Προς Εβραιους 4
1 Ας φοβηθώμεν λοιπόν μήποτε, ενώ μένει εις ημάς επαγγελία να εισέλθωμεν εις την κατάπαυσιν αυτού, φανή τις εξ υμών ότι υστερήθη αυτής.
De ia naa hita musi dudꞌuꞌa naruꞌ, huu Lamatua feꞌe helu nae, Eni atahori nara bisa hahae ao nara ro E. Dadꞌi afiꞌ losa hambu ruma mia hei nda simbo saa fo Lamatualain helu-fuliꞌ naa sa.
2 Διότι ημείς ευηγγελίσθημεν, καθώς και εκείνοι· αλλά δεν ωφέλησεν εκείνους ο λόγος, τον οποίον ήκουσαν, επειδή δεν ήτο εις τους ακούσαντας ηνωμένος με την πίστιν.
Huu hita rena hara-lii maloleꞌ a ena, onaꞌ bei-baꞌi tara renaꞌ a boe. Te huu ara nda ramahere hara-liiꞌ naa sa, de nda hambu saa-saa sa boe.
3 Διότι εισερχόμεθα εις την κατάπαυσιν ημείς οι πιστεύσαντες, καθώς είπεν· Ούτως ώμοσα εν τη οργή μου, δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσίν μου· αν και τα έργα αυτού ετελείωσαν από καταβολής κόσμου.
Huu mete ma tamahere, hita bisa hahae ao tara taꞌabꞌue to Lamatualain. Huu feꞌesaꞌan, Ana helu taꞌo naa neu bei-baꞌi tara, te basa ma Ana namanasa se nae, “Au nda uꞌutataaꞌ mete hei deꞌulakaꞌ mara onaꞌ naa sa ena. Naa de Au sumba-ndoon nggi ae, ‘Hei nda bole rala mi sa, fo hahae ao mara mo Au.” Dadꞌi hita bubꞌuluꞌ tae, leleꞌ Lamatuaꞌ tao lalai no raefafoꞌ, Ana tao memaꞌ fo atahori nara bisa hahae ao nara, fo rasodꞌa raꞌabꞌue ro E.
4 Διότι είπεν εν μέρει τινί περί της εβδόμης ούτω· Και κατέπαυσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού·
Sia dudꞌuit soꞌal Lamatualain tao lalai no raefafoꞌ, nenesuraꞌ soꞌal Lamatualain hahae aon nae, “Lamatuaꞌ ue-tao nala basaꞌ e, boe ma mbilaꞌ neu ma, nandaa no fai ka hitun, Ana hahae aon.”
5 και εν τούτω πάλιν· Δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσίν μου.
Sia tatadꞌaꞌ laen fai, Lamatualain olaꞌ no bei-baꞌi tara nae, “Hei nda bole rala mi sa, fo hahae ao mara mo Au.”
6 Επειδή λοιπόν μένει να εισέλθωσί τινές εις αυτήν, και οι πρότερον ευαγγελισθέντες δεν εισήλθον δι' απείθειαν
Dadꞌi Lamatualain nau fo atahori nara hahae ao nara fo rasodꞌa raꞌabꞌue ro E. Te bei-baꞌi tara mana rena raꞌahuluꞌ hara-lii maloleꞌ naa, ara nda bisa masoꞌ rala reu sa, huu ara nda tao tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun sa.
7 πάλιν διορίζει ημέραν τινά, Σήμερον, λέγων διά του Δαβίδ, μετά τοσούτον καιρόν, καθώς είρηται· Σήμερον, εάν της φωνής αυτού ακούσητε, μη σκληρύνητε τας καρδίας σας.
Te dodꞌoo ma, Lamatuaꞌ pili fai laen, fo atahorin bisa masoꞌ rala reu hahae ao nara ro E. Ana pake baꞌi Daud fo olaꞌ nae, “Faiꞌ ia, mete ma hei rena Lamatualain oꞌolan, afiꞌ tao rala mara manggatee onaꞌ fatu, te rena malolole leo.”
8 Διότι εάν ο Ιησούς σου Ναυή είχε δώσει εις αυτούς κατάπαυσιν, δεν ήθελε μετά ταύτα λαλεί περί άλλης ημέρας.
Leleꞌ baꞌi Daud olaꞌ nae, “Faiꞌ ia”, ana nda dudꞌu faiꞌ fo leleꞌ Yosua no bei-baꞌiꞌ ra ro umbu-ana nara reu risiꞌ Kanaꞌan. Huu leleꞌ baꞌi Daud olaꞌ naꞌo naa, basa se mate dooꞌ ena.
9 Άρα μένει κατάπαυσις εις τον λαόν του Θεού.
Huu naa, hita bubꞌuluꞌ tae, Lamatuaꞌ pili fai laen, fo atahori nara hahae ao nara, fo rasodꞌa raꞌabꞌue ro E.
10 Διότι ο εισελθών εις την κατάπαυσιν αυτού και αυτός κατέπαυσεν από των έργων αυτού, καθώς ο Θεός από των εαυτού.
Ma atahori mana rala neu hahae aon no Lamatualain, ana hahae mia ue-tataon ena, onaꞌ Lamatuaꞌ hahae aon mia ue-tataon nandaa no fai kahitun, leleꞌ Ana tao basa raefafoꞌ ia.
11 Ας σπουδάσωμεν λοιπόν να εισέλθωμεν εις εκείνην την κατάπαυσιν, διά να μη πέση τις εις το αυτό παράδειγμα της απειθείας.
Dadꞌi mihehere fo ama bisa masoꞌ hahae ao mara fo misodꞌa miꞌibꞌue mo Lamatualain. Afiꞌ losa ruma nda hambu rala reu sa, huu nda nau rena Lamatuaꞌ Hara-liin sa, onaꞌ bei-baꞌi tara.
12 Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας·
Huu Lamatualain Dedꞌea-oꞌolaꞌ nara ratudꞌu dꞌala masodꞌa ndoo-tetuꞌ a. Ara raꞌena koasa fo masoꞌ risiꞌ rala tara, fo timba-tai dudꞌuꞌa tara ma basa hihii-nanau tara. Huu dedꞌea-oꞌolaꞌ naa ra memaꞌ tandeꞌ lenaꞌ felas fo mana hina ao-sisiꞌ fo uta ua-kakaluꞌ, seseri ruiꞌ ra, fo tao natangga basa se.
13 και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.
Sia lalai no raefafoꞌ, nda hambu saa neꞌefuniꞌ sia Lamatualain matan sa, Huu Ana nita basaꞌ e meu-meu. Boe ma dei fo hita teu tandaa to E, fo tataa basa tatao-nonoꞌi tara neu E.
14 Έχοντες λοιπόν αρχιερέα μέγαν, όστις διήλθε τους ουρανούς, Ιησούν τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν την ομολογίαν.
Hita musi toꞌu tahereꞌ nemehere tara, huu Lamatualain Anan, Yesus, dadꞌi hita malangga agama monaen mana sia ataꞌ lenaꞌ. Huu Ana sia Lamatualain matan sia sorga ena, fo nasalaꞌe nggita.
15 Διότι δεν έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών, αλλά πειρασθέντα κατά πάντα καθ' ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας.
Ana bisa nasalaꞌe nggita no maloleꞌ, huu Ana nahine nae, hita ia, atahori. Mete ma hambu ruma kokoe-nanasiꞌ fo tao salaꞌ, na, hita tudꞌa neuꞌ ena. Yesus o hambu sosobꞌaꞌ onaꞌ hita boe, te Ana nda tudꞌa nita sa.
16 Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, διά να λάβωμεν έλεος και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας.
Huu naa, ima fo tambarani deka-deka to Lamatualain sia kadꞌera parendan. Huu Eni, ralan maloleꞌ. Dadꞌi mete ma ata hule-oꞌe Neu E, na, dei fo Ana bisa natudꞌu susuen fo losa fain na tulu-fali nggita.
