Πραξεις 15
1 Και τινές κατελθόντες από της Ιουδαίας εδίδασκον τους αδελφούς, ότι εάν δεν περιτέμνησθε κατά το έθος του Μωϋσέως, δεν δύνασθε να σωθήτε.
Tami bangpatetnaw ni Judah ram lahoi a tho awh teh, Mosi e kâlawk patetlah vuensomanae ka hmawt hoeh e ni rungngang lah na awm thai mahoeh, telah hmaunawnghanaw a cangkhai awh.
2 Γενομένης λοιπόν αντιστάσεως και συζητήσεως ουκ ολίγης υπό του Παύλου και Βαρνάβα προς αυτούς, ενέκριναν να αναβή ο Παύλος και ο Βαρνάβας και τινές άλλοι εξ αυτών προς τους αποστόλους και πρεσβυτέρους εις Ιερουσαλήμ περί του ζητήματος τούτου.
Hatnavah Pawl, Barnabas ti hoi ahnimanaw teh kâounnae puenghoi ao dawkvah, hmaunawnghanaw ni, Pawl, Barnabas hoi alouke a hnukkâbangnaw hoiyah hote laidei hanelah Jerusalem kaawm e gunceinaw hoi kacuenaw koe a cei awh hane lawk a dei awh.
3 Εκείνοι λοιπόν προπεμφθέντες υπό της εκκλησίας, διήρχοντο την Φοινίκην και Σαμάρειαν, εκδιηγούμενοι την επιστροφήν των εθνών, και επροξένουν χαράν μεγάλην εις πάντας τους αδελφούς.
Kawhmoun ni ahnimanaw yo a thak awh. Phoenicia hoi Samaria ram lahoi pou a cei awh navah, Jentelnaw koe a lungpatawnae kong ahnimouh ni a dei awh teh hmaunawnghanaw pueng a lunghawi sak awh.
4 Ότε δε ήλθον εις Ιερουσαλήμ, υπεδέχθησαν υπό της εκκλησίας και των αποστόλων και των πρεσβυτέρων, και ανήγγειλαν όσα ο Θεός έκαμε δι' αυτών.
Jerusalem a pha awh navah, kawhmoun hoi Gunceinaw, kacuenaw ni a dawn awh. Ahnimouh ni Cathut ni ahnimouh hno lahoi hno a sak e naw a dei pouh awh.
5 Εσηκώθησαν δε τινές των από της αιρέσεως των Φαρισαίων, οίτινες είχον πιστεύσει, και έλεγον ότι πρέπει να περιτέμνωμεν αυτούς και να παραγγέλλωμεν να φυλάττωσι τον νόμον του Μωϋσέως.
Hatei Farasinaw koe lahoi ka yuem e tami tangawn ni a kangdue awh teh, Jentelnaw hah vuensoma sak hane hoi Mosi e kâlawk tarawi sak hanelah lawkthui hanelah ao ati awh.
6 Και συνήχθησαν οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι, διά να σκεφθώσι περί του πράγματος τούτου.
Hatdawkvah gunceinaw hoi kacuenaw ni hote lawk paceinae pouk hanelah a kamkhueng awh.
7 Μετά δε πολλήν συζήτησιν σηκωθείς ο Πέτρος, είπε προς αυτούς· Άνδρες αδελφοί, σεις εξεύρετε ότι απ' αρχής ο Θεός εξέλεξε μεταξύ ημών διά του στόματός μου να ακούσωσι τα έθνη τον λόγον του ευαγγελίου και να πιστεύσωσι.
Tha hoi a kâoun awh hnukkhu vah Piter ni a kangdue teh hmaunawnghanaw, Jentelnaw ni kamthang kahawi a thai awh teh, a yuem awh thai nahanlah Cathut ni nangmouh thung hoi kai heh kadeikung lah na rawi e na panue awh.
8 Και ο καρδιογνώστης Θεός έδωκεν εις αυτούς μαρτυρίαν, χαρίσας εις αυτούς το Πνεύμα το Άγιον καθώς και εις ημάς,
Lungthin be ka panuek e Cathut ni Kathoung Muitha heh maimouh na poe e patetlah ahnimouh hai a poe awh teh ahnimouh koelah a kampangkhai.
9 και δεν έκαμεν ουδεμίαν διάκρισιν μεταξύ ημών και αυτών, καθαρίσας τας καρδίας αυτών διά της πίστεως.
Cathut ni ahnimouh hoi maimouh khoeroe kapeknae awm laipalah yuemnae lahoi ahnimae lungthin a thoungsak.
10 Τώρα λοιπόν διά τι πειράζετε τον Θεόν, επιβάλλοντες ζυγόν εις τον τράχηλον των μαθητών, τον οποίον ούτε οι πατέρες ημών ούτε ημείς δεν ηδυνήθημεν να βαστάσωμεν;
Hatdawkvah nangmouh ni mintoenaw hoi maimouh ni hai phu thai hoeh e hno teh ahnimae a loung dawk na patue e lahoi atuvah Cathut tanouk hanlah na ngai awh.
11 Αλλά διά της χάριτος του Κυρίου Ιησού Χριστού πιστεύομεν ότι θέλομεν σωθή καθ' ον τρόπον και εκείνοι.
Maimouh hai ahnimouh patetlah Bawipa Jisuh Khrih e a lungmanae kecu dawk rungngang lah o teh yuem awh, atipouh.
12 Εσιώπησε δε παν το πλήθος και ήκουον τον Βαρνάβαν και τον Παύλον εξιστορούντας όσα σημεία και τέρατα έκαμεν ο Θεός δι' αυτών μεταξύ των εθνών.
Hatnavah ka kamkhueng e tami pueng teh sairasuep lah ao awh teh, Barnabas hoi Pawl ti ni ahnimouh koehoi Jentelnaw koe Cathut ni a sak e mitnoutnae hoi kângairunae a dei awh e a thai awh.
13 Και αφού αυτοί εσιώπησαν, απεκρίθη ο Ιάκωβος, λέγων· Άνδρες αδελφοί, ακούσατέ μου.
Ahnimanaw ni lawk dei e a pâbaw awh hnukkhu, Jem ni hmaunawnghanaw, kaie ka lawk thai awh haw.
14 Ο Συμεών εφανέρωσε τίνι τρόπω κατ' αρχάς ο Θεός επεσκέφθη τα έθνη ώστε να λάβη εξ αυτών λαόν διά το όνομα αυτού.
Cathut ni ama hanlah Jentelnaw thung hoi a miphun lah a coe nahan, ahnimouh koe hmaloe a thonae hah Simeon ni apasuek vah a dei toe.
15 Και με τούτο συμφωνούσιν οι λόγοι των προφητών, καθώς είναι γεγραμμένον·
Profetnaw e a lawk dei e hai hete a lawk hoi a kâvan.
16 Μετά ταύτα θέλω επιστρέψει και θέλω ανοικοδομήσει την σκηνήν του Δαβίδ την πεπτωκυίαν, και τα κατηδαφισμένα αυτής θέλω ανοικοδομήσει και θέλω ανορθώσει αυτήν,
Cakathoung ni, hetnaw e hnuklah kai ni bout ka tho vaiteh ka rawm tangcoung e Devit e lukkareiim hah bout ka sak han. Raphoe tangcoung e hote rim hah bout sak lah ao vaiteh ka caksak han.
17 διά να εκζητήσωσι τον Κύριον οι λοιποί των ανθρώπων, και πάντα τα έθνη, επί τα οποία καλείται το όνομά μου, λέγει Κύριος ο ποιών ταύτα πάντα.
Ka min lahoi ka kaw e Jentelnaw hai a yungyoe ka hring e Cathut a tawng awh nahane doeh telah,
ayan hoi hete lawk ka panueksakkung Bawipa ni a dei atipouh. (aiōn g165)
19 Όθεν εγώ κρίνω να μη παρενοχλώμεν τους από των εθνών επιστρέφοντας εις τον Θεόν,
Hatdawkvah Jentelnaw koehoi Cathut koe lah a lungkâthung e naw koe runae poe hanlah awmhoeh.
20 αλλά να γράφωμεν προς αυτούς να απέχωσιν από των μιασμάτων των ειδώλων και από της πορνείας και του πνικτού και του αίματος.
Meikaphawk dawk thounghoehnae, kamsoumhoehe napui tongpa yonnae, lahuen kara e moi hoi a thinaw hah roun hanelah ahnimouh koe ca lahoi thaisak hanlah ka pouk.
21 Διότι ο Μωϋσής από γενεάς αρχαίας έχει εν πάση πόλει τους κηρύττοντας αυτόν εν ταις συναγωγαίς, αναγινωσκόμενος κατά παν σάββατον.
Bangkongtetpawiteh ayan hoi kho tangkuem vah Mosi e phung lawk ka dei e ao teh, hote lawk hah sabbath hnintangkuem sinakoknaw dawk ouk touk awh atipouh.
22 Τότε εφάνη εύλογον εις τους αποστόλους και εις τους πρεσβυτέρους μεθ' όλης της εκκλησίας να εκλέξωσιν εξ αυτών άνδρας και να πέμψωσιν εις Αντιόχειαν μετά του Παύλου και Βαρνάβα, Ιούδαν τον επονομαζόμενον Βαρσαβάν και Σίλαν, άνδρας προεστώτας μεταξύ των αδελφών,
Hatnavah Gunceinaw, kacuenaw hoi Kawhmoun abuemlah ni amamouh thung dawk e tami a rawi awh teh, Pawl, Barnabas hoi hmaunawnghanaw thung dawk e kahrawikung lah kaawm awh e Barsabbas telah a kaw awh e Judah hoi Silas a rawi awh.
23 και έγραψαν διά χειρός αυτών ταύτα· Οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι και οι αδελφοί προς τους εξ εθνών αδελφούς τους κατά την Αντιόχειαν και Συρίαν και Κιλικίαν, χαίρειν.
Ahnimouh koe a sin sak awh e ca dawkvah, gunceinaw kacuenaw hoi hmaunawnghanaw ni Antiok kho Siria ram hoi Cilicia ram kaawm e Jentel hmaunawnghanaw kut na man awh.
24 Επειδή ηκούσαμεν ότι τινές εξ ημών εξελθόντες σας ετάραξαν με λόγους και διαστρέφουσι τας ψυχάς σας, λέγοντες να περιτέμνησθε και να φυλάττητε τον νόμον, εις τους οποίους ημείς δεν παρηγγείλαμεν τούτο,
Kaimouh koe e tami bangpatet ni kaimouh ni patoun laipalah a cei awh teh lawk aphunphun lah a dei awh teh, nangmouh na lungpuen awh teh, a rucatnae na poe awh tie ka thai awh. Vuensom na a awh vaiteh, kâlawk hai na tarawi awh roeroe han a ti awh. Hotpatetlae lawk dei hanelah ahnimouh koe kâpoelawk banghai ka poe awh hoeh.
25 εφάνη εύλογον εις ημάς, συνελθόντας ομοθυμαδόν, να εκλέξωμεν άνδρας και να πέμψωμεν προς εσάς μετά των αγαπητών ημών Βαρνάβα και Παύλου,
Hatdawkvah kaimouh ni ka kâhmo awh teh, maimouh ni pahren e Pawl hoi Barnabas hoi cungtalah nangmouh koe tami patoun hanelah ka lung a kuep awh. Hatdawkvah maimouh ni Bawipa Jisuh Khrih min kecu dawkvah amamae hringnae kâphumnaw lah kaawm e,
26 ανθρώπων οίτινες παρέδωκαν τας ψυχάς αυτών υπέρ του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
maimouh ni lungpataw awh e Barnabas hoi Pawl tinaw hoi reirei patoun hanelah tami kahni touh rawi hane ka lungkuep awh.
27 Απεστείλαμεν λοιπόν τον Ιούδαν και τον Σίλαν διά να σας απαγγείλωσι και αυτοί διά στόματος τα αυτά.
Hatdawkvah Judas hoi Silas hah ka rawi awh teh nangmouh koe ka patoun awh. Ahnimouh ni lawk hoi hai a dei awh han doeh.
28 Διότι εφάνη εύλογον εις το Άγιον Πνεύμα και εις ημάς να μη επιβάλλωμεν εις εσάς μηδέν πλειότερον βάρος εκτός των αναγκαίων τούτων,
Hete phunglamnaw hloilah alouke hnokari titca hai nangmouh van toung sak hoeh nahanlah Kathoung Muitha hoi kaimouh ni ka hnâbo awh.
29 να απέχητε από ειδωλοθύτων και αίματος και πνικτού και πορνείας· από των οποίων φυλάττοντες εαυτούς θέλετε πράξει καλώς. Έρρωσθε.
Hote phunglam teh nangmouh ni meikaphawk bawknae hno, thi, lahuen kara e moi, hoi kamsoumhoehe napui tongpa yonnae hah roun awh. Nangmouh teh hete hnonaw hoi kathoung lah na awm awh pawiteh ahawi. Na tak dam awh naseh telah a thut pouh awh.
30 Ούτοι μεν λοιπόν απολυθέντες ήλθον εις Αντιόχειαν, και συνάξαντες το πλήθος ενεχείρησαν την επιστολήν.
Gunceinaw a patoun navah Antiok kho lah a cei awh teh, haw a pha hoi kayuemnaw a pâkhueng awh hnukkhu ca hah ahnimae kut dawk a poe awh.
31 Αναγνώσαντες δε αυτήν, εχάρησαν διά την γενομένην παρηγορίαν.
Ahnimouh ni hote ca a touk awh teh thapoenae lawk dawk a konawm awh.
32 Ο Ιούδας δε και ο Σίλας, όντες και αυτοί προφήται, παρηγόρησαν τους αδελφούς διά λόγων πολλών και επεστήριξαν αυτούς.
Judah hoi Silas amamouh roi hai profet lah ao roi dawkvah ahnimouh koe thapoenae lawk a dei pouh roi.
33 Και αφού διέτριψαν εκεί καιρόν τινά, απεστάλησαν εν ειρήνη από των αδελφών προς τους αποστόλους.
Ahnimanaw teh hnin dongdeng ao awh teh, hmaunawnghanaw ni lungmawng lah a thak awh teh kapatounkungnaw koe let a ban sak awh.
34 Εις τον Σίλαν όμως εφάνη εύλογον να μείνη έτι αυτού.
Hatei Silas teh hawvah tongtang ao.
35 Ο δε Παύλος και Βαρνάβας διέτριβον εν Αντιοχεία, διδάσκοντες και κηρύττοντες μετά και άλλων πολλών τον λόγον του Κυρίου.
Pawl hoi Barnabas teh Antiok kho ao navah alouke taminaw hoi cungtalah Bawipa e lawk hah a cangkhai awh.
36 Μετά δε τινάς ημέρας είπεν ο Παύλος προς τον Βαρνάβαν· Ας επιστρέψωμεν τώρα και ας επισκεφθώμεν τους αδελφούς ημών κατά πάσαν πόλιν, εν αις εκηρύξαμεν τον λόγον του Κυρίου, πως έχουσι.
A hnin moi ao hoi Pawl ni Barnabas koe, Bawipa e lawk pâpho tangcoungnae kho dawk kaawm e hmaunawnghanaw, bangtelane ao awh tie yo hloe hanelah ahnimouh koe bout cet awh sei atipouh.
37 Και ο μεν Βαρνάβας εστοχάσθη να συμπαραλάβη τον Ιωάννην τον λεγόμενον Μάρκον·
Barnabas ni Mark tie Jawhan hai hrawi hanelah a ngai.
38 ο Παύλος όμως έκρινεν άξιον, τον αποχωρισθέντα από αυτών από της Παμφυλίας και μη συνακολουθήσαντα αυτούς εις το έργον, τούτον να μη συμπαραλάβωσι.
Hateiteh, Pawl ni Pamfilia ram vah ahnimouh hoi a kamphei teh oun a cei dawkvah, a thaw tawknae koe ahnimouh hoi reirei ka cet ngai hoeh e teh kaw hanelah awmhoeh telah a pouk.
39 Συνέβη λοιπόν ερεθισμός, ώστε απεχωρίσθησαν απ' αλλήλων, και ο μεν Βαρνάβας, παραλαβών τον Μάρκον, εξέπλευσεν εις Κύπρον.
Hatnavah puenghoi kâounnae ao dawkvah buet touh hoi buet touh a kamphei roi toe. Barnabas ni Mark a hrawi teh Saipras tuilum lah a cei.
40 Ο δε Παύλος, εκλέξας τον Σίλαν, εξήλθε, παραδοθείς υπό των αδελφών εις την χάριν του Θεού.
Pawl ni Silas a rawi teh hmaunawnghanaw lahoi Bawipa e lungmanae dawk hnawng lah ao hnukkhu a kamthaw.
41 Και διήρχετο την Συρίαν και Κιλικίαν, επιστηρίζων τας εκκλησίας.
Ahni teh Siria ram hoi Cilicia ram lah tawngtang a cei teh, kawhmounnaw hah a cak sak.
