Δανιήλ 8
1 Εν τω τρίτω έτει της βασιλείας του βασιλέως Βαλτάσαρ όρασις εφάνη εις εμέ, εις εμέ τον Δανιήλ, μετά την εις εμέ φανείσαν πρότερον.
Belshazzar siangpahrang ah ohhaih saning thumto haih naah, hnuksakhaih tangsuek kai khaeah amtueng, to pacoengah kai, Daniel khaeah hnuksakhaih to amtueng let.
2 Και είδον εν τη οράσει· και ότε είδον, ήμην εν Σούσοις τη βασιλευούση τη εν τη επαρχία Ελάμ· και είδον εν τη οράσει και εγώ ήμην πλησίον του ποταμού Ουλαΐ.
Kai khaeah kamtueng hnuksakhaih to ka khet naah, kai loe Elam prae, Shushan ah ka oh; to hnuksakhaih amtueng naah kai loe Ulai vapui taengah ka oh.
3 Και εσήκωσα τους οφθαλμούς μου και είδον και ιδού, ίστατο έμπροσθεν του ποταμού κριός εις έχων κέρατα· και τα κέρατα ήσαν υψηλά, το εν όμως υψηλότερον του άλλου· και το υψηλότερον εξεφύτρωσεν ύστερον.
Ka dan tahang naah, Khenah, vapui taengah angdoe, taki hnetto kaom tuu tae maeto ka hnuk; to tuu tae ih taki loe sawk parai; toe taki maeto loe kalah taki maeto pongah sawk kue, taki kasawk loe hnukkhuem ah tacawt.
4 Είδον τον κριόν κερατίζοντα προς δύσιν και προς βορράν και προς νότον· και ουδέν θηρίον ηδύνατο να σταθή έμπροσθεν αυτού και δεν υπήρχεν ο ελευθερών εκ της χειρός αυτού· αλλ' έκαμνε κατά την θέλησιν αυτού και εμεγαλύνθη.
To tuu tae mah niduem, aluek hoi aloih to a daeng pongah, kawbaktih moi doeh anih hma ah angdoe o thai ai; mi mah doeh anih ban thung hoiah loisak thai ai, to pongah anih loe a koeh baktiah sak moe, thacak aep.
5 Ενώ δε εγώ εσκεπτόμην, ιδού, τράγος ήρχετο από της δύσεως επί πρόσωπον πάσης της γης και δεν ήγγιζε το έδαφος· και ο τράγος είχε κέρας περίβλεπτον μεταξύ των οφθαλμών αυτού.
To kawng to ka poek li naah, khenah, a mik salakah thacak taki kacawn, maeh tae maeto loe niduem bang hoiah angzoh moe, long cawh ai ah long pum to takui.
6 Και ήλθεν έως του κριού του έχοντος τα δύο κέρατα, τον οποίον είδον ιστάμενον έμπροσθεν του ποταμού, και έδραμε προς αυτόν εν τη ορμή της δυνάμεως αυτού.
Anih loe ka hnuk ih vapui taengah kangdoe taki hnetto kacawn tuu tae khaeah angzoh, tha hoiah anih to hmaang.
7 Και είδον αυτόν ότι επλησίασεν εις τον κριόν και εξηγριώθη κατ' αυτού και εκτύπησε τον κριόν και συνέτριψε τα δύο κέρατα αυτού· και δεν ήτο δύναμις εν τω κριώ να σταθή έμπροσθεν αυτού, αλλ' έρριψεν αυτόν κατά γης και κατεπάτησεν αυτόν· και δεν υπήρχεν ο ελευθερών τον κριόν εκ της χειρός αυτού.
Tuu tae taeng phak naah anih nuiah palungphui moe, tuu tae to a daeng pongah, tuu ih taki hnetto angkhaeh pae hmaek: tuu tae loe anih hma ah angdoet thaihaih tha to tawn ai boeh pongah, maeh mah tuu to long ah atimsak moe, anih to khok hoiah atit; anih ban thung hoi tuu pahlong thaih kami mi doeh om ai.
8 Διά τούτο ο τράγος εμεγαλύνθη σφόδρα· και ότε ενεδυναμώθη, συνετρίβη το κέρας το μέγα· και αντ' αυτού ανέβησαν τέσσαρα άλλα περίβλεπτα προς τους τέσσαρας ανέμους του ουρανού.
To pongah maeh tae loe paroeai len; toe a thacak li naah taki kalen to angkhaeh pae ving, to taki ahmuen ah van takhi palito ohhaih ahmuen bangah kangqoi, thacak taki palito tacawt.
9 Και εκ του ενός εξ αυτών εξήλθεν εν κέρας μικρόν, το οποίον εμεγαλύνθη καθ' υπερβολήν προς τον νότον και προς την ανατολήν και προς την γην της δόξης·
To taki palito thung ih maeto hoiah taki tetta tacawt let, to taki loe aloih bang, ni angyae bang hoi kahoih prae bangah angqoi moe, thacakhaih hoiah qoeng tahang.
10 και εμεγαλύνθη έως του στρατεύματος του ουρανού· και έρριψεν εις την γην μέρος εκ της στρατιάς και εκ των αστέρων και κατεπάτησεν αυτά·
Anih loe thacak parai pongah, van misatuh kaminawk khoek to misa a tuk, thoemto van misatuh kaminawknawk hoi cakaehnawk to long ah vah tathuk moe, khok hoiah atit.
11 μάλιστα εμεγαλύνθη έως κατά του άρχοντος του στρατεύματος· και αφήρεσεν απ' αυτού την παντοτεινήν θυσίαν, και το άγιον κατοικητήριον αυτού κατεβλήθη·
Ue, anih loe van misatuh angraeng baktiah angmah hoi angmah to amkoeh, Anih khaeah ni thokkruek sak ih angbawnhaih to lak pae ving moe, Anih ohhaih hmuenciim doeh vah pae ving.
12 και το στράτευμα παρεδόθη εις αυτόν μετά της παντοτεινής θυσίας εξ αιτίας της παραβάσεως, και έρριψε κατά γης την αλήθειαν· και έπραξε και ευωδώθη.
Zaehaih pop parai pongah ni thokkruek sak ih angbawnhaih to pakaa hanah, anih khaeah misatuh thaih kami to paek pae; anih mah loktang lok to long ah vah ving; to tiah a sakhaih pongah hmuennawk boih ah hmacawn.
13 Τότε ήκουσα αγίου τινός λαλούντος· και άλλος άγιος έλεγε προς τον δείνα λαλούντα, Έως πότε θέλει διαρκεί όρασις η περί της παντοτεινής θυσίας και της παραβάσεως, ήτις φέρει την ερήμωσιν, και το αγιαστήριον και το στράτευμα παραδίδονται εις καταπάτησιν;
To naah kaciim kami maeto mah thuih ih lok to ka thaih, kalah kaciim kami maeto mah to tiah lok kathui kaciim kami khaeah, Ni thokkruek sak ih angbawnhaih, zaehaih pongah pong suthaih, hmuenciim hoi van misatuh kaminawk khok hoiah ati kami khaeah paekhaih atue hnuksakhaih loe nasetta maw akra tih? tiah a dueng.
14 Και είπε προς εμέ, Έως δύο χιλιάδων και τριακοσίων ημερονυκτίων· τότε το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή.
Anih mah kai khaeah, ni sang hnet, cumvai thumto akra tih; to pacoengah hmuenciim to ciimcai ah pasae o let tih, tiah ang naa.
15 Και ότε εγώ ο Δανιήλ είδον την όρασιν και εζήτουν την έννοιαν, τότε ιδού, εστάθη έμπροσθέν μου ως θέα ανθρώπου·
Hnuksakhaih to Kai, Daniel khaeah amtueng, a thuih koehhaih ahlong to pakrong li naah, khenah, kami ih krang hoi kanghmong kami maeto ka hma ah angdoet.
16 και ήκουσα φωνήν ανθρώπου εν μέσω του Ουλαΐ, ήτις έκραξε και είπε, Γαβριήλ, κάμε τον άνθρωπον τούτον να εννοήση την όρασιν.
To naah Ulai vapui salakah kaom kami maeto ih lok to tacawt, Gabriel, hae kami han hnuksak ih hmuen thuih koehhaih to leh paeh, tiah thuih ih lok to ka thaih.
17 Και ήλθε πλησίον όπου ιστάμην· και ότε ήλθεν, ετρόμαξα και έπεσον επί πρόσωπόν μου· ο δε είπε προς εμέ, Εννόησον, υιέ ανθρώπου· διότι η όρασις είναι διά τους εσχάτους καιρούς.
To kami loe kang doethaih ahmuen taengah angzoh, to naah zithaih ka tawnh moe, ka kuep; toe anih mah, Kami capa, thaikophaih tawn ah; hae hnuksak ih hmuen loe atue boenghaih amtuengsak ih ni, tiah ang naa.
18 Και ενώ ελάλει προς εμέ, εγώ ήμην βεβυθισμένος εις βαθύν ύπνον με το πρόσωπόν μου επί την γήν· πλην με ήγγισε και με έκαμε να σταθώ όρθιος.
To tiah kai khaeah lok ang thuih li naah, kai loe long ah tabok moe ka iih; toe anih mah kai ang sui moe, ang pathawk.
19 Και είπεν, Ιδού, εγώ θέλω σε κάμει να γνωρίσης τι θέλει συμβή εν τοις εσχάτοις της οργής· διότι εν τω ωρισμένω καιρώ θέλει είσθαι το τέλος.
Anih mah, Khenah, long tue loe atue khaehhaih phak naah boeng tih, palungphuihaih boeng naah kaom han koi hmuen to kang thuih han.
20 Ο κριός, τον οποίον είδες, ο έχων τα δύο κέρατα, είναι οι βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας.
Na hnuk ih taki hnetto tacawt tuu tae loe, Media hoi Persia siangpahrang hnuksakhaih ih ni.
21 Και ο τριχωτός τράγος είναι ο βασιλεύς της Ελλάδος· και το κέρας το μέγα, το μεταξύ των οφθαλμών αυτού, αυτός είναι ο πρώτος βασιλεύς.
Amui kamhak maeh loe Grik kaminawk ih siangpahrang to ni; mik salakah tacawt kalen pui taki loe hmaloe koek siangpahrang hnuksakhaih ih ni.
22 Το δε ότι συνετρίβη και ανέβησαν τέσσαρα αντ' αυτού, δηλοί ότι τέσσαρα βασίλεια θέλουσιν εγερθή εκ του έθνους τούτου· πλην ουχί κατά την δύναμιν αυτού.
Kang khaek taki ahmuen ah tacawt taki palito loe, to prae thung hoiah prae palito tacawt tih, tiah thuih koehhaih ih ni, toe thacak o mak ai.
23 Και εν τοις εσχάτοις καιροίς της βασιλείας αυτών, όταν αι ανομίαι φθάσωσιν εις το πλήρες, θέλει εγερθή βασιλεύς σκληροπρόσωπος και συνετός εις πανουργίας.
Zaehaih sak han kakoeh hnukkhuem koek siangpahrang ukhaih prae phak naah loe, zit kaom mikhmai katawn, kasae hmuen sak han panoek, siangpahrang to tacawt tih.
24 Και η δύναμις αυτού θέλει είσθαι ισχυρά, ουχί όμως εξ ιδίας αυτού δυνάμεως· και θέλει αφανίζει εξαισίως και θέλει ευοδούσθαι και κατορθόνει και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς και τον λαόν τον άγιον.
Anih loe thacak tih, toe a thacakhaih loe angmah ih na ai ni; anih mah zit kaom amrohaih to phasak tih, anih loe sak ih hmuennawk boih ah hmacawn tih. Anih mah thacak kaminawk hoi kaciim kaminawk to amrosak tih.
25 Και διά της πανουργίας αυτού θέλει κάμει να ευοδούται η απάτη εν τη χειρί αυτού· και θέλει μεγαλυνθή εν τη καρδία αυτού και εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς· και θέλει σηκωθή κατά του Άρχοντος των αρχόντων· πλην θέλει συντριφθή άνευ χειρός.
Anih loe alinghaih rang hoiah a ukhaih prae to qoengsak ueloe, palung thungah angmah hoi angmah to amkoeh tih. Monghaih hoiah kami paroeai amrosak tih; anih mah angraengnawk ih Angraeng to misatuh tih; toe anih loe kami ih ban patoh ai ah anghma angtaa tih.
26 Και η ρηθείσα όρασις περί των ημερονυκτίων είναι αληθής· συ λοιπόν σφράγισον την όρασιν, διότι είναι διά ημέρας πολλάς.
Duembang hoi akhawnbang ah kamtueng hnuksakhaih loe tangtang ah oh; to pongah hnuksakhaih to catui daeng ah; hae loe hmabang angzo han koi aninawk hnuksakhaih ih ni, tiah ang naa.
27 Και εγώ ο Δανιήλ ελιποθύμησα και ήμην ασθενής ημέρας τινάς· μετά ταύτα εσηκώθην και έκαμνον τα έργα του βασιλέως· εθαύμαζον δε διά την όρασιν και δεν υπήρχεν ο εννοών.
Kai, Daniel loe thazok sut moe, ni nasetto thung maw loe ngan ang nat; to pacoengah kang thawk moe, siangpahrang ih toksak hanah ka caeh. Hnuksakhaih pongah kang pho sut, toe mi mah doeh panoek o ai.
