< Βασιλειῶν Βʹ 9 >

1 Και είπεν ο Δαβίδ, Μένει τις έτι εκ του οίκου του Σαούλ, διά να κάμω έλεος προς αυτόν χάριν του Ιωνάθαν;
David mah, Jonathan rang hoiah tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh thung hoi kanghmat kami oh vop maw? tiah a dueng.
2 Ήτο δε δούλός τις εκ του οίκου του Σαούλ, ονομαζόμενος Σιβά. Και εκάλεσαν αυτόν προς τον Δαβίδ, και είπε προς αυτόν ο βασιλεύς, Συ είσαι ο Σιβά; Ο δε είπεν, Ο δούλός σου.
To naah Saul imthung ah tamna tok sah, Ziba, tiah kawk ih kami maeto oh. Anih to David khaeah kawk o, siangpahrang mah anih khaeah, Nang loe Ziba maw? tiah a naa. To naah anih mah, Na tamna kai bae, tiah a naa.
3 Και είπεν ο βασιλεύς, Δεν μένει τις έτι εκ του οίκου του Σαούλ, διά να κάμω προς αυτόν έλεος Θεού; Και είπεν ο Σιβά προς τον βασιλέα, Έτι υπάρχει υιός του Ιωνάθαν, βεβλαμμένος τους πόδας.
Siangpahrang mah anih khaeah, Sithaw tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh ah kanghmat kami maeto doeh om ai boeh maw? tiah a naa. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khokkhaem, Jonathan capa maeto oh vop, tiah a naa.
4 Και είπε προς αυτόν ο βασιλεύς, Που είναι ούτος; Ο δε Σιβά είπε προς τον βασιλέα, Ιδού, είναι εν τω οίκω του Μαχείρ, υιού του Αμμιήλ, εν Λό-δεβάρ.
Siangpahrang mah anih khaeah, To kami loe naa ah maw oh? tiah a dueng. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khenah, anih loe Lo Debar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah oh, tiah a naa.
5 Τότε έστειλεν ο βασιλεύς Δαβίδ και έλαβεν αυτόν εκ του οίκου του Μαχείρ, υιού του Αμμιήλ, εκ Λό-δεβάρ.
To pongah siangpahrang David mah anih to Lo Dabar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah kawksak.
6 Και ότε ήλθε προς τον Δαβίδ ο Μεμφιβοσθέ, υιός του Ιωνάθαν, υιού του Σαούλ, έπεσε κατά πρόσωπον αυτού και προσεκύνησε. Και είπεν ο Δαβίδ, Μεμφιβοσθέ· Ο δε είπεν, Ιδού, ο δούλός σου.
Saul capa Jonathan, Jonathan capa Mephiboseth David khaeah phak naah, anih hmaa ah akuep moe, khingyahaih to paek. David mah, Mephisobeth, tiah kawk. Anih mah, Na tamna hae ah ka oh, tiah a naa.
7 Και είπεν ο Δαβίδ προς αυτόν, Μη φοβού· διότι βεβαίως θέλω κάμει προς σε έλεος, χάριν Ιωνάθαν του πατρός σου, και θέλω αποδώσει εις σε πάντα τα κτήματα Σαούλ του πατρός σου· και συ θέλεις τρώγει άρτον επί της τραπέζης μου διά παντός.
David mah anih khaeah, Zii hmah, nampa Jonathan rang hoiah na nuiah tahmenhaih kam tuengsak han; namsae Saul mah tawnh ih lawknawk boih kang paek let han, nang loe ka caboi nuiah buh na caa poe tih, tiah a naa.
8 Ο δε προσεκύνησεν αυτόν και είπε, Τις είναι ο δούλός σου, ώστε να επιβλέψης εις τοιούτον κύνα τεθνηκότα οποίος εγώ;
Mephiboseth mah akuep moe, Kadueh ui baktish kaom, kai hae tih han ih na poek khing loe, tiah a naa.
9 Και εκάλεσεν ο βασιλεύς τον Σιβά, τον δούλον του Σαούλ, και είπε προς αυτόν, Πάντα όσα είχεν ο Σαούλ και πας ο οίκος αυτού έδωκα εις τον υιόν του κυρίου σου·
To naah siangpahrang mah Saul ih tamna, Ziba to kawk moe, anih khaeah, Saul hoi angmah ih imthung takohnawk mah tawnh ih hmuennawk boih, na angraeng ih capa hanah ka paek boeh.
10 θέλεις λοιπόν γεωργεί την γην δι' αυτόν, συ και οι υιοί σου, και οι δούλοί σου, και θέλεις φέρει τα εισοδήματα, διά να έχη ο υιός του κυρίου σου τροφήν να τρώγη· πλην ο Μεμφιβοσθέ, ο υιός του κυρίου σου, θέλει τρώγει διά παντός άρτον επί της τραπέζης μου. Είχε δε ο Σιβά δεκαπέντε υιούς και είκοσι δούλους.
To pongah nangmah hoi na caanawk, na tamnanawk boih mah, anih hanah lawk tok to sah pae oh loe, na angraeng capa caak hanah thingthai qumponawk to paek oh; toe na angraeng capa, Mephisobeth loe kai ih caboi nuiah buh caa poe tih, tiah a naa. Ziba loe caa nongpa hatlai pangato hoi tamna pumphaeto tawnh.
11 Ο δε Σιβά είπε προς τον βασιλέα, Κατά πάντα όσα προσέταξεν ο κύριός μου ο βασιλεύς τον δούλον αυτού, ούτω θέλει κάμει ο δούλός σου. Ο δε Μεμφιβοσθέ, είπεν ο βασιλεύς, θέλει τρώγει επί της τραπέζης μου, ως εις των υιών του βασιλέως.
To naah Ziba mah siangpahrang khaeah, Na tamna khaeah ka angraeng siangpahrang mah sak hanah nang paek ih loknawk boih to na tamna kai mah ka sak han, tiah a naa. To pongah Mephibosheth loe siangpahrang ih capanawk baktih toengah, ka caboi nuiah buhcaak toeng.
12 Είχε δε ο Μεμφιβοσθέ υιόν μικρόν, ονομαζόμενον Μιχά. Πάντες δε οι κατοικούντες εν τω οίκω του Σιβά ήσαν δούλοι του Μεμφιβοσθέ.
Mephisobeth mah capa nawkta maeto sak, anih ih ahmin loe Mika. Ziba imthung takoh ah kaom kaminawk boih loe Maphiboseth ih tamna ah oh o.
13 Και ο Μεμφιβοσθέ κατώκει εν Ιερουσαλήμ· διότι έτρωγε διά παντός επί της τραπέζης του βασιλέως· ήτο δε χωλός αμφοτέρους τους πόδας.
Mephiboseth loe siangpahrang ih caboi nuiah buhcaak poe pongah, Jerusalem vangpui ah oh; anih loe khokkhaem hmaek.

< Βασιλειῶν Βʹ 9 >