ο μετέχων γάλακτος είναι άπειρος του λόγου της δικαιοσύνης· επειδή είναι νήπιος·
យោ ទុគ្ធបាយី ស ឝិឝុរេវេតិការណាត៑ ធម៌្មវាក្យេ តត្បរោ នាស្តិ។
14 των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες διά την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.
កិន្តុ សទសទ្វិចារេ យេឞាំ ចេតាំសិ វ្យវហារេណ ឝិក្ឞិតានិ តាទ្ឫឝានាំ សិទ្ធលោកានាំ កឋោរទ្រវ្យេឞុ ប្រយោជនមស្តិ។
