Προς Κορινθιους Β΄ 3
1 Αρχίζομεν πάλιν να συνιστώμεν εαυτούς; ή μήπως έχομεν χρείαν, καθώς τινές, συστατικών επιστολών προς εσάς ή συστατικών από σας;
Ынчепем ной ярэшь сэ не лэудэм сингурь? Сау ну кумва авем требуинцэ, ка уний, де епистоле де лаудэ кэтре вой сау де ла вой?
2 Σεις είσθε η επιστολή ημών, εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών, γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων ανθρώπων,
Вой сунтець епистола ноастрэ, скрисэ ын инимиле ноастре, куноскутэ ши чититэ де тоць оамений.
3 και φανερόνεσθε ότι είσθε επιστολή Χριστού, γενομένη διά της διακονίας ημών, εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος, ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ' εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας.
Вой сунтець арэтаць ка фиинд епистола луй Христос, скрисэ де ной, ка служиторь ай Луй, ну ку чернялэ, чи ку Духул Думнезеулуй челуй виу; ну пе ниште табле де пятрэ, чи пе ниште табле каре сунт инимь де карне.
4 Τοιαύτην δε πεποίθησιν έχομεν διά του Χριστού προς τον Θεόν.
Авем ынкредеря ачаста таре ын Думнезеу, прин Христос.
5 Ουχί διότι είμεθα ικανοί αφ' εαυτών να νοήσωμέν τι ως εξ ημών αυτών, αλλ' ικανότης ημών είναι εκ του Θεού,
Ну кэ ной, прин ной ыншине, сунтем ын старе сэ гындим чева ка венинд де ла ной. Дестойничия ноастрэ, димпотривэ, вине де ла Думнезеу,
6 όστις και έκαμεν ημάς ικανούς να ήμεθα διάκονοι της καινής διαθήκης, ουχί του γράμματος, αλλά του πνεύματος· διότι το γράμμα θανατόνει, το δε πνεύμα ζωοποιεί.
каре не-а ши фэкут ын старе сэ фим служиторь ай унуй легэмынт ноу, ну ал словей, чи ал Духулуй, кэч слова омоарэ, дар Духул дэ вяца.
7 Αλλ' εάν η διακονία του θανάτου η εν γράμμασιν εντετυπωμένη εις λίθους έγεινεν ένδοξος, ώστε οι υιοί Ισραήλ δεν ηδύναντο να ενατενίσωσιν εις το πρόσωπον του Μωϋσέως διά την δόξαν του προσώπου αυτού την μέλλουσαν να καταργηθή,
Акум, дакэ служба адукэтоаре де моарте, скрисэ ши сэпатэ ын петре, ера ку атыта славэ ынкыт фиий луй Исраел ну путяу сэ-шь пироняскэ окий асупра фецей луй Мойсе дин причина стрэлучирий фецей луй, мэкар кэ стрэлучиря ачаста ера трекэтоаре,
8 πως η διακονία του Πνεύματος δεν θέλει είσθαι μάλλον ένδοξος;
кум н-ар фи ку славэ май деграбэ служба Духулуй?
9 διότι αν η διακονία της κατακρίσεως ήναι δόξα, πολλώ μάλλον η διακονία της δικαιοσύνης υπερέχει κατά την δόξαν.
Дакэ служба адукэтоаре де осындэ а фост слэвитэ, ку кыт май мулт о ынтрече ын славэ служба адукэтоаре де неприхэнире?
10 Διότι ουδέ εδοξάσθη εν τούτω τω μέρει το δεδοξασμένον ένεκεν της υπερβαλλούσης δόξης.
Ши ын привинца ачаста, че а фост слэвит нич н-а фост слэвит, дин причина славей каре о ынтрече ку мулт.
11 Επειδή εάν το μέλλον να καταργηθή ήτο ένδοξον, πολλώ μάλλον το μένον είναι ένδοξον.
Ын адевэр, дакэ че ера трекэтор ера ку славэ, ку кыт май мулт ва рэмыне ын славэ че есте нетрекэтор!
12 Έχοντες λοιπόν τοιαύτην ελπίδα πολλήν παρρησίαν μεταχειριζόμεθα,
Фииндкэ авем дар о астфел де нэдежде, ной лукрэм ку мултэ ындрэзнялэ
13 και ουχί καθώς ο Μωϋσής έβαλλε κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού διά να μη ατενίσωσιν οι υιοί Ισραήλ εις το τέλος του μέλλοντος να καταργηθή.
ши ну фачем ка Мойсе, каре ышь пуня о марамэ песте фацэ, пентру ка фиий луй Исраел сэ ну-шь пироняскэ окий асупра сфыршитулуй а чея че ера трекэтор.
14 Αλλ' ετυφλώθησαν αι διάνοιαι αυτών. Διότι έως της σήμερον το αυτό κάλυμμα μένει εν τη αναγνώσει της παλαιάς διαθήκης, μη ανακαλυπτόμενον, επειδή καταργείται διά του Χριστού,
Дар ей ау рэмас греой ла минте: кэч пынэ ын зиуа де астэзь, ла читиря Векюлуй Тестамент, ачастэ марамэ рэмыне неридикатэ, фииндкэ марама есте датэ ла о парте ын Христос.
15 αλλ' έως σήμερον, όταν αναγινώσκηται ο Μωϋσής, κάλυμμα κείται επί της καρδίας αυτών·
Да, пынэ астэзь, кынд се читеште Мойсе, рэмыне о марамэ песте инимиле лор.
16 όταν όμως επιστρέψη προς τον Κύριον, θέλει αφαιρεθή το κάλυμμα.
Дар орь де кыте орь вреунул се ынтоарче ла Домнул, марама есте луатэ.
17 Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα· και όπου είναι το Πνεύμα του Κυρίου, εκεί ελευθερία.
Кэч Домнул есте Духул, ши унде есте Духул Домнулуй, аколо есте слобозения.
18 Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου.
Ной тоць привим ку фаца дескоперитэ, ка ынтр-о оглиндэ, слава Домнулуй ши сунтем скимбаць ын ачелашь кип ал Луй, дин славэ ын славэ, прин Духул Домнулуй.
