Δανιήλ 12
1 Και εν τω καιρώ εκείνω θέλει εγερθή Μιχαήλ, ο άρχων ο μέγας, ο ιστάμενος υπέρ των υιών του λαού σου· και θέλει είσθαι καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού· και εν τω καιρώ εκείνω θέλει διασωθή ο λαός σου, πας όστις ευρεθή γεγραμμένος εν τω βιβλίω.
Amalalu, a:igele amo da abula noga: i amoga idiniginisi, e da nama amane sia: i, “Amo esoga, gasa bagade a: igele dunu amo da dia fi ilima sosodo aligisu dunu (ea dio da Maigele), amo da misini, ba: mu. Amalalu, osobo bagade fi da se nabasu eso ba: mu. Amo se nabasu da musa: se nabasu eso huluane baligimu. Amo eso doaga: lalu, nowa dunu amola uda ilia dio amo Gode Ea buga ganodini dedei dialebe ba: lalu, e da gaga: su ba: mu.
2 Και πολλοί εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι της γης θέλουσιν εξεγερθή, οι μεν εις αιώνιον ζωήν, οι δε εις ονειδισμόν και εις καταισχύνην αιώνιον.
Dunu bagohame da musa: bogoi, amo da bu wa: legadomu. Mogili da Fifi Ahoanusu lama: ne wa: legadomu. Be mogili da eso huluane gogosiane se nabawane esaloma: ne wa: legadomu.
3 Και οι συνετοί θέλουσιν εκλάμψει ως η λαμπρότης του στερεώματος· και οι επιστρέφοντες πολλούς εις δικαιοσύνην ως οι αστέρες, εις τους αιώνας των αιώνων.
Noga: idafa bagade dawa: su dunu da hadigi mu amo ea hadigi defele hadigimu. Amola nowa dunu da eno dunuma moloidafa hou olelei, amo ilia da gasumuni defele mae fisili eso huluane hadigilalumu.”
4 Και συ, Δανιήλ, έγκλεισον τους λόγους και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού· τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει και η γνώσις θέλει πληθυνθή.
Amola a: igele dunu da nama amane sia: i, “Da: niele! Di wali buga houga: i amo ga: sima. Amola amo buga bu mae houga: ma: ne, gobele legesu ga: su liligi amoga ga: sima. Amalalu, soge wadela: mu eso da doaga: lalu fawane, amo buga da bu houga: i dagoi ba: mu. Dunu mogili da hobea misunu hou dawa: musa: gini hogolalu, hamedei ba: mu,” a: igele da amane sia: i.
5 Και εγώ ο Δανιήλ εθεώρησα και ιδού, ίσταντο δύο άλλοι, εις εντεύθεν επί του χείλους του ποταμού και εις εκείθεν επί του χείλους του ποταμού.
Amalalu, na da a: igele dunu aduna hano gadenene lelebe ba: i. Afae da hano na: iyado lelebe ba: i. Eno da na: iyadodili lelebe ba: i.
6 Και είπεν ο εις προς τον άνδρα τον ενδεδυμένον λινά, όστις ήτο επάνωθεν των υδάτων του ποταμού, Έως πότε θέλει είσθαι το τέλος των θαυμασίων τούτων;
Amo a: igele dunu afae da musa: a:igele dunu (amo da hano banugumadi lelebe ba: i) ema amane adole ba: i, “Amo dogoa gilula ahoasu hou di da Silia hina bagade ea hou olelei amo amola soge wadela: mu eso da habogala doaga: ma: bela: ?”
7 Και ήκουσα τον άνδρα τον ενδεδυμένον λινά, όστις ήτο επάνωθεν των υδάτων του ποταμού, ότε ύψωσε την δεξιάν αυτού και την αριστεράν αυτού εις τον ουρανόν και ώμοσεν εις τον ζώντα εις τον αιώνα, ότι θέλει είσθαι εις καιρόν, καιρούς και ήμισυ καιρού· και όταν συντελεσθή ο διασκορπισμός της δυνάμεως του αγίου λαού, πάντα ταύτα θέλουσιν εκπληρωθή.
Amola musa: a:igele dunu da ea lobo aduna ligia gadole, na da ea sia: amane nabi, “Na da Eso Huluane Esalalalusu Gode amo Ea Dioba: le dafawane ilegele sia: sa. Ode udiana da gidigisia amola oubi eno gafeyale da udusia, amo hou da huluane dagoi ba: mu. Gode Ea fi dunu da se nabasu bagade ba: mu. Be amo se nabasu da dagolalu, amo hou huluane da dagoi ba: mu.”
8 Και εγώ ήκουσα, αλλά δεν ενόησα· τότε είπον, Κύριέ μου, ποίον το τέλος τούτων;
Na da ea sia: nabi dagoi be bai noga: le hame dawa: i galu. Amaiba: le, na da ema amane adole ba: i, “Hina! Amo liligi huluane da habodane dagoma: bela:”
9 Και είπε, Ύπαγε, Δανιήλ· διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και εσφραγισμένοι έως του εσχάτου καιρού.
Be e da nama bu adole i, “Defea, Da: niele, di waha masa. Bai amo sia: huluane da wamolegei dagoi. Soge wadela: mu eso da doaga: i dagoi ba: lalu fawane, noga: le ba: mu.
10 Πολλοί θέλουσι καθαρισθή και λευκανθή και δοκιμασθή· και οι ασεβείς θέλουσιν ασεβεί· και ουδείς εκ των ασεβών θέλει νοήσει· αλλ' οι συνετοί θέλουσι νοήσει.
Dunu amola uda bagohame da sema defele dodofei dagoi ba: mu. Amola wadela: i hamosu dunu da amo hou hame dawa: mu. Be ilia da wadela: i hou mae fisili hamonanumu. Be bagade dawa: su dunu da amo hou dawa: mu.
11 Και από του καιρού, καθ' ον η παντοτεινή θυσία αφαιρεθή και το βδέλυγμα της ερημώσεως στηθή, θέλουσιν είσθαι ημέραι χίλιαι διακόσιαι και ενενήκοντα.
Amo bai mui da ha lai dunu da Isala: ili dunu ilia eso huluane gobele salasu hou logo ga: si dagoi amola Wadela: idafa Liligi amo Debolo diasu ganodini sagasu, amalalu eso 1,290 da asili, amo hou da dagoi ba: mu.
12 Μακάριος όστις υπομείνη και φθάση εις ημέρας χιλίας τριακοσίας και τριάκοντα πέντε.
Be Gode Ea fi dunu amola uda da eso 1,335 amoga lalegagui hou mae fisili esalea, amo da hahawane bagade ganumu.
13 Αλλά συ ύπαγε, έως του τέλους· και θέλεις αναπαυθή και θέλεις σταθή εν τω κλήρω σου εις το τέλος των ημερών.
Amola, di, Da: niele! Di hahawane Gode Ea hou ganodini dafawaneyale dawa: iwane esaloma. Amalalu, di da bogomu. Be di da bu wa: legadomu. Amola soge wadela: mu esoga, di da Gode Ea loboga dia bidi ida: iwane lamu.” Sia: ama dagoi
