Παραλειπομένων Βʹ 1
1 Και εκραταιώθη ο Σολομών ο υιός του Δαβίδ εις την βασιλείαν αυτού· και Κύριος ο Θεός αυτού ήτο μετ' αυτού, και εμεγάλυνεν αυτόν εις άκρον.
Соломон, фиул луй Давид, с-а ынтэрит ын домние; Домнул Думнезеул луй а фост ку ел ши л-а ынэлцат дин че ын че май мулт.
2 Και ελάλησεν ο Σολομών προς πάντα τον Ισραήλ, προς τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους και προς τους κριτάς και προς πάντας τους άρχοντας παντός του Ισραήλ, τους αρχηγούς των πατριών·
Соломон а порунчит ынтрегулуй Исраел, кэпетениилор песте мий ши суте, жудекэторилор, май-марилор ынтрегулуй Исраел, кэпетениилор каселор пэринтешть
3 και υπήγαν ο Σολομών και πάσα η σύναξις μετ' αυτού εις τον υψηλόν τόπον τον εν Γαβαών· διότι εκεί ήτο η σκηνή του μαρτυρίου του Θεού, την οποίαν Μωϋσής, ο δούλος του Κυρίου, έκαμεν εν τη ερήμω.
ши Соломон с-а дус ку тоатэ адунаря ла ынэлцимя де ла Габаон. Аколо се афла кортул ынтылнирий луй Думнезеу, фэкут ын пустиу де Мойсе, робул Домнулуй.
4 Ο δε Δαβίδ είχεν αναβιβάσει την κιβωτόν του Θεού από Κιριάθ-ιαρείμ εις τον τόπον τον οποίον προητοίμασεν ο Δαβίδ δι' αυτήν· διότι είχε στήσει σκηνήν δι' αυτήν εν Ιερουσαλήμ.
Дар кивотул луй Думнезеу фусесе мутат де Давид дин Кириат-Иеарим ла локул пе каре и-л прегэтисе, кэч ый ынтинсесе ун корт ла Иерусалим.
5 Και το χαλκούν θυσιαστήριον, το οποίον έκαμε Βεσελεήλ ο υιός του Ουρί, υιού του Ωρ, ήτο εκεί έμπροσθεν της σκηνής του Κυρίου· και εξεζήτησαν αυτό ο Σολομών και η σύναξις.
Тот аколо се афла, ынаинтя кортулуй Домнулуй, алтарул де арамэ, пе каре-л фэкусе Бецалеел, фиул луй Ури, фиул луй Хур.
6 Και ανέβη ο Σολομών εκεί επί το χαλκούν θυσιαστήριον ενώπιον του Κυρίου, το εν τη σκηνή του μαρτυρίου, και προσέφερεν επ' αυτό χίλια ολοκαυτώματα.
Соломон ши адунаря ау кэутат пе Домнул. Ши аколо, пе алтарул де арамэ каре ера ынаинтя кортулуй ынтылнирий, а адус Соломон Домнулуй о мие де ардерь-де-тот.
7 Κατ' εκείνην την νύκτα εφάνη ο Θεός εις τον Σολομώντα και είπε προς αυτόν, Ζήτησον τι να σοι δώσω.
Ын тимпул нопций, Думнезеу С-а арэтат луй Соломон ши й-а зис: „Чере че врей сэ-ць дау.”
8 Ο δε Σολομών είπε προς τον Θεόν, Συ έκαμες μέγα έλεος προς Δαβίδ τον πατέρα μου, και με κατέστησας βασιλέα αντ' αυτού·
Соломон а рэспунс луй Думнезеу: „Ту ай арэтат о маре бунэвоинцэ татэлуй меу Давид ши м-ай пус сэ домнеск ын локул луй.
9 τώρα, Κύριε Θεέ, ας βεβαιωθή ο λόγος σου ο προς τον Δαβίδ τον πατέρα μου· διότι συ με έκαμες βασιλέα επί λαόν πολύν ως το χώμα της γής·
Акум, Доамне Думнезеуле, ымплиняскэ-се фэгэдуинца Та фэкутэ татэлуй меу Давид, фииндкэ м-ай пус сэ домнеск песте ун попор маре ла нумэр, ка пулберя пэмынтулуй!
10 δος τώρα εις εμέ σοφίαν και σύνεσιν, διά να εξέρχωμαι και να εισέρχωμαι έμπροσθεν του λαού τούτου· διότι τις δύναται να κρίνη τον λαόν σου τούτον τον μέγαν;
Дэ-мь дар ынцелепчуне ши причепере, ка сэ штиу кум сэ мэ порт ын фрунтя ачестуй попор! Кэч чине ар путя сэ жудече пе попорул Тэу, пе попорул ачеста атыт де маре?”
11 Και είπεν ο Θεός προς τον Σολομώντα, Επειδή συνέλαβες τούτο εν τη καρδία σου, και δεν εζήτησας πλούτη, αγαθά και δόξαν ουδέ την ζωήν των μισούντων σε, ουδέ πολυζωΐαν εζήτησας, αλλ' εζήτησας εις σεαυτόν σοφίαν και σύνεσιν, διά να κρίνης τον λαόν μου, επί τον οποίον σε έκαμα βασιλέα·
Думнезеу а зис луй Соломон: „Фииндкэ доринца ачаста есте ын инима та, фииндкэ ну черь нич богэций, нич аверь, нич славэ, нич моартя врэжмашилор тэй, нич кяр о вяцэ лунгэ, чи черь пентру тине ынцелепчуне ши причепере ка сэ жудечь пе попорул Меу, песте каре те-ам пус сэ домнешть,
12 η σοφία και η σύνεσις δίδεται εις σέ· και πλούτον και αγαθά και δόξαν θέλω δώσει εις σε, ως δεν έγεινεν εις τους βασιλείς τους προ σου, ουδέ εις τους μετά σε θέλουσι γείνει τοιαύτα.
ынцелепчуня ши причеперя ыць сунт дате. Ыць вой да, пе дясупра, богэций, аверь ши славэ, кум н-а май авут ничодатэ ничун ымпэрат ынаинтя та ши кум нич ну ва май авя дупэ тине.”
13 Τότε επέστρεψεν ο Σολομών εις Ιερουσαλήμ, από του υψηλού τόπου του εν Γαβαών, απ' έμπροσθεν της σκηνής του μαρτυρίου, και εβασίλευεν επί τον Ισραήλ.
Соломон с-а ынторс ла Иерусалим дупэ че а пэрэсит ынэлцимя де ла Габаон ши кортул ынтылнирий. Ши а домнит песте Исраел.
14 Και συνήθροισεν ο Σολομών αμάξας και ιππείς· και είχε χιλίας τετρακοσίας αμάξας και δώδεκα χιλιάδας ιππέων, τους οποίους έθεσεν εις τας πόλεις των αμαξών και πλησίον του βασιλέως εν Ιερουσαλήμ.
Соломон а стрынс каре ши кэлэриме; авя о мие патру суте де каре ши доуэспрезече мий де кэлэрець, пе каре й-а ашезат ын четэциле унде циня кареле ши ла Иерусалим, лынгэ ымпэрат.
15 Και κατέστησεν εν Ιερουσαλήμ ο βασιλεύς τον άργυρον και τον χρυσόν ως λίθους, και τας κέδρους κατέστησεν ως τας εν τη πεδιάδι συκαμίνους, διά την αφθονίαν.
Ымпэратул а фэкут арӂинтул ши аурул тот атыт де обишнуите ла Иерусалим ка петреле, ши чедрий тот атыт де обишнуиць ка сикоморий каре креск ын кымпие.
16 Εγίνετο δε εις τον Σολομώντα εξαγωγή ίππων και λινού νήματος εξ Αιγύπτου· το μεν λινούν νήμα ελάμβανον οι έμποροι του βασιλέως εις ωρισμένην τιμήν.
Соломон ышь адучя каий дин Еӂипт; о чатэ де негусторь ай ымпэратулуй се дучяу ши-й луау ын чете пе ун прец хотэрыт;
17 Ανεβίβαζον δε και έφερον εξ Αιγύπτου μίαν άμαξαν διά εξακοσίους σίκλους αργυρούς, και έκαστον ίππον διά εκατόν πεντήκοντα· και ούτω διά πάντας τους βασιλείς των Χετταίων και διά τους βασιλείς της Συρίας η εξαγωγή εγίνετο διά χειρός αυτών.
се дучяу ши адучяу дин Еӂипт ун кар ку шасе суте де сикли де арӂинт ши ун кал ку о сутэ чинчзечь де сикли. Тот аша адучяу ши пентру тоць ымпэраций хетицилор ши пентру ымпэраций Сирией.
