Πραξεις 17
1 Διοδεύσαντες δε την Αμφίπολιν και Απολλωνίαν, ήλθαν εις Θεσσαλονίκην, όπου ήτο η συναγωγή των Ιουδαίων.
Ils firent route par Amphipolis, par Apollonie, et arrivèrent à Thessalonique, où se trouvait la synagogue des Juifs.
2 Και κατά την συνήθειάν του ο Παύλος εισήλθε προς αυτούς, και τρία σάββατα διελέγετο μετ' αυτών από των γραφών,
Paul y entra selon sa coutume, et discuta avec eux pendant trois sabbats de suite.
3 εξηγών και αποδεικνύων ότι έπρεπε να πάθη ο Χριστός και να αναστηθή εκ νεκρών και ότι ούτος είναι ο Χριστός Ιησούς, τον οποίον εγώ σας κηρύττω.
Il expliquait et enseignait par les Écritures, que le Messie avait dû souffrir et ressusciter des morts, ajoutant: «Ce Messie, c'est Jésus, que je vous annonce.»
4 Και τινές εξ αυτών επείσθησαν και ηνώθησαν μετά του Παύλου και του Σίλα, και εκ των θεοσεβών Ελλήνων πολύ πλήθος και εκ των πρώτων γυναικών ουκ ολίγαι.
Quelques Juifs furent persuadés, et passèrent du côté de Paul et de Silas, comme aussi une grande multitude de Grecs craignant Dieu, et un assez grand nombre des premières dames de la ville.
5 Φθονήσαντες δε οι μη πειθόμενοι Ιουδαίοι και λαβόντες μεθ' εαυτών κακούς τινάς ανθρώπους εκ των χυδαίων και οχλαγωγήσαντες, εθορύβουν την πόλιν και εφορμήσαντες εις την οικίαν του Ιάσονος, εζήτουν αυτούς διά να φέρωσιν εις τον δήμον·
Mais les Juifs ayant recruté quelques mauvais sujets des rues, firent un attroupement et du tumulte dans la ville; puis, s'étant portés vers la maison de Jason, ils cherchèrent les apôtres pour les mener devant le peuple:
6 μη ευρόντες δε αυτούς, έσυραν τον Ιάσονα και τινάς αδελφούς επί τους πολιτάρχας, βοώντες ότι οι αναστατώσαντες την οικουμένην, ούτοι ήλθον και εδώ,
ne les ayant pas trouvés, ils traînèrent Jason et quelques frères devant les autorités de la ville, criant: «Ces gens qui ont bouleversé le monde, les voilà maintenant ici.
7 τους οποίους υπεδέχθη ο Ιάσων· και πάντες ούτοι πράττουσιν εναντίον των προσταγμάτων του Καίσαρος, λέγοντες ότι είναι βασιλεύς άλλος, ο Ιησούς.
Jason les a reçus, et tous, ils agissent contre les édits de César, disant qu'il y a un autre roi, Jésus.»
8 Ετάραξαν δε τον όχλον και τους πολιτάρχας ακούοντας ταύτα,
Ils jetèrent le trouble dans la population et chez les magistrats qui entendirent ces accusations.
9 και λαβόντες εγγύησιν παρά του Ιάσονος και των λοιπών, απέλυσαν αυτούς.
Ce ne fut qu'après avoir reçu satisfaction de Jason et des autres, qu'ils les laissèrent aller.
10 Οι δε αδελφοί ευθύς διά της νυκτός εξέπεμψαν τον τε Παύλον και τον Σίλαν εις Βέροιαν, οίτινες ελθόντες υπήγον εις την συναγωγήν των Ιουδαίων.
Les frères se hâtèrent de faire partir, dans la nuit, Paul et Silas pour Bérée. Quand ils y furent arrivés, ils se rendirent à la synagogue des Juifs.
11 Ούτοι δε ήσαν ευγενέστεροι παρά τους εν Θεσσαλονίκη, καθότι εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ' ημέραν τας γραφάς αν ούτως έχωσι ταύτα.
Ceux-ci montrèrent des sentiments plus élevés que ceux de Thessalonique; ils accueillirent la Parole avec beaucoup d'empressement, examinant chaque jour les Écritures, pour voir si ce qu'on leur enseignait était exact.
12 Πολλοί μεν λοιπόν εξ αυτών επίστευσαν, και εκ των επισήμων Ελληνίδων γυναικών και εκ των ανδρών ουκ ολίγοι.
Un grand nombre d'entre eux crurent, et spécialement beaucoup de femmes grecques de qualité, et un assez grand nombre d'hommes.
13 Ως δε έμαθον οι από της Θεσσαλονίκης Ιουδαίοι ότι και εν τη Βεροία εκηρύχθη υπό του Παύλου ο λόγος του Θεού, ήλθον και εκεί και ετάραττον τους όχλους.
Mais aussitôt que les Juifs de Thessalonique surent que Paul annonçait également la parole de Dieu à Bérée, ils vinrent y agiter aussi la population.
14 Και ευθύς τότε οι αδελφοί εξαπέστειλαν τον Παύλον να υπάγη έως εις την θάλασσαν· ο Σίλας δε και ο Τιμόθεος έμειναν εκεί.
Alors les frères firent immédiatement partir Paul, pour qu'il gagnât la mer, mais Silas et Timothée restèrent à Bérée.
15 Οι δε συνοδεύοντες τον Παύλον έφεραν αυτόν έως Αθηνών, και αφού έλαβον παραγγελίαν προς τον Σίλαν και Τιμόθεον να έλθωσι προς αυτόν όσον τάχιστα, ανεχώρησαν.
Ceux qui s'étaient chargés de Paul, le conduisirent jusqu’à Athènes; ils en partirent avec ordre de dire à Silas et à Timothée de le rejoindre au plus tôt.
16 Ενώ δε περιέμενεν αυτούς ο Παύλος εν ταις Αθήναις, το πνεύμα αυτού παρωξύνετο εν αυτώ, επειδή έβλεπε την πόλιν γέμουσαν ειδώλων.
Pendant que Paul les attendait à Athènes, son coeur était froissé intérieurement de voir cette ville toute pleine d'idoles.
17 Διελέγετο λοιπόν εν τη συναγωγή μετά των Ιουδαίων και μετά των θεοσεβών και εν τη αγορά καθ' εκάστην ημέραν μετά των τυχόντων.
Il discutait donc dans la synagogue avec les Juifs et avec les hommes craignant Dieu, et tous les jours dans la place avec les premiers venus.
18 Τινές δε των Επικουρίων και των Στωϊκών φιλοσόφων συνήρχοντο εις λόγους μετ' αυτού, και οι μεν έλεγον· Τι θέλει τάχα ο σπερμολόγος ούτος να είπη; οι δέ· Ξένων θεών κήρυξ φαίνεται ότι είναι· διότι εκήρυττε προς αυτούς τον Ιησούν και την ανάστασιν.
Quelques philosophes épicuriens et des stoïciens conférèrent avec lui: quelques-uns disaient: «Que veut bien dire ce discoureur?» et d'autres: «Il paraît que c'est un prédicateur de divinités étrangères; » parce que Paul leur annonçait Jésus et la résurrection.
19 Και πιάσαντες αυτόν έφεραν εις τον Άρειον Πάγον, λέγοντες· Δυνάμεθα να μάθωμεν τις αύτη η νέα διδαχή, ήτις κηρύττεται υπό σου;
Alors ils le prirent, et le menèrent à la place de l'Aréopage, disant: «Pourrions-nous savoir quelle est cette nouvelle doctrine que tu prêches?
20 διότι φέρεις εις τας ακοάς ημών παράδοξά τινα· θέλομεν λοιπόν να μάθωμεν τι σημαίνουσι ταύτα.
Car tu nous fais entendre des choses étranges: nous désirerions donc savoir ce que cela peut être.»
21 Πάντες δε οι Αθηναίοι και οι επιδημούντες ξένοι εις ουδέν άλλο ηυκαίρουν παρά εις το να λέγωσι και να ακούωσι τι νεώτερον.
Or tous les Athéniens et les étrangers qui demeuraient à Athènes, ne passaient leur temps qu'à dire ou à écouter des nouvelles.
22 Σταθείς δε ο Παύλος εν μέσω του Αρείου Πάγου, είπεν· Άνδρες Αθηναίοι, κατά πάντα σας βλέπω εις άκρον θεολάτρας.
Paul, debout au milieu de l'Aréopage, leur dit: «Athéniens, je me suis aperçu que vous êtes, à tous égards, plus dévots que les autres peuples,
23 Διότι ενώ διηρχόμην και ανεθεώρουν τα σεβάσματά σας, εύρον και βωμόν, εις τον οποίον είναι επιγεγραμμένον, Αγνώστω Θεώ. Εκείνον λοιπόν, τον οποίον αγνοούντες λατρεύετε, τούτον εγώ κηρύττω προς εσάς.
car, ayant examiné en passant les objets de votre culte, j'ai trouvé même un autel sur lequel il est écrit: «A un Dieu inconnu.» Eh bien! ce que vous révérez sans le connaître, c'est ce que je vous annonce,
24 Ο Θεός, όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ, ούτος Κύριος ων του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς,
le Dieu qui a fait le monde et tout ce qu'il renferme. Lui, qui est le Maître du ciel et de la terre, n'habite pas dans des sanctuaires faits de main d'homme;
25 ουδέ λατρεύεται υπό χειρών ανθρώπων ως έχων χρείαν τινός, επειδή αυτός δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν και τα πάντα·
il n'est point servi non plus par des mains humaines, comme s'il avait besoin de quelque chose, lui qui donne à tous la vie, la respiration, et toutes choses.
26 και έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, διά να κατοικώσιν εφ' όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών,
Il a fait habiter tout le genre humain, qui est issu d'un seul et même sang, sur toute la surface de la terre, ayant déterminé la durée précise des nations, ainsi que les limites de leur habitation,
27 διά να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών.
afin qu'elles le cherchent, et le trouvent comme à tâtons. Et certes, il n'est pas loin de chacun de nous,
28 Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν, καθώς και τινές των ποιητών σας είπον· Διότι και γένος είμεθα τούτου.
car c'est en lui que nous avons la vie, le mouvement et l'être; et, comme l'ont dit quelques-uns de vos poètes, «nous sommes aussi de sa race.»
29 Γένος λοιπόν όντες του Θεού, δεν πρέπει να νομίζωμεν τον Θεόν ότι είναι όμοιος με χρυσόν ή άργυρον ή λίθον, κεχαραγμένα διά τέχνης και επινοίας ανθρώπου.
Puis donc que nous sommes de la race de Dieu, nous ne devons pas croire que la Divinité soit semblable à une sculpture d'or, d'argent ou de pierre, fruit de l'art et de la pensée de l'homme.
30 Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι,
Dieu, passant donc sur ces temps d'ignorance, fait savoir actuellement en tous lieux, à tous les hommes, qu'ils aient à se repentir;
31 διότι προσδιώρισεν ημέραν εν ή μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, διά ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.
parce qu'il a arrêté un jour, où il doit juger la terre avec justice, par l'homme qu'il a désigné, en foi de quoi il l'a ressuscité des morts...»
32 Ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών, οι μεν εχλεύαζον, οι δε είπον· Περί τούτου θέλομεν σε ακούσει πάλιν.
Lorsqu'ils entendirent parler de résurrection des morts, les uns se moquèrent, les autres dirent: «Nous t'entendrons là -dessus une autre fois.»
33 Και ούτως ο Παύλος εξήλθεν εκ μέσου αυτών.
C'est ainsi que Paul se retira du milieu d'eux.
34 Τινές δε άνδρες προσεκολλήθησαν εις αυτόν και επίστευσαν, μεταξύ των οποίων ήτο και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και γυνή τις ονόματι Δάμαρις και άλλοι μετ' αυτών.
Toutefois quelque personnes s'étant attachées à lui, embrassèrent la foi, savoir Denis l'aréopagite, une femme nommée Damaris, et d'autres avec eux.
