< Γένεσις 13 >

1 Ανέβη δε ο Άβραμ εξ Αιγύπτου, αυτός και η γυνή αυτού, και πάντα όσα είχε, και ο Λωτ μετ' αυτού, προς μεσημβρίαν.
And Abram goes up from Egypt (he and his wife, and all that he has, and Lot with him) toward the south;
2 Και ο Άβραμ ήτο πλούσιος σφόδρα εις κτήνη, εις αργύριον και εις χρυσίον.
and Abram [is] exceedingly wealthy in livestock, in silver, and in gold.
3 Και υπήγεν οδεύων από μεσημβρίας έως Βαιθήλ έως του τόπου όπου ήτο η σκηνή αυτού το πρότερον μεταξύ Βαιθήλ και Γαί·
And he goes on his journeys from the south, even to Bethel, to the place where his tent had been at the commencement, between Bethel and Hai—
4 εις τον τόπον του θυσιαστηρίου, το οποίον είχε κάμει εκεί καταρχάς· και επεκαλέσθη εκεί ο Άβραμ το όνομα του Κυρίου.
to the place of the altar which he made there at the first, and there Abram preaches in the Name of YHWH.
5 Και ο Λωτ ακόμη, ο συμπορευόμενος μετά του Άβραμ, είχε πρόβατα και βόας και σκηνάς.
And also to Lot, who is going with Abram, there has been sheep and oxen and tents;
6 Και δεν εχώρει αυτούς η γη διά να κατοικώσιν ομού· διότι ήσαν τα υπάρχοντα αυτών πολλά, και δεν ηδύναντο να κατοικώσιν ομού.
and the land has not permitted them to dwell together, for their substance has been much, and they have not been able to dwell together;
7 Και συνέβη έρις μεταξύ των ποιμένων των κτηνών του Άβραμ και των ποιμένων των κτηνών του Λώτ· οι δε Χαναναίοι και οι Φερεζαίοι κατώκουν τότε την γην.
and there is a strife between those feeding Abram’s livestock and those feeding Lot’s livestock; and the Canaanite and the Perizzite [are] then dwelling in the land.
8 Είπε δε ο Άβραμ προς τον Λωτ, Ας μη ήναι, παρακαλώ, έρις μεταξύ εμού και σου και μεταξύ των ποιμένων μου και των ποιμένων σου· διότι αδελφοί είμεθα ημείς·
And Abram says to Lot, “Please let there not be strife between me and you, and between my shepherds and your shepherds, for we [are] men—brothers.
9 δεν είναι πάσα η γη έμπροσθέν σου; διαχωρίσθητι λοιπόν απ' εμού· εάν συ υπάγης εις τα αριστερά, εγώ υπάγω εις τα δεξιά· και εάν συ εις τα δεξιά, εγώ εις τα αριστερά.
Is not all the land before you? Please be parted from me; if to the left, then I to the right; and if to the right, then I to the left.”
10 Και υψώσας ο Λωτ τους οφθαλμούς αυτού, είδε πάσαν την περίχωρον του Ιορδάνου, ότι εποτίζετο όλη προ του να καταστρέψη ο Κύριος τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ως παράδεισος του Κυρίου, ως η γη της Αιγύπτου, έως να υπάγη τις εις Σηγώρ.
And Lot lifts up his eyes, and sees the whole circuit of the Jordan that it [is] all a watered country (before YHWH’s destroying Sodom and Gomorrah, as YHWH’s garden, as the land of Egypt), in your coming toward Zoar,
11 Και έκλεξεν εις εαυτόν ο Λωτ πάσαν την περίχωρον του Ιορδάνου· και μετεσκήνωσεν ο Λωτ προς ανατολάς, και διεχωρίσθησαν ο εις από του άλλου.
and Lot chooses for himself the whole circuit of the Jordan; and Lot journeys from the east, and they are parted—a man from his companion;
12 Ο μεν Άβραμ κατώκησεν εν τη γη Χαναάν· ο δε Λωτ κατώκησε μεταξύ των πόλεων της περιχώρου, και έστησε τας σκηνάς αυτού έως Σοδόμων.
Abram has dwelt in the land of Canaan, and Lot has dwelt in the cities of the circuit, and moves [his] tent to Sodom;
13 Οι δε άνθρωποι των Σοδόμων ήσαν κακοί και αμαρτωλοί σφόδρα ενώπιον του Κυρίου.
and the men of Sodom [are] evil, and sinners before YHWH exceedingly.
14 Και είπε Κύριος προς τον Άβραμ, αφού διεχωρίσθη ο Λωτ απ' αυτού, Ύψωσον τώρα τους οφθαλμούς σου, και ιδέ από του τόπου όπου είσαι, προς άρκτον και μεσημβρίαν και ανατολήν και δύσιν·
And YHWH said to Abram, after Lot’s being parted from him, “Now lift up your eyes and look from the place where you [are], northward, and southward, and eastward, and westward;
15 διότι πάσαν την γην την οποίαν βλέπεις, εις σε θέλω δώσει αυτήν και εις το σπέρμα σου έως αιώνος·
for the whole of the land which you are seeing, I give it to you and to your Seed for all time.
16 και θέλω καταστήσει το σπέρμα σου ως την άμμον της γής· ώστε εάν δύναταί τις να εξαριθμήση την άμμον της γης, θέλει αριθμηθή και το σπέρμα σου.
And I have set your seed as dust of the earth, so that, if one is able to number the dust of the earth, even your seed is numbered;
17 Σηκωθείς διόδευσον την γην εις τε το μήκος αυτής και εις το πλάτος αυτής· διότι εις σε θέλω δώσει αυτήν.
rise, go up and down through the land, to its length, and to its breadth, for to you I give it.”
18 Και εσήκωσε την σκηνήν αυτού ο Άβραμ, και ελθών κατώκησε πλησίον των δρυών Μαμβρή, αίτινες είναι εν Χεβρών, και ωκοδόμησεν εκεί θυσιαστήριον εις τον Κύριον.
And Abram moves [his] tent, and comes, and dwells among the oaks of Mamre, which [are] in Hebron, and builds there an altar to YHWH.

< Γένεσις 13 >