Πραξεις 23
1 Ατενίσας δε ο Παύλος εις το συνέδριον, είπεν· Άνδρες αδελφοί, εγώ έζησα ενώπιον του Θεού μετά πάσης καλής συνειδήσεως μέχρι ταύτης της ημέρας.
Pawl ni sanhedrin lawkcengkungnaw hah takuetluet a khet teh, hmaunawnghanaw, kai teh atu totouh ka tawksak e dawk kahawi e thoehawi panuenae lungthin hoi Cathut hmalah a thoung, ati pouh.
2 Ο δε αρχιερεύς Ανανίας προσέταξε τους παρεστώτας πλησίον αυτού να κτυπήσωσι το στόμα αυτού.
Hatnavah vaihma kacue Ananias ni a teng ka kangdout e taminaw koe, Pawl e a pahni tambei pouh awh telah kâ a poe.
3 Τότε ο Παύλος είπε προς αυτόν· Ο Θεός μέλλει να σε κτυπήση, τοίχε ασβεστωμένε· και συ κάθησαι να με κρίνης κατά τον νόμον, και παρανομών προστάζεις να με κτυπώσιν;
Pawl nihai, ka pangaw hluk e tangkom, Cathut ni nama na hem han atipouh. Nang ni kai heh tahung laihoi kâlawk patetlah lawk na ceng nahlangva vah, kâlawk na tapoe teh kai hem hanelah kâ na poe maw, atipouh.
4 Οι δε παρεστώτες είπον· Τον αρχιερέα του Θεού λοιδορείς;
Ateng ka kangdout e naw nihai, nang ni Cathut e vaihma kacue na dudam, ati pouh awh.
5 Και ο Παύλος είπε· Δεν ήξευρον, αδελφοί, ότι είναι αρχιερεύς· διότι είναι γεγραμμένον. Άρχοντα του λαού σου δεν θέλεις κακολογήσει.
Pawl nihai, hmaunawnghanaw, ahni hah vaihma kacue tie ka panuek hoeh, Cakathoung ni na miphun ka ukkungnaw na pathoe mahoeh telah a dei, atipouh.
6 Εννοήσας δε ο Παύλος ότι το εν μέρος είναι Σαδδουκαίων, το δε άλλο Φαρισαίων, έκραξεν εν τω συνεδρίω. Άνδρες αδελφοί, εγώ είμαι Φαρισαίος, υιός Φαρισαίου· περί ελπίδος και αναστάσεως νεκρών εγώ κρίνομαι.
Pawl ni haw kaawm e tami atangawn teh Sadusinaw, alouknaw teh Farasinaw tie a panue dawkvah, hmaunawnghanaw kai teh Farasi buet touh lah ka o. Farasi e a capa lahai ka o. Kai teh kadoutnaw boutthawnae ngaihawinae kecu dawk hoi akungkhei e lah ka o telah sanhedrin lawkcengnae hmalah hram laihoi a dei.
7 Και ότε ελάλησε τούτο, έγεινε διαίρεσις των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων, και διηρέθη το πλήθος.
Hottelah Pawl ni a dei torei teh, Farasinaw hoi Sadusinaw hai lawk apap awh teh, kahni touh lah a kâkapek awh.
8 Διότι οι μεν Σαδδουκαίοι λέγουσιν ότι δεν είναι ανάστασις ουδέ άγγελος ουδέ πνεύμα, οι δε Φαρισαίοι ομολογούσιν αμφότερα.
Bangkongtetpawiteh, Sadusinaw ni boutthawnae awmhoeh, kalvantami awmhoeh, muitha awmhoeh telah ati awh. Farasinaw ni teh hotnaw koung ao telah a yuem awh.
9 Και έγεινε κραυγή μεγάλη, και σηκωθέντες οι γραμματείς του μέρους των Φαρισαίων διεμάχοντο, λέγοντες· Ουδέν κακόν ευρίσκομεν εν τω ανθρώπω τούτω· αν δε ελάλησε προς αυτόν πνεύμα ή άγγελος, ας μη θεομαχώμεν.
Hahoi, hoe a hram awh teh Farasinaw koe e cakathutkungnaw bangpatet ni a kangdue awh teh, ahni koe a yonnae tica hai ka hmawt awh hoeh, Muitha nahoeh pawiteh, kalvantami buetbuet touh ni a dei pouh thai, telah a oun awh.
10 Και επειδή έγεινε μεγάλη διαίρεσις, φοβηθείς ο χιλίαρχος μη διασπαραχθή ο Παύλος υπ' αυτών, προσέταξε να καταβή το στράτευμα και να αρπάση αυτόν εκ μέσου αυτών και να φέρη εις το φρούριον.
Hoe kâounnae ao dawkvah ransabawi ni, Pawl hah vekrasen lah sawn a langvaih ati dawkvah, ransanaw koe Pawl hah amamae ransaim imthung lah a ceikhai hane kâ a poe.
11 Την δε ερχομένην νύκτα επιφανείς εις αυτόν ο Κύριος, είπε· Θάρρει, Παύλε, διότι καθώς εμαρτύρησας τα περί εμού εις Ιερουσαλήμ, ούτω πρέπει να μαρτυρήσης και εις Ρώμην.
Hatnae tangmin lah Pawl koe Bawipa a kangdue teh, lakueng hanh, Jerusalem vah kaie ka kong na kampangkhai e patetlah, Rom kho hai na kampangkhai han atipouh.
12 Και ότε έγεινεν ημέρα, τινές των Ιουδαίων συνομώσαντες ανεθεμάτισαν εαυτούς, λέγοντες μήτε να φάγωσι μήτε να πίωσιν, εωσού φονεύσωσι τον Παύλον·
Khodai toteh Judahnaw ni kho a khan awh teh, Pawl thei hoe roukrak banghai canei hoeh hanelah thoe a kâbo awh.
13 ήσαν δε πλειότεροι των τεσσαράκοντα οι πράξαντες την συνωμοσίαν ταύτην·
Hottelah arulah ka kâdei e naw, abuemlah tami 40 touh hlai a pha awh.
14 οίτινες ελθόντες προς τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους, είπον· Με ανάθεμα ανεθεματίσαμεν εαυτούς, να μη γευθώμεν μηδέν εωσού φονεύσωμεν τον Παύλον.
Ahnimouh ni vaihma bawinaw hoi kacuenaw koe a cei awh teh, kaimouh ni Pawl ka thei awh hoeh roukrak banghai ka cat a mahoeh, telah thoe ka kâbo awh toe.
15 Τώρα λοιπόν σεις μετά του συνεδρίου μηνύσατε προς τον χιλίαρχον, να καταβιβάση αυτόν αύριον προς εσάς, ως μέλλοντας να μάθητε ακριβέστερον τα περί αυτού· ημείς δε, πριν αυτός πλησιάση, είμεθα έτοιμοι να φονεύσωμεν αυτόν.
Hatdawkvah nangmouh hoi sanhedrin lawkcengkungnaw ni ahnie a kong kahawicalah pacei han na ngai awh e patetlah ka sak vaiteh nangmouh koe Pawl a hrawi awh thai nahan Rom ransabawi koe thaisak awh. Hi a pha hoehnahlan thei hanlah coungkacoelah ka o awh han, atipouh.
16 Ακούσας δε την ενέδραν ο υιός της αδελφής του Παύλου, υπήγε και εισελθών εις το φρούριον απήγγειλε προς τον Παύλον.
Hote kho a khangnae hah Pawl e tawncanu e a capa ni a thai navah thongim thung a kâen teh Pawl koe a dei pouh.
17 Και ο Παύλος προσκαλέσας ένα των εκατοντάρχων, είπε· Φέρε τον νέον τούτον προς τον χιλίαρχον· διότι έχει τι να απαγγείλη προς αυτόν.
Hatnavah Pawl ni ransabawi buet touh a kaw teh, ransabawi koevah hete nawsai ni lawk dei hane a tawn dawkvah, ahni hah ransabawi kalen koe cetkhai haw atipouh.
18 Εκείνος λοιπόν παραλαβών αυτόν, έφερε προς τον χιλίαρχον και λέγει· Ο δέσμιος Παύλος με έκραξε και με παρεκάλεσε να φέρω τον νέον τούτον προς σε, διότι έχει τι να σοι λαλήση.
Ransabawi ni a ceikhai teh ransabawi kalen koe a thokhai. Thongkabawt e Pawl ni, kai hah na kaw teh, hete nawsai ni nang koe hrawi hanelah a kâhei. Ahni ni nang koe lawk dei hane ao atipouh.
19 Πιάσας δε αυτόν από της χειρός ο χιλίαρχος και αποσυρθείς κατ' ιδίαν, ηρώτησε, Τι είναι εκείνο, το οποίον έχεις να μοι απαγγείλης;
Ransabawi ni hote nawsai e kut a kuet pouh teh, aloukcalah a kaw teh, kai koe na dei hane lawk teh bangmaw atipouh.
20 Ο δε είπεν ότι οι Ιουδαίοι συνεφώνησαν να σε παρακαλέσωσι να καταβιβάσης αύριον τον Παύλον εις το συνέδριον, ως θέλοντες να μάθωσι τι ακριβέστερον περί αυτού.
Hote nawsai ni, Judahnaw ni Pawl hah, hoe kamceng lah pacei hane boiboe lah a kâsak awh teh, tangtho vah sanhedrin lawkcengnae koe kaw hanelah nang koe kâhei hanelah a kâcai awh.
21 Συ λοιπόν μη πεισθής εις αυτούς, διότι ενεδρεύουσιν αυτόν πλειότεροι των τεσσαράκοντα άνδρες εξ αυτών, οίτινες ανεθεμάτισαν εαυτούς μήτε να φάγωσι μήτε να πίωσιν, εωσού φονεύσωσιν αυτόν· και τώρα είναι έτοιμοι, προσμένοντες την παρά σου υπόσχεσιν.
Hatei ahnimae lawk tang pouh hanh. Bangkongtetpawiteh ahnimouh thung dawk tami 40 touh hlai ni arulah hoi Pawl hah a pawp awh. Pawl ka thei awh hoehroukrak ka catnet a mahoeh ati awh teh, thoe a kâbo awh. Atu patenghai coungkacoe lah ao awh teh, bawipa, nange lawk doeh a ring awh toe atipouh.
22 Ο χιλίαρχος λοιπόν απέλυσε τον νέον, παραγγείλας, Να μη είπης εις μηδένα ότι εφανέρωσας ταύτα εις εμέ.
Ransabawi ni, hete kongnaw kai koe na dei e heh api koehai dei pouh hanh lah atipouh teh hote nawsai hah bout a ban sak.
23 Και προσκαλέσας δύο τινάς των εκατοντάρχων, είπεν· Ετοιμάσατε διακοσίους στρατιώτας διά να υπάγωσιν έως Καισαρείας, και εβδομήκοντα ιππείς και διακοσίους λογχοφόρους, από τρίτης ώρας της νυκτός,
Hathnukkhu, ransabawi kalen e ni ransabawi kahni touh a kaw teh, Kaisarea cei hanelah ransa cumhni touh sut kârakueng awh. Hahoi marangransanaw 70 touh, tahroe ka patuem thai e cumhni touh hai kârakuengkhai awh nateh, atu tangmin suimilam tako nah kamthaw hanlah sut kârakueng awh.
24 ετοιμάσατε και ζώα, διά να επικαθίσωσι τον Παύλον και φέρωσιν ασφαλώς προς Φήλικα τον ηγεμόνα·
Pawl kâcui nahanelah marang sut hmoun pouh awh. Khobawi Felik koe kahawicalah phatkhai awh telah lawk a thui.
25 και έγραψεν επιστολήν περιέχουσαν τον τύπον τούτον·
Hathnukkhu ransabawi ni ca a thut teh telah a patawn.
26 Κλαύδιος Λυσίας προς τον κράτιστον ηγεμόνα Φήλικα, χαίρειν.
Klaudias Lisias ni khobawi Felik koevah ca na patawn. Nang koevah hnâroumnae awmseh.
27 Τον άνδρα τούτον, συλληφθέντα υπό των Ιουδαίων και μέλλοντα να φονευθή υπ' αυτών, επελθών μετά του στρατεύματος έσωσα αυτόν, μαθών ότι είναι Ρωμαίος.
Judahnaw ni hete tami heh a man awh teh thei han toe ati awh navah, ahni teh Rom tami doeh tie ka panue toteh ransanaw hoi ka rungngang awh.
28 Θέλων δε να μάθω αιτίαν, διά την οποίαν εκατηγόρουν αυτόν, κατεβίβασα αυτόν εις το συνέδριον αυτών·
Yon a hnei awh e hah bangne tie panue han ka ngai dawkvah, sanhedrin lawkcengnae hmalah ka kaw navah,
29 και εύρον αυτόν εγκαλούμενον περί ζητημάτων του νόμου αυτών, μη έχοντα όμως μηδέν έγκλημα άξιον θανάτου ή δεσμών.
ahni teh amamae kâlawk hoi kâkuen e kamcan hoi yon a pen awh teh, duekhai kawi hoehpawiteh, thongim kamungkhai kawi yonnae a tawn tie ka hmawt hoeh.
30 Και επειδή εμηνύθη προς εμέ ότι μέλλει να γείνη εις τον άνθρωπον επιβουλή υπό των Ιουδαίων, ευθύς έπεμψα αυτόν προς σε, παραγγείλας και εις τους κατηγόρους να είπωσιν ενώπιον σου τα κατ' αυτού. Υγίαινε.
Hatei, Judah tami tangawn ni ahni thei hanelah a kâcai awh tie ka thai dawkvah nang koe karanglah ka thak. Yon kapen e naw hai nang na hmalah a dei awh nahanelah kâ ka poe toe.
31 Οι μεν λοιπόν στρατιώται κατά την δοθείσαν εις αυτούς προσταγήν αναλαβόντες τον Παύλον, έφεραν διά της νυκτός εις την Αντιπατρίδα,
Hat toteh, ransabawi ni kâ a poe e patetlah Pawl hah Antipatris kho totouh karum vah a thak awh.
32 την δε επαύριον, αφήσαντες τους ιππείς να υπάγωσι μετ' αυτού, υπέστρεψαν εις το φρούριον·
Atangtho teh marangransanaw ni pou a ceikhai awh. Alouknaw teh a ban awh.
33 οίτινες εισελθόντες εις την Καισάρειαν και εγχειρίσαντες την επιστολήν εις τον ηγεμόνα, παρέστησαν και τον Παύλον εις αυτόν.
Kaisarea totouh a ceikhai awh teh, khobawi koe, ca a poe awh teh, Pawl hai ama kut dawk a poe awh.
34 Ο δε ηγεμών, αφού ανέγνωσε την επιστολήν και ηρώτησεν εκ ποίας επαρχίας είναι και ήκουσεν ότι είναι από Κιλικίας,
Khobawi ni ca a touk teh Pawl teh nâ ram e maw telah a pacei. Cilicia dawk e doeh tie a panue hoi teh,
35 Θέλω σε ακροασθή, είπεν, όταν και οι κατήγοροί σου έλθωσι· και προσέταξε να φυλάττηται εν τω πραιτωρίω του Ηρώδου.
na katoekungnaw a tho torei vah, nange lai teh na ceng pouh han telah a titeh, Pawl hah Herod siangpahrang im vah khoup ring awh telah ransanaw kâ a poe.
