Προς Γαλατας 1
1 Παύλος απόστολος ουχί από ανθρώπων, ουδέ δι' ανθρώπου, αλλά διά Ιησού Χριστού και Θεού Πατρός του αναστήσαντος αυτόν εκ νεκρών,
മനുഷ്യേഭ്യോ നഹി മനുഷ്യൈരപി നഹി കിന്തു യീശുഖ്രീഷ്ടേന മൃതഗണമധ്യാത് തസ്യോത്ഥാപയിത്രാ പിത്രേശ്വരേണ ച പ്രേരിതോ യോഽഹം പൗലഃ സോഽഹം
2 και πάντες οι μετ' εμού αδελφοί, προς τας εκκλησίας της Γαλατίας·
മത്സഹവർത്തിനോ ഭ്രാതരശ്ച വയം ഗാലാതീയദേശസ്ഥാഃ സമിതീഃ പ്രതി പത്രം ലിഖാമഃ|
3 χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,
പിത്രേശ്വരേണാസ്മാംക പ്രഭുനാ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന ച യുഷ്മഭ്യമ് അനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച ദീയതാം|
4 όστις έδωκεν εαυτόν διά τας αμαρτίας ημών, διά να ελευθερώση ημάς εκ του παρόντος πονηρού αιώνος κατά το θέλημα του Θεού και Πατρός ημών, (aiōn g165)
അസ്മാകം താതേശ്വരേസ്യേച്ഛാനുസാരേണ വർത്തമാനാത് കുത്സിതസംസാരാദ് അസ്മാൻ നിസ്താരയിതും യോ (aiōn g165)
യീശുരസ്മാകം പാപഹേതോരാത്മോത്സർഗം കൃതവാൻ സ സർവ്വദാ ധന്യോ ഭൂയാത്| തഥാസ്തു| (aiōn g165)
6 Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον,
ഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹേണ യോ യുഷ്മാൻ ആഹൂതവാൻ തസ്മാന്നിവൃത്യ യൂയമ് അതിതൂർണമ് അന്യം സുസംവാദമ് അന്വവർത്തത തത്രാഹം വിസ്മയം മന്യേ|
7 το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ' υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού.
സോഽന്യസുസംവാദഃ സുസംവാദോ നഹി കിന്തു കേചിത് മാനവാ യുഷ്മാൻ ചഞ്ചലീകുർവ്വന്തി ഖ്രീഷ്ടീയസുസംവാദസ്യ വിപര്യ്യയം കർത്തും ചേഷ്ടന്തേ ച|
8 Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα.
യുഷ്മാകം സന്നിധൗ യഃ സുസംവാദോഽസ്മാഭി ർഘോഷിതസ്തസ്മാദ് അന്യഃ സുസംവാദോഽസ്മാകം സ്വർഗീയദൂതാനാം വാ മധ്യേ കേനചിദ് യദി ഘോഷ്യതേ തർഹി സ ശപ്തോ ഭവതു|
9 Καθώς προείπομεν, και τώρα πάλιν λέγω· Εάν τις σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον παρελάβετε, ας ήναι ανάθεμα.
പൂർവ്വം യദ്വദ് അകഥയാമ, ഇദാനീമഹം പുനസ്തദ്വത് കഥയാമി യൂയം യം സുസംവാദം ഗൃഹീതവന്തസ്തസ്മാദ് അന്യോ യേന കേനചിദ് യുഷ്മത്സന്നിധൗ ഘോഷ്യതേ സ ശപ്തോ ഭവതു|
10 Διότι τώρα ανθρώπους πείθω ή τον Θεόν; ή ζητώ να αρέσκω εις ανθρώπους; διότι εάν ακόμη ήρεσκον εις ανθρώπους, δεν ήθελον είσθαι δούλος Χριστού.
സാമ്പ്രതം കമഹമ് അനുനയാമി? ഈശ്വരം കിംവാ മാനവാൻ? അഹം കിം മാനുഷേഭ്യോ രോചിതും യതേ? യദ്യഹമ് ഇദാനീമപി മാനുഷേഭ്യോ രുരുചിഷേയ തർഹി ഖ്രീഷ്ടസ്യ പരിചാരകോ ന ഭവാമി|
11 Αλλά σας γνωστοποιώ, αδελφοί, ότι το ευαγγέλιον το κηρυχθέν υπ' εμού δεν είναι ανθρώπινον·
ഹേ ഭ്രാതരഃ, മയാ യഃ സുസംവാദോ ഘോഷിതഃ സ മാനുഷാന്ന ലബ്ധസ്തദഹം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി|
12 διότι ουδ' εγώ παρέλαβον αυτό παρά ανθρώπου ούτε εδιδάχθην, αλλά δι' αποκαλύψεως Ιησού Χριστού.
അഹം കസ്മാച്ചിത് മനുഷ്യാത് തം ന ഗൃഹീതവാൻ ന വാ ശിക്ഷിതവാൻ കേവലം യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രകാശനാദേവ|
13 Διότι ηκούσατε την ποτέ διαγωγήν μου εν τω Ιουδαϊσμώ, ότι καθ' υπερβολήν εδίωκον την εκκλησίαν του Θεού και εκακοποίουν αυτήν,
പുരാ യിഹൂദിമതാചാരീ യദാഹമ് ആസം തദാ യാദൃശമ് ആചരണമ് അകരവമ് ഈശ്വരസ്യ സമിതിം പ്രത്യതീവോപദ്രവം കുർവ്വൻ യാദൃക് താം വ്യനാശയം തദവശ്യം ശ്രുതം യുഷ്മാഭിഃ|
14 και προέκοπτον εις τον Ιουδαϊσμόν υπέρ πολλούς συνηλικιώτας εν τω γένει μου, περισσότερον ζηλωτής υπάρχων των πατρικών μου παραδόσεων.
അപരഞ്ച പൂർവ്വപുരുഷപരമ്പരാഗതേഷു വാക്യേഷ്വന്യാപേക്ഷാതീവാസക്തഃ സൻ അഹം യിഹൂദിധർമ്മതേ മമ സമവയസ്കാൻ ബഹൂൻ സ്വജാതീയാൻ അത്യശയി|
15 Ότε δε ηυδόκησεν ο Θεός, ο προσδιορίσας με εκ κοιλίας μητρός μου και καλέσας διά της χάριτος αυτού,
കിഞ്ച യ ഈശ്വരോ മാതൃഗർഭസ്ഥം മാം പൃഥക് കൃത്വാ സ്വീയാനുഗ്രഹേണാഹൂതവാൻ
16 να αποκαλύψη τον Υιόν αυτού εν εμοί, διά να κηρύττω αυτόν μεταξύ των εθνών, ευθύς δεν συνεβουλεύθην σάρκα και αίμα,
സ യദാ മയി സ്വപുത്രം പ്രകാശിതും ഭിന്നദേശീയാനാം സമീപേ ഭയാ തം ഘോഷയിതുഞ്ചാഭ്യലഷത് തദാഹം ക്രവ്യശോണിതാഭ്യാം സഹ ന മന്ത്രയിത്വാ
17 ουδέ ανέβην εις Ιεροσόλυμα προς τους προ εμού αποστόλους, αλλ' απήλθον εις Αραβίαν και πάλιν υπέστρεψα εις Δαμασκόν.
പൂർവ്വനിയുക്താനാം പ്രേരിതാനാം സമീപം യിരൂശാലമം ന ഗത്വാരവദേശം ഗതവാൻ പശ്ചാത് തത്സ്ഥാനാദ് ദമ്മേഷകനഗരം പരാവൃത്യാഗതവാൻ|
18 Έπειτα μετά έτη τρία ανέβην εις Ιεροσόλυμα, διά να γνωρίσω προσωπικώς τον Πέτρον, και έμεινα παρ' αυτώ ημέρας δεκαπέντε·
തതഃ പരം വർഷത്രയേ വ്യതീതേഽഹം പിതരം സമ്ഭാഷിതും യിരൂശാലമം ഗത്വാ പഞ്ചദശദിനാനി തേന സാർദ്ധമ് അതിഷ്ഠം|
19 άλλον δε των αποστόλων δεν είδον, ειμή Ιάκωβον τον αδελφόν του Κυρίου.
കിന്തു തം പ്രഭോ ർഭ്രാതരം യാകൂബഞ്ച വിനാ പ്രേരിതാനാം നാന്യം കമപ്യപശ്യം|
20 Όσα δε σας γράφω, ιδού, ενώπιον του Θεού ομολογώ ότι δεν ψεύδομαι.
യാന്യേതാനി വാക്യാനി മയാ ലിഖ്യന്തേ താന്യനൃതാനി ന സന്തി തദ് ഈശ്വരോ ജാനാതി|
21 Έπειτα ήλθον εις τους τόπους της Συρίας και της Κιλικίας.
തതഃ പരമ് അഹം സുരിയാം കിലികിയാഞ്ച ദേശൗ ഗതവാൻ|
22 Και ήμην προσωπικώς αγνοούμενος εις τας εκκλησίας της Ιουδαίας τας εν Χριστώ·
തദാനീം യിഹൂദാദേശസ്ഥാനാം ഖ്രീഷ്ടസ്യ സമിതീനാം ലോകാഃ സാക്ഷാത് മമ പരിചയമപ്രാപ്യ കേവലം ജനശ്രുതിമിമാം ലബ്ധവന്തഃ,
23 ήκουον δε μόνον ότι ο ποτέ διώκων ημάς, τώρα κηρύττει την πίστιν, την οποίαν ποτέ κατεπολέμει,
യോ ജനഃ പൂർവ്വമ് അസ്മാൻ പ്രത്യുപദ്രവമകരോത് സ തദാ യം ധർമ്മമനാശയത് തമേവേദാനീം പ്രചാരയതീതി|
24 και εδόξαζον τον Θεόν δι' εμέ.
തസ്മാത് തേ മാമധീശ്വരം ധന്യമവദൻ|
