< Πραξεις 5 >

1 Άνθρωπος δε τις Ανανίας το όνομα μετά της γυναικός αυτού Σαπφείρης επώλησε κτήμα
ਤਦਾ ਅਨਾਨਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨੋ ਯਸ੍ਯ ਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾ ਨਾਮ ਸਫੀਰਾ ਸ ਸ੍ਵਾਧਿਕਾਰੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ
2 και εκράτησεν από της τιμής, εν γνώσει και της γυναικός αυτού, και φέρων μέρος τι έθεσεν εις τους πόδας των αποστόλων.
ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਾਂ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮੂਲ੍ਯਸ੍ਯੈਕਾਂਸ਼ੰ ਸਙ੍ਗੋਪ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਦਨ੍ਯਾਂਸ਼ਮਾਤ੍ਰਮਾਨੀਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਚਰਣੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
3 Είπε δε ο Πέτρος· Ανανία, διά τι εγέμισεν ο Σατανάς την καρδίαν σου, ώστε να ψευσθής εις το Πνεύμα το Άγιον και να κρατήσης από της τιμής του αγρού;
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰੋਕਥਯਤ੍ ਹੇ ਅਨਾਨਿਯ ਭੂਮੇ ਰ੍ਮੂਲ੍ਯੰ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਸਙ੍ਗੋਪ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸੰਨਿਧੌ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਯਿਤੁਞ੍ਚ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਕੁਤਸ੍ਤਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿਮਜਨਯਤ੍?
4 Ενώ έμενε, δεν ήτο σου; και αφού επωλήθη, δεν ήτο εν τη εξουσία σου; διά τι έβαλες εν τη καρδία σου το πράγμα τούτο; δεν εψεύσθης εις ανθρώπους, αλλ' εις τον Θεόν.
ਸਾ ਭੂਮਿ ਰ੍ਯਦਾ ਤਵ ਹਸ੍ਤਗਤਾ ਤਦਾ ਕਿੰ ਤਵ ਸ੍ਵੀਯਾ ਨਾਸੀਤ੍? ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਕੁਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਕੁਕਲ੍ਪਨਾ ਤ੍ਵਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾ? ਤ੍ਵੰ ਕੇਵਲਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਵਾਕ੍ਯੰ ਨਾਵਾਦੀਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਪਿ|
5 Ενώ δε ήκουεν ο Ανανίας τους λόγους τούτους, έπεσε και εξεψύχησε, και επέπεσε φόβος μέγας επί πάντας τους ακούοντας ταύτα.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਸੋ(ਅ)ਨਾਨਿਯੋ ਭੂਮੌ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਜਤ੍, ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਹਾਭਯਮ੍ ਅਜਾਯਤ੍|
6 Σηκωθέντες δε οι νεώτεροι, ετύλιξαν αυτόν και εκβαλόντες έθαψαν.
ਤਦਾ ਯੁਵਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣਾੱਛਾਦ੍ਯ ਬਹਿ ਰ੍ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
7 Μετά δε περίπου τρεις ώρας εισήλθεν η γυνή αυτού, μη εξεύρουσα το γεγονός.
ਤਤਃ ਪ੍ਰਹਰੈਕਾਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿੰ ਵ੍ਰੁʼੱਤੰ ਤੰਨਾਵਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਭਾਰ੍ੱਯਾਪਿ ਤਤ੍ਰ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤਾ|
8 Και απεκρίθη προς αυτήν ο Πέτρος· Ειπέ μοι, διά τόσον επωλήσατε τον αγρόν; Και εκείνη είπε· Ναι, διά τόσον.
ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਾਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍, ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਏਤਾਵਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾਭ੍ਯੋ ਭੂਮਿ ਰ੍ਵਿਕ੍ਰੀਤਾ ਨ ਵਾ? ਏਤਤ੍ਵੰ ਵਦ; ਤਦਾ ਸਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍ ਸਤ੍ਯਮ੍ ਏਤਾਵਦ੍ਭ੍ਯੋ ਮੁਦ੍ਰਾਭ੍ਯ ਏਵ|
9 Και ο Πέτρος είπε προς αυτήν· Διά τι συνεφωνήσατε να πειράζητε το Πνεύμα του Κυρίου; ιδού, εις την θύραν οι πόδες των θαψάντων τον άνδρα σου και θέλουσιν εκβάλει και σε.
ਤਤਃ ਪਿਤਰੋਕਥਯਤ੍ ਯੁਵਾਂ ਕਥੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾਨੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ੍ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਵਭਵਤਾਂ? ਪਸ਼੍ਯ ਯੇ ਤਵ ਪਤਿੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਸਮੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤ੍ਵਾਮਪਿ ਬਹਿਰ੍ਨੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
10 Και έπεσε παρευθύς εις τους πόδας αυτού και εξεψύχησεν· εισελθόντες δε οι νεανίσκοι, εύρον αυτήν νεκράν και εκβαλόντες έθαψαν πλησίον του ανδρός αυτής.
ਤਤਃ ਸਾਪਿ ਤਸ੍ਯ ਚਰਣਸੰਨਿਧੌ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਯੁਵਾਨੋ(ਅ)ਭ੍ਯਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਾਮਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਹਿ ਰ੍ਨੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਤ੍ਯੁਃ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
11 Και επέπεσε φόβος μέγας εφ' όλην την εκκλησίαν και επί πάντας τους ακούοντας ταύτα.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਅਨ੍ਯਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਾਧ੍ਵਸੰ ਗਤਾਃ|
12 Πολλά δε σημεία και τέρατα εγίνοντο εν τω λαώ διά των χειρών των αποστόλων· και ήσαν ομοθυμαδόν άπαντες εν τη στοά του Σολομώντος.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੈ ਰ੍ਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬਹ੍ਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣ੍ਯਦ੍ਭੁਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤ; ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਯ ਸੁਲੇਮਾਨੋ (ਅ)ਲਿਨ੍ਦੇ ਸਮ੍ਭੂਯਾਸਨ੍|
13 Εκ δε των λοιπών ουδείς ετόλμα να προσκολληθή εις αυτούς, ο λαός όμως εμεγάλυνεν αυτούς·
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਙ੍ਘਾਨ੍ਤਰ੍ਗੋ ਭਵਿਤੁੰ ਕੋਪਿ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾਂ ਨਾਗਮਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਸਮਾਦ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
14 και προσετίθεντο μάλλον πιστεύοντες εις τον Κύριον, πλήθη ανδρών τε και γυναικών,
ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਸ਼੍ਚ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁੰ ਸ਼ਰਣਮਾਪੰਨਾਃ|
15 ώστε έφερον έξω εις τας πλατείας τους ασθενείς και έθετον επί κλινών και κραββάτων, διά να επισκιάση καν η σκιά του Πέτρου ερχομένου τινά εξ αυτών.
ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਗਮਨਾਗਮਨਾਭ੍ਯਾਂ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਸ੍ਯ ਛਾਯਾ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿੱਜਨੇ ਲਗਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਲੋਕਾ ਰੋਗਿਣਃ ਸ਼ਿਵਿਕਯਾ ਖਟ੍ਵਯਾ ਚਾਨੀਯ ਪਥਿ ਪਥਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
16 Συνήρχετο δε και το πλήθος των πέριξ πόλεων εις Ιερουσαλήμ φέροντες ασθενείς και ενοχλουμένους υπό πνευμάτων ακαθάρτων, οίτινες εθεραπεύοντο άπαντες.
ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਨਗਰੇਭ੍ਯੋ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾਃ ਸਮ੍ਭੂਯ ਰੋਗਿਣੋ(ਅ)ਪਵਿਤ੍ਰਭੁਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਂਸ਼੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨਯਨ੍ ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਅਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
17 Και σηκωθείς ο αρχιερεύς και πάντες οι μετ' αυτού, οίτινες ήσαν αίρεσις των Σαδδουκαίων, επλήσθησαν ζήλου
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਸਿਦੂਕਿਨਾਂ ਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਹਚਰਾਸ਼੍ਚ
18 και επέβαλον τας χείρας αυτών επί τους αποστόλους, και έβαλον αυτούς εις δημοσίαν φυλακήν.
ਮਹਾਕ੍ਰੋਧਾਨ੍ਤ੍ਵਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੀਚਲੋਕਾਨਾਂ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
19 Άγγελος όμως Κυρίου διά της νυκτός ήνοιξε τας θύρας της φυλακής, και εκβαλών αυτούς είπεν·
ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਃ ਕਾਰਾਯਾ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਬਹਿਰਾਨੀਯਾਕਥਯਤ੍,
20 Υπάγετε, και σταθέντες λαλείτε εν τω ιερώ προς τον λαόν πάντας τους λόγους της ζωής ταύτης.
ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਮਾਂ ਜੀਵਨਦਾਯਿਕਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤ|
21 Και ακούσαντες εισήλθον την αυγήν εις το ιερόν και εδίδασκον. Ελθών δε ο αρχιερεύς και οι μετ' αυτού, συνεκάλεσαν το συνέδριον και όλην την γερουσίαν των υιών του Ισραήλ και έστειλαν εις το δεσμωτήριον, διά να φέρωσιν αυτούς.
ਇਤਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ| ਤਦਾ ਸਹਚਰਗਣੇਨ ਸਹਿਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕ ਆਗਤ੍ਯ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਗਣਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਰਾਜਸਭਾਸਦਃ ਸਭਾਸ੍ਥਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਆਪਯਿਤੁੰ ਪਦਾਤਿਗਣੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਵਾਨ੍|
22 Οι δε υπηρέται ελθόντες δεν εύρον αυτούς εν τη φυλακή, και επιστρέψαντες απήγγειλαν,
ਤਤਸ੍ਤੇ ਗਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਤਾਨ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮ੍ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ,
23 λέγοντες ότι το μεν δεσμωτήριον εύρομεν κεκλεισμένον μετά πάσης ασφαλείας, και τους φύλακας ισταμένους έξω έμπροσθεν των θυρών, ανοίξαντες δε ουδένα εύρομεν έσω.
ਵਯੰ ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਨਿਰ੍ੱਵਿਘ੍ਨੰ ਕਾਰਾਯਾ ਦ੍ਵਾਰੰ ਰੁੱਧੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਂਸ਼੍ਚ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਬਹਿਰ੍ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਨ੍ ਅਦਰ੍ਸ਼ਾਮ ਏਵ ਕਿਨ੍ਤੁ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕਮਪਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
24 Ως δε ήκουσαν τους λόγους τούτους και ο ιερεύς και ο στρατηγός του ιερού και οι αρχιερείς, ήσαν εν απορία περί αυτών εις τι έμελλε να καταντήση τούτο.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ਼੍ਚ, ਇਤ ਪਰੰ ਕਿਮਪਰੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਚਿਨ੍ਤਯਿਤ੍ਵਾ ਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧਚਿੱਤਾ ਅਭਵਨ੍|
25 Και ελθών τις απήγγειλε προς αυτούς, λέγων ότι ιδού, οι άνθρωποι, τους οποίους εβάλετε εις την φυλακήν, ίστανται εν τω ιερώ και διδάσκουσι τον λαόν.
ਏਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਜਨ ਆਗਤ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮੇਤਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਯੰ ਯਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਮ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਤ ਤੇ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਨ੍ਤਿ|
26 Τότε υπήγεν ο στρατηγός μετά των υπηρετών και έφερεν αυτούς, ουχί μετά βίας· διότι εφοβούντο τον λαόν, μη λιθοβοληθώσι.
ਤਦਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚ ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਚੇੱਲੋਕਾਃ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਨ੍ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਮਾਰਯਨ੍ਤੀਤਿ ਭਿਯਾ ਵਿਨਤ੍ਯਾਚਾਰੰ ਤਾਨ੍ ਆਨਯਨ੍|
27 Και αφού έφεραν αυτούς, έστησαν εν τω συνεδρίω. Και ηρώτησεν αυτούς ο αρχιερεύς
ਤੇ ਮਹਾਸਭਾਯਾ ਮਧ੍ਯੇ ਤਾਨ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍,
28 λέγων· Δεν σας παρηγγείλαμεν ρητώς να μη διδάσκητε εν τω ονόματι τούτω; και ιδού, εγεμίσατε την Ιερουσαλήμ από της διδαχής σας, και θέλετε να φέρητε εφ' ημάς το αίμα του ανθρώπου τούτου.
ਅਨੇਨ ਨਾਮ੍ਨਾ ਸਮੁਪਦੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਨ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਾਮ? ਤਥਾਪਿ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਤੇਨੋਪਦੇਸ਼ੇਨੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਰਕ੍ਤਪਾਤਜਨਿਤਾਪਰਾਧਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਨੇਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਧ੍ਵੇ|
29 Αποκριθείς δε ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπον· Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.
ਤਤਃ ਪਿਤਰੋਨ੍ਯਪ੍ਰੇਰਿਤਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮੁਚਿਤਮ੍|
30 Ο Θεός των πατέρων ημών ανέστησε τον Ιησούν, τον οποίον σεις εθανατώσατε κρεμάσαντες επί ξύλου·
ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਯੂਯੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤ੍ਵਾਹਤ ਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੈਤ੍ਰੁʼਕ ਈਸ਼੍ਵਰ ਉੱਥਾਪ੍ਯ
31 τούτον ο Θεός ύψωσε διά της δεξιάς αυτού Αρχηγόν και Σωτήρα, διά να δώση μετάνοιαν εις τον Ισραήλ και άφεσιν αμαρτιών.
ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨੰ ਪਾਪਕ੍ਸ਼਼ਮਾਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਰਾਜਾਨੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤਾਰਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤਸ੍ਯਾੰਨਤਿਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
32 Και ημείς είμεθα μάρτυρες αυτού περί των λόγων τούτων, και το Πνεύμα δε το Άγιον, το οποίον έδωκεν ο Θεός εις τους πειθαρχούντας εις αυτόν.
ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਯਮਪਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣ ਆਸ੍ਮਹੇ, ਤਤ੍ ਕੇਵਲੰ ਨਹਿ, ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਭ੍ਯੋ ਯੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਸੋਪਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਿ|
33 Οι δε ακούσαντες έτριζον τους οδόντας και εβουλεύοντο να θανατώσωσιν αυτούς.
ਏਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੇ ਸ਼੍ਰੁਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹ੍ਰੁʼਦਯਾਨਿ ਵਿੱਧਾਨ੍ਯਭਵਨ੍ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਾਨ੍ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਤਵਨ੍ਤਃ|
34 Σηκωθείς δε εν τω συνεδρίω Φαρισαίός τις Γαμαλιήλ το όνομα, νομοδιδάσκαλος τιμώμενος υπό παντός του λαού, προσέταξε να εκβάλωσι τους αποστόλους δι' ολίγην ώραν,
ਏਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਤਤ੍ਸਭਾਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਖ੍ਯਾਤੋ ਗਮਿਲੀਯੇਲ੍ਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕ ਉੱਥਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੰ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
35 και είπε προς αυτούς· Άνδρες Ισραηλίται, προσέχετε εις εαυτούς περί των ανθρώπων τούτων τι μέλλετε να πράξητε.
ਹੇ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੂਯਮ੍ ਏਤਾਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ|
36 Διότι προ τούτων των ημερών εσηκώθη ο Θευδάς, λέγων εαυτόν ότι είναι μέγας τις, εις τον οποίον προσεκολλήθη αριθμός ανδρών έως τετρακοσίων· όστις εφονεύθη, και πάντες όσοι επείθοντο εις αυτόν διελύθησαν και κατήντησαν εις ουδέν.
ਇਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਥੂਦਾਨਾਮੈਕੋ ਜਨ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਸ੍ਵੰ ਕਮਪਿ ਮਹਾਪੁਰੁਸ਼਼ਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਤਤਃ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਚਤੁਃਸ਼ਤਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋਭਵਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਹਤੋਭਵਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਰ੍ਕੀਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ (ਅ)ਕ੍ਰੁʼਤਕਾਰ੍ੱਯਾ ਅਭਵਨ੍|
37 Μετά τούτον εσηκώθη Ιούδας ο Γαλιλαίος εν ταις ημέραις της απογραφής και έσυρεν οπίσω αυτού αρκετόν λαόν· και εκείνος απωλέσθη, και πάντες όσοι επείθοντο εις αυτόν διεσκορπίσθησαν.
ਤਸ੍ਮਾੱਜਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਨਾਮਲੇਖਨਸਮਯੇ ਗਾਲੀਲੀਯਯਿਹੂਦਾਨਾਮੈਕੋ ਜਨ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਬਹੂੱਲੋਕਾਨ੍ ਸ੍ਵਮਤੰ ਗ੍ਰਾਹੀਤਵਾਨ੍ ਤਤਃ ਸੋਪਿ ਵ੍ਯਨਸ਼੍ਯਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਆਸਨ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾ ਅਭਵਨ੍|
38 Και τώρα σας λέγω, απέχετε από των ανθρώπων τούτων και αφήσατε αυτούς· διότι εάν η βουλή αύτη ή το έργον τούτο ήναι εξ ανθρώπων, θέλει ματαιωθή·
ਅਧੁਨਾ ਵਦਾਮਿ, ਯੂਯਮ੍ ਏਤਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ਤਾ ਭਵਤ, ਯਤ ਏਸ਼਼ ਸਙ੍ਕਲ੍ਪ ਏਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਚ ਯਦਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਦਭਵਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਵਿਫਲੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
39 εάν όμως ήναι εκ Θεού, δεν δύνασθε να ματαιώσητε αυτό, και προσέχετε μήπως ευρεθήτε και θεομάχοι. Και επείσθησαν εις αυτόν,
ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਾਦਭਵਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਯਥਾ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਵਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਰੋਧਕਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
40 και προσκαλέσαντες τους αποστόλους, έδειραν και παρήγγειλαν να μη λαλώσιν εν τω ονόματι του Ιησού, και απέλυσαν αυτούς.
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਾਮਪਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼਼ਿਧ੍ਯ ਵ੍ਯਸਰ੍ਜਨ੍|
41 Εκείνοι λοιπόν ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου, χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος αυτού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮਾਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਲੱਜਾਭੋਗਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯਤ੍ਵੇਨ ਗਣਿਤਾ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਤੇ ਸਾਨਨ੍ਦਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਭਾਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਗੱਛਨ੍|
42 Και πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ' οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਚਾਵਿਸ਼੍ਰਾਮਮ੍ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਨ੍ਤਃ|

< Πραξεις 5 >