< Προς Τιμοθεον Β΄ 1 >

1 Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού κατά την επαγγελίαν της ζωής της εν Χριστώ Ιησού,
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਯਾ ਜੀਵਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਤਾਮਧੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇੱਛਯਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੈਕਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਪੌਲੋ(ਅ)ਹੰ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਪ੍ਰਿਯੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਤ੍ਰੰ ਤੀਮਥਿਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਾਮਿ|
2 προς Τιμόθεον το αγαπητόν τέκνον· είη χάρις, έλεος, ειρήνη από Θεού Πατρός και Χριστού Ιησού του Κυρίου ημών.
ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਿ ਪ੍ਰਸਾਦੰ ਦਯਾਂ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਞ੍ਚ ਕ੍ਰਿਯਾਸ੍ਤਾਂ|
3 Ευχαριστώ τον Θεόν, τον οποίον λατρεύω από προγόνων μετά καθαράς συνειδήσεως, ότι αδιαλείπτως σε ενθυμούμαι εν ταις δεήσεσί μου νύκτα και ημέραν,
ਅਹਮ੍ ਆ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਤ੍ ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮਨਸਾ ਸੇਵੇ ਤੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਅਹਮ੍ ਅਹੋਰਾਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸਮਯੇ ਤ੍ਵਾਂ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਸ੍ਮਰਾਮਿ|
4 επιποθών να σε ίδω, ενθυμούμενος τα δάκρυά σου, διά να εμπλησθώ χαράς,
ਯਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਪ੍ਰਥਮੇ ਲੋਯੀਨਾਮਿਕਾਯਾਂ ਤਵ ਮਾਤਾਮਹ੍ਯਾਮ੍ ਉਨੀਕੀਨਾਮਿਕਾਯਾਂ ਮਾਤਰਿ ਚਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਵਾਨ੍ਤਰੇ(ਅ)ਪਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਮਨ੍ਯੇ
5 ανακαλών εις την μνήμην μου την εν σοι ανυπόκριτον πίστιν, ήτις πρώτον κατώκησεν εν τη μάμμη σου Λωΐδι και εν τη μητρί σου Ευνίκη, είμαι δε πεπεισμένος ότι και εν σοι.
ਤਵ ਤੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕਪਟੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਮਨਸਿ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਤਵਾਸ਼੍ਰੁਪਾਤੰ ਸ੍ਮਰਨ੍ ਯਥਾਨਨ੍ਦੇਨ ਪ੍ਰਫੱਲੋ ਭਵੇਯੰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਵ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਆਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ੇ|
6 Διά την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι διά της επιθέσεως των χειρών μου·
ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਮਮ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣੇਨ ਲਬ੍ਧੋ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਰਸ੍ਤ੍ਵਯਿ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤਮ੍ ਉੱਜ੍ਵਾਲਯਿਤੁੰ ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਮਾਰਯਾਮਿ|
7 διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਭਯਜਨਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਦੱਤ੍ਵਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰੇਮਸਤਰ੍ਕਤਾਨਾਮ੍ ਆਕਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|
8 Μη αισχυνθής λοιπόν την μαρτυρίαν του Κυρίου ημών μηδέ εμέ τον δέσμιον αυτού, αλλά συγκακοπάθησον μετά του ευαγγελίου με την δύναμιν του Θεού,
ਅਤਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਮਧਿ ਤਸ੍ਯ ਵਨ੍ਦਿਦਾਸੰ ਮਾਮਧਿ ਚ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਨ ਤ੍ਰਪਸ੍ਵ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੀਯਸ਼ਕ੍ਤ੍ਯਾ ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਦੁਃਖਸ੍ਯ ਸਹਭਾਗੀ ਭਵ|
9 όστις έσωσεν ημάς και εκάλεσε με κλήσιν αγίαν, ουχί κατά τα έργα ημών, αλλά κατά την εαυτού πρόθεσιν και χάριν, την δοθείσαν εις ημάς εν Χριστώ Ιησού προ χρόνων αιωνίων, (aiōnios g166)
ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਹ੍ਵਾਨੇਨਾਹੂਤਵਾਂਸ਼੍ਚ; ਅਸ੍ਮਤ੍ਕਰ੍ੰਮਹੇਤੁਨੇਤਿ ਨਹਿ ਸ੍ਵੀਯਨਿਰੂਪਾਣਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਾਦਸ੍ਯ ਚ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍| ਸ ਪ੍ਰਸਾਦਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾਸ੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਦਾਯਿ, (aiōnios g166)
10 φανερωθείσαν δε τώρα διά της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου,
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਗਮਨੇਨ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ| ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਪਰਾਜਿਤਵਾਨ੍ ਸੁਸੰਵਾਦੇਨ ਚ ਜੀਵਨਮ੍ ਅਮਰਤਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
11 εις το οποίον ετάχθην εγώ κήρυξ και απόστολος και διδάσκαλος των εθνών.
ਤਸ੍ਯ ਘੋਸ਼਼ਯਿਤਾ ਦੂਤਸ਼੍ਚਾਨ੍ਯਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਕਸ਼੍ਚਾਹੰ ਨਿਯੁਕ੍ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
12 Διά την οποίαν αιτίαν και πάσχω ταύτα, πλην δεν επαισχύνομαι· διότι εξεύρω εις τίνα επίστευσα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξη την παρακαταθήκην μου μέχρις εκείνης της ημέρας.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਮਮਾਯੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਭਵਤਿ ਤੇਨ ਮਮ ਲੱਜਾ ਨ ਜਾਯਤੇ ਯਤੋ(ਅ)ਹੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਵਾਨ੍ ਤਮਵਗਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਮਹਾਦਿਨੰ ਯਾਵਤ੍ ਮਮੋਪਨਿਧੇ ਰ੍ਗੋਪਨਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵਿਦ੍ਯਤ ਇਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨਾਮਿ|
13 Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, τους οποίους ήκουσας παρ' εμού, μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού.
ਹਿਤਦਾਯਕਾਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਾਮ੍ ਆਦਰ੍ਸ਼ਰੂਪੇਣ ਮੱਤਃ ਸ਼੍ਰੁਤਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਪ੍ਰੇਮ੍ਨੋਃ ਕਥਾ ਧਾਰਯ|
14 Την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον διά του Πνεύματος του Αγίου του ενοικούντος εν ημίν.
ਅਪਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਦਨ੍ਤਰ੍ਵਾਸਿਨਾ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਤਾਮੁੱਤਮਾਮ੍ ਉਪਨਿਧਿੰ ਗੋਪਯ|
15 Εξεύρεις τούτο, ότι με απεστράφησαν πάντες οι εν τη Ασία, εκ των οποίων είναι ο Φύγελλος και ο Ερμογένης.
ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਾਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਤ੍ਵੰ ਜਾਨਾਸਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਫੂਗਿੱਲੋ ਹਰ੍ੰਮਗਿਨਿਸ਼੍ਚ ਵਿਦ੍ਯੇਤੇ|
16 Είθε ο Κύριος να δώση έλεος εις τον οίκον του Ονησιφόρου, διότι πολλάκις με παρηγόρησε και δεν επησχύνθη την άλυσίν μου,
ਪ੍ਰਭੁਰਨੀਸ਼਼ਿਫਰਸ੍ਯ ਪਰਿਵਾਰਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਂ ਵਿਦਧਾਤੁ ਯਤਃ ਸ ਪੁਨਃ ਪੁਨ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਆਪ੍ਯਾਯਿਤਵਾਨ੍
17 αλλ' ότε ήλθεν εις την Ρώμην, με εζήτησε μετά σπουδής πολλής και με εύρεν·
ਮਮ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲੇਨ ਨ ਤ੍ਰਪਿਤ੍ਵਾ ਰੋਮਾਨਗਰੇ ਉਪਸ੍ਥਿਤਿਸਮਯੇ ਯਤ੍ਨੇਨ ਮਾਂ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਮਮੋੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|
18 είθε ο Κύριος να δώση εις αυτόν να εύρη έλεος παρά Κυρίου εν εκείνη τη ημέρα· και όσας διακονίας έκαμεν εν Εφέσω, συ εξεύρεις καλήτερα.
ਅਤੋ ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਸ ਯਥਾ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕ੍ਰੁʼਪਾਭਾਜਨੰ ਭਵੇਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਰੰ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਦੇਯਾਤ੍| ਇਫਿਸ਼਼ਨਗਰੇ(ਅ)ਪਿ ਸ ਕਤਿ ਪ੍ਰਕਾਰੈ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਉਪਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਸਮ੍ਯਗ੍ ਵੇਤ੍ਸਿ|

< Προς Τιμοθεον Β΄ 1 >