< Ἐκκλησιαστής 11 >

1 Ρίψον τον άρτον σου επί πρόσωπον των υδάτων· διότι εν ταις πολλαίς ημέραις θέλεις ευρεί αυτόν.
Арункэ-ць пыня пе апе ши, дупэ мултэ време, о вей гэси ярэшь!
2 Δος μερίδιον εις επτά και έτι εις οκτώ· διότι δεν εξεύρεις τι κακόν θέλει γείνει επί της γης.
Ымпарте-о ын шапте ши кяр ын опт, кэч ну штий че ненорочире поате да песте пэмынт.
3 Εάν τα νέφη ήναι πλήρη, θέλουσι διαχύσει βροχήν επί την γήν· και εάν δένδρον πέση προς τον νότον ή προς τον βορράν, εν τω τόπω όπου πέση το δένδρον, εκεί θέλει μείνει.
Кынд се умплу норий де плоае, о варсэ пе пэмынт. Орьынкотро ар кэдя копакул, фие спре мязэзи, фие спре мязэноапте, ын локул унде каде, аколо рэмыне.
4 Όστις παρατηρεί τον άνεμον, δεν θέλει σπείρει· και όστις θεωρεί τα νέφη, δεν θέλει θερίσει.
Чине се уйтэ дупэ вынт ну ва семэна ши чине се уйтэ дупэ норь ну ва сечера.
5 Καθώς δεν γνωρίζεις τις η οδός του ανέμου ουδέ τίνι τρόπω μορφόνονται τα οστά εν τη κοιλία της κυοφορούσης, ούτω δεν γνωρίζεις τα έργα του Θεού, όστις κάμνει τα πάντα.
Кум ну штий каре есте каля вынтулуй, нич кум се фак оаселе ын пынтечеле фемеий ынсэрчинате, тот аша ну куношть нич лукраря луй Думнезеу, каре ле фаче пе тоате.
6 Σπείρε τον σπόρον σου το πρωΐ, και την εσπέραν ας μη ησυχάση η χειρ σου· διότι δεν εξεύρεις τι θέλει ευδοκιμήσει, τούτο ή εκείνο, ή εάν και τα δύο ήναι επίσης αγαθά.
Диминяца сямэнэ-ць сэмынца ши пынэ сяра ну лэса мына сэ ци се одихняскэ, фииндкэ ну штий че ва избути: ачаста сау ачея сау дакэ амындоуэ сунт деопотривэ де буне.
7 Γλυκύ βέβαια είναι το φως, και ευάρεστον εις τους οφθαλμούς να βλέπωσι τον ήλιον·
Дулче есте лумина ши о плэчере пентру окь сэ вадэ соареле.
8 αλλά και εάν ο άνθρωπος ζήση έτη πολλά και ευφραίνηται εν πάσι τούτοις, ας ενθυμηθή όμως τας ημέρας του σκότους, ότι θέλουσιν είσθαι πολλαί. Πάντα τα συμβαίνοντα ματαιότης.
Деч, дакэ ун ом трэеште мулць ань, сэ се букуре ын тоць аний ачештя ши сэ се гындяскэ че мулте вор фи зилеле де ынтунерик. Тот че ва вени есте дешертэчуне.
9 Ευφραίνου, νεανίσκε, εν τη νεότητί σου· και η καρδία σου ας σε χαροποιή εν ταις ημέραις της νεότητός σου· και περιπάτει κατά τας επιθυμίας της καρδίας σου και κατά την όρασιν των οφθαλμών σου· πλην έξευρε, ότι διά πάντα ταύτα ο Θεός θέλει σε φέρει εις κρίσιν.
Букурэ-те, тинере, ын тинереця та, фий ку инима веселэ кыт ешть тынэр, умблэ пе кэиле алесе де инима та ши плэкуте окилор тэй, дар сэ штий кэ, пентру тоате ачестя, те ва кема Думнезеу ла жудекатэ.
10 Και αφαίρεσον τον θυμόν από της καρδίας σου, και απομάκρυνον την πονηρίαν από της σαρκός σου· διότι η νεότης και η παιδική ηλικία είναι ματαιότης.
Гонеште орьче неказ дин инима та ши депэртязэ рэул дин трупул тэу, кэч тинереця ши зориле веций сунт трекэтоаре.

< Ἐκκλησιαστής 11 >