Ἀμώςʹ 8
1 Ούτως έδειξεν εις εμέ Κύριος ο Θεός· και ιδού, κάνιστρον καρπού θερινού.
Khenah, Angraeng Sithaw mah nipui tue ih thingthai kahmin benthang maeto ang hnuksak.
2 Και είπε, Τι βλέπεις συ, Αμώς; Και είπα, Κάνιστρον καρπού θερινού. Τότε είπε Κύριος προς εμέ, Ήλθε το τέλος επί τον λαόν μου Ισραήλ· δεν θέλω πλέον παρατρέξει αυτόν του λοιπού.
Anih mah, Amos, timaw na hnuk, tiah ang naa. Kai mah, nipui tue ih thingthai kahmin benthang maeto ka hnuk, tiah ka naa. To pacoengah Angraeng mah kai khaeah, Kai ih kami Israelnawk boenghaih tue to phak boeh; nihcae tahmen lethaih ka tawn mak ai boeh, tiah ang thuih.
3 Και τα άσματα του ναού θέλουσιν είσθαι ολολυγμοί εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος ο Θεός· πολλά πτώματα θέλουσιν είσθαι εν παντί τόπω· θέλουσιν εκρίψει αυτά εν σιωπή.
Angraeng Sithaw mah, To na niah loe tempul thung ih laa lok to qahhaih lok ah angcoeng tih: ahmuen kruekah kadueh qok to om ueloe, angqai krang ah va o sut tih, tiah ang naa.
4 Ακούσατε τούτο, οι ροφούντες τους πένητας και οι αφανίζοντες τους πτωχούς του τόπου,
Prae thung ih mithoe kaminawk to paaeh moe, amtang kaminawk amtimsak kaminawk hae lok hae tahngai oh.
5 λέγοντες, Πότε θέλει παρέλθει ο μην, διά να πωλήσωμεν γεννήματα; και το σάββατον, διά να ανοίξωμεν σίτον, σμικρύνοντες το εφά και μεγαλύνοντες τον σίκλον και νοθεύοντες τα ζύγια της απάτης;
Natuek naah maw khrah kangtha boeng tih? Kamtong to zawh hanah ka koeh o boeh; natuek naah maw Sabbath boeng tih? Cang zawh han ka koeh o boeh, tiah na thuih o; ephah kazit to anghoep toep ah na sak o, shekel kalen to kathoeng kae ah na sak o pacoengah, katoeng ai coih tahhaih to na patoh o:
6 διά να αγοράσωμεν τους πτωχούς με αργύριον και τον πένητα διά ζεύγος υποδημάτων, και να πωλήσωμεν τα σκύβαλα του σίτου;
amtang kaminawk to sum kanglung hoiah na qan o moe, mithoe kaminawk to khokpanai maeto hoiah na qan o, kahoih ai cangnawk doeh na zawh o.
7 Ο Κύριος ώμοσεν εις την δόξαν του Ιακώβ, λέγων, Βεβαίως δεν θέλω λησμονήσει ποτέ ουδέν εκ των έργων αυτών.
Jakob amoek haih pongah nihcae toksakhaihnawk to natuek naah doeh ka pahnet mak ai, tiah Angraeng mah lokkamhaih to sak.
8 Η γη δεν θέλει ταραχθή διά τούτο και πενθήσει πας ο κατοικών εν αυτή; και δεν θέλει υπερεκχειλίσει όλη ως ποταμός και δεν θέλει απορριφθή και καταποντισθή ως υπό του ποταμού της Αιγύπτου;
Hae pongah prae anghuenh ueloe, a thungah kaom kaminawk to palungsae o boih mak ai maw? Prae boih tuipui baktiah angthawk tih, Izip prae ih tuipui baktiah, tui mah pazawk ueloe, uem boih tih.
9 Και εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος ο Θεός, θέλω κάμει τον ήλιον να δύση εν καιρώ μεσημβρίας και θέλω συσκοτάσει την γην εν φωτεινή ημέρα.
To na niah loe, Athun ah ni ka duemsak moe, khodai ah long to kho ka vingsak han:
10 Και θέλω μεταστρέψει τας εορτάς σας εις πένθος και πάντα τα άσματά σας εις θρήνον, και θέλω αναβιβάσει σάκκον επί πάσαν οσφύν και φαλάκρωμα επί πάσαν κεφαλήν, και θέλω καταστήσει αυτόν ως τον πενθούντα υιόν μονογενή και το τέλος αυτού θέλει είσθαι ως ημέρα πικρίας.
na sak o ih poihnawk to palungsethaih ah kang coengsak moe, na sak o ih laanawk doeh qahhaih ah kang coengsak boih han; kaeng ah buri kahni kang zaeng o sak boih moe, lu sam kang aah o sak boih han; to atue loe capa maeto khue katawn kami palungsethaih baktiah kang oh o sak han, boenghaih loe kakhaa ni baktiah om tih, tiah Angraeng Sithaw mah thuih.
11 Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος ο Θεός, και θέλω εξαποστείλει πείναν επί την γήν· ουχί πείναν άρτου ουδέ δίψαν ύδατος, αλλ' ακροάσεως των λόγων του Κυρίου.
Angraeng Sithaw mah, Khenah, ani loe angzoh boeh, prae thungah takang thohhaih ka patoeh han, buh takang thohhaih ih na ai, tui takang thohhaih doeh na ai ah, Angraeng lok takang thohhaih to ka phaksak han.
12 Και θέλουσι περιπλανάσθαι από θαλάσσης έως θαλάσσης, και από βορρά έως ανατολής θέλουσι περιτρέχει, ζητούντες τον λόγον του Κυρίου, και δεν θέλουσιν ευρεί.
Kaminawk mah tuipui maeto hoi maeto bangah caeh o ueloe, aluek bang hoi ni angyae bang khoek to avak o tih; nihcae mah Angraeng ih lok pakrong hanah, ahnuk ahmaa cawn o tih; toe hnu o mak ai.
13 Εν τη ημέρα εκείνη θέλουσι λιποθυμήσει αι ώραίαι παρθένοι και οι νεανίσκοι υπό δίψης,
To na niah kranghoih kacuem tanglanawk hoi thacak thendoengnawk loe tui anghaeh loiah thazok o sut tih.
14 οι ομνύοντες εις την αμαρτίαν της Σαμαρείας και οι λέγοντες, Ζη ο Θεός σου, Δαν, και, Ζη η οδός της Βηρσαβεέ, και θέλουσι πέσει και δεν θέλουσι σηκωθή πλέον.
Samaria mah sak ih zaehaih hoiah lokkamhaih sah kaminawk hoi Aw Dan, na sithaw loe hing! Beersheba ih loklam loe hing! tiah thui kaminawk loe amtim o tih, natuek naah doeh angthawk o let mak ai boeh.
