Προς Τιμοθεον Β΄ 2
1 Συ λοιπόν, τέκνον μου, ενδυναμού διά της χάριτος της εν Χριστώ Ιησού,
You must, then, my child, find strength in the help which comes from the union with Christ Jesus;
2 και όσα ήκουσας παρ' εμού διά πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι.
and what you learnt from me, in the presence of many listeners, entrust to reliable people, who will be able in their turn to teach others.
3 Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού.
Share hardships with me, as a true soldier of Christ Jesus.
4 Ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται εις τας βιωτικάς υποθέσεις, διά να αρέση εις τον στρατολογήσαντα.
A soldier on active service, to please his superior officer, always avoids entangling himself in the affairs of ordinary life.
5 Εάν δε και αγωνίζηταί τις, δεν στεφανούται, εάν νομίμως δεν αγωνισθή.
No athlete is ever awarded the wreath of victory unless they have kept the rules.
6 Ο κοπιάζων γεωργός πρέπει πρώτος να μεταλαμβάνη από των καρπών.
The labourer who does the work should be the first to receive a share of the fruits of the earth.
7 Εννόει εκείνα τα οποία λέγω· είθε δε να σοι δώση ο Κύριος σύνεσιν εις πάντα.
Reflect on what I say; the Lord will always help you to understand.
8 Ενθυμού τον εκ σπέρματος Δαβίδ Ιησούν Χριστόν, τον αναστάντα εκ νεκρών, κατά το ευαγγέλιόν μου.
Keep before your mind Jesus Christ, raised from the dead, a descendant of David, as told in the good news entrusted to me;
9 Διά το οποίον κακοπαθώ μέχρι δεσμών ως κακούργος· αλλ' ο λόγος του Θεού δεν δεσμεύεται.
in the service of which I am suffering hardships, even to being put in fetters as a criminal. But the message of God is not fettered;
10 Διά τούτο πάντα υπομένω διά τους εκλεκτούς, διά να απολαύσωσι και αυτοί την σωτηρίαν την εν Χριστώ Ιησού μετά δόξης αιωνίου. (aiōnios g166)
and that is why I submit to anything for the sake of God’s people: so that they also may obtain the salvation which comes from union with Christ Jesus, and imperishable glory. (aiōnios g166)
11 Πιστός ο λόγος· διότι εάν συναπεθάνομεν, θέλομεν και συζήσει·
How true this saying is – “If we have shared his death, we will also share his life.
12 εάν υπομένωμεν, θέλομεν και συμβασιλεύσει· εάν αρνώμεθα αυτόν, και εκείνος θέλει αρνηθή ημάς·
If we continue to endure, we will also share his throne. If we should ever disown him, he, too, will disown us.
13 εάν απιστώμεν, εκείνος μένει πιστός· να αρνηθή εαυτόν δεν δύναται.
If we lose our trust, he is still to be trusted, for he cannot be false to himself!”
14 Ταύτα υπενθύμιζε, διαμαρτυρόμενος ενώπιον του Κυρίου να μη λογομαχώσι, το οποίον δεν είναι εις ουδέν χρήσιμον, αλλά φέρει καταστροφήν των ακουόντων.
Remind people of all this; tell them solemnly, as in the sight of God, to avoid controversy, a useless thing and the ruin of those who listen to it.
15 Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας.
Do your utmost to show yourself true to God, a worker with no reason to be ashamed, accurate in delivering the message of the truth.
16 Τας δε βεβήλους ματαιοφωνίας φεύγε· διότι θέλουσι προχωρήσει εις πλειοτέραν ασέβειαν,
Avoid profane prattle. Those who indulge in it only get deeper into irreligious ways,
17 και ο λόγος αυτών θέλει κατατρώγει ως γάγγραινα· εκ των οποίων είναι ο Υμέναιος και ο Φιλητός,
and their teaching will spread like a cancer. Hymenaeus and Philetus are instances of this.
18 οίτινες απεπλανήθησαν από της αληθείας, λέγοντες ότι έγεινεν ήδη η ανάστασις, και ανατρέπουσι την πίστιν τινών.
They have gone completely astray as regards the truth; they say that a resurrection has already taken place, and so upset some people’s faith.
19 Το στερεόν όμως θεμέλιον του Θεού μένει, έχον την σφραγίδα ταύτην· Γνωρίζει ο Κύριος τους όντας αυτού, καί· Ας απομακρυνθή από της αδικίας πας όστις ονομάζει το όνομα του Κυρίου.
Yet God’s firm foundation still stands unmoved, and it bears this inscription – “THE LORD KNOWS THOSE WHO ARE HIS”; and this – “LET ALL THOSE WHO USE THE NAME OF THE LORD TURN AWAY FROM WICKEDNESS.”
20 Εν μεγάλη δε οικία δεν είναι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και οστράκινα, και άλλα μεν προς χρήσιν τιμίαν, άλλα δε προς άτιμον.
Now in a large house there are not only things of gold and silver, but also others of wood and earthenware, some for better and some for common use.
21 Εάν λοιπόν καθαρίση τις εαυτόν από τούτων, θέλει είσθαι σκεύος τιμίας χρήσεως, ηγιασμένον και εύχρηστον εις τον δεσπότην, ητοιμασμένον εις παν έργον αγαθόν.
If, then, a person has escaped from the pollution of such errors as I have mentioned, they will be like a thing kept for better use, set apart, serviceable to its owner, ready for any good purpose.
22 Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε και ζήτει την δικαιοσύνην, την πίστιν, την αγάπην, την ειρήνην μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας.
Flee from the passions of youth, but pursue righteousness, faith, love, and peace, in the company of those who, with a pure heart, invoke the Lord.
23 Τας δε μωράς και απαιδεύτους φιλονεικίας παραιτού, εξεύρων ότι γεννώσι μάχας·
Shun foolish and ignorant discussions, for you know that they only breed quarrels;
24 ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός, ανεξίκακος,
and a servant of the Lord should never quarrel. They ought, on the contrary, to be courteous to everyone, skilful teachers, and forbearing.
25 διδάσκων μετά πραότητος τους αντιφρονούντας, μήποτε δώση εις αυτούς ο Θεός μετάνοιαν, ώστε να γνωρίσωσι την αλήθειαν,
They should instruct their opponents in a gentle spirit; for, possibly, God may give those opponents a repentance that will lead to a fuller knowledge of truth,
26 και να ανανήψωσιν από της παγίδος του διαβόλου, υπό του οποίου είναι πεπαγιδευμένοι εις το θέλημα εκείνου.
and they may yet come to a sober mind, and escape from the devil’s net, when captured by the Lord’s servant to do the will of God.
