< Προς Τιμοθεον Β΄ 4 >

1 Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, όστις μέλλει να κρίνη ζώντας και νεκρούς εν τη επιφανεία αυτού και τη βασιλεία αυτού,
Inzinu nyinza uginome bukame aje ugomo Asere yeso unu bura uru, desa ma di wuzi anu vengize nan anu wijo u weki utize tini kuba, barki u pokino ume nanti gomotume.
2 κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον, μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής.
Wuza tize tini guran. inko iruba innu ganiya nani daki innu ganiya ba. gbarika, ububuki, uhunguko ti ba, in vat usheu iruba nan nudungara.
3 Διότι θέλει ελθεί καιρός ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν, αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν,
U ganiya u eze ugebe sa anu udi da tonnome udungara uni ce ba, anyo anime. wadi orso a ce awe anu dungara barki mei maje amu ruba mu we, Wadi meki ubo uwe im umbe sa titui tuwe ti nyara.
4 και από μεν της αληθείας θέλουσιν αποστρέψει την ακοήν αυτών, εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπή.
Wadi gamirka titui tuwo me ukun na utize tika dure, wa kure, wa kuri unyara ukunna itenten iza tunice.
5 Συ δε αγρύπνει εις πάντα, κακοπάθησον, εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη.
Hu, tonno, senke ume nice anyimo imum vat, tira iruba innu zitto, u wuzi katuma kuna tize ta Asere, myincikin katuma kawe.
6 Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε.
Iye a zinnu tina um, uganiya u hira um wa aye.
7 Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα·
Ma wu za magasiya ma kadure, ma massirka magasiya, ma inta unya kadure.
8 του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.
A barkam ni ere ni huma, nigesa Ugomo Asere unu weki utiz tini kubu uhuma, madi nyam ro nigino me. Daki mi isisi imba, anime a vat andesa wa hemu aye ume.
9 Σπούδασον να έλθης προς εμέ ταχέως·
Wuza ubinani unikara nuwe u e ahira am dibe.
10 διότι ο Δημάς με εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον, και απήλθεν εις θεσσαλονίκην, ο Κρήσκης εις Γαλατίαν, ο Τίτος εις Δαλματίαν· (aiōn g165)
Barki dimas ma cekum, ma hem in nu nee ugeme, madusa utasalonika, kariskis madusa u Galatiya, Titus makur madusa u Dalmatiya. (aiōn g165)
11 ο Λουκάς είναι μόνος μετ' εμού. Τον Μάρκον παραλαβών φέρε μετά σού· διότι μοι είναι χρήσιμος εις την διακονίαν.
Luka mani cas mazi nan mi nyara markus aye ni gome nan me barki mazin akatumame.
12 Τον δε Τυχικόν απέστειλα εις Έφεσον.
Ma tuma Tikikus uhen u Afisus.
13 Τον φελόνην, τον οποίον αφήκα εν Τρωάδι παρά τω Κάρπω, ερχόμενος φέρε, και τα βιβλία, μάλιστα τας μεμβράνας.
Ayem innu geptu sam ceki u tarwasa ahira karbusi in ki udi e u en me, vat nan ti litfi tiginome.
14 Ο Αλέξανδρος ο χαλκεύς πολλά κακά μοι έκαμεν· ο Κύριος να αποδώση εις αυτόν κατά τα έργα αυτού·
Iskandari unu zunzomo ubara umu haru matirzam malim daki cinba, ugomo Asere madi kurzom anyo a bi wuza wuza bume.
15 τον οποίον και συ φυλάττου· διότι πολύ ανθίσταται εις τους λόγους ημών.
Hu cangi wuza seke inme, barki mazin matara innu bo aru kang.
16 Εν τη πρώτη απολογία μου δεν με παρεστάθη ουδείς, αλλά πάντες με εγκατέλιπον· είθε να μη λογαριασθή εις αυτούς·
Innu tuba ukorso unice num, daki uye ma impom amaruba, inguna a nime kovi ma sumum, inda nyara in sisi abasa iginome ace awe.
17 αλλ' ο Κύριος με παρεστάθη και με ενεδυνάμωσε, διά να πληρωθή δι' εμού το κήρυγμα και να ακούσωσι πάντα τα έθνη· και ηλευθερώθην εκ του στόματος του λέοντος.
Anime Ugomo Asere macukuno nan mi makinkum ni kara, ahira memmerum, barki anu zatu urusa utize tu gomo Asere vat wakunna, Aburan anyo udaru.
18 Και θέλει με ελευθερώσει ο Κύριος από παντός έργου πονηρού και θέλει με διασώσει διά την επουράνιον βασιλείαν αυτού· εις τον οποίον έστω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν. (aiōn g165)
Asere adi suso usuro imumu iburu, makur maburam barki ti gomo tume ta zesere. Ninonzo na cukuno ahira ame udusa vat vavat, icukuna anime. (aiōn g165)
19 Ασπάσθητι την Πρίσκαν και τον Ακύλαν και τον οίκον του Ονησιφόρου.
U isi Briskilla, nan Akila, nan na kura a onisifurus.
20 Ο Έραστος έμεινεν εν Κορίνθω, τον δε Τρόφιμον αφήκα εν Μιλήτω ασθενή.
Avastus ma ciki u korinti, ma sabi ma ceki Turufimus matum a militus. Wuza ubina unikara nuwe, u e a guna uhana uputuru.
21 Σπούδασον να έλθης προ του χειμώνος. Ασπάζεταί σε ο Εύβουλος και Πούδης και Λίνος και η Κλαυδία και οι αδελφοί πάντες.
Yabulus mazin nu nya ukoni unice, ane Budis nan Linus nan Kalafidiya nan ni henu vat.
22 Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είη μετά του πνεύματός σου. Η χάρις μεθ' υμών· αμήν.
Acu Ugomo Asere macukuno nan shi, kini umumu iriri icukuno nan hu.

< Προς Τιμοθεον Β΄ 4 >