Προς Γαλατας 6
1 Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής.
O ry longo, ie tsikapien-kakeo t’indaty, le ihe aman’ arofo ro mañareñe aze ami’ty hatsò-po, mitaoa tsy mone ho zizieñe ka.
2 Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.
Mifampivavea kilankañe, hañenefañe i Ha’ i Norizañeiy.
3 Διότι εάν τις νομίζη ότι είναι τι ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά.
Naho eo ty mieva-vatañe ho inoñe, ie tsy vente’e, le mamañahy vatañe.
4 Αλλ' έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον, και τότε εις εαυτόν μόνον θέλει έχει το καύχημα και ουχί εις τον άλλον·
Ee te songa hamente o fitoloña’eo, hanaña’e ty ho rengè’e an-troke fe tsy ami’ty ila’e,
5 διότι έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει.
fa sindre hinday ty kilanka’e.
6 Ο δε κατηχούμενος τον λόγον ας κάμνη τον κατηχούντα μέτοχον εις πάντα τα αγαθά αυτού.
Handìva’ i mioke amy tsaray amy mpañokey ze hene hasoa.
7 Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό, τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει·
Asoao tsy ho fañahieñe, tsy verevereñe t’i Andrianañahare, fa ho tatahe’ ondatio i nitongise’ey.
8 διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν, αλλ' ο σπείρων εις το Πνεύμα θέλει θερίσει εκ του Πνεύματος ζωήν αιώνιον. (aiōnios g166)
I mitongy amy haondati’eiy, ro hanatake hamomohañe amy haondati’ey; fa i mitongy amy Arofoy, le i Arofoy ty hanataha’e haveloñe nainai’e. (aiōnios g166)
9 Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ.
Asoao tika tsy hilesa ami’ty fanoan-tsoa, fa hamokatse an-tsa mañeva naho tsy mamoe aiñe.
10 Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.
Aa kanao mbe mete, antao hañasoa ze hene ondaty, àntsake o an-kasavereñam-patokisañeo.
11 Ίδετε πόσον μακράν επιστολήν σας έγραψα με την χείρα μου.
Hehe ty fibakabaka’ o sokin-tañako ho ama’ areoo.
12 Όσοι θέλουσι να αρέσκωσι κατά την σάρκα, ούτοι σας αναγκάζουσι να περιτέμνησθε, μόνον διά να μη διώκωνται διά τον σταυρόν του Χριστού.
O te hisenge hasoa-vintañe amy nofotseio ro manjitse anahareo hañofoke, iholiara’ iareo ty fampisoañañe ty amy hatae-ajale’ i Norizañeiy.
13 Διότι ουδέ οι περιτεμνόμενοι αυτοί φυλάττουσι τον νόμον· αλλά θέλουσι να περιτέμνησθε σεις, διά να έχωσι καύχησιν εις την σάρκα σας.
Toe tsy ambena’ o sinavatseo t’i Hake, fa mipay anahareo hiofoke, hievoñevoña’ iareo amo nofo’ areoo.
14 Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον.
Sondo’e te hirengeako naho tsy amy hatae ajale’ i Talèntika Iesoà Norizañeiy, i nampipehañe ty voatse toy amako, naho izaho ami’ty voatse toiy.
15 Διότι εν Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή ισχύει τι ούτε ακροβυστία, αλλά νέα κτίσις.
Songa tsy manjofake ndra o fisavarañeo ndra o tsi-fisavarañeo; fa ty fiovàn-ko vao.
16 Και όσοι περιπατήσωσι κατά τον κανόνα τούτον, ειρήνη επ' αυτούς και έλεος, και επί τον Ισραήλ του Θεού.
Fañanintsiñe naho fiferenaiñañe amo mañorike i fañè zaio, vaho am’ Israelen’ Añaharey.
17 Εις το εξής μηδείς ας μη δίδη εις εμέ ενόχλησιν· διότι εγώ βαστάζω τα στίγματα του Κυρίου Ιησού εν τω σώματί μου.
Ie henane zao, ee te tsy ho tsiborehetohe’ ondaty, izaho minday am-batako etoa o tombok’ alama’ Iesoào.
18 Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μετά του πνεύματος υμών, αδελφοί· αμήν.
Ry longo, ho amo arofo’ areoo abey ty hasoa’ i Talèntika Iesoà Norizañey. Amena.
