Παραλειπομένων Βʹ 19
1 Και επέστρεψεν Ιωσαφάτ ο βασιλεύς του Ιούδα εις τον οίκον αυτού εν ειρήνη, εις Ιερουσαλήμ.
Иосафат, ымпэратул луй Иуда, с-а ынторс ын паче акасэ, ла Иерусалим.
2 Και εξήλθεν Ιηού ο υιός του Ανανί, ο βλέπων, εις απάντησιν αυτού, και είπε προς τον βασιλέα Ιωσαφάτ, Τον ασεβή βοηθείς και τους μισούντας τον Κύριον αγαπάς; διά τούτο οργή παρά του Κυρίου είναι επί σέ·
Иеху, фиул пророкулуй Ханани, й-а ешит ынаинте ши а зис ымпэратулуй Иосафат: „Кум де ай ажутат ту пе чел рэу ши ай юбит пе чей че урэск пе Домнул? Дин причина ачаста есте мыният Домнул пе тине.
3 πλην ευρέθησαν εν σοι καλά πράγματα, καθότι αφήρεσας τα άλση από της γης και κατεύθυνας την καρδίαν σου εις το να εκζητής τον Θεόν.
Дар тот се май гэсеште ши чева бун ын тине, кэч ай ынлэтурат дин царэ идолий ши ць-ай пус инима сэ кауте пе Думнезеу.”
4 Και κατώκησεν ο Ιωσαφάτ εν Ιερουσαλήμ· έπειτα εξήλθε πάλιν διά του λαού από Βηρ-σαβεέ έως του όρους Εφραΐμ, και επέστρεψεν αυτούς προς Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτών.
Иосафат а рэмас ла Иерусалим. Апой а май фэкут о кэлэторие прин мижлокул попорулуй, де ла Беер-Шеба пынэ ла мунтеле луй Ефраим, ши й-а адус ынапой ла Домнул Думнезеул пэринцилор лор.
5 Και κατέστησε κριτάς εν τη γη, εν πάσαις ταις οχυραίς πόλεσι του Ιούδα, εν εκάστη πόλει.
А пус жудекэторь ын тоате четэциле ынтэрите дин цара луй Иуда, ын фиекаре четате.
6 Και είπε προς τους κριτάς, Ιδέτε τι κάμνετε σείς· διότι δεν κρίνετε κρίσιν ανθρώπου, αλλά του Κυρίου, όστις είναι μεθ' υμών εν τη κρισολογία·
Ши а зис жудекэторилор: „Луаць сяма ла че вець фаче, кэч ну пентру оамень вець рости жудекэць, чи пентру Домнул, каре ва фи лынгэ вой кынд ле вець рости.
7 τώρα λοιπόν ας ήναι εφ' υμάς ο φόβος του Κυρίου· προσέχετε εις τας πράξεις σας· διότι δεν είναι αδικία παρά Κυρίω τω Θεώ ημών ουδέ προσωποληψία ουδέ δωροδοκία.
Акум, фрика де Домнул сэ фие песте вой; вегяць асупра фаптелор воастре, кэч ла Домнул Думнезеул ностру ну есте ничо нелеӂюире, нич ну се аре ын ведере фаца оаменилор, нич ну се примеск дарурь.”
8 Και εν Ιερουσαλήμ έτι κατέστησεν ο Ιωσαφάτ κριτάς εκ των Λευϊτών και των ιερέων και εκ των αρχηγών των πατριών του Ισραήλ, διά την κρίσιν του Κυρίου και διά τας διαφοράς, και προσέτρεχον εις Ιερουσαλήμ.
Кынд с-а ынторс ла Иерусалим, Иосафат а пус ши аич, пентру жудекэциле Домнулуй ши пентру неынцелеӂерь, левиць, преоць ши кэпетений песте каселе пэринтешть але луй Исраел.
9 Και προσέταξεν αυτούς, λέγων, Ούτω θέλετε κάμνει εν φόβω Κυρίου, εν πίστει και εν καρδία τελεία·
Ши ятэ порунчиле пе каре ли ле-а дат: „Вой сэ лукраць ын фрикэ де Домнул, ку крединцэ ши курэцие де инимэ.
10 και οποιαδήποτε διαφορά έλθη προς εσάς εκ των αδελφών σας, των κατοικούντων εν ταις πόλεσιν αυτών, αναμέσον αίματος και αίματος, αναμέσον νόμου και εντολής, διαταγμάτων και νομίμων, θέλετε νουθετεί αυτούς, διά να μη γίνωνται ένοχοι εις τον Κύριον, και έλθη οργή εφ' υμάς και επί τους αδελφούς υμών· ούτω κάμνετε, και δεν θέλετε γίνεσθαι ένοχοι·
Ын орьче неынцелеӂере, каре вэ ва фи супусэ де фраций воштри, каре локуеск ын четэциле лор, ши ануме ку привире ла ун омор, ла о леӂе, ла о порункэ, ла ынвэцэтурь ши рындуель, сэ-й луминаць, ка сэ ну се факэ виноваць фацэ де Домнул ши сэ ну избукняскэ мыния Луй песте вой ши песте фраций воштри. Аша сэ лукраць, ши ну вець фи виноваць.
11 και ιδού, Αμαρίας ο ιερεύς θέλει είσθαι ο αρχηγός υμών εν πάση υποθέσει του Κυρίου, και Ζεβαδίας ο υιός του Ισραήλ, ο άρχων του οίκου Ιούδα, εν πάση υποθέσει του βασιλέως· οι δε Λευΐται θέλουσιν είσθαι επιστάται έμπροσθέν σας· ανδρίζεσθε και πράττετε, και ο Κύριος θέλει είσθαι μετά του αγαθού.
Ши ятэ кэ авець ын фрунте пе мареле преот Амария пентру тоате требуриле Домнулуй ши пе Зебадия, фиул луй Исмаел, кэпетения касей луй Иуда, пентру тоате требуриле ымпэратулуй ши авець ынаинте ка дрегэторь пе левиць. Ынтэрици-вэ ши лукраць, ши Домнул сэ фие ку чел че ва фаче бинеле!”
