Ιωαννου Γ΄ 1
1 Ο πρεσβύτερος προς Γάϊον τον αγαπητόν, τον οποίον εγώ αγαπώ εν αληθεία.
പ്രാചീനോ ഽഹം സത്യമതാദ് യസ്മിൻ പ്രീയേ തം പ്രിയതമം ഗായം പ്രതി പത്രം ലിഖാമി|
2 Αγαπητέ, κατά πάντα εύχομαι να ευοδούσαι και να υγιαίνης, καθώς ευοδούται η ψυχή σου.
ഹേ പ്രിയ, തവാത്മാ യാദൃക് ശുഭാന്വിതസ്താദൃക് സർവ്വവിഷയേ തവ ശുഭം സ്വാസ്ഥ്യഞ്ച ഭൂയാത്|
3 Διότι εχάρην κατά πολλά ότι έρχονται αδελφοί και μαρτυρούσιν εις την αλήθειάν σου, καθώς συ περιπατείς εν τη αληθεία.
ഭ്രാതൃഭിരാഗത്യ തവ സത്യമതസ്യാർഥതസ്ത്വം കീദൃക് സത്യമതമാചരസ്യേതസ്യ സാക്ഷ്യേ ദത്തേ മമ മഹാനന്ദോ ജാതഃ|
4 Μεγαλητέραν χαράν δεν έχω παρά τούτο, να ακούω ότι τα τέκνα μου περιπατούσιν εν τη αληθεία.
മമ സന്താനാഃ സത്യമതമാചരന്തീതിവാർത്താതോ മമ യ ആനന്ദോ ജായതേ തതോ മഹത്തരോ നാസ്തി|
5 Αγαπητέ, έργον άξιον πιστού πράττεις ό, τι κάμης εις τους αδελφούς και εις τους ξένους,
ഹേ പ്രിയ, ഭ്രാതൃൻ പ്രതി വിശേഷതസ്താൻ വിദേശിനോ ഭൃതൃൻ പ്രതി ത്വയാ യദ്യത് കൃതം തത് സർവ്വം വിശ്വാസിനോ യോഗ്യം|
6 οίτινες εμαρτύρησαν περί της αγάπης σου ενώπιον της εκκλησίας, τους οποίους καλώς θέλεις πράξει προπέμψας αξίως του Θεού.
തേ ച സമിതേഃ സാക്ഷാത് തവ പ്രമ്നഃ പ്രമാണം ദത്തവന്തഃ, അപരമ് ഈശ്വരയോഗ്യരൂപേണ താൻ പ്രസ്ഥാപയതാ ത്വയാ സത്കർമ്മ കാരിഷ്യതേ|
7 Διότι υπέρ του ονόματος αυτού εξήλθον, χωρίς να λαμβάνωσι μηδέν από των εθνών.
യതസ്തേ തസ്യ നാമ്നാ യാത്രാം വിധായ ഭിന്നജാതീയേഭ്യഃ കിമപി ന ഗൃഹീതവന്തഃ|
8 Ημείς λοιπόν χρεωστούμεν να υποδεχώμεθα τους τοιούτους, διά να γινώμεθα συνεργοί εις την αλήθειαν.
തസ്മാദ് വയം യത് സത്യമതസ്യ സഹായാ ഭവേമ തദർഥമേതാദൃശാ ലോകാ അസ്മാഭിരനുഗ്രഹീതവ്യാഃ|
9 Έγραψα προς την εκκλησίαν· αλλ' ο φιλοπρωτεύων αυτών Διοτρεφής δεν δέχεται ημάς.
സമിതിം പ്രത്യഹം പത്രം ലിഖിതവാൻ കിന്തു തേഷാം മധ്യേ യോ ദിയത്രിഫിഃ പ്രധാനായതേ സോ ഽസ്മാൻ ന ഗൃഹ്ലാതി|
10 Διά τούτο, εάν έλθω, θέλω υπενθυμίσει τα έργα αυτού, τα οποία κάμνει, φλυαρών εναντίον ημών με λόγους πονηρούς· και μη αρκούμενος εις τούτους, ούτε αυτός δέχεται τους αδελφούς, αλλά και τους θέλοντας να δεχθώσιν εμποδίζει και από της εκκλησίας εκβάλλει.
അതോ ഽഹം യദോപസ്ഥാസ്യാമി തദാ തേന യദ്യത് ക്രിയതേ തത് സർവ്വം തം സ്മാരയിഷ്യാമി, യതഃ സ ദുർവ്വാക്യൈരസ്മാൻ അപവദതി, തേനാപി തൃപ്തിം ന ഗത്വാ സ്വയമപി ഭ്രാതൃൻ നാനുഗൃഹ്ലാതി യേ ചാനുഗ്രഹീതുമിച്ഛന്തി താൻ സമിതിതോ ഽപി ബഹിഷ്കരോതി|
11 Αγαπητέ, μη μιμού το κακόν, αλλά το αγαθόν. Ο αγαθοποιών εκ του Θεού είναι, ο δε κακοποιών δεν είδε τον Θεόν.
ഹേ പ്രിയ, ത്വയാ ദുഷ്കർമ്മ നാനുക്രിയതാം കിന്തു സത്കർമ്മൈവ| യഃ സത്കർമ്മാചാരീ സ ഈശ്വരാത് ജാതഃ, യോ ദുഷ്കർമ്മാചാരീ സ ഈശ്വരം ന ദൃഷ്ടവാൻ|
12 Εις τον Δημήτριον δίδεται καλή μαρτυρία υπό πάντων και υπ' αυτής της αληθείας· και ημείς δε μαρτυρούμεν, και εξεύρετε ότι η μαρτυρία ημών είναι αληθής.
ദീമീത്രിയസ്യ പക്ഷേ സർവ്വൈഃ സാക്ഷ്യമ് അദായി വിശേഷതഃ സത്യമതേനാപി, വയമപി തത്പക്ഷേ സാക്ഷ്യം ദദ്മഃ, അസ്മാകഞ്ച സാക്ഷ്യം സത്യമേവേതി യൂയം ജാനീഥ|
13 Πολλά είχον να γράφω, αλλά δεν θέλω να σοι γράψω διά μελάνης και καλάμου,
ത്വാം പ്രതി മയാ ബഹൂനി ലേഖിതവ്യാനി കിന്തു മസീലേഖനീഭ്യാം ലേഖിതും നേച്ഛാമി|
14 αλλ' ελπίζω ταχέως να σε ίδω, και θέλομεν λαλήσει στόμα προς στόμα. Ειρήνη εις σέ· Ασπάζονταί σε οι φίλοι. Ασπάζου τους φίλους κατ' όνομα.
അചിരേണ ത്വാം ദ്രക്ഷ്യാമീതി മമ പ്രത്യാശാസ്തേ തദാവാം സമ്മുഖീഭൂയ പരസ്പരം സമ്ഭാഷിഷ്യാവഹേ| തവ ശാന്തി ർഭൂയാത്| അസ്മാകം മിത്രാണി ത്വാം നമസ്കാരം ജ്ഞാപയന്തി ത്വമപ്യേകൈകസ്യ നാമ പ്രോച്യ മിത്രേഭ്യോ നമസ്കുരു| ഇതി|
