< Ἐκκλησιαστής 10 >

1 Μυίαι αποθνήσκουσαι κάμνουσι το μύρον του μυρεψού να βρωμά, να αναβράζη· και μικρά αφροσύνη ατιμάζει τον εν υπολήψει επί σοφία και τιμή.
Flies of death it causes to stink it ferments [the] oil of a perfumer [is] weighty more than wisdom more than honor folly a little.
2 Η καρδία του σοφού είναι εν τη δεξιά αυτού· η δε καρδία του άφρονος εν τη αριστερά αυτού.
[the] heart of A wise [person] [is] to right [hand] his and [the] heart of a fool [is] to left [hand] his.
3 Και έτι όταν ο άφρων περιπατή εν τη οδώ, λείπει σύνεσις αυτού και αναγγέλλει προς πάντας ότι είναι άφρων.
And also on the way (like when a fool *Q(K)*) [is] going heart his is lacking and he says to everyone [is] a fool he.
4 Εάν το πνεύμα του ηγεμόνος εγερθή εναντίον σου, μη αφήσης τον τόπον σου· διότι η γλυκύτης καταπαύει αμαρτίας μεγάλας.
If [the] spirit of the ruler it will go up towards you place your may not you leave for calmness it will cause to rest sins great.
5 Είναι κακόν το οποίον είδον υπό τον ήλιον, λάθος, λέγω, προερχόμενον από του εξουσιαστού·
There [is] an evil [which] I have seen under the sun like an inadvertence that [is] going forth from to before the ruler.
6 ότι ο άφρων βάλλεται εις μεγάλας αξίας, οι δε πλούσιοι κάθηνται εν ταπεινώ τόπω.
It is put folly in high places many and rich [people] in the low place they sit.
7 Είδον δούλους εφ' ίππων και άρχοντας περιπατούντας ως δούλους επί της γης.
I have seen slaves on horses and princes [who] walk like slaves on the ground.
8 Όστις σκάπτει λάκκον, θέλει πέσει εις αυτόν· και όστις χαλά φραγμόν, όφις θέλει δαγκάσει αυτόν.
[one who] digs A pit in it he will fall and [one who] breaks through a wall it will bite him a snake.
9 Ο μετακινών λίθους θέλει βλαφθή υπ' αυτών· ο σχίζων ξύλα θέλει κινδυνεύσει εν αυτοίς.
[one who] quarries Stones he will be hurt by them [one who] cleaves wood he will be endangered by them.
10 Εάν ο σίδηρος αμβλυνθή και δεν ακονίση τις την κόψιν αυτού, πρέπει να προσθέση δύναμιν· η σοφία δε είναι ωφέλιμος προς διεύθυνσιν.
If it is blunt the iron [axe] and he not faces he has sharpened and strength he will make strong and [is] advantage (to give success *Q(k)*) wisdom.
11 Εάν ο όφις δαγκάνη χωρίς συριγμού, πλην και ο συκοφάντης καλήτερος δεν είναι.
If it will bite the snake with not charming and there not [is] profit for [the] master of the tongue.
12 Οι λόγοι του στόματος του σοφού είναι χάρις· τα δε χείλη του άφρονος θέλουσι καταπίει αυτόν.
[the] words of [the] mouth of A wise [person] [are] favor and [the] lips of a fool it swallows him.
13 Η αρχή των λόγων του στόματος αυτού είναι αφροσύνη· και το τέλος της ομιλίας αυτού κακή μωρία.
[the] beginning of [the] words of Mouth his [is] folly and [the] end of mouth his [is] madness evil.
14 Ο άφρων προσέτι πληθύνει λόγους, ενώ ο άνθρωπος δεν εξεύρει τι μέλλει γενέσθαι· και τις δύναται να απαγγείλη προς αυτόν τι θέλει είσθαι μετ' αυτόν;
And the fool he multiplies words not he knows the person what? that will be and which it will be from after him who? will he tell to him.
15 Ο μόχθος των αφρόνων απαυδίζει αυτούς, επειδή δεν εξεύρουσι να υπάγωσιν εις την πόλιν.
[the] toil of Fools it wearies him that not he knows to walk to a city.
16 Ουαί εις σε, γη, της οποίας ο βασιλεύς είναι νέος, και οι άρχοντές σου τρώγουσι το πρωΐ
Woe! to you O land that king your [is] a youth and princes your in the morning they eat.
17 Μακαρία συ, γη, της οποίας ο βασιλεύς είναι υιός ευγενών, και οι άρχοντές σου τρώγουσιν εν καιρώ προς ενίσχυσιν και ουχί προς μέθην
How blessed [are] you O land that king your [is] a son of nobles and princes your at the appropriate time they eat for strength and not for drinking.
18 Διά την πολλήν οκνηρίαν πίπτει η στέγασις· και διά την αργίαν των χειρών σταλάζει η οικία.
In laziness it sinks the rafter[s] and in lowering of hands it leaks the house.
19 Δι' ευθυμίαν κάμνουσι συμπόσια, και ο οίνος ευφραίνει τους ζώντας· το δε αργύριον αποκρίνεται εις πάντα.
For laughter [people are] making food and wine it makes glad life and money it answers everything.
20 Μη καταρασθής τον βασιλέα μηδέ εν τη διανοία σου· και μη καταρασθής τον πλούσιον εν τω ταμείω του κοιτώνός σου· διότι πτηνόν του ουρανού θέλει φέρει την φωνήν, και το έχον τας πτέρυγας θέλει αναγγείλει το πράγμα.
Also in mind your a king may not you curse and in [the] chambers of lying down your may not you curse a rich [person] for bird of the heavens it will carry the sound and an owner (of wings *Q(K)*) it will tell [the] matter.

< Ἐκκλησιαστής 10 >