Προς Κολοσσαεις 2
1 Διότι θέλω να εξεύρητε οποίον μέγαν αγώνα έχω διά σας και τους εν Λαοδικεία και τους όσοι δεν είδον το πρόσωπόν μου σωματικώς,
Teako ho fohi’areo ty fimaneako ho anaharo naho o e Laodikia añeo vaho o mbe tsy nifañatre-daharañ’ amako iabio,
2 διά να παρηγορηθώσιν αι καρδίαι αυτών, ενωθέντων ομού εν αγάπη και εις πάντα πλούτον της πληροφορίας της συνέσεως, ώστε να γνωρίσωσι το μυστήριον του Θεού και Πατρός και του Χριστού,
hañohòako ty arofo’ iareo, ie fa nampivandìreñe am-pikokoañe, amy hene vara vokare’ ty faharendrehañe pea, ie fohiñe mazava, i hatò mietake aman’ Añahare Rae aoy, i Norizañey;
3 εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.
ama’e ty ietaha’ ze fonga varan-kihitse naho hilala.
4 Λέγω δε τούτο, διά να μη σας εξαπατά τις με πιθανολογίαν·
Itaroñako ‘nio, hera ao ty hamañahy am-bolam-pañèdre.
5 διότι αν και κατά το σώμα ήμαι απών, με το πνεύμα όμως είμαι μεθ' υμών, χαίρων και βλέπων την τάξιν σας και την σταθερότητα της εις Χριστόν πίστεώς σας.
Aa ndra te tsy eo an-tsandrin-draho, mbe ama’ areo an-troke, mirebeke te mahatrea ty fitraofa’ areo rehake naho ty fatokisa’ areo i Norizañey.
6 Καθώς λοιπόν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε,
Aa kanao rinambe’ areo i Talè Iesoà Norizañey, mañaveloa ama’e,
7 ερριζωμένοι και εποικοδομούμενοι εν αυτώ και στερεούμενοι εν τη πίστει καθώς εδιδάχθητε, περισσεύοντες εν αυτή μετά ευχαριστίας.
ie soa fivahatse naho nivoatse ama’e, naho niventèñe am-patokisañe ty amy naòke, vaho mandopatse fañandriañañe.
8 Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν·
Mitaoa ke eo ty hañamengoke anahareo an-kilala miheotse naho famañahiañe kòake mirampy amo lili’ ondatio naho amo sata’ foto-ty tane toio, fa tsy amy Norizañey,
9 διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς,
izay imoneña’ ty haliforan’ Añahare am-pañòva,
10 και είσθε πλήρεις εν αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας,
le nifonireñe ama’e nahareo, amy t’ie ty lohà’ ze hene fifeheañe naho lily.
11 εις τον οποίον και περιετμήθητε με περιτομήν αχειροποίητον, απεκδυθέντες το σώμα των αμαρτιών της σαρκός διά της περιτομής του Χριστού,
Ama’e ka nahareo ro sinavatse an-tsavatse tsy nanoem-pitàñe fa nampikorendahañe ty fandilia’ i haondaty hambo’ey amy sandriñey ami’ty fanavara’ i Norizañey,
12 συνταφέντες μετ' αυτού εν τω βαπτίσματι, διά του οποίου και συνανέστητε διά της πίστεως της ενεργείας του Θεού, όστις ανέστησεν αυτόν εκ των νεκρών.
ie nalenteke mindre ama’e amy lipotsey naho nindre natroatse ama’e am-patokisañe ami’ty fitoloñan’ Añahare nampitroats’ aze an-kavilasiy.
13 Και εσάς, όντας νεκρούς εις τα αμαρτήματα και την ακροβυστίαν της σαρκός σας, συνεζωοποίησε μετ' αυτού, συγχωρήσας εις εσάς πάντα τα πταίσματα,
Ie nivetrake an-kakeo naho ami’ty tsy fanavara’ i nofotsey ro vinelo’e mindre ama’e, le fonga nafaha’e o tahin-tikañeo,
14 εξαλείψας το καθ' ημών χειρόγραφον, συνιστάμενον εις διατάγματα, το οποίον ήτο εναντίον εις ημάς, και αφήρεσεν αυτό εκ του μέσου, προσηλώσας αυτό επί του σταυρού·
ie namaopaoke i takelan-tsongoy, o fepetse nanisý antikañe naho nañamengoke antikañeo; nasita’e añe izay, amy nipehañ’ aze amy hatae ajaley,
15 και απογυμνώσας τας αρχάς και τας εξουσίας, παρεδειγμάτισε παρρησία, θριαμβεύσας κατ' αυτών επ' αυτού.
ie nampikorendahe’e ty lili’ o mpifeleke naho o mpañadilio, vaho nampiborahe’e ho fisambàñe am-batraike eo, ie fa rineba’e amy hatae ajaley.
16 Ας μη σας κρίνη λοιπόν μηδείς διά φαγητόν ή διά ποτόν ή διά λόγον εορτής ή νεομηνίας ή σαββάτων,
Asoao arè tsy iaia ty hapo’ areo hanìñe ty fikamañe ndra finomañe, naho o andro nifotoañañeo naho o jiri-bolañeo vaho o Sabatao
17 τα οποία είναι σκιά των μελλόντων, το σώμα όμως είναι του Χριστού.
(toe fanalinjoa’ o raha ho avio irezay) —fa ty Fañova’ i Norizañey.
18 Ας μη σας στερήση μηδείς του βραβείου με προσποίησιν ταπεινοφροσύνης και με θρησκείαν των αγγέλων, εμβατεύων εις πράγματα τα οποία δεν είδε, ματαίως φυσιούμενος υπό του νοός της σαρκός αυτού,
Asoao tsy hikatramoeñe ty tambe’ areo, ie sigiheñe hirè-batañe naho hitalaho amo anjelio; ie mitsibelezeñe amo raha nitrea’eo, naho mirengevoke am-pivetsevetsen-kaondaty hambo’e,
19 και μη κρατών την κεφαλήν, τον Χριστόν, εκ του οποίου όλον το σώμα διά των αρμών και συνδέσμων διατηρούμενον και συνδεόμενον αυξάνει κατά την αύξησιν του Θεού.
naho tsy mitambozòtse amy Añamboney, i Mpamahañe i Fañòvay iabiy vaho mampirekets’ aze amo fange’eo naho amo lahin’ ozatseo, hitomboa’e ami’ty fampibodobodoan’ Añahare.
20 Εάν λοιπόν απεθάνετε μετά του Χριστού από των στοιχείων του κόσμου, διά τι ως ζώντες εν τω κόσμω υπόκεισθε εις διατάγματα,
Ie nindre nivilasy amy Norizañey amo sata’ foto’ ty tane toio, akore te mbe manao hoe veloñe ami’ty voatse toy, mañorike o fañè’e manao ty hoe:
21 Μη πιάσης, μη γευθής, μη εγγίσης,
Ko mandrambe! ko mitsopeke! ko mitsapa.
22 τα οποία πάντα φθείρονται διά της χρήσεως, κατά τα εντάλματα και τας διδασκαλίας των ανθρώπων;
Ie ho fonga modo am-pitoloñañe, amy te mifototse ami’ty lily naho fañòha’ ondaty.
23 τα οποία έχουσι φαινόμενον μόνον σοφίας εις εθελοθρησκείαν και ταπεινοφροσύνην και σκληραγωγίαν του σώματος, εις ουδεμίαν τιμήν έχοντα την ευχαρίστησιν της σαρκός.
Ie toe misare hilala am-pitalahoañe an-tsatrin-troke naho am-pirehañe vande naho fampalovilovian-tsandriñe; f’ie tsy vente’e, naho tsy mahasebañe ty hadrao’ o nofotseo.
