Πραξεις 11
1 Ήκουσαν δε οι απόστολοι και οι αδελφοί οι όντες εν τη Ιουδαία ότι και τα έθνη εδέχθησαν τον λόγον του Θεού.
Ceityihkhqi ingkaw Juda qam pum awh ak awm koeinaakhqi ing Gentelkhqi ingawm Khawsak awi do hawh lawt uhy tice za uhy.
2 Και ότε ανέβη ο Πέτρος εις Ιεροσόλυμα, εφιλονείκουν μετ' αυτού οι εκ περιτομής,
Cedawngawh Piter ce Jerusalem na a ceh awh, chahhui qeet ak cangnaak thlangkhqi ing coet uhy,
3 λέγοντες ότι Εισήλθες προς ανθρώπους απεριτμήτους και συνέφαγες μετ' αυτών.
“Chahhui amak qeet thlangkhqi venna cet nawh a awk a ai,” tina uhy.
4 Ο δε Πέτρος ήρχισε και εξέθετε προς αυτούς τα γενόμενα κατά σειράν, λέγων·
Piter ing cawhkaw ik-oeih akawng ce cekkhqi venawh ak ceet cana kqawncaih pek khqi hy.
5 Εγώ ήμην προσευχόμενος εν τη πόλει Ιόππη, και είδον όραμα εν εκστάσει, σκεύος τι καταβαίνον ως σινδόνα μεγάλην, ήτις δεδεμένη από των τεσσάρων άκρων κατεβιβάζετο εκ του ουρανού και ήλθε μέχρις εμού·
Joppa khaw awh awm nyng saw kak cykcah huiawh, huhsaknaak ce hu nyng. Hi ak bau soeih amyihna ak awm a kil pupthli ak law ik-oeih pynoet ce, kai ka awmnaak hun awh khan nakawng tla law hy.
6 εις την οποίαν ατενίσας παρετήρουν και είδον τα τετράποδα της γης και τα θηρία και τα ερπετά και τα πετεινά του ουρανού.
Ce ak khui ce ka toek awh dek awhkaw a khaw pupthli ak awm qamsa soepkep ingkaw ak cawlh ak tat qamsakhqi khan nakaw phakhqi ce hu nyng.
7 Και ήκουσα φωνήν λέγουσαν προς εμέ· Σηκωθείς, Πέτρε, σφάξον και φάγε.
Cawh awi ing ka venawh, ‘Piter, tho lah. Him nawhtaw ai,’ ni tina hy.
8 Και είπον· Μη γένοιτο, Κύριε, διότι ουδέν βέβηλον ή ακάθαρτον εισήλθε ποτέ εις το στόμα μου.
Kai ing, “Am ai hly nyng! Amak ciim caih ingkaw tuih ak cu ikawm kam khak khuiawh am lut man hy,” tina nyng.
9 Και η φωνή μοι απεκρίθη εκ δευτέρου εκ του ουρανού· Όσα ο Θεός εκαθάρισε, συ μη λέγε βέβηλα.
Khawk khan nakaw awi ing a hih voeinaak awh, ‘Khawsa ing a ciim sak ce, ce nang ing am ciim hy koeh ti,’ ni tina hy.
10 Έγεινε δε τούτο τρίς, και πάλιν ανεσύρθησαν άπαντα εις τον ουρανόν.
Cemyihna thum voei dy a awm coengawh, cawhkaw ik-oeih ce khan na lo law tlaih hy.
11 Και ιδού, τη αυτή ώρα τρεις άνθρωποι έφθασαν εις την οικίαν, εν ή ήμην, απεσταλμένοι προς εμέ από Καισαρείας.
Cawhce Kaiserea khaw awhkawng a tyih law thlang pakthum ce ka awmnaak im awhkaw vawng chawmkeng awh dyi uhy.
12 Είπε δε προς εμέ το Πνεύμα να υπάγω μετ' αυτών, μηδόλως διστάζων. Ήλθον δε μετ' εμού και οι εξ ούτοι αδελφοί, και εισήλθομεν εις τον οίκον του ανθρώπου,
Ciim Myihla ing kawhaa a taak kaana cekkhqi hu awh bat aham kqawn hy. Vawhkaw koeinaakhqi thlang kquk awm law lawt uhy. Cekcoengawh amik khy law sakkung thlang a im awh ce lut unyng.
13 και απήγγειλε προς ημάς πως είδε τον άγγελον εν τω οίκω αυτού, ότι εστάθη και είπε προς αυτόν· Απόστειλον ανθρώπους εις Ιόππην και προσκάλεσον τον Σίμωνα τον επονομαζόμενον Πέτρον,
Ce ak thlang a im awh khan ceityih dang pe nawh, ‘Joppa khaw awh Piter tinawh amik khy Simon ce khy sak.
14 όστις θέλει λαλήσει προς σε λόγους, δι' ων θέλεις σωθή συ και πας ο οίκός σου.
Anih ing namah ingkaw na ipkhuikaw boeih thlang na na awmnaak hly kawi awithang ce haw law bit kaw’ a tinaak awi ce kaimih a venawh kqawn law hy.
15 Και ενώ ήρχισα να λαλώ, το Πνεύμα το Άγιον επήλθεν επ' αυτούς καθώς και εφ' ημάς κατ' αρχάς.
Cawh, awi kak kqawn cyk awhkawng, Ciim Myihla nik khanawh a pha law cyk awhkaw amyihna amik khanawh pha law hy.
16 Τότε ενεθυμήθην τον λόγον του Κυρίου, ότι έλεγεν· Ιωάννης μεν εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω.
Cawh Bawipa ing, ‘Johan ing tui ing baptisma ce ni pek khqi hlai hy, nangmih ingtaw Ciim Myihla baptisma hu kawm uk ti,’ a tice poek lawt nyng.
17 Εάν λοιπόν ο Θεός έδωκεν εις αυτούς την ίσην δωρεάν ως και εις ημάς, διότι επίστευσαν εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, εγώ τις ήμην ώστε να δυνηθώ να εμποδίσω τον Θεόν;
Bawipa ing ningnih ani peek khqi lawt amyihna Bawipa Jesu Khrih ak cangnaak cekkhqi a venawh awm cawhkaw kutdo ce a peek awhtaw, kai ve a u na nu ka awm nawh Khawsa ce oelh aham kak poek kaw? tinak khqi hy.
18 Ακούσαντες δε ταύτα ησύχασαν και εδόξαζον τον Θεόν, λέγοντες· Και εις τα έθνη λοιπόν έδωκεν ο Θεός την μετάνοιαν εις ζωήν.
Ce ak awi ce a ming zaak awh coetnaak taak voel kaana Khawsa ce kyihcah uhy, “Cawhtaw Khawsa ing Gentelkhqi awm hqingnaak huh aham zut sak khqi hawh lawt hy ce,” ti uhy.
19 Οι μεν λοιπόν διασκορπισθέντες εκ του διωγμού του γενομένου διά τον Στέφανον, επέρασαν έως Φοινίκης και Κύπρου και Αντιοχείας, εις μηδένα κηρύττοντες τον λόγον, ειμή μόνον εις Ιουδαίους.
Stephen thekhanaak awhkawng amik pek qukhqi ce Phonicia, Kupra ingkaw Antiok khawkhqi na cet unawh Juda thlangkhqi ven doeng awh awithang leek ce kqawn pe uhy.
20 Ήσαν δε τινές εξ αυτών άνδρες Κύπριοι και Κυρηναίοι, οίτινες εισελθόντες εις Αντιόχειαν, ελάλουν προς τους Ελληνιστάς, ευαγγελιζόμενοι τον Κύριον Ιησούν.
Cehlai a mingmih anglakawhkaw Kupra ingkaw Cyqene khaw awhkawng ak law thlang vang tloek ce Antiok khaw na cet unawh Greek thlangkhqi venawh awm Bawipa Jesu ak awithang ce kqawn pe uhy.
21 Και ήτο χειρ Κυρίου μετ' αυτών, και πολύ πλήθος πιστεύσαντες επέστρεψαν εις τον Κύριον.
Bawipa a kut ce a mingmih a venawh a awm dawngawh, thlang khawzah ing cangna unawh Bawipa benna hawi uhy.
22 Ηκούσθη δε ο λόγος περί αυτών εις τα ώτα της εκκλησίας της εν Ιεροσολύμοις, και εξαπέστειλαν τον Βαρνάβαν, διά να περάση έως Αντιοχείας·
Amingmih ak awithang ce Jerusalem awh ak awm thlangboelkhqi ang haa awh awithang na za uhy. Cedawngawh Barnaba ce Antiok khaw dy na tyi uhy.
23 όστις ελθών και ιδών την χάριν του Θεού, εχάρη και παρεκίνει πάντας να εμμένωσιν εν σταθερότητι καρδίας εις τον Κύριον,
Anih ce pha nawh Khawsam qeennaak ce a huh awh, kawlung boeih ing ak cak cana Bawipa awh awm poe aham zeel doena cekkhqi ce tha pek khqi hy.
24 επειδή ήτο ανήρ αγαθός και πλήρης Πνεύματος Αγίου και πίστεως· και προσετέθη εις τον Κύριον πλήθος ικανόν.
Barnaba taw thlak leek na awm nawh, Ciim Myihla ingkaw cangnaak ing ak be thlang na awm hy. Cedawngawh thlang khawzah ce Bawipa venna sawi khqi hy.
25 Τότε εξήλθεν εις Ταρσόν ο Βαρνάβας, διά να αναζητήση τον Σαύλον,
Cekcoengawh Saul sui aham Barnaba ce Tarsu khaw na cet hy,
26 και ευρών αυτόν, έφερεν αυτόν εις Αντιόχειαν. Και συνελθόντες εις την εκκλησίαν εν ολόκληρον έτος εδίδαξαν πλήθος ικανόν, και πρώτον εν Αντιοχεία ωνομάσθησαν οι μαθηταί Χριστιανοί.
anih ce a huh awh, Antiok khaw na ce law pyi hy. Cedawngawh kum oet khui Barnaba ingkaw Saul ing thlangboel khuiawh thlang khawzah ce cawngpyi hy nih. Hubatkhqi ce Antiok khawawh lammacyk na “Khrihcakhqi” tinawh khy uhy.
27 Εν εκείναις δε ταις ημέραις κατέβησαν από Ιεροσολύμων προφήται εις Αντιόχειαν·
Ce tloek awh tawngha thlang u tloek nu Jerusalem awhkawng Antiok khawna cet uhy.
28 σηκωθείς δε εις εξ αυτών ονόματι Άγαβος, εφανέρωσε διά του Πνεύματος ότι έμελλε να γείνη μεγάλη πείνα καθ' όλην την οικουμένην· ήτις και έγεινεν επί Κλαυδίου Καίσαρος.
Cekkhqik khuiawh kaw Agaba ak mingnaak thlang pynoet ce dyi nawh Myihla simsaknaak ing Rom uknaak qam boeih awh khawkhanaak pha law kaw, tinawh khypyi hy. (Cawhkaw khawkhanaak ce Klaudia a boei vengawh pha hy.)
29 Όθεν οι μαθηταί απεφάσισαν, έκαστος αυτών κατά την εαυτού κατάστασιν, να πέμψωσι βοήθειαν προς τους αδελφούς τους κατοικούντας εν τη Ιουδαία·
Hubatkhqi ing a mimah a mina khoek awh Judah awh ak awm koeinaakhqi ce pyi khqi aham kqawn uhy.
30 το οποίον και έκαμον αποστείλαντες αυτήν προς τους πρεσβυτέρους διά χειρός Βαρνάβα και Σαύλου.
Cawhkaw pyinaak kutdo ce a hqamcakhqi ing Barnaba ingkaw Saul a kut awh pat pe uhy.
