< Προς Κορινθιους Β΄ 1 >
1 Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού, και Τιμόθεος ο αδελφός, προς την εκκλησίαν του Θεού την ούσαν εν Κορίνθω μετά πάντων των αγίων των όντων εν όλη τη Αχαΐα·
Bulus, una kadura ka Yesu unu bura uru usuro imum be sa ugomo Asere ma nyra nan Timitawus uhenu uru me uhana ahira anu tarsa utize ta Asere sa raa Ukorintis, nigoo nan de sa wazi lau anyimo akaya vat.
2 χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.
Urunta wan tichukum memerum usuro ahira Ugomo Asere aco aru Yesu Unu bura uru.
3 Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας,
Ca Ti nya Ugomo Asere aco a Yesu ni nonzo. Me mani unu bura uru. Aco unu kunna ugoggoni, Asere ati yom vat.
4 ο παρηγορών ημάς εν πάση τη θλίψει ημών, διά να δυνάμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει διά της παρηγορίας, με την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού·
Ugomo Asere ma wuzan duru tiyom anyimo timum me sa ta kem duru, bati haru ma ti wuzi an desa wa ra anyimo ijasi tiyom. Usuro ati yom be sa ta kem ahira Ugomo Asere.
5 διότι καθώς περισσεύουσι τα παθήματα του Χριστού εις ημάς, ούτω διά του Χριστού περισσεύει και η παρηγορία ημών.
Gusi uzito be sa unu bura uru me uzi unu wuza gbardang ace aru me, ane ane ani tiyom tiru me ti zinu tizi nu wuza gbardang ahira unu bura uru.
6 Και είτε θλιβόμεθα, θλιβόμεθα υπέρ της παρηγορίας σας και σωτηρίας της ενεργουμένης διά της υπομονής των αυτών παθημάτων, τα οποία και ημείς πάσχομεν· είτε παρηγορούμεθα, παρηγορούμεθα υπέρ της παρηγορίας σας και σωτηρίας· και η ελπίς, την οποίαν έχομεν, είναι βεβαία υπέρ υμών·
Inki ta zito barki tiyom tishe tini nanu kaba ushi ushi me anyimo uzito ugino me, inki awuzan duru tiyom me, a wuza tini barki she wani, tiyom ti gino me, awuza tini anyimo utira iriba ini nan iriba isheu, nan nirere be sa ti zinu sa me.
7 επειδή εξεύρομεν ότι καθώς είσθε κοινωνοί των παθημάτων, ούτω και της παρηγορίας.
Ta inko muriba ace ashi me vat sa ti rusa ugu ashi me ira anyo uzito me uni, uni mani ikuri ira anyimo atiyomme.
8 Διότι δεν θέλομεν να αγνοήτε, αδελφοί, περί της θλίψεως ημών, ήτις συνέβη εις ημάς εν τη Ασία, ότι καθ' υπερβολήν εστενοχωρήθημεν υπέρ δύναμιν, ώστε απηλπίσθημεν και του ζήν·
Ya ira nihenu, tida nyara me i diri urusa uzito uge be sa wa kem diru anyimo Uasiyw, imum ya wun duru gbardang, ti kari mu riba mu guna ana tidi kuri ti cukuno anu vengize unee me.
9 αλλ' ημείς αυτοί εν εαυτοίς, ελάβομεν την απόφασιν του θανάτου, διά να μη έχωμεν την πεποίθησιν εις εαυτούς, αλλ' εις τον Θεόν τον εγείροντα τους νεκρούς·
Kadure kani, tidi wiji tizon diru ana ticukum anyimo unee ugeme, barki ani me kati ti hiri ace aru me gusi iri imum ini izi, ca ti insi aje aru ahira de be sa ma hirzizza an de sa wa wijo.
10 όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ τοσούτου μεγάλου θανάτου και ελευθερόνει, εις τον οποίον ελπίζομεν ότι και έτι θέλει ελευθερώσει,
De be sa ma suso duru anyimo iwono idangang, madi kuri ma suso duru anyimo a'ini u aye ukani me.
11 ενώ και σεις συνεργείτε υπέρ ημών διά της δεήσεως, διά να γείνη εκ πολλών προσώπων ευχαριστία υπέρ ημών διά το δοθέν εις ημάς χάρισμα διά πολλών.
Shi me benki ni haru in biringara, barki anu gbardang wa wuzi muriba mu ruum in haru, barki imum iriri be sa a nyan diru ini atari ta nu gbardang si.
12 Διότι το καύχημα ημών είναι τούτο, η μαρτυρία της συνειδήσεως ημών, ότι εν απλότητι και ειλικρινεία Θεού, ουχί εν σοφία σαρκική, αλλ' εν χάριτι Θεού επολιτεύθημεν εν τω κόσμω, περισσότερον δε προς εσάς.
Ukunna urunta uru wazi gino me, ubezi imum iriba iru me, ati cukumnti lzu tini kara nu ugomo Asere sa ma zin anyimo unee, adi kigu ahira ashi me ani acukuno sas, azo agi urusa uni pum uni uzi, u'ira ugomo Asere uni.
13 Διότι δεν σας γράφομεν άλλο, παρ' εκείνα τα οποία αναγινώσκετε ή και γνωρίζετε, ελπίζω δε ότι και έως τέλους θέλετε γνωρίσει.
Azo ugunna ta nyertike shi iri mum isas ini nan ni geme sa izi nu basa me. Nyanini ige be sa izinu bezizi anabu. In zinu inso iriba uguna idi bezi we i'aki ani me.
14 Καθώς και μας εγνωρίσατε κατά μέρος, ότι είμεθα καύχημα εις εσάς, καθώς σεις εις ημάς, εν τη ημέρα του Κυρίου Ιησού.
Gusi ubezi me sa ya wuzan duru uni cincin, u nu guna haru wani nikara ni shi me, rono u'aye ugomo uru me Yeso.
15 Και με ταύτην την πεποίθησιν ήθελον να έλθω προς εσάς πρότερον, διά να έχητε δευτέραν χάριν,
Maazin ini iriba ini riba u aye ahira a shi me azo kane ini izi ba, barki ikem imum kare. Inki ma aye ahira ashi me indi aki uhana Umakiduniya in kuri in ze ahira ahi me, bati itibim Uyahadiya.
16 και δι' υμών να διαβώ εις Μακεδονίαν, και πάλιν από Μακεδονίας να έλθω προς εσάς και από σας να προπεμφθώ εις την Ιουδαίαν.
Uganiya sa ma wuu ani me.
17 Τούτο λοιπόν βουλευόμενος μήπως τάχα μετεχειρίσθην ελαφρότητα; ή όσα βουλεύομαι, κατά σάρκα βουλεύομαι, διά να ήναι εις εμέ το ναι ναι, και το ου ου;
Uganiya sa maa basa ani me, i hira gusi mwzi unu basa sas ini? nani in basa imum gusi anu abu sa wadi gu “Eh, eh” wa kuri ane ani ba uganiya u'inde me?
18 Αλλ' όμως πιστός ο Θεός ότι ο λόγος ημών ο λαληθείς προς εσάς δεν έγεινε ναι και ου.
Sa ugomo Asere unu usa abanga mani, tize tiru azo me ti guna e nani “O, o” uganiya u'inde uni ba.
19 Διότι ο Υιός του Θεού Ιησούς Χριστός ο κηρυχθείς μεταξύ σας δι' ημών, δι' εμού και του Σιλουανού και του Τιμοθέου, δεν έγεινε ναι και ου, αλλά ναι έγεινεν εν αυτώ.
Sa Yeso vana Asere, unu bura uru unu be sa ti boo tize ti meme ahira ashi me, mi nan Silvanus wan Timitawus, daki tizi eh nani “O, o” nani “Eh” inin cas.
20 Διότι πάσαι αι επαγγελίαι του Θεού είναι εν αυτώ, το ναι και εν αυτώ το αμήν, προς δόξαν του Θεού δι' ημών.
Vat imum be sa Asere ma wuza eh irani urani anyimo me, barki ani me anyimo ameme uguna icukuno ani me urani. U'ira uyeze ugomo Asere ahira aru me
21 Ο δε βεβαιών ημάς μεθ' υμών εις Χριστόν και ο χρίσας ημάς είναι ο Θεός,
Me, de be sama inta diru ni goo nan shi me anyimo ani za ni nu ukaba uru me ma kuri makbicon diru ugomo Asere mani.
22 όστις και εσφράγισεν ημάς και έδωκε τον αρραβώνα του Πνεύματος εν ταις καρδίαις ημών.
De be sa ma turan diru ma nyan diru mazuu ma bibe biriri anyimo amu riba muru me.
23 Εγώ δε μάρτυρα τον Θεόν επικαλούμαι εις την ψυχήν μου, ότι φειδόμενος υμών δεν ήλθον έτι εις Κόρινθον.
Abanna me in tisa ugomo Asere, barki me mani unu ukure umme sa ma nyarum u'eye Ukorintis barki in kaska shi uhuna apum.
24 Ουχί διότι έχομεν εξουσίαν επί της πίστεώς σας, αλλ' είμεθα συνεργοί της χαράς σας· επειδή εν τη πίστει στέκεσθε.
Azo uguna huru ti cukuno a gomo azesere akadura kashi me, abanna me ti zinu benki ushi iriba irum ini, barki ka dundure kashi ka turi dert.