Προς Θεσσαλονικεις Β΄ 3
1 Το λοιπόν προσεύχεσθε, αδελφοί, περί ημών, διά να τρέχη ο λόγος του Κυρίου και να δοξάζηται, καθώς και εις εσάς,
Honka’e ry longo, mihalalia ho anay te hiboele masika ty tsara’ i Talè, naho ho rengeñe manahake te ama’ areo añe,
2 και διά να ελευθερωθώμεν από των παραλόγων και πονηρών ανθρώπων· διότι η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας.
vaho t’ie ho votsorañe am’ondaty lo-tsereke naho tsivokatseo amy te tsy songa mpiato.
3 Πιστός όμως είναι ο Κύριος, όστις θέλει σας στηρίξει και φυλάξει από του πονηρού.
Fe migahiñe t’i Talè, ie ty hañoreñe naho hikalañe anahareo amy ratiy.
4 Έχομεν δε πεποίθησιν διά του Κυρίου εφ' υμάς ότι εκείνα, τα οποία σας παραγγέλλομεν, και πράττετε και θέλετε πράττει.
Atokisa’ay amy Talè ao t’ie fa manao mbore hanoeñe o fandilia’aio.
5 Ο δε Κύριος είθε να κατευθύνη τας καρδίας σας εις την αγάπην του Θεού και εις την προσδοκίαν του Χριστού.
Aa ehe te ho tehafe’ i Talè mb’ amy fikokoan’ Añaharey naho mb’amy figahiña’ i Norizañey ty arofo’ areo.
6 Σας παραγγέλλομεν δε, αδελφοί, εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να απομακρύνησθε από παντός αδελφού ατάκτως περιπατούντος και ουχί κατά την παράδοσιν, την οποίαν παρέλαβε παρ' ημών.
Ie amy zao ry longo, lilie’ay ami’ty tahina’ i Talèntika Iesoà Norizañey, t’ie hisitake amy ze longo mañavelo an-kelokeloke, tsy amy fañòhañe rinambe’e ama’aiy.
7 Επειδή σεις εξεύρετε πως πρέπει να μιμήσθε ημάς, διότι δεν εφέρθημεν ατάκτως μεταξύ σας,
Fa fohi’ areo soa ty fitsikombeañ’ anay, ie tsy nikopiso,
8 ουδέ εφάγομεν δωρεάν άρτον παρά τινός, αλλά μετά κόπου και μόχθου, νύκτα και ημέραν εργαζόμενοι, διά να μη επιβαρύνωμεν μηδένα υμών·
mbore tsy nikama ty mahakama’ ondaty tsy vinili’ay fe nitromake naho nifanehake handro an-kaleñe, tsy hampivavea’ay,
9 ουχί διότι δεν έχομεν εξουσίαν, αλλά διά να σας δώσωμεν εαυτούς τύπον εις το να μιμήσθε ημάς.
tsy t’ie tsy nanandily, fe nanolo-batañe hitsikombea’ areo.
10 Διότι και ότε ήμεθα παρ' υμίν, τούτο σας παρηγγέλλομεν, ότι εάν τις δεν θέλη να εργάζηται, μηδέ ας τρώγη.
Ie mbe tama’ areo le nililie’ay ami’ty hoe: Ehe tsy hikama ty tsy mete mitoloñe.
11 Επειδή ακούομέν τινάς ότι περιπατούσι μεταξύ σας ατάκτως, μη εργαζόμενοι μηδέν, αλλά περιεργαζόμενοι·
Fa tsinano’ay te ama’ areo ty tsy mahalie-batañe, tsy mitoloñe, fa mirañadrañake avao.
12 παραγγέλλομεν δε εις τους τοιούτους και προτρέπομεν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να τρώγωσι τον άρτον αυτών εργαζόμενοι μετά ησυχίας.
Le hoe ty lilie’ay naho osihe’ay amy Talèntika Iesoà Norizañey o manao zaio: soa re te hitoloñe am-pianjiñañe naho hikama o azeo.
13 Σεις δε, αδελφοί, μη αποκάμητε πράττοντες το καλόν.
Ie amy zao ry longo, ko milesa am-panoan-tsoa.
14 Και εάν τις δεν υπακούη εις τον λόγον ημών τον διά της επιστολής, τούτον σημειόνετε και μη συναναστρέφεσθε μετ' αυτού, διά να εντραπή·
Aa naho eo ty tsy mañaoñe o enta’ay ami’ty taratasy toio, le rendreho vaho ko itraofañe, hisalara’e,
15 πλην μη θεωρείτε αυτόν ως εχθρόν, αλλά νουθετείτε ως αδελφόν.
f’ie ko anoe’ areo rafelahy, fa torò amy t’ie longo.
16 Αυτός δε ο Κύριος της ειρήνης είθε να σας δώση την ειρήνην διαπαντός εν παντί τρόπω. Ο Κύριος είη μετά πάντων υμών.
I Talèm-pierañerañañey abey ro hampanintsiñe anahareo nainai’e amy ze sata-soa iaby. Ho ama’ areo abey t’i Talè.
17 Ο ασπασμός εγράφη με την χείρα εμού του Παύλου, το οποίον είναι σημείον εν πάση επιστολή· ούτω γράφω.
Ingo ty fañontanean-tañako, izaho Paoly, ty viloko amo taratasiko iabio, zao o sokikoo.
18 Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μετά πάντων υμών· αμήν.
Ty hasoa’ i Talèn-tika Iesoà Norizañey ho ama’ areo iaby. Amena.
