Προς Τιμοθεον Β΄ 4
1 Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, όστις μέλλει να κρίνη ζώντας και νεκρούς εν τη επιφανεία αυτού και τη βασιλεία αυτού,
I solemnly charge you – in the sight of God and of Christ Jesus, who will one day judge the living and the dead – I charge you by his appearing and by his kingdom:
2 κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον, μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής.
Proclaim the message, be ready in season and out of season, convince, rebuke, encourage, never failing to instruct with forbearance.
3 Διότι θέλει ελθεί καιρός ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν, αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν,
For a time will come when people will not tolerate sound teaching. They will follow their own wishes, and, in their itching for novelty, procure themselves a crowd of teachers.
4 και από μεν της αληθείας θέλουσιν αποστρέψει την ακοήν αυτών, εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπή.
They will turn a deaf ear to the truth, and give their attention to legends instead.
5 Συ δε αγρύπνει εις πάντα, κακοπάθησον, εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη.
But you, Timothy, must always be temperate. Face hardships; do the work of a missionary; discharge all the duties of your office.
6 Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε.
As for me, my life blood is already being poured out; the time of my departure is close at hand.
7 Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα·
I have run the great race; I have finished the course; I have kept the faith.
8 του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.
And now the crown of righteousness awaits me, which the Lord, the just judge, will give me on that day – and not only to me, but to all who have loved his appearing.
9 Σπούδασον να έλθης προς εμέ ταχέως·
Do your utmost to come to me soon,
10 διότι ο Δημάς με εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον, και απήλθεν εις θεσσαλονίκην, ο Κρήσκης εις Γαλατίαν, ο Τίτος εις Δαλματίαν· (aiōn g165)
for Demas, in his love for the world, has deserted me. He has gone to Thessalonica, Crescens to Galatia, and Titus to Dalmatia. (aiōn g165)
11 ο Λουκάς είναι μόνος μετ' εμού. Τον Μάρκον παραλαβών φέρε μετά σού· διότι μοι είναι χρήσιμος εις την διακονίαν.
There is no one but Luke with me. Pick up Mark on your way, and bring him with you, for he is useful to me in my work.
12 Τον δε Τυχικόν απέστειλα εις Έφεσον.
I have sent Tychicus to Ephesus.
13 Τον φελόνην, τον οποίον αφήκα εν Τρωάδι παρά τω Κάρπω, ερχόμενος φέρε, και τα βιβλία, μάλιστα τας μεμβράνας.
Bring with you, when you come, the cloak which I left at Troas with Carpus, and the books, especially the parchments.
14 Ο Αλέξανδρος ο χαλκεύς πολλά κακά μοι έκαμεν· ο Κύριος να αποδώση εις αυτόν κατά τα έργα αυτού·
Alexander, the coppersmith, showed much ill feeling towards me. The Lord will give him what his actions deserve.
15 τον οποίον και συ φυλάττου· διότι πολύ ανθίσταται εις τους λόγους ημών.
You must also be on your guard against him, for he is strongly opposed to our teaching.
16 Εν τη πρώτη απολογία μου δεν με παρεστάθη ουδείς, αλλά πάντες με εγκατέλιπον· είθε να μη λογαριασθή εις αυτούς·
At my first trial no one stood by me. They all deserted me. May it never be counted against them!
17 αλλ' ο Κύριος με παρεστάθη και με ενεδυνάμωσε, διά να πληρωθή δι' εμού το κήρυγμα και να ακούσωσι πάντα τα έθνη· και ηλευθερώθην εκ του στόματος του λέοντος.
But the Lord came to my help and strengthened me, in order that, through me, the proclamation should be made so widely that all the Gentiles should hear it; and I was rescued out of the lion’s mouth.
18 Και θέλει με ελευθερώσει ο Κύριος από παντός έργου πονηρού και θέλει με διασώσει διά την επουράνιον βασιλείαν αυτού· εις τον οποίον έστω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν. (aiōn g165)
The Lord will rescue me from all evil, and bring me safe into his Heavenly kingdom. All glory to him for ever and ever! Amen. (aiōn g165)
19 Ασπάσθητι την Πρίσκαν και τον Ακύλαν και τον οίκον του Ονησιφόρου.
Give my greeting to Prisca and Aquila, and to the household of Onesiphorus.
20 Ο Έραστος έμεινεν εν Κορίνθω, τον δε Τρόφιμον αφήκα εν Μιλήτω ασθενή.
Erastus remained at Corinth, and I left Thophimus ill at Miletus.
21 Σπούδασον να έλθης προ του χειμώνος. Ασπάζεταί σε ο Εύβουλος και Πούδης και Λίνος και η Κλαυδία και οι αδελφοί πάντες.
Do your utmost to come before winter. Eubulus, Pudens, Linus and Claudia send you their greetings, and so do the rest of the Lord’s followers.
22 Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είη μετά του πνεύματός σου. Η χάρις μεθ' υμών· αμήν.
May the Lord be with your soul. God bless you all.
