Βασιλειῶν Βʹ 6
1 Και πάλιν συνήθροισεν ο Δαβίδ πάντας τους εκλεκτούς εκ του Ισραήλ, τριάκοντα χιλιάδας.
David mah qoih ih Israel kami sang quithumtonawk loe ahmuen maeto ah amkhuengsak.
2 Και εσηκώθη ο Δαβίδ και υπήγε, και πας ο λαός ο μετ' αυτού, από Βάαλ του Ιούδα, διά να αναγάγη εκείθεν την κιβωτόν του Θεού, εις την οποίαν επικαλείται το Όνομα, το όνομα του Κυρίου των δυνάμεων, του καθημένου υπεράνω αυτής επί των χερουβείμ.
Cherubim salakah kaom, misatuh kaminawk ih Angraeng ahmin hoiah kawk ih, Angraeng ih thingkhong to Judah prae Baale vangpui hoiah aput hanah, David loe angthawk moe, angmah khaeah kaom kaminawk hoi nawnto a caeh.
3 Και επεβίβασαν την κιβωτόν του Θεού επί νέας αμάξης και εσήκωσαν αυτήν εκ του οίκου του Αβιναδάβ, του εν τω βουνώ· ώδήγησαν δε την άμαξαν την νέαν ο Ουζά και Αχιώ, υιοί του Αβιναδάβ.
Sithaw ih thingkhong to maitaw leeng kangtha nuiah suek o moe, Gibeah, tiah kawk ih mae nuiah kaom Abinadab ih im hoiah aput o; Abinadab capa Uzzah hoi Ahio mah, maitaw leeng to mongh hoi.
4 Και εσήκωσαν αυτήν από του οίκου του Αβιναδάβ, του εν τω βουνώ, μετά της κιβωτού του Θεού· και ο Αχιώ προεπορεύετο της κιβωτού.
Sithaw ih thingkhong to mae nui ih Abinadab im hoiah a phawh o; to naah Ahio loe Sithaw ih thingkhong hmaa ah caeh.
5 Ο δε Δαβίδ και πας ο οίκος του Ισραήλ έπαιζον έμπροσθεν του Κυρίου παν είδος οργάνων από ξύλου ελάτης και κιθάρας και ψαλτήρια και τύμπανα και σείστρα και κύμβαλα.
To naah David hoi Israel imthung takohnawk boih mah hmaica thing hoiah sak ih katoeng congca, satuem, monglaeng, cingcengnawk hoiah Angraeng hmaa ah laasak o.
6 Και ότε ήλθον έως του αλωνίου του Ναχών, εξήπλωσεν ο Ουζά την χείρα αυτού εις την κιβωτόν του Θεού και εκράτησεν αυτήν· διότι έσεισαν αυτήν οι βόες.
Nakon ih cang atithaih ahmuen phak o naah loe, maitaw mah Sithaw ih thingkhong to ahoek pongah, Uzzah mah ban payangh moe, Sithaw thingkhong to sui.
7 Και εξήφθη ο θυμός του Κυρίου κατά του Ουζά· και επάταξεν αυτόν ο Θεός εκεί διά την προπέτειαν αυτού· και απέθανεν εκεί παρά την κιβωτόν του Θεού.
Angraeng loe Uzzah nuiah paroeai palungphui; a sakpazaehaih pongah Sithaw mah anih to hum, anih loe Sithaw ih thingkhong taengah duek sut.
8 Και ελυπήθη ο Δαβίδ, ότι ο Κύριος έκαμε χαλασμόν εις τον Ουζά· και εκάλεσε το όνομα του τόπου Φαρές-ουζά, έως της ημέρας ταύτης.
Sithaw mah Uzzah to danpaek pongah, David loe poeknawm ai; to pongah vaihni khoek to to ahmuen to Perez-Uzzah, tiah kawk o.
9 Και εφοβήθη ο Δαβίδ τον Κύριον την ημέραν εκείνην και είπε, πως θέλει εισέλθει προς εμέ η κιβωτός του Κυρίου;
David loe to na niah Angraeng to zit pongah, Angraeng ih thingkhong to kawbangmaw kaimah khaeah ka sin thai han? tiah a thuih.
10 Και δεν ηθέλησεν ο Δαβίδ να μετακινήση την κιβωτόν του Κυρίου προς εαυτόν εις την πόλιν Δαβίδ, αλλ' έστρεψεν αυτήν ο Δαβίδ εις τον οίκον Ωβήδ-εδώμ του Γετθαίου.
David loe angmah ih David vangpui thungah Angraeng ih thingkhong to phaw ai; Gath kami Obed-Edom im ah caeh haih ving.
11 Και εκάθησεν η κιβωτός του Κυρίου εν τω οίκω Ωβήδ-εδώμ του Γετθαίου τρεις μήνας· και ευλόγησεν ο Κύριος τον Ωβήδ-εδώμ και πάντα τον οίκον αυτού.
Angraeng ih thingkhong loe Obed-Edom im ah khrah thumto thung oh; to naah Angraeng mah Obed-Edom hoi anih ih imthung takoh kaminawk boih to tahamhoihaih paek.
12 Και απήγγειλαν προς τον βασιλέα Δαβίδ, λέγοντες, Ο Κύριος ευλόγησε τον οίκον του Ωβήδ-εδώμ και πάντα τα υπάρχοντα αυτού ένεκα της κιβωτού του Θεού. Τότε υπήγεν ο Δαβίδ και ανεβίβασε την κιβωτόν του Θεού εκ του οίκου του Ωβήδ-εδώμ εις την πόλιν Δαβίδ εν ευφροσύνη.
Sithaw ih thingkhong pongah, Obed-Edom hoi a imthung takohnawk boih Angraeng mah tahamhoihaih paek ti, tiah David siangpahrang khaeah thuih pae o. To pongah David loe caeh tathuk moe, Sithaw thingkhong to Obed-Edom im hoiah David vangpui thungah anghoehaih hoiah phawh let.
13 Και ότε εβάδιζον οι βαστάζοντες την κιβωτόν του Κυρίου εξ βήματα, εθυσίαζον βουν και σιτευτόν.
Angraeng ih thingkhong kapu kaminawk mah khok tangkan tarukto takan o pacoengah, maitaw tae maeto hoi kathawk maitaw caanawk to angbawnhaih ah a sak.
14 Και εχόρευεν ο Δαβίδ ενώπιον του Κυρίου εξ όλης δυνάμεως· και ήτο ο Δαβίδ περιεζωσμένος λινούν εφόδ.
David loe rong kangpha puu kahni to angkhuk pacoengah, Angraeng hmaa ah tha pathoh moe, hnawh.
15 Και ο Δαβίδ και πας ο οίκος Ισραήλ ανεβίβασαν την κιβωτόν του Κυρίου εν αλαλαγμώ και εν φωνή σάλπιγγος.
To naah David hoi Israel imthung takohnawk loe, Angraeng ih thingkhong to hanghaih hoi mongkah lok hoiah aput o tahang.
16 Ενώ δε η κιβωτός του Κυρίου εισήρχετο εις την πόλιν Δαβίδ, Μιχάλ, η θυγάτηρ του Σαούλ, έκυψε διά της θυρίδος, και ιδούσα τον βασιλέα Δαβίδ ορχούμενον και χορεύοντα ενώπιον του Κυρίου, εξουδένωσεν αυτόν εν τη καρδία αυτής.
Angraeng ih thingkhong David vangpui thungah akun naah, Saul canu Mikal mah tapang khaw thung hoiah a bih; Angraeng hmaa ah angphet hoi kahnawh David siangpahrang to a hnuk naah, anih mah Daivid to palung thung hoiah khet patoek.
17 Και έφεραν την κιβωτόν του Κυρίου και έθεσαν αυτήν εις τον τόπον αυτής, εις το μέσον της σκηνής την οποίαν έστησε δι' αυτήν ο Δαβίδ· και προσέφερεν ο Δαβίδ ολοκαυτώματα και ειρηνικάς προσφοράς ενώπιον του Κυρίου.
Angraeng ih thingkhong to phawh o moe, David mah to thingkhong suek hanah sakcoek ih kahni imthung ah a suek o; to naah David mah hmai angbawnhaih hoi angdaeh angbawnhaih to Angraeng hmaa ah sak.
18 Και αφού ετελείωσεν ο Δαβίδ προσφέρων τα ολοκαυτώματα και τας ειρηνικάς προσφοράς, ευλόγησε τον λαόν εν ονόματι του Κυρίου των δυνάμεων.
David mah hmai angbawnhaih hoi angdaeh angbawnhaih paek pacoengah, misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw hmin hoiah kaminawk to tahamhoihaih paek.
19 Και διεμοίρασεν εις πάντα τον λαόν, εις άπαν το πλήθος του Ισραήλ, από ανδρός έως γυναικός, εις έκαστον άνθρωπον εν ψωμίον και εν τμήμα κρέατος και μίαν φιάλην οίνου. Τότε πας ο λαός ανεχώρησεν, έκαστος εις την οικίαν αυτού.
To pacoengah nongpa nongpata tih ai, Israel kaminawk boih hanah, takaw kae maeto, moi tetta hoi misurthaih kazaek to paek. To pacoengah kaminawk loe angmacae im ah amlaem o.
20 Και επέστρεψεν ο Δαβίδ διά να ευλογήση τον οίκον αυτού. Και εξελθούσα Μιχάλ, η θυγάτηρ του Σαούλ, εις συνάντησιν του Δαβίδ, είπε, Πόσον ένδοξος ήτο σήμερον ο βασιλεύς του Ισραήλ, όστις εγυμνώθη σήμερον εις τους οφθαλμούς των θεραπαινίδων των δούλων αυτού, καθώς γυμνόνεται αναισχύντως εις των μηδαμινών ανθρώπων.
Angmah ih imthung takoh tahamhoihaih paek hanah, David loe im ah amlaem. Saul canu Mikal loe David khet hanah angzoh moe, anih khaeah, Vaihniah Israel siangpahrang loe kawkrukmaw lensawk; tidoeh na ai kami rumram mah azathaih tawn ai ah a khukbuen to angkhring baktih toengah, a tamna nongpatanawk hmaa ah anih doeh khukbuen angkhring toeng, tiah a naa.
21 Και είπεν ο Δαβίδ προς την Μιχάλ, Ενώπιον του Κυρίου, όστις με εξέλεξεν υπέρ τον πατέρα σου και υπέρ πάντα τον οίκον αυτού, ώστε να με καταστήση ηγεμόνα επί τον λαόν του Κυρίου, επί τον Ισραήλ, ναι, ενώπιον του Κυρίου έπαιξα·
David mah Mikal khaeah, Nam pa hoi anih ih imthung takohnawk boih hmaa ah Angraeng mah ang qoih, anih mah ni kai hae Angraeng ih Israel kaminawk ukkung ah ohsak. To pongah Angraeng hmaa ah ka kawnh.
22 και θέλω εξευτελισθή έτι περισσότερον και θέλω ταπεινωθή εις τους οφθαλμούς μου· και μετά των θεραπαινίδων, περί των οποίων συ ελάλησας, μετ' αυτών θέλω δοξασθή.
Hae hmuen pongah azat ai ah ka oh moe, poek pahnaemhaih hoiah ka oh han; na thuih ih tamna nongpatanawk mah kai na pakoeh o aep tih, tiah a naa.
23 Διά τούτο η Μιχάλ, η θυγάτηρ του Σαούλ, δεν εγέννησε τέκνον έως της ημέρας του θανάτου αυτής.
To pongah Saul canu Mikal loe, duek khoek to caa sah ai ah oh.
