Πραξεις 12
1 Κατ' εκείνον δε τον καιρόν επεχείρησεν Ηρώδης ο βασιλεύς να κακοποιήση τινάς από της εκκλησίας.
Андэ кадья ж вряма тхагар Иродо схутилдя коисавэн манушэн андай кхандири, кай тэ терэл лэнди бида.
2 Εφόνευσε δε διά μαχαίρας Ιάκωβον τον αδελφόν του Ιωάννου.
Вов припхэндя тэ умарэн мечёса Иаковос, пхралэс Иоаностирэс.
3 Και ιδών ότι ήτο αρεστόν εις τους Ιουδαίους, προσέθεσε να συλλάβη και τον Πέτρον· ήσαν δε αι ημέραι των αζύμων·
И кала вов дикхля, со иудеёнди када чялиля, вов запхандадя лэ Пэтрос андо баруно. Када сас андэ свэнкостирэ деса Бизакваскатирэ марнэн.
4 τον οποίον και πιάσας έβαλεν εις φυλακήν, παραδώσας αυτόν εις τέσσαρας τετράδας στρατιωτών διά να φυλάττωσιν αυτόν, θέλων μετά το πάσχα να παραστήση αυτόν εις τον λαόν.
Пэтрос запхандадэ андо баруно и тховдэ штар пэ штар халавдэн, тэ дикхэн пала лэстэ. Иродо камля тэ выандярэл лэс кай и мануша, кала прожала и Патради.
5 Ο μεν λοιπόν Πέτρος εφυλάττετο εν τη φυλακή· εγίνετο δε υπό της εκκλησίας ακατάπαυστος προσευχή προς τον Θεόν υπέρ αυτού.
Пэтро сас андо баруно, ай кхандири пхабардэс мангэласпэ пала лэстэ Дэвлэс.
6 Ότε δε έμελλεν ο Ηρώδης να παραστήση αυτόν, την νύκτα εκείνην ο Πέτρος εκοιμάτο μεταξύ δύο στρατιωτών δεδεμένος με δύο αλύσεις, και φύλακες έμπροσθεν της θύρας εφύλαττον το δεσμωτήριον.
Рятяса, англай кода, кала Иродо камля тэ выандярэл лэс по сындо, Пэтро совэлас машкар дуй халавдэ, спхангло дуе лэпунзэнца, ай инке халавдэ тэрдёнас и дикхэнас пашай удара барунэстирэ.
7 Και ιδού, άγγελος Κυρίου ήλθεν εξαίφνης και φως έλαμψεν εν τω οικήματι· κτυπήσας δε την πλευράν του Πέτρου εξύπνησεν αυτόν, λέγων· Σηκώθητι ταχέως. Και έπεσον αι αλύσεις αυτού εκ των χειρών.
И акэ, авиля ангело Раеско, и баро удуд свэнтояспэ по тхан, кай сас о Пэтро. Ангело арэсля пай риг Пэтростири и вазгля лэс сунэстар. — Вщи майсыго! — пхэндя вов, и лэпунзэ пэле пай васта Пэтростирэ.
8 Και είπεν ο άγγελος προς αυτόν· Περιζώσθητι και υπόδησον τα σανδάλια σου. Και έκαμεν ούτω. Και λέγει προς αυτόν· Φόρεσον το ιμάτιόν σου και ακολούθει μοι.
Ангело пхэндя: — Обпхандюв кущикаса и уряв пэрналэ. Пэтро тердя кадя. — Уряв пэстири йида и жа пала мандэ, — пхэндя ангело.
9 Και εξελθών ηκολούθει αυτόν, και δεν ήξευρεν ότι το γινόμενον διά του αγγέλου ήτο αληθινόν, αλλ' ενόμιζεν ότι βλέπει όραμα.
Пэтро выжыля палав ангело андав баруно тай на поля, со вся, со терэл ангело, терэлпэ чячес. Лэсти сикадиляпэ, со вов дикхэл дикхимос.
10 Αφού δε επέρασαν πρώτην και δευτέραν φρουράν, ήλθον εις την πύλην την σιδηράν την φέρουσαν εις την πόλιν, ήτις αφ' εαυτής ηνοίχθη εις αυτούς, και εξελθόντες διεπέρασαν οδόν μίαν, και ευθύς ο άγγελος ανεχώρησεν απ' αυτού.
Онэ прожыле екхэн халавдэн, тунчи машкар аврэн и поджыле кай саструнэ удара, савэ андярэн андо форо. Удара ежэнэ отпхэрнадэпэ англай лэндэ, и онэ выжыле. Онэ прожыле екх гаса, и акэ ангело ужыля.
11 Και ο Πέτρος συνελθών εις εαυτόν, είπε· Τώρα γνωρίζω αληθώς ότι Κύριος εξαπέστειλε τον άγγελον αυτού και με ηλευθέρωσεν εκ της χειρός του Ηρώδου και όλης της ελπίδος του λαού των Ιουδαίων.
Кала о Пэтро авиля андэр пэстэ, вов пхэндя: — Акана мэ чячимаса жанав, со Рай бишалдя Пэстирэс ангелос и заля ман андай васта Иродостирэ и фэрисардя бидатар, сави камэнас тэ терэн манди иудеёско народо.
12 Και αφού εσκέφθη, ήλθεν εις την οικίαν Μαρίας της μητρός του Ιωάννου του επονομαζομένου Μάρκου, όπου ήσαν ικανοί συνηθροισμένοι και προσευχόμενοι.
Кала Пэтро поля, со тердяпэ, вов жыля андо чер, кай жувэлас Мария и дэй Иоаностири, савэс инке акхарэнас Марко. Котэ стидэпэ тэ мангэнпэ Дэвлэс бут мануша.
13 Ότε δε ο Πέτρος έκρουσε την θύραν του προαυλίου, προσήλθε θεράπαινα ονομαζομένη Ρόδη, διά να ακούση,
Пэтро помардя андэ удара, и бутярни, савя акхарэнас Роза, жыля кай тэ отпхэрнавэл.
14 και γνωρίσασα την φωνήν του Πέτρου από της χαράς δεν ήνοιξε την πύλην, αλλ' έτρεξε και απήγγειλεν ότι ο Πέτρος ίσταται έμπροσθεν της πύλης.
Вой ужангля лэ Пэтрос пав гласо, и лошатар забистардя тэ отпхэрнавэл удара. Вой прастая палпалэ, кай тэ пхэнэл, со Пэтро тэрдёл пашай удара.
15 Οι δε είπον προς αυτήν· Παραφρονείς. Εκείνη όμως διϊσχυρίζετο ότι ούτως έχει. Οι δε έλεγον· Ο άγγελος αυτού είναι.
— Ту на андэ пэстири годи, — пхэндэ лати. Нэ вой инке и инке пхэнэлас лэнди. — Када лэско ангело, — пхэндэ онэ.
16 Ο δε Πέτρος επέμενε κρούων. Και ανοίξαντες είδον αυτόν και εξεπλάγησαν.
Пэтро майдур марэлас андэ удара, и кала онэ отпхэрнадэ удара и удикхле лэс, фартэ дивосайле.
17 Και σείσας εις αυτούς την χείρα διά να σιωπήσωσι, διηγήθη προς αυτούς πως ο Κύριος εξήγαγεν αυτόν εκ της φυλακής, και είπεν· Απαγγείλατε ταύτα προς τον Ιάκωβον και τους αδελφούς. Και εξελθών υπήγεν εις άλλον τόπον.
Пэтро вастэса сикадя кай тэ ашэн мулком и роспхэндя, сар о Рай выандярдя лэс андав баруно. — Роспхэнэнтэ пала када Иаковости и аврэнди пхралэнди, — пхэндя вов и жыля котар андо авэр тхан.
18 Αφού δε εξημέρωσεν, ήτο ταραχή ουκ ολίγη μεταξύ των στρατιωτών τι άρα έγεινεν ο Πέτρος.
Дэнзор халавдэ ашыле тэ прастэн кордэ-кардэ, бо нико на жанэлас, со тердяпэ лэ Пэтроса.
19 Ο δε Ηρώδης, αφού εζήτησεν αυτόν και δεν εύρεν, ανακρίνας τους φύλακας προσέταξε να θανατωθώσι, και καταβάς από της Ιουδαίας εις την Καισάρειαν, διέτριβεν εκεί.
Иродо родэлас лэ Пэтрос, нэ сар на аракхле лэс, вов допушля халавдэн и припхэндя тэ умарэн лэн. Тунчи Иродо лагля Иудеятар андэ Кесария и сас котэ сави-то вряма.
20 Ήτο δε ο Ηρώδης σφόδρα ωργισμένος κατά των Τυρίων και Σιδωνίων· ήλθον δε προς αυτόν ομοθυμαδόν, και πείσαντες τον Βλάστον τον επί του κοιτώνος του βασιλέως, εζήτουν ειρήνην, διότι ο τόπος αυτών ετρέφετο από του βασιλικού.
Иродо сас холяко пэ мануша андав Тиро и Сидоно. Кола допхэндэпэ машкар пэстэ и авиле кав Иродо. Онэ умангле Бластос, саво сас пхурэдэр андэ тхагарастири града, кай вов подритярэл лэн, тай мангле кав тхагар о миро, колэсти со лэндири пхув лэлас о хамос андай тхагарастири пхув.
21 Και εν ημέρα ωρισμένη ενδυθείς ο Ηρώδης βασιλικήν στολήν και καθήσας επί του θρόνου, εδημηγόρει προς αυτούς.
Андэ вытидо дес Иродо урявдя тхагарастири йида, бэшля пэ троно и пхэнэлас лэнди лав.
22 Ο δε λαός επεφώνει· Θεού φωνή και ουχί ανθρώπου.
Мануша ашыле тэ цыписавэн: — Када гласо дэвлэско, ай на манушэско!
23 Και παρευθύς επάταξεν αυτόν άγγελος Κυρίου, διότι δεν έδωκε την δόξαν εις τον Θεόν, και γενόμενος σκωληκόβρωτος εξεψύχησεν.
Нэ андэ кодья ж вряма ангело Раеско умардя Иродос, колэсти со вов на дя слава лэ Дэвлэсти. Лэс схале чермэ, и вов муля.
24 Ο δε λόγος του Θεού ηύξανε και επληθύνετο.
Ай лав Дэвлэско розжаласпэ майдур и майдур.
25 Ο δε Βαρνάβας και ο Σαύλος υπέστρεψαν εξ Ιερουσαλήμ αφού εξεπλήρωσαν την διακονίαν αυτών, παραλαβόντες μεθ' εαυτών και τον Ιωάννην τον επονομασθέντα Μάρκον.
Варнава и Савло тердэ пэско рындо андо Иерусалимо и рисайле. Онэ линэ пэса Иоанос, савэс инке акхарэнас Марко.
