Ἰεζεκιήλ 21

1 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,

And the word of the Lord came to me, saying:

2 Υιέ ανθρώπου, στήριξον το πρόσωπόν σου προς Ιερουσαλήμ και στάλαξον λόγον προς τους αγίους τόπους και προφήτευσον κατά της γης Ισραήλ

“Son of man, set your face toward Jerusalem, and pour in drops toward the sanctuaries, and prophesy against the soil of Israel.

3 και ειπέ προς την γην Ισραήλ, Ούτω λέγει Κύριος· Ιδού, εγώ είμαι εναντίον σου και θέλω σύρει την μάχαιράν μου εκ της θήκης αυτής και θέλω εκκόψει από σου τον δίκαιον και τον ασεβή.

And you shall say to the land of Israel: Thus says the Lord God: Behold, I am against you, and I will cast my sword from its sheath, and I will slay the just and the impious among you.

4 Και επειδή θέλω εκκόψει από σου τον δίκαιον και τον ασεβή, διά τούτο θέλει εξέλθει η μάχαιρά μου εκ της θήκης αυτής εναντίον πάσης σαρκός, από μεσημβρίας μέχρι βορρά·

But in as much as I have slain among you the just and the impious, for this reason my sword will go forth from its sheath against all flesh, from the south even to the north.

5 και θέλουσι γνωρίσει πάσα σαρξ ότι εγώ ο Κύριος έσυρα την μάχαιράν μου εκ της θήκης αυτής· δεν θέλει επιστρέψει πλέον.

So may all flesh know that I, the Lord, have led my sword out of its sheath irrevocably.

6 Διά τούτο συ, υιέ ανθρώπου, στέναξον μετά συντριμμού της οσφύος σου, και μετά πικρίας στέναξον ενώπιον αυτών.

And as for you, son of man, groan in the breaking of your back, and groan in bitterness before them.

7 Και όταν είπωσι προς σε, διά τι στενάζεις συ; θέλεις αποκριθή· διά την αγγελίαν, ότι έρχεται· και πάσα καρδία θέλει λυώσει, και πάσαι αι χείρες θέλουσι παραλυθή, και παν πνεύμα θέλει λιποθυμήσει, και πάντα τα γόνατα θέλουσι ρεύσει ως ύδωρ· ιδού, έρχεται και θέλει γείνει, λέγει Κύριος ο Θεός.

And when they will say to you, ‘Why are you groaning?’ you shall say: ‘On behalf of the report, for it is approaching. And every heart will waste away, and every hand will be broken, and every spirit will be weakened, and water will flow across every knee.’ Behold, it is approaching and it will happen, says the Lord God.”

8 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,

And the word of the Lord came to me, saying:

9 Υιέ ανθρώπου, προφήτευσον και ειπέ, Ούτω λέγει Κύριος· Ειπέ, Ρομφαία, ρομφαία ακονίζεται και μάλιστα στιλβούται·

“Son of man, prophesy, and you shall say: Thus says the Lord God: Speak: The sword! The sword has been sharpened and polished!

10 ακονίζεται, διά να κάμη σφαγήν· στιλβούται, διά να αστράπτη. Δυνάμεθα λοιπόν να ήμεθα εύθυμοι; αύτη είναι η ράβδος του υιού μου, η καταφρονούσα παν ξύλον.

It has been sharpened, so that it may cut down victims! It has been polished, so that it may shine! You are disturbing the scepter of my son. You have cut down every tree.

11 Και έδωκεν αυτήν να στιλβωθή, διά να κρατήται εν τη χειρί· η ρομφαία αύτη είναι ηκονισμένη και εστιλβωμένη, διά να δοθή εις την χείρα του σφαγέως.

And I have sent it to be made smooth, so that it may be handled. This sword has been sharpened, and it has been polished, so that it may be in the hand of the one who kills.

12 Βόησον και ολόλυξον, υιέ ανθρώπου· διότι αύτη είναι εναντίον του λαού μου, είναι εναντίον πάντων των αρχόντων του Ισραήλ·. τρόμος θέλει επιπέσει επί τον λαόν μου διά την ρομφαίαν· διά τούτο κτύπησον επί τον μηρόν σου.

Cry out and wail, O son of man! For this has been done among my people, this is among all the leaders of Israel, who have fled. They have been handed over to the sword, with my people. Therefore, slap your thigh,

13 Διότι εξέτασις είναι· και τι; βεβαίως και η καταφρονούσα ράβδος δεν θέλει υπάρχει, λέγει Κύριος ο Θεός.

for it has been tested. And this one, when he will have overthrown the scepter, will not be, says the Lord God.

14 Διά τούτο συ, υιέ ανθρώπου, προφήτευσον και κρότησον χείρα επί χείρα και ας διπλασιασθή η ρομφαία, ας τριπλασιασθή, η ρομφαία των τετραυματισμένων· αύτη είναι η ρομφαία των μεγάλων τραυματιών, ήτις θέλει διαπεράσει έως των ενδομύχων αυτών.

You therefore, O son of man, prophesy, and strike hand against hand, and let the sword be doubled, and let the sword of the slain be tripled. This is the sword of the great slaughter, which causes them to be utterly stupefied,

15 Επέφερα την κοπήν της ρομφαίας επί πάσας τας πύλας αυτών, διά να λυώση πάσα καρδία και να πληθυνθή ο όλεθρος. Ουαί· ητοιμάσθη διά να εξαστράπτη, ηκονίσθη διά σφαγήν.

and to waste away in heart, and which multiplies ruin. At all their gates, I have presented the consternation of the sword, which has been sharpened and polished so as to shine, which has been dressed for the slaughter.

16 Συσφίγχθητι, ρομφαία, επιτέθητι δεξιά, αριστερά, όπου στραφή το πρόσωπόν σου.

Be sharpened! Go to the right or to the left, whichever way is the desire of your face.

17 Και εγώ έτι θέλω κροτήσει χείρα μου επί χείρα μου και θέλω αναπαύσει τον θυμόν μου· εγώ ο Κύριος ελάλησα.

And then I will clap hand against hand, and I will fulfill my indignation. I, the Lord, have spoken.”

18 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,

And the word of the Lord came to me, saying:

19 Και συ, υιέ ανθρώπου, διόρισον εις σεαυτόν δύο οδούς, διά να διέλθη η ρομφαία του βασιλέως της Βαβυλώνος, και αμφότεραι θέλουσιν εξέρχεσθαι από της αυτής γής· και κάμε τόπον, κάμε αυτόν εν τη αρχή της οδού της πόλεως.

“And as for you, son of man, set for yourself two ways, so that the sword of the king of Babylon may approach. Both shall go forth from one land. And with a hand, he will grasp and cast lots; he will cast at the head of the way of the community.

20 Διόρισον οδόν διά να διέλθη η ρομφαία εις την Ραββά των υιών Αμμών και εις την Ιουδαίαν προς την Ιερουσαλήμ την ωχυρωμένην.

You shall appoint a way, so that the sword may approach to Rabbah of the sons of Ammon, or to Judah, into Jerusalem, greatly fortified.

21 Διότι ο βασιλεύς της Βαβυλώνος εστάθη εις τον διαχωρισμόν, εν τη αρχή των δύο οδών, διά να ερωτήση τους μάντεις· ανεκάτωσε τα μαντικά βέλη, ηρώτησε τα γλυπτά, παρετήρησε το ήπαρ.

For the king of Babylon stood at the fork, at the head of the two ways, seeking divination, shuffling arrows; he inquired of idols, and he consulted entrails.

22 Προς την δεξιάν αυτού έγεινεν ο χρησμός διά την Ιερουσαλήμ, διά να στήση τους κριούς, διά να ανοίξη το στόμα επί σφαγήν, να υψώση την φωνήν μετά αλαλαγμού, να στήση κριούς εναντίον των πυλών, να κάμη προχώματα, να οικοδομήση προμαχώνας.

To his right was set the divination over Jerusalem, to place battering rams so as to open a mouth for the slaughter, to lift up the voice of wailing, to place battering rams opposite the gates, to cast up a rampart, to build fortifications.

23 Πλην τούτο θέλει είσθαι εις αυτούς ως μαντεία ματαία, εις τους οφθαλμούς εκείνων, οίτινες έκαμον όρκους προς αυτούς· αυτός όμως θέλει ενθυμίσει αυτούς την ανομίαν αυτών, διά να πιασθώσι.

And he shall be, in their eyes, like someone consulting an oracle in vain, or imitating the leisure of Sabbaths. But he will call to mind iniquities, so that it will be captured.

24 Διά τούτο ούτω λέγει Κύριος ο Θεός. Επειδή εκάμετε να έλθη εις ενθύμησιν η ανομία σας, ότε ανεκαλύφθησαν αι παραβάσεις σας, ώστε να φανερωθώσι τα αμαρτήματά σας εις πάσας τας πράξεις σας· επειδή ήλθετε εις ενθύμησιν, θέλετε γείνει χειριάλωτοι.

Therefore, thus says the Lord God: Because you have been remembered in your iniquities, and you have revealed your betrayals, and your sins have appeared within all your plans, because, I say, you have been remembered, you will be captured by a hand.

25 Και συ, βέβηλε ασεβή, ηγεμών του Ισραήλ, του οποίου ήλθεν η ημέρα, ότε η ανομία έφθασεν εις πέρας,

But as for you, O impious leader of Israel, whose day has arrived that was predetermined at the time of iniquity:

26 ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Σήκωσον το διάδημα και αφαίρεσον το στέμμα· αυτό δεν θέλει είσθαι τοιούτον· ο ταπεινός θέλει υψωθή και ο υψηλός θέλει ταπεινωθή.

Thus says the Lord God: Take away the diadem, remove the crown. Is this not what has exalted the lowly one, and brought low the sublime one?

27 Θέλω ανατρέψει, ανατρέψει, ανατρέψει αυτό, και δεν θέλει υπάρχει εωσού έλθη εκείνος, εις ον ανήκει· και εις τούτον θέλω δώσει αυτό.

Iniquity, iniquity, iniquity I will make it. And this was not done until the one arrived to whom judgment belongs, and I will hand it over to him.

28 Και συ, υιέ ανθρώπου, προφήτευσον και ειπέ, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός περί των υιών Αμμών και περί του ονειδισμού αυτών, και ειπέ, Η ρομφαία, η ρομφαία είναι γεγυμνωμένη, διά την σφαγήν εστιλβωμένη, διά να εξολοθρεύση εξαστράπτουσα,

And as for you, son of man, prophesy, and say: Thus says the Lord God to the sons of Ammon, and to their disgrace, and you shall say: O sword, O sword, unsheathe yourself so as to slay; polish yourself so as to kill and to shine,

29 ενώ βλέπουσι ματαίας οράσεις περί σου, ενώ μαντεύουσι ψεύδος εις σε, διά να σε βάλωσιν επί τον τράχηλον των τετραυματισμένων, των ασεβών, των οποίων η ημέρα ήλθεν, ότε η ανομία αυτών έφθασεν εις πέρας.

while they look upon you in vain, and they divine lies, so that you may be given over to the necks of the wounded impious, whose day has arrived that was predetermined at the time of iniquity.

30 Επίστρεψον αυτήν εις την θήκην αυτής. Εν τω τόπω όπου εκτίσθης, εν τη γη της γεννήσεώς σου, θέλω σε κρίνει.

Be returned to your sheath! I will judge you in the place where you were created, in the land of your nativity.

31 Και θέλω εκχέει την οργήν μου επί σε εν τω πυρί της οργής μου θέλω εμφυσήσει επί σέ· και θέλω σε παραδώσει εις χείρας ανδρών αγρίων, τεκταινόντων όλεθρον.

And I will pour out upon you my indignation. In the fire of my fury, I will fan you, and I will give you over to the hands of cruel men, who have devised destruction.

32 Τροφή πυρός θέλεις γείνει· το αίμα σου θέλει είσθαι εν τω μέσω της γης σου· δεν θέλει είσθαι πλέον μνήμη περί σού· διότι εγώ ο Κύριος ελάλησα.

You will be food for the fire; your blood will be in the midst of the land; you will be delivered to oblivion. For I, the Lord, have spoken.”