Προς Γαλατας 6
1 Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാകം കശ്ചിദ് യദി കസ്മിംശ്ചിത് പാപേ പതതി തർഹ്യാത്മികഭാവയുക്തൈ ര്യുഷ്മാഭിസ്തിതിക്ഷാഭാവം വിധായ സ പുനരുത്ഥാപ്യതാം യൂയമപി യഥാ താദൃക്പരീക്ഷായാം ന പതഥ തഥാ സാവധാനാ ഭവത|
2 Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.
യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനഃ പരസ്യ ഭാരം വഹത്വനേന പ്രകാരേണ ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിധിം പാലയത|
3 Διότι εάν τις νομίζη ότι είναι τι ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά.
യദി കശ്ചന ക്ഷുദ്രഃ സൻ സ്വം മഹാന്തം മന്യതേ തർഹി തസ്യാത്മവഞ്ചനാ ജായതേ|
4 Αλλ' έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον, και τότε εις εαυτόν μόνον θέλει έχει το καύχημα και ουχί εις τον άλλον·
അത ഏകൈകേന ജനേന സ്വകീയകർമ്മണഃ പരീക്ഷാ ക്രിയതാം തേന പരം നാലോക്യ കേവലമ് ആത്മാലോകനാത് തസ്യ ശ്ലഘാ സമ്ഭവിഷ്യതി|
5 διότι έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει.
യത ഏകൈകോ ജനഃ സ്വകീയം ഭാരം വക്ഷ്യതി|
6 Ο δε κατηχούμενος τον λόγον ας κάμνη τον κατηχούντα μέτοχον εις πάντα τα αγαθά αυτού.
യോ ജനോ ധർമ്മോപദേശം ലഭതേ സ ഉപദേഷ്ടാരം സ്വീയസർവ്വസമ്പത്തേ ർഭാഗിനം കരോതു|
7 Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό, τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει·
യുഷ്മാകം ഭ്രാന്തി ർന ഭവതു, ഈശ്വരോ നോപഹസിതവ്യഃ, യേന യദ് ബീജമ് ഉപ്യതേ തേന തജ്ജാതം ശസ്യം കർത്തിഷ്യതേ|
8 διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν, αλλ' ο σπείρων εις το Πνεύμα θέλει θερίσει εκ του Πνεύματος ζωήν αιώνιον. (aiōnios g166)
സ്വശരീരാർഥം യേന ബീജമ് ഉപ്യതേ തേന ശരീരാദ് വിനാശരൂപം ശസ്യം ലപ്സ്യതേ കിന്ത്വാത്മനഃ കൃതേ യേന ബീജമ് ഉപ്യതേ തേനാത്മതോഽനന്തജീവിതരൂപം ശസ്യം ലപ്സ്യതേ| (aiōnios g166)
9 Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ.
സത്കർമ്മകരണേഽസ്മാഭിരശ്രാന്തൈ ർഭവിതവ്യം യതോഽക്ലാന്തൗസ്തിഷ്ഠദ്ഭിരസ്മാഭിരുപയുക്തസമയേ തത് ഫലാനി ലപ്സ്യന്തേ|
10 Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.
അതോ യാവത് സമയസ്തിഷ്ഠതി താവത് സർവ്വാൻ പ്രതി വിശേഷതോ വിശ്വാസവേശ്മവാസിനഃ പ്രത്യസ്മാഭി ർഹിതാചാരഃ കർത്തവ്യഃ|
11 Ίδετε πόσον μακράν επιστολήν σας έγραψα με την χείρα μου.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, അഹം സ്വഹസ്തേന യുഷ്മാൻ പ്രതി കിയദ്വൃഹത് പത്രം ലിഖിതവാൻ തദ് യുഷ്മാഭി ർദൃശ്യതാം|
12 Όσοι θέλουσι να αρέσκωσι κατά την σάρκα, ούτοι σας αναγκάζουσι να περιτέμνησθε, μόνον διά να μη διώκωνται διά τον σταυρόν του Χριστού.
യേ ശാരീരികവിഷയേ സുദൃശ്യാ ഭവിതുമിച്ഛന്തി തേ യത് ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്രുശസ്യ കാരണാദുപദ്രവസ്യ ഭാഗിനോ ന ഭവന്തി കേവലം തദർഥം ത്വക്ഛേദേ യുഷ്മാൻ പ്രവർത്തയന്തി|
13 Διότι ουδέ οι περιτεμνόμενοι αυτοί φυλάττουσι τον νόμον· αλλά θέλουσι να περιτέμνησθε σεις, διά να έχωσι καύχησιν εις την σάρκα σας.
തേ ത്വക്ഛേദഗ്രാഹിണോഽപി വ്യവസ്ഥാം ന പാലയന്തി കിന്തു യുഷ്മച്ഛരീരാത് ശ്ലാഘാലാഭാർഥം യുഷ്മാകം ത്വക്ഛേദമ് ഇച്ഛന്തി|
14 Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον.
കിന്തു യേനാഹം സംസാരായ ഹതഃ സംസാരോഽപി മഹ്യം ഹതസ്തദസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്രുശം വിനാന്യത്ര കുത്രാപി മമ ശ്ലാഘനം കദാപി ന ഭവതു|
15 Διότι εν Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή ισχύει τι ούτε ακροβυστία, αλλά νέα κτίσις.
ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ ത്വക്ഛേദാത്വക്ഛേദയോഃ കിമപി ഗുണം നാസ്തി കിന്തു നവീനാ സൃഷ്ടിരേവ ഗുണയുക്താ|
16 Και όσοι περιπατήσωσι κατά τον κανόνα τούτον, ειρήνη επ' αυτούς και έλεος, και επί τον Ισραήλ του Θεού.
അപരം യാവന്തോ ലോകാ ഏതസ്മിൻ മാർഗേ ചരന്തി തേഷാമ് ഈശ്വരീയസ്യ കൃത്സ്നസ്യേസ്രായേലശ്ച ശാന്തി ർദയാലാഭശ്ച ഭൂയാത്|
17 Εις το εξής μηδείς ας μη δίδη εις εμέ ενόχλησιν· διότι εγώ βαστάζω τα στίγματα του Κυρίου Ιησού εν τω σώματί μου.
ഇതഃ പരം കോഽപി മാം ന ക്ലിശ്നാതു യസ്മാദ് അഹം സ്വഗാത്രേ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ചിഹ്നാനി ധാരയേ|
18 Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μετά του πνεύματος υμών, αδελφοί· αμήν.
ഹേ ഭ്രാതരഃ അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രസാദോ യുഷ്മാകമ് ആത്മനി സ്ഥേയാത്| തഥാസ്തു|
