Ἰεζεκιήλ 12
1 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,
Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
2 Υιέ ανθρώπου, συ κατοικείς εν μέσω οίκου αποστάτου, οίτινες οφθαλμούς έχουσι διά να βλέπωσι, και δεν βλέπουσιν· ώτα έχουσι διά να ακούωσι, και δεν ακούουσι· διότι είναι οίκος αποστάτης.
kami capa, nang loe angaek karah kaminawk salakah na oh, nihcae loe hnuk hanah mik a tawnh o, toe hnu o ai; thaih hanah naa a tawnh o, toe thaih o ai; nihcae loe laisaep thaih imthung takoh ah oh o.
3 Διά τούτο, συ, υιέ ανθρώπου, ετοίμασον εις σεαυτόν αποσκευήν μετοικισμού, και μετοικίσθητι την ημέραν ενώπιον αυτών· και θέλεις μετοικισθή από του τόπου σου εις άλλον τόπον ενώπιον αυτών· ίσως προσέξωσιν, αν και ήναι οίκος αποστάτης.
To pongah, kami capa nang, misong ah laemh baktiah ahmuen kalah bangah caeh hanah hmuenmae to paroep ah, khodai naah nihcae mikhnuk ah na ohhaih ahmuen hoiah angthawk ah loe, nihcae mah hnuk o naah ahmuen kalah bangah caeh ah; laisaep thaih imthung takoh ah om o cadoeh, nihcae mah kho na poek pae khoe doeh om tih.
4 Και θέλεις εκφέρει την αποσκευήν σου την ημέραν ενώπιον αυτών, ως αποσκευήν μετοικισμού· και συ θέλεις εξέλθει το εσπέρας ενώπιον αυτών, ως οι εξερχόμενοι εις μετοικισμόν.
Angpoeng hanah paroep ih hmuenmae baktih toengah, khodai naah nihcae mikhnuk roe ah nangmah ih hmuenmaenawk to sin ah; misong ah naeh ih kaminawk baktiah, aduembang ah nihcae mikhnuk roe ah caeh ah.
5 Ενώπιον αυτών κάμε διόρυγμα εν τω τοίχω και έκφερε δι' αυτού.
Nihcae mikhnuk ah tapang to taqawt ah loe, to akhaw thung hoiah nangmah ih hmuenmae to sin ah.
6 Ενώπιον αυτών θέλεις σηκώσει αυτήν επ' ώμων, και θέλεις εκφέρει, ενώ σκοτάζει· θέλεις σκεπάσει το πρόσωπόν σου και δεν θέλεις ιδεί την γήν· διότι σε έδωκα σημείον εις τον οίκον Ισραήλ.
Na palaeng ah apu ah loe nihcae mikhnuk ah khoving hmawk naah caeh haih ah, long to na hnuk han ai ah mikhmai padap khoep ah; Israel imthung takoh hanah angmathaih ah kang sak boeh, tiah ang naa.
7 Και έκαμον ως προσετάχθην· έφερα έξω την αποσκευήν μου την ημέραν ως αποσκευήν μετοικισμού, και το εσπέρας έκαμον εις εμαυτόν διόρυγμα εν τω τοίχω διά της χειρός· εξέφερα αυτήν ενώ εσκόταζεν, ενώπιον αυτών εσήκωσα αυτήν επ' ώμων.
To pongah lokpaek ih baktih toengah ka sak; kai loe misong ah naeh ih kami ih hmuennawk baktih toengah, kaimah ih hmuennawk to khodai naah ka lak moe, aduembang ah ka ban hoiah tapang to ka taqawt; khoving hmawk naah hmuennawk to ka lak moe, nihcae mikhnuk roe ah palaeng nuiah ka put.
8 Και το πρωΐ έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ λέγων,
Akhawnbang ah Angraeng ih lok to kai khaeah angzoh,
9 Υιέ ανθρώπου, ο οίκος Ισραήλ, ο οίκος ο αποστάτης, δεν είπε προς σε, Συ τι κάμνεις;
kami capa, laisaep karah Israel imthung takoh mah, Tih maw na sak, tiah na naa o ai maw?
10 ειπέ προς αυτούς, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Το φορτίον τούτο αποβλέπει τον άρχοντα τον εν Ιερουσαλήμ και άπαντα τον οίκον Ισραήλ, οίτινες είναι μεταξύ αυτών.
Nihcae khaeah, Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih, Hae loknawk loe Jerusalem ah kaom siangpahrang hoi to vangpui thungah kaom Israel imthung takohnawk boih han ih ni oh.
11 Ειπέ, Εγώ είμαι το σημείόν σας· καθώς εγώ έκαμον, ούτω θέλει γείνει εις αυτούς· εις μετοικεσίαν και εις αιχμαλωσίαν θέλουσιν υπάγει.
Kai loe nangcae han angmathaih ah ka oh; ka sak ih baktih toengah nihcae khaeah sah tih; nihcae angpoeng o ueloe, misong ah naeh ih kami ah om o tih.
12 Και ο άρχων ο μεταξύ αυτών θέλει φορτωθή επ' ώμων, ενώ σκοτάζει, και θέλει εκφέρει· θέλουσι διορύξει τον τοίχον διά να εκφέρωσι δι' αυτού· θέλει σκεπάσει το πρόσωπον αυτού, διά να μη ίδη την γην με τους οφθαλμούς αυτού.
Nihcae salakah kaom siangpahrang loe angmah ih hmuennawk to palaeng ah apuu ueloe, khoving ah caeh haih tih, anih caeh haih hanah tapang to taqawt o tih; anih mah long to hnuk han ai ah mikhmai to padap pae o khoep tih.
13 Θέλω όμως εξαπλώσει το δίκτυόν μου επ' αυτόν, και θέλει πιασθή εις τα βρόχιά μου· και θέλω φέρει αυτόν εις την Βαβυλώνα, την γην των Χαλδαίων· αλλά δεν θέλει ιδεί αυτήν και εκεί θέλει αποθάνει.
Anih han palok ka payang pae han, anih loe kai ih thaang pongah aman tih; anih to Khaldian prae Babylon ah ka caeh haih han, anih loe to vangpui ah dueh tih, toe vangpui to hnu mak ai.
14 Και θέλω διασπείρει εις πάντα άνεμον πάντας τους περί αυτόν διά να βοηθώσιν αυτόν και πάσας τας δυνάμεις αυτού· και θέλω γυμνώσει μάχαιραν όπισθεν αυτών.
Anih abomh hanah a taengah kaom kaminawk hoi anih ih toksah kaminawk boih takhi songhaih ahmuen kruekah kang haehsak phaeng han; Sumsen to ka laek moe, nihcae to ka patom han.
15 Και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν διασκορπίσω αυτούς μεταξύ των εθνών και διασπείρω αυτούς εις τους τόπους.
Nihcae to prae kaminawk salakah kang haehsak phang moe, prae congca ah kam praeksak phang naah loe, nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tito panoek o tih.
16 Θέλω όμως αφήσει ολίγους τινάς εξ αυτών από της ρομφαίας, από της πείνης και από του λοιμού, διά να διηγώνται πάντα τα βδελύγματα αυτών μεταξύ των εθνών, όπου υπάγωσι· και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος.
Toe a caeh o haih Sithaw panoek ai prae kruekah a sak o ih panuet thok hmuennawk to a thuih o hanah, sumsen, khokhahaih hoi kasae nathaih thung hoiah kami zetta ka pathlung han; to naah nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tiah panoek o tih, tiah ang naa.
17 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,
Angraeng ih lok kai khaeah angzoh;
18 Υιέ ανθρώπου, φάγε τον άρτον σου μετά τρόμου και πίε το ύδωρ σου μετά φρίκης και αγωνίας.
kami capa, tasoehhaih hoi buh to caa ah loe, zithaih hoiah tui to nae ah.
19 Και ειπέ προς τον λαόν της γης, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός περί των κατοίκων της Ιερουσαλήμ και περί της γης του Ισραήλ. Θέλουσι φάγει τον άρτον αυτών μετά αγωνίας και θέλουσι πίει το ύδωρ αυτών μετά εκστάσεως· διότι η γη αυτής θέλει ερημωθή από του πληρώματος αυτής, διά την ανομίαν πάντων των κατοικούντων εν αυτή·
Prae kaminawk khaeah, Jerusalem ah kaom kaminawk hoi Israel prae thungah kaom kaminawk khaeah, Angraeng Sithaw mah, Nihcae loe tasoeh takuenhaih hoiah buh to caa o tih, dawnraihaih hoiah tui to nae o ueloe, prae thungah kaom kaminawk ih khoaehaih pongah, prae thungah kaom hmuenmaenawk to anghmaa boih tih boeh.
20 και αι πόλεις αι κατοικούμεναι θέλουσιν ερημωθή και η γη θέλει αφανισθή, και θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος.
Kami ohhaih vangpuinawk to amro ueloe, prae loe pong sut tih boeh; to naah Kai loe Angraeng ni, tiah na panoek o tih, tiah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
21 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,
Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
22 Υιέ ανθρώπου, τις αύτη η παροιμία, την οποίαν έχετε εν γη Ισραήλ, λέγοντες, Αι ημέραι μακρύνονται και πάσα όρασις εχάθη;
kami capa, aninawk loe laemh o boeh moe, hnuksakhaih doeh amro boeh, tiah thuih ih palungha lok to Israel prae thungah om ai maw?
23 Ειπέ διά τούτο προς αυτούς, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Θέλω κάμει την παροιμίαν ταύτην να παύση, και πλέον δεν θέλουσι παροιμιάζεσθαι αυτήν εν τω Ισραήλ· αλλ' ειπέ προς αυτούς, Πλησιάζουσιν αι ημέραι και η εκπλήρωσις πάσης οράσεως·
Nihcae khaeah, Angraeng Sithaw mah, Hae tiah a thuih o ih palungha lok to ka boengsak han boeh, nihcae mah Israel prae thungah palungha lok patoh o mak ai boeh; nihcae khaeah, Hnuksak ih hmuennawk akoep boihhaih ani loe zoi boeh, tiah thuih.
24 διότι δεν θέλει είσθαι πλέον ουδεμία όρασις ψευδής ουδέ μάντευμα κολακευτικόν εν μέσω του οίκου Ισραήλ.
To naah loe Israel imthung takoh ah avang ai hnuksakhaih hoi lok amlai tahmaahaih to om mak ai boeh.
25 Διότι εγώ είμαι ο Κύριος· εγώ θέλω λαλήσει και ο λόγος τον οποίον θέλω λαλήσει θέλει εκτελεσθή· δεν θέλει πλέον μακρυνθή· διότι εν ταις ημέραις υμών, οίκος αποστάτης, θέλω λαλήσει λόγον και εκτελέσει αυτόν, λέγει Κύριος ο Θεός.
Kai loe Angraeng ah ka oh; ka thuih han koi lok to ka thuih naah, aekhaih om ai ah akoep tih, akoephaih ni doeh akra mak ai; Aw angaek karah imthung takoh, nangcae dung ah lok ka thuih moe, thuih ih lok baktih toengah ka koepsak han, tiah Angraeng Sithaw mah thuih, tiah thuih paeh, tiah ang naa.
26 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,
Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
27 Υιέ ανθρώπου, ιδού, ο οίκος Ισραήλ λέγουσιν, Η όρασις, την οποίαν ούτος βλέπει, εκτείνεται εις ημέρας πολλάς και προφητεύει περί χρόνων μακρών.
kami capa, khenah, A hnuk ih hnuksakhaih loe angzo han koi pop parai aninawk to thuikoehhaih ih ni, a thuih ih atuenawk loe angthla parai vop, tiah Israel imthung takoh mah thuih o.
28 Διά τούτο ειπέ προς αυτούς, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Ουδείς των λόγων μου θέλει πλέον μακρυνθή αλλ' ο λόγος τον οποίον ελάλησα θέλει εκτελεσθή, λέγει Κύριος ο Θεός.
To pongah nihcae khaeah, Angraeng Sithaw mah, Ka thuih ih loknawk loe akra mak ai, ka thuih ih lok to ka koepsak han, tiah Angraeng Sithaw mah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
