Προς Τιμοθεον Β΄ 4
1 Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, όστις μέλλει να κρίνη ζώντας και νεκρούς εν τη επιφανεία αυτού και τη βασιλεία αυτού,
อีศฺวรสฺย โคจเร ยศฺจ ยีศุ: ขฺรีษฺฏ: สฺวียาคมนกาเล สฺวราชเตฺวน ชีวตำ มฺฤตานาญฺจ โลกานำ วิจารํ กริษฺยติ ตสฺย โคจเร 'หํ ตฺวามฺ อิทํ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปยามิฯ
2 κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον, μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής.
ตฺวํ วากฺยํ โฆษย กาเล'กาเล โจตฺสุโก ภว ปูรฺณยา สหิษฺณุตยา ศิกฺษยา จ โลกานฺ ปฺรโพธย ภรฺตฺสย วินยสฺว จฯ
3 Διότι θέλει ελθεί καιρός ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν, αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν,
ยต เอตาทฺฤศ: สมย อายาติ ยสฺมินฺ โลกา ยถารฺถมฺ อุปเทศมฺ อสหฺยมานา: กรฺณกณฺฑูยนวิศิษฺฏา ภูตฺวา นิชาภิลาษาตฺ ศิกฺษกานฺ สํคฺรหีษฺยนฺติ
4 και από μεν της αληθείας θέλουσιν αποστρέψει την ακοήν αυτών, εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπή.
สตฺยมตาจฺจ โศฺรตฺราณิ นิวรฺตฺตฺย วิปถคามิโน ภูโตฺวปาขฺยาเนษุ ปฺรวรฺตฺติษฺยนฺเต;
5 Συ δε αγρύπνει εις πάντα, κακοπάθησον, εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη.
กินฺตุ ตฺวํ สรฺวฺววิษเย ปฺรพุทฺโธ ภว ทุ: ขโภคํ สฺวีกุรุ สุสํวาทปฺรจารกสฺย กรฺมฺม สาธย นิชปริจรฺยฺยำ ปูรฺณเตฺวน กุรุ จฯ
6 Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε.
มม ปฺราณานามฺ อุตฺสรฺโค ภวติ มม ปฺรสฺถานกาลศฺโจปาติษฺฐตฺฯ
7 Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα·
อหมฺ อุตฺตมยุทฺธํ กฺฤตวานฺ คนฺตวฺยมารฺคสฺยานฺตํ ยาวทฺ ธาวิตวานฺ วิศฺวาสญฺจ รกฺษิตวานฺฯ
8 του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.
เศษํ ปุณฺยมุกุฏํ มทรฺถํ รกฺษิตํ วิทฺยเต ตจฺจ ตสฺมินฺ มหาทิเน ยถารฺถวิจารเกณ ปฺรภุนา มหฺยํ ทายิษฺยเต เกวลํ มหฺยมฺ อิติ นหิ กินฺตุ ยาวนฺโต โลกาสฺตสฺยาคมนมฺ อากางฺกฺษนฺเต เตภฺย: สรฺเวฺวโภฺย 'ปิ ทายิษฺยเตฯ
9 Σπούδασον να έλθης προς εμέ ταχέως·
ตฺวํ ตฺวรยา มตฺสมีปมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺว,
10 διότι ο Δημάς με εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον, και απήλθεν εις θεσσαλονίκην, ο Κρήσκης εις Γαλατίαν, ο Τίτος εις Δαλματίαν· (aiōn g165)
ยโต ทีมา ไอหิกสํสารมฺ อีหมาโน มำ ปริตฺยชฺย ถิษลนีกีํ คตวานฺ ตถา กฺรีษฺกิ รฺคาลาติยำ คตวานฺ ตีตศฺจ ทาลฺมาติยำ คตวานฺฯ (aiōn g165)
11 ο Λουκάς είναι μόνος μετ' εμού. Τον Μάρκον παραλαβών φέρε μετά σού· διότι μοι είναι χρήσιμος εις την διακονίαν.
เกวโล ลูโก มยา สารฺทฺธํ วิทฺยเตฯ ตฺวํ มารฺกํ สงฺคินํ กฺฤตฺวาคจฺฉ ยต: ส ปริจรฺยฺยยา มโมปการี ภวิษฺยติ,
12 Τον δε Τυχικόν απέστειλα εις Έφεσον.
ตุขิกญฺจาหมฺ อิผิษนครํ เปฺรษิตวานฺฯ
13 Τον φελόνην, τον οποίον αφήκα εν Τρωάδι παρά τω Κάρπω, ερχόμενος φέρε, και τα βιβλία, μάλιστα τας μεμβράνας.
ยทฺ อาจฺฉาทนวสฺตฺรํ โตฺรยานคเร การฺปสฺย สนฺนิเธา มยา นิกฺษิปฺตํ ตฺวมาคมนสมเย ตตฺ ปุสฺตกานิ จ วิเศษตศฺจรฺมฺมคฺรนฺถานฺ อานยฯ
14 Ο Αλέξανδρος ο χαλκεύς πολλά κακά μοι έκαμεν· ο Κύριος να αποδώση εις αυτόν κατά τα έργα αυτού·
กำสฺยการ: สิกนฺทโร มม พหฺวนิษฺฏํ กฺฤตวานฺ ปฺรภุสฺตสฺย กรฺมฺมณำ สมุจิตผลํ ททาตุฯ
15 τον οποίον και συ φυλάττου· διότι πολύ ανθίσταται εις τους λόγους ημών.
ตฺวมปิ ตสฺมาตฺ สาวธานาสฺติษฺฐ ยต: โส'สฺมากํ วากฺยานามฺ อตีว วิปกฺโษ ชาต: ฯ
16 Εν τη πρώτη απολογία μου δεν με παρεστάθη ουδείς, αλλά πάντες με εγκατέλιπον· είθε να μη λογαριασθή εις αυτούς·
มม ปฺรถมปฺรตฺยุตฺตรสมเย โก'ปิ มม สหาโย นาภวตฺ สรฺเวฺว มำ ปรฺยฺยตฺยชนฺ ตานฺ ปฺรติ ตสฺย โทษสฺย คณนา น ภูยาตฺ;
17 αλλ' ο Κύριος με παρεστάθη και με ενεδυνάμωσε, διά να πληρωθή δι' εμού το κήρυγμα και να ακούσωσι πάντα τα έθνη· και ηλευθερώθην εκ του στόματος του λέοντος.
กินฺตุ ปฺรภุ รฺมม สหาโย 'ภวตฺ ยถา จ มยา โฆษณา สาเธฺยต ภินฺนชาตียาศฺจ สรฺเวฺว สุสํวาทํ ศฺฤณุยุสฺตถา มหฺยํ ศกฺติมฺ อททาตฺ ตโต 'หํ สึหสฺย มุขาทฺ อุทฺธฺฤต: ฯ
18 Και θέλει με ελευθερώσει ο Κύριος από παντός έργου πονηρού και θέλει με διασώσει διά την επουράνιον βασιλείαν αυτού· εις τον οποίον έστω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν. (aiōn g165)
อปรํ สรฺวฺวสฺมาทฺ ทุษฺกรฺมฺมต: ปฺรภุ รฺมามฺ อุทฺธริษฺยติ นิชสฺวรฺคียราชฺยํ เนตุํ มำ ตารยิษฺยติ จฯ ตสฺย ธนฺยวาท: สทากาลํ ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
19 Ασπάσθητι την Πρίσκαν και τον Ακύλαν και τον οίκον του Ονησιφόρου.
ตฺวํ ปฺริษฺกามฺ อากฺกิลมฺ อนีษิผรสฺย ปริชนำศฺจ นมสฺกุรุฯ
20 Ο Έραστος έμεινεν εν Κορίνθω, τον δε Τρόφιμον αφήκα εν Μιλήτω ασθενή.
อิราสฺต: กรินฺถนคเร 'ติษฺฐตฺ ตฺรผิมศฺจ ปีฑิตตฺวาตฺ มิลีตนคเร มยา วฺยหียตฯ
21 Σπούδασον να έλθης προ του χειμώνος. Ασπάζεταί σε ο Εύβουλος και Πούδης και Λίνος και η Κλαυδία και οι αδελφοί πάντες.
ตฺวํ เหมนฺตกาลาตฺ ปูรฺวฺวมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺวฯ อุพูล: ปูทิ รฺลีน: เกฺลาทิยา สรฺเวฺว ภฺราตรศฺจ ตฺวำ นมสฺกุรฺวฺวเตฯ
22 Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είη μετά του πνεύματός σου. Η χάρις μεθ' υμών· αμήν.
ปฺรภุ รฺยีศุ: ขฺรีษฺฏสฺตวาตฺมนา สห ภูยาตฺฯ ยุษฺมาสฺวนุคฺรโห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
