Πραξεις 18
1 Μετά δε ταύτα αναχωρήσας ο Παύλος εκ των Αθηνών, ήλθεν εις Κόρινθον·
Дупэ ачея, Павел а плекат дин Атена ши с-а дус ла Коринт.
2 και ευρών τινά Ιουδαίον ονόματι Ακύλαν, γεγεννημένον εν Πόντω, νεωστί ελθόντα από της Ιταλίας, και Πρίσκιλλαν την γυναίκα αυτού, διότι ο Κλαύδιος είχε διατάξει να αναχωρήσωσι πάντες οι Ιουδαίοι εκ της Ρώμης, προσήλθε προς αυτούς,
Аколо, а гэсит пе ун иудеу нумит Акуила, де ням дин Понт, венит де курынд дин Италия, ку невастэ-са Присчила, деоарече Клаудиу порунчисе ка тоць иудеий сэ плече дин Рома. А венит ла ей.
3 και επειδή ήτο ομότεχνος, έμενε παρ' αυτοίς και ειργάζετο· διότι ήσαν σκηνοποιοί την τέχνην.
Ши, фииндкэ авя ачелашь мештешуг, а рэмас ла ей ши лукрау – месерия лор ера фачеря кортурилор.
4 Διελέγετο δε εν τη συναγωγή κατά παν σάββατον και έπειθεν Ιουδαίους και Έλληνας.
Павел ворбя ын синагогэ ын фиекаре зи де Сабат ши ындуплека пе иудей ши пе гречь.
5 Ότε δε κατέβησαν από της Μακεδονίας ο τε Σίλας και ο Τιμόθεος, ο Παύλος συνεσφίγγετο κατά το πνεύμα διαμαρτυρόμενος προς τους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός.
Дар кынд ау венит Сила ши Тимотей дин Мачедония, Павел с-а дедат ын тотул проповэдуирий ши доведя иудеилор кэ Исус есте Христосул.
6 Και επειδή αυτοί ηναντιούντο και εβλασφήμουν, εκτινάξας τα ιμάτια αυτού είπε προς αυτούς· το αίμα σας επί την κεφαλήν σας· εγώ είμαι καθαρός· από του νυν θέλω υπάγει εις τα έθνη.
Фииндкэ иудеий и се ымпотривяу ши-л батжокоряу, Павел шь-а скутурат хайнеле ши ле-а зис: „Сынӂеле востру сэ кадэ асупра капулуй востру; еу сунт курат. Де акум ынколо, мэ вой дуче ла нямурь.”
7 Και μεταβάς εκείθεν ήλθεν εις την οικίαν τινός ονομαζομένου Ιούστου, όστις εσέβετο τον Θεόν, του οποίου η οικία συνείχετο με την συναγωγήν.
Ши дупэ че а ешит де аколо, а интрат ын каса унуй ом темэтор де Думнезеу, нумит Иуст, а кэруй касэ ера вечинэ ку синагога.
8 Κρίσπος δε ο αρχισυνάγωγος επίστευσεν εις τον Κύριον μεθ' όλου του οίκου αυτού, και πολλοί των Κορινθίων ακούοντες επίστευον και εβαπτίζοντο.
Дар Крисп, фрунташул синагоӂий, а крезут ын Домнул ымпреунэ ку тоатэ каса луй. Ши мулць динтре коринтень, каре аузисерэ пе Павел, ау крезут ши ей ши ау фост ботезаць.
9 Και ο Κύριος είπεν εν νυκτί προς τον Παύλον δι' οράματος· Μη φοβού, αλλά ομίλει και μη σιωπήσης,
Ноаптя, Домнул а зис луй Павел ынтр-о ведение: „Ну те теме, чи ворбеште ши ну тэчя,
10 διότι εγώ είμαι μετά σου, και ουδείς θέλει επιβάλει χείρα επί σε διά να σε κακοποιήση, διότι έχω λαόν πολύν εν τη πόλει ταύτη.
кэчЕу сунт ку тине ши нимень ну ва пуне мына пе тине ка сэ-ць факэ рэу; ворбеште, фииндкэ ам мулт нород ын ачастэ четате.”
11 Και εκάθησεν εκεί εν έτος και μήνας εξ, διδάσκων μεταξύ αυτών τον λόγον του Θεού.
Аич а рэмас ун ан ши шасе лунь ши ынвэца принтре коринтень Кувынтул луй Думнезеу.
12 Ότε δε ο Γαλλίων ήτο ανθύπατος της Αχαΐας, οι Ιουδαίοι εσηκώθησαν ομοθυμαδόν κατά του Παύλου και έφεραν αυτόν εις το δικαστήριον,
Пе кынд ера Галион кырмуитор ал Ахаей, иудеий с-ау ридикат ку ун гынд ымпотрива луй Павел, л-ау дус ынаинтя скаунулуй де жудекатэ
13 λέγοντες ότι ούτος πείθει τους ανθρώπους να λατρεύωσι τον Θεόν παρά τον νόμον.
ши ау зис: „Омул ачеста ацыцэ пе оамень сэ се ынкине луй Думнезеу ынтр-ун фел каре есте ымпотрива Леӂий.”
14 Και ότε έμελλεν ο Παύλος να ανοίξη το στόμα, είπεν ο Γαλλίων προς τους Ιουδαίους· Εάν μεν ήτο τι αδίκημα ή ραδιούργημα πονηρόν, ω Ιουδαίοι, ευλόγως ήθελον σας υποφέρει·
Павел воя сэ ынчапэ ворба, кынд Галион а зис иудеилор: „Дакэ ар фи ворба де врео фаптэ ря сау де врео блестемэцие, в-аш аскулта дупэ кувиинцэ, иудеилор!
15 εάν δε ήναι ζήτημα περί λέξεων και ονομάτων και του νόμου υμών, θεωρήσατε σείς· διότι εγώ κριτής τούτων δεν θέλω να γείνω.
Дар, дакэ есте ворба де неынцелеӂерь асупра унуй кувынт, асупра унор нуме ши асупра Леӂий воастре, тряба воастрэ; еу ну вряу сэ фиу жудекэтор песте ачесте лукрурь.”
16 Και απεδίωξεν αυτούς από του δικαστηρίου.
Ши й-а алунгат де ла скаунул де жудекатэ.
17 Πιάσαντες δε πάντες οι Έλληνες Σωσθένην τον αρχισυνάγωγον, έτυπτον έμπροσθεν του δικαστηρίου· και παντελώς δεν έμελε τον Γαλλίωνα περί τούτων.
Атунч, ау пус тоць мына пе Состен, фрунташул синагоӂий, ши-л бэтяу ынаинтя скаунулуй де жудекатэ, фэрэ ка луй Галион сэ-й песе.
18 Ο δε Παύλος, αφού προσέμεινεν έτι ημέρας ικανάς, αποχαιρετήσας τους αδελφούς, εξέπλευσεν εις την Συρίαν, και μετ' αυτού η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας, αφού εξύρισε την κεφαλήν εν Κεγχρεαίς· διότι είχεν ευχήν.
Павел а май рэмас дестул де мултэ време ын Коринт. Ын урмэ, шь-а луат зиуа бунэ де ла фраць ши а плекат ку корабия спре Сирия, ымпреунэ ку Присчила ши Акуила, дупэ че шь-а тунс капул ын Кенкрея, кэч фэкусе о журуинцэ.
19 Και κατήντησεν εις Έφεσον, και αφήκεν εκείνους αυτού, αυτός δε εισελθών εις την συναγωγήν, συνδιελέχθη μετά των Ιουδαίων.
Ау ажунс ын Ефес; ши Павел а лэсат аколо пе ынсоциторий луй. А интрат ын синагогэ ши а стат де ворбэ ку иудеий,
20 Και παρακαλούμενος υπ' αυτών να μείνη πλειότερον καιρόν παρ' αυτοίς, δεν συγκατένευσεν,
каре л-ау ругат сэ рэмынэ ла ей май мултэ време. Ел ынсэ н-а воит,
21 αλλά απεχαιρέτησεν αυτούς ειπών· Πρέπει εξάπαντος να κάμω την ερχομένην εορτήν εις Ιεροσόλυμα, θέλω δε επιστρέψει πάλιν προς εσάς, του Θεού θέλοντος. Και απέπλευσεν από της Εφέσου,
чи шь-а луат рэмас-бун де ла ей ши а зис: „Требуе нумайдекыт ка сэрбэтоаря каре вине с-о фак ын Иерусалим. Дакэ ва вои Думнезеу, мэ вой ынтоарче ярэшь ла вой.” Ши а плекат дин Ефес.
22 και αποβάς εις Καισάρειαν, ανέβη εις Ιερουσαλήμ, και χαιρετήσας την εκκλησίαν κατέβη εις Αντιόχειαν,
С-а дат жос дин корабие ын Чезарея, с-а суит ла Иерусалим ши, дупэ че а урат де бине Бисеричий, с-а коборыт ын Антиохия.
23 και διατρίψας καιρόν τινά, εξήλθε και διήρχετο κατά σειράν την γην της Γαλατίας και την Φρυγίαν, επιστηρίζων πάντας τους μαθητάς.
Дупэ че а петрекут кытэва време ын Антиохия, Павел а плекат ши а стрэбэтут дин лок ын лок цинутул Галатией ши Фриӂией, ынтэринд пе тоць ученичий.
24 Ιουδαίος δε τις ονόματι Απολλώς, Αλεξανδρεύς το γένος, ανήρ λόγιος, κατήντησεν εις Έφεσον, όστις ήτο δυνατός εν ταις γραφαίς.
Ла Ефес, а венит ун иудеу нумит Аполо, де ням дин Александрия. Омул ачеста авя дарул ворбирий ши ера таре ын Скриптурь.
25 Ούτος ήτο κατηχημένος την οδόν του Κυρίου, και ζέων κατά το πνεύμα, ελάλει και εδίδασκεν ακριβώς τα περί του Κυρίου, γινώσκων μόνον το βάπτισμα του Ιωάννου.
Ел ера ынвэцат ын че привеште Каля Домнулуй, авя ун дух ынфокат ши ворбя ши ынвэца амэнунцит пе оамень деспре Исус, мэкар кэ ну куноштя декыт ботезул луй Иоан.
26 Και ούτος ήρχισε να λαλή μετά παρρησίας εν τη συναγωγή. Ακούσαντες δε αυτόν ο Ακύλας και Πρίσκιλλα, παρέλαβον αυτόν και εξέθεσαν εις αυτόν ακριβέστερα την οδόν του Θεού.
А ынчепут а ворби ку ындрэзнялэ ын синагогэ. Акуила ши Присчила, кынд л-ау аузит, л-ау луат ла ей ши й-ау арэтат май ку де-амэнунтул Каля луй Думнезеу.
27 Επειδή δε ήθελε να περάση εις την Αχαΐαν, οι αδελφοί έγραψαν προς τους μαθητάς, προτρέποντες να δεχθώσιν αυτόν· όστις ελθών, ωφέλησε πολύ τους πιστεύσαντας διά της χάριτος·
Фииндкэ ел воя сэ трякэ ын Ахая, фраций л-ау ымбэрбэтат сэ се дукэ ши ау скрис ученичилор сэ-л примяскэ бине. Кынд а ажунс, а ажутат мулт, прин харул луй Думнезеу, пе чей че крезусерэ,
28 διότι εντόνως εξήλεγχε τους Ιουδαίους, δημοσία αποδεικνύων διά των γραφών ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός.
кэч ынфрунта ку путере пе иудей ынаинтя нородулуй ши ле доведя дин Скриптурь кэ Исус есте Христосул.
