Ἐσθήρ 3
1 Μετά τα πράγματα ταύτα εμεγάλυνεν ο βασιλεύς Ασσουήρης τον Αμάν, τον υιόν του Αμμεδαθά του Αγαγίτου, και ύψωσεν αυτόν και έθεσε τον θρόνον αυτού υπεράνω πάντων των αρχόντων των περί αυτόν.
Дупэ ачесте лукрурь, ымпэратул Ахашверош а ридикат ла путере пе Хаман, фиул луй Хамедата, Агагитул. Л-а ридикат ын чинсте ши а пус скаунул луй май пресус де скаунеле тутурор кэпетениилор каре ерау лынгэ ел.
2 Και πάντες οι δούλοι του βασιλέως, οι εν τη βασιλική πύλη, έκλινον και προσεκύνουν τον Αμάν· διότι ούτω προσέταξεν ο βασιλεύς περί αυτού. Ο Μαροδοχαίος όμως δεν έκλινε και δεν προσεκύνει αυτόν.
Тоць служиторий ымпэратулуй каре стэтяу ла поарта ымпэратулуй плекау ӂенункюл ши се ынкинау ынаинтя луй Хаман, кэч аша ера порунка ымпэратулуй ку привире ла ел. Дар Мардохеу ну-шь плека ӂенункюл ши ну се ынкина.
3 Και είπον οι δούλοι του βασιλέως, οι εν τη βασιλική πύλη, προς τον Μαροδοχαίον, Διά τι συ παραβαίνεις την προσταγήν του βασιλέως;
Ши служиторий ымпэратулуй каре стэтяу ла поарта ымпэратулуй ау зис луй Мардохеу: „Пентру че калчь порунка ымпэратулуй?”
4 Αφού δε καθ' ημέραν έλεγον προς αυτόν, και εκείνος δεν υπήκουεν εις αυτούς, απήγγειλαν τούτο προς τον Αμάν, διά να ίδωσιν αν οι λόγοι του Μαροδοχαίου ήσαν στερεοί· διότι είχε φανερώσει προς αυτούς ότι ήτο Ιουδαίος.
Фииндкэ ей ый спуняу ын фиекаре зи лукрул ачеста, ши ел ну-й аскулта, л-ау спус луй Хаман, ка сэ вадэ дакэ Мардохеу аре сэ се цинэ де хотэрыря луй, кэч ел спусесе кэ есте иудеу.
5 Και ότε ο Αμάν είδεν ότι ο Μαροδοχαίος δεν έκλινε και δεν προσεκύνει αυτόν, ενεπλήσθη θυμού ο Αμάν.
Ши Хаман а вэзут кэ Мардохеу ну-шь плека ӂенункюл ши ну се ынкина ынаинтя луй. С-а умплут де мыние,
6 Και εστοχάσθη ταπεινόν να βάλη χείρα επί μόνον τον Μαροδοχαίον· διότι είχον φανερώσει προς αυτόν τον λαόν του Μαροδοχαίου· όθεν εζήτει ο Αμάν να αφανίση πάντας τους Ιουδαίους τους εν παντί τω βασιλείω του Ασσουήρου, τον λαόν του Μαροδοχαίου.
дар а крезут кэ е пря пуцин пентру ел сэ пунэ мына нумай пе Мардохеу, кэч и се спусесе дин че попор ера Мардохеу, ши а воит сэ нимичяскэ пе попорул луй Мардохеу, пе тоць иудеий каре се афлау ын тоатэ ымпэрэция луй Ахашверош.
7 Και εν τω πρώτω μηνί, ούτος είναι ο μην Νισάν, εν τω δωδεκάτω έτει του βασιλέως Ασσουήρου, έρριψαν φούρ, ήγουν κλήρον, ενώπιον του Αμάν, από ημέρας εις ημέραν και από μηνός εις μήνα, μέχρι του δωδεκάτου μηνός, ούτος είναι ο μην Αδάρ.
Ын луна ынтый, адикэ луна Нисан, ын ал дойспрезечеля ан ал ымпэратулуй Ахашверош, ау арункат Пур, адикэ сорцул, ынаинтя луй Хаман, пентру фиекаре зи ши пентру фиекаре лунэ, пынэ ын луна а доуэспрезечя, адикэ луна Адар.
8 Και είπεν ο Αμάν προς τον βασιλέα Ασσουήρην, Υπάρχει τις λαός διεσπαρμένος και διακεχωρισμένος μεταξύ των λαών κατά πάσας τας επαρχίας του βασιλείου σου· και οι νόμοι αυτών διάφοροι των νόμων πάντων των λαών, και δεν φυλάττουσι τους νόμους του βασιλέως· όθεν δεν αρμόζει εις τον βασιλέα να υποφέρη αυτούς·
Атунч, Хаман а зис ымпэратулуй Ахашверош: „Ын тоате цинутуриле ымпэрэцией тале есте рисипит ун попор деосебит ынтре попоаре, каре аре леӂь деосебите де але тутурор попоарелор ши ну цине леӂиле ымпэратулуй. Ну есте ын фолосул ымпэратулуй сэ-л ласе лиништит.
9 εάν ήναι αρεστόν εις τον βασιλέα, ας γραφή να εξολοθρευθώσι και εγώ θέλω μετρήσει δέκα χιλιάδας ταλάντων αργυρίου εις τας χείρας των οικονόμων διά να φέρωσιν εις τα θησαυροφυλάκια του βασιλέως.
Дакэ ымпэратул гэсеште ку кале, сэ се скрие о порункэ пентру ка ей сэ фие нимичиць, ши еу вой кынтэри зече мий де таланць де арӂинт ын мыниле службашилор, ка сэ-й дукэ ын вистиерия ымпэратулуй.”
10 Και εκβαλών ο βασιλεύς το δακτυλίδιον αυτού από της χειρός αυτού, έδωκεν αυτό εις τον Αμάν τον υιόν του Αμμεδαθά του Αγαγίτου, τον εχθρόν των Ιουδαίων,
Ымпэратул шь-а скос инелул дин деӂет ши л-а дат луй Хаман, фиул луй Хамедата, Агагитул, врэжмашул иудеилор.
11 Και είπεν ο βασιλεύς προς τον Αμάν· το αργύριον δίδεται εις σε, και ο λαός, διά να κάμης εις αυτόν όπως σοι αρέσκει.
Ши ымпэратул а зис луй Хаман: „Ыць дэруеск ши арӂинтул, ши пе попорул ачеста; фэ ку ел че вей вои.”
12 Και προσεκλήθησαν οι γραμματείς του βασιλέως την δεκάτην τρίτην ημέραν του πρώτου μηνός, και εγράφη κατά πάντα όσα προσέταξεν ο Αμάν, προς τους σατράπας του βασιλέως και προς τους διοικητάς τους κατά πάσαν επαρχίαν και προς τους άρχοντας εκάστου λαού πάσης επαρχίας κατά το γράφειν αυτών, και προς έκαστον λαόν κατά την γλώσσαν αυτών· εν ονόματι του βασιλέως Ασσουήρου εγράφη και εσφραγίσθη με το δακτυλίδιον του βασιλέως.
Логофеций ымпэратулуй ау фост кемаць ын а трейспрезечя зи а луний ынтый ши ау скрис ын тотул кум а порунчит Хаман май-марилор оштирий, дрегэторилор фиекэруй цинут ши кэпетениилор фиекэруй попор, фиекэруй цинут дупэ скриеря луй ши фиекэруй попор дупэ лимба луй. Ау скрис ын нумеле ымпэратулуй Ахашверош ши ау печетлуит скрисориле ку инелул ымпэратулуй.
13 Και εστάλησαν γράμματα διά ταχυδρόμων εις πάσας τας επαρχίας του βασιλέως, διά να αφανίσωσι, να φονεύσωσι και να εξολοθρεύσωσι πάντας τους Ιουδαίους, νέους και γέροντας, νήπια και γυναίκας, εν μιά ημέρα, την δεκάτην τρίτην του δωδεκάτου μηνός, ούτος είναι ο μην Αδάρ, και να διαρπάσωσι τα υπάρχοντα αυτών.
Скрисориле ау фост тримисе прин алергэторь ын тоате цинутуриле ымпэратулуй ка сэ нимичяскэ, сэ омоаре ши сэ пярдэ пе тоць иудеий, тинерь ши бэтрынь, прунчь ши фемей, ши ануме ынтр-о сингурэ зи, ын зиуа а трейспрезечя а луний а доуэспрезечя, адикэ луна Адар, ши сэ ли се праде авериле.
14 Το αντίγραφον της επιστολής, το προς διάδοσιν του προστάγματος κατά πάσαν επαρχίαν, εδημοσιεύθη προς πάντας τους λαούς, διά να ήναι έτοιμοι εν εκείνη τη ημέρα.
Ачесте скрисорь куприндяу порунка ымпэратулуй, каре требуя веститэ ын фиекаре цинут, ши ындемнау пе тоате попоареле сэ фие гата пентру зиуа ачея.
15 Οι ταχυδρόμοι εξήλθον, σπεύδοντες διά την προσταγήν του βασιλέως, και η διαταγή εξεδόθη εν Σούσοις τη βασιλευούση. Ο δε βασιλεύς και ο Αμάν εκάθησαν να συμποσιάσωσιν· η δε πόλις Σούσα ήτο εν αμηχανία.
Алергэторий ау плекат ын грабэ маре, дупэ порунка ымпэратулуй. Порунка а фост веститэ ши ын капитала Суса. Ши, пе кынд ымпэратул ши Хаман стэтяу ши бяу, четатя Суса ера ынгрозитэ.
