Ἰεζεκιήλ 27
1 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,
And the word of the Lord came to me, saying:
2 Και συ, υιέ ανθρώπου, ανάλαβε θρήνον διά την Τύρον,
“You, therefore, son of man, take up a lamentation over Tyre.
3 και ειπέ προς την Τύρον την κειμένην εν τη εισόδω της θαλάσσης, την εμπορευομένην μετά των λαών εν πολλαίς νήσοις, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Τύρος, συ είπας, Εγώ είμαι πλήρης εις το κάλλος.
And you shall say to Tyre, which lives at the entrance to the sea, which is the marketplace of the peoples for the many islands: Thus says the Lord God: O Tyre, you have said, ‘I am of perfect beauty,
4 Τα όριά σου είναι εν τη καρδία των θαλασσών, οι οικοδόμοι σου έκαμον πλήρες το κάλλος σου.
for I have been positioned at the heart of the sea!’ Your neighbors, who built you, have filled up your beauty.
5 Έκτισαν πάντα τα πλευρά των πλοίων σου εξ ελάτων από Σενείρ· έλαβον κέδρους εκ του Λιβάνου διά να κάμωσι κατάρτια εις σε.
They constructed you with spruce from Senir, with all the planks of the sea. They have taken cedars from Lebanon, so that they might make a mast for you.
6 Εκ των δρυών της Βασάν έκαμον τα κωπία σου· έκαμον τα καθίσματά σου εξ ελέφαντος, εν πύξω από των νήσων των Κητιαίων.
They have formed your oars from the oaks of Bashan. And they have made your crossbeams from Indian ivory, and the pilothouse is from the islands of Italy.
7 Λεπτόν λινόν εξ Αιγύπτου κεντητόν εξήπλονες εις σεαυτήν διά πανία· κυανούν και πορφυρούν εκ των νήσων Ελεισά ήτο το επισκήνωμά σου.
Colorful fine linen from Egypt was woven for you as a sail to be placed upon the mast; hyacinth and purple from the islands of Elishah were made into your covering.
8 Οι κάτοικοι της Σιδώνος και Αρβάδ ήσαν οι κωπηλάται σου· οι σοφοί σου, Τύρος, οι όντες εν σοι, αυτοί ήσαν οι κυβερνήται των πλοίων σου.
The inhabitants of Sidon and of Arwad were your rowers. Your wise ones, O Tyre, were your navigators.
9 Οι πρεσβύτεροι της Γεβάλ και οι σοφοί αυτής ήσαν εν σοι οι επισκευασταί των χαλασμάτων σου· πάντα τα πλοία της θαλάσσης και οι ναύται αυτών ήσαν εν σοι, διά να εμπορεύωνται το εμπόριόν σου.
The elders of Gebal and its experts were considered as sailors making use of your diverse equipment. All the ships of the sea and their sailors were your merchants among the people.
10 Πέρσαι και Λύδιοι και Λίβυες ήσαν εν τοις στρατεύμασί σου οι άνδρες σου οι πολεμισταί· ασπίδας και περικεφαλαίας εκρέμων εις σέ· ούτοι επεδείκνυον την μεγαλοπρέπειάν σου.
The Persians, and the Lydians, and the Libyans were your men of war in your army. They suspended shield and helmet within you for your adornment.
11 Οι άνδρες της Αρβάδ μετά του στρατεύματός σου ήσαν κύκλω επί τα τείχη σου, και οι Γαμμαδίται επί τους πύργους σου· εκρέμων τας ασπίδας αυτών επί τα τείχη σου κύκλω· ούτοι συνεπλήρουν το κάλλος σου.
The sons of Arwad were with your army upon your walls all around. And even the Gammadim, who were in your towers, suspended their quivers on your walls on all sides; they completed your beauty.
12 Η Θαρσείς εμπορεύετο μετά σου εις πλήθος παντός πλούτου· με άργυρον, σίδηρον, κασσίτερον και μόλυβδον εμπορεύοντο εν ταις αγοραίς σου.
The Carthaginians, your merchants, supplied your festivals with a multitude of diverse riches, with silver, iron, tin, and lead.
13 Ιαυάν, Θουβάλ και Μεσέχ ήσαν έμποροί σου· εν τη αγορά σου εμπορεύοντο ψυχάς ανθρώπων και σκεύη χάλκινα.
Greece, Tubal, and Meshech, these were your peddlers; they traveled to your people with slaves and with brass vessels.
14 Από δε του οίκου Θωγαρμά εμπορεύοντο εν ταις αγοραίς σου ίππους και ιππέας και ημιόνους.
From the house of Togarmah, they brought horses, and horsemen, and mules to your market.
15 Οι άνδρες της Δαιδάν ήσαν έμποροί σου· πολλών νήσων το εμπόριον ήτο εν τη χειρί σου· έφερον εις σε οδόντας ελεφάντων και έβενον εις ανταλλαγήν.
The sons of Dedan were your merchants. The many islands were the marketplace of your hand. They traded teeth of ivory and of ebony for your price.
16 Η Συρία εμπορεύετο μετά σου διά το πλήθος των εργασιών σου· έδιδεν εις τας αγοράς σου σμάραγδον, πορφύραν και κεντητά και βύσσον και κοράλλιον και αχάτην.
The Syrian was your merchant. Because of the multitude of your works, they offered jewels, and purple, and patterned cloth, and fine linen, and silk, and other valuables in your market.
17 Ο Ιούδας και η γη Ισραήλ ήσαν έμποροί σου· έδιδον εις την αγοράν σου σίτον του Μιννίθ και στακτήν και μέλι και έλαιον και βάλσαμον.
Judah and the land of Israel, these were your peddlers of the best grain; they offered balsam, and honey, and oil, and resins at your festivals.
18 Η Δαμασκός εμπορεύετο μετά σου εις το πλήθος των εργασιών σου, εις το πλήθος παντός πλούτου· εις οίνον της Χελβών και εις λευκά όρια.
The Damascene was your trader in the multitude of your works, in greatly diverse wealth, in rich wine, in wool with the finest coloring.
19 Και Δαν και Ιαυάν και Μωσέλ έδιδον εις τας αγοράς σου σίδηρον ειργασμένον, κασίαν και κάλαμον αρωματικόν· ταύτα ήσαν μεταξύ των πραγματειών σου.
Dan, and Greece, and Mosel have offered works made of iron at your festivals. Storax ointment and sweet flag were in your marketplace.
20 Η Δαιδάν εμπορεύετο μετά σου εις πολύτιμα υφάσματα διά αμάξας.
The men of Dedan were your peddlers of tapestries used as seats.
21 Η Αραβία και πάντες οι άρχοντες Κηδάρ ήσαν έμποροί σου, εμπορευόμενοι μετά σου εις αρνία και κριούς και τράγους.
Arabia and all the leaders of Kedar, these were the merchants at your hand. Your merchants came to you with lambs, and rams, and young goats.
22 Οι έμποροι της Σαβά και Ρααμά ήσαν έμποροί σου, δίδοντες εις τας αγοράς σου παν εξαίρετον άρωμα και πάντα λίθον τίμιον και χρυσίον.
The vendors of Sheba and Raamah, these were your merchants, with all the finest aromatics, and precious stones, and gold, which they offered in your marketplace.
23 Χαρράν και Χαναά και Εδέν, οι έμποροι της Σαβά, ο Ασσούρ και ο Χιλμάδ, εμπορεύοντο μετά σου.
Haran, and Canneh, and Eden were your merchants. Sheba, Assur, and Chilmad were your sellers.
24 Ούτοι ήσαν έμποροί σου εις παν είδος, εις κυανά ενδύματα και κεντητά και εις κιβώτια πλουσίων στολισμάτων, δεδεμένα με σχοινία και κατεσκευασμένα εκ κέδρου, μεταξύ των άλλων σου πραγματειών.
These were your merchants in many places, with windings of hyacinth and of colorful weavings, and with precious treasures, which were wrapped and bound with cords. Also, they had works of cedar among your merchandise.
25 Τα πλοία της Θαρσείς υπερείχον εις το εμπόριόν σου, και ήσο πλήρης, και εστάθης ενδοξοτάτη εν τη καρδία των θαλασσών.
The ships of the sea were important to your business dealings. For you were replenished and exceedingly glorified in the heart of the sea.
26 Οι κωπηλάται σου σε έφερον εις ύδατα πολλά· αλλ' ο άνεμος ο ανατολικός σε συνέτριψεν εν τη καρδία των θαλασσών.
Your rowers have brought you into many waters. The south wind has worn you down in the heart of the sea.
27 Τα πλούτη σου και αι αγοραί σου, το εμπόριόν σου, οι ναύταί σου και οι κυβερνήταί σου, οι επισκευασταί των πλοίων σου και οι εμπορευόμενοι το εμπόριόν σου, και πάντες οι άνδρες σου οι πολεμισταί οι εν σοι και παν το άθροισμά σου το εν μέσω σου, θέλουσι πέσει εν τη καρδία των θαλασσών, την ημέραν της πτώσεώς σου.
Your riches, and your treasures, and your versatile equipment, your sailors and your navigators, who handle your goods and who were first among your people, likewise your men of war, who were among you, and your entire multitude that is in your midst: they will fall in the heart of the sea on the day of your ruin.
28 Τα προάστεια θέλουσι σεισθή εις τον ήχον της κραυγής των κυβερνητών σου.
Your fleets will be disturbed by the sound of an outcry from your navigators.
29 Και πάντες οι κωπηλάται, οι ναύται, πάντες οι κυβερνήται της θαλάσσης, θέλουσι καταβή εκ των πλοίων αυτών, θέλουσι σταθή επί της γης,
And all who were handling the oar will descend from their ships; the sailors and all the navigators of the sea will stand upon the land.
30 και θέλουσι κραυγάσει με την φωνήν αυτών επί σε, και θέλουσι βοήσει πικρά και ρίψει χώμα επί τας κεφαλάς αυτών και κατακυλισθή εν τη σποδώ.
And they will howl over you with a great voice, and they will cry out with bitterness. And they will cast dust upon their heads, and they will be sprinkled with ashes.
31 Και θέλουσι φαλακρωθή ολοκλήρως διά σε και περιζωσθή σάκκον και κλαύσει διά σε με πικρίαν ψυχής, οδυρόμενοι πικρώς.
And they will shave their heads because of you, and they will be wrapped in haircloth. And they will weep for you with bitterness of soul, with a very bitter weeping.
32 Και εν τω οδυρμώ αυτών θέλουσιν αναλάβει θρήνον διά σε και θέλουσι θρηνωδήσει, λέγοντες περί σου, Τις ως η Τύρος, ως η καταστραφείσα εν μέσω της θαλάσσης;
And they will take up a mournful verse over you, and they will lament you: ‘What city is like Tyre, which has become mute in the midst of the sea?’
33 Ότε αι πραγματείαί σου εξήρχοντο εκ των θαλασσών, εχόρταινες πολλούς λαούς· με το πλήθος του πλούτου σου και του εμπορίου σου επλούτιζες τους βασιλείς της γης.
For by the going forth of your merchandise by sea, you supplied many peoples; by the multitude of your riches and of your people, you enriched the kings of the earth.
34 Τώρα συνετρίβης εν ταις θαλάσσαις, εν τω βάθει των υδάτων· το εμπόριόν σου και παν το άθροισμά σου έπεσον εν μέσω σου.
Now you have been worn away by the sea, your opulence is in the depths of the waters, and your entire multitude that was in your midst has fallen.
35 Πάντες οι κάτοικοι των νήσων θέλουσιν εκπλαγή διά σε και οι βασιλείς αυτών θέλουσι κατατρομάξει, θέλουσιν ωχριάσει τα πρόσωπα.
All the inhabitants of the islands have been stupefied over you; and all their kings, having been struck by the tempest, have changed their expression.
36 Οι έμποροι μεταξύ των εθνών θέλουσι συρίξει επί σέ· φρίκη θέλεις είσθαι και δεν θέλεις υπάρξει έως αιώνος.
The merchants of the peoples have hissed over you. You have been reduced to nothing, and you shall not be again, even forever.”
