< Προς Τιμοθεον Α΄ 4 >

1 Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων,
Дар Духул спуне лэмурит кэ, ын времуриле дин урмэ, уний се вор лепэда де крединцэ, ка сэ се алипяскэ де духурь ыншелэтоаре ши де ынвэцэтуриле драчилор,
2 διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην,
абэтуць де фэцэрничия унор оамень каре ворбеск минчунь, ынсемнаць ку ферул рошу ын ынсушь куӂетул лор.
3 εμποδιζόντων τον γάμον, προσταζόντων αποχήν βρωμάτων, τα οποία ο Θεός έκτισε διά να μεταλαμβάνωσι μετά ευχαριστίας οι πιστοί και οι γνωρίσαντες την αλήθειαν.
Ей опреск кэсэтория ши ынтребуинцаря букателор пе каре Думнезеу ле-а фэкут ка сэ фие луате ку мулцумирь де кэтре чей че кред ши куноск адевэрул.
4 Διότι παν κτίσμα Θεού είναι καλόν, και ουδέν απορρίψιμον, όταν λαμβάνηται μετά ευχαριστίας·
Кэч орьче фэптурэ а луй Думнезеу есте бунэ ши нимик ну есте де лепэдат, дакэ се я ку мулцумирь;
5 διότι αγιάζεται διά του λόγου του Θεού και διά της προσευχής.
пентру кэ есте сфинцит прин Кувынтул луй Думнезеу ши прин ругэчуне.
6 Ταύτα συμβουλεύων εις τους αδελφούς, θέλεις είσθαι καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, εντρεφόμενος εν τοις λόγοις της πίστεως και της καλής διδασκαλίας, την οποίαν παρηκολούθησας.
Дакэ вей пуне ын минтя фрацилор ачесте лукрурь, вей фи ун бун служитор ал луй Христос Исус, фииндкэ те хрэнешть ку кувинтеле крединцей ши але буней ынвэцэтурь пе каре ай урмат-о пынэ акум.
7 Τους δε βεβήλους και γραώδεις μύθους παραιτού και γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν·
Фереште-те де басмеле лумешть ши бэбешть. Каутэ сэ фий евлавиос.
8 διότι η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος αλλ' η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.
Кэч деприндеря трупяскэ есте де пуцин фолос, пе кынд евлавия есте фолоситоаре ын орьче привинцэ, ынтрукыт еа аре фэгэдуинца веций де акум ши а челей виитоаре.
9 Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος·
Ятэ ун кувынт адевэрат ши ку тотул вредник де примит!
10 επειδή διά τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα, διότι ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο Σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.
Ной мунчим, ын адевэр, ши не луптэм пентру кэ не-ам пус нэдеждя ын Думнезеул чел виу, каре есте Мынтуиторул тутурор оаменилор ши май алес ал челор крединчошь.
11 Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε.
Порунчеште ши ынвацэ ачесте лукрурь.
12 Μηδείς ας μη καταφρονή την νεότητά σου, αλλά γίνου τύπος των πιστών εις λόγον, εις συναναστροφήν, εις αγάπην, εις πνεύμα, εις πίστιν, εις καθαρότητα.
Нимень сэ ну-ць диспрецуяскэ тинереця, чи фий о пилдэ пентру крединчошь: ын ворбире, ын пуртаре, ын драгосте, ын крединцэ, ын курэцие.
13 Έως να έλθω, καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν·
Пынэ вой вени, я сяма бине ла читире, ла ындемнаре ши ла ынвэцэтура пе каре о дай алтора.
14 μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.
Ну фи непэсэтор де дарул каре есте ын тине, каре ць-а фост дат прин пророчие, ку пунеря мынилор де кэтре чата презбитерилор.
15 Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου.
Пуне-ць пе инимэ ачесте лукрурь, ынделетничеште-те ын тотул ку еле, пентру ка ынаинтаря та сэ фие вэзутэ де тоць.
16 Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.
Фий ку луаре аминте асупра та ынсуць ши асупра ынвэцэтурий пе каре о дай алтора; стэруеште ын ачесте лукрурь, кэч, дакэ вей фаче аша, те вей мынтуи пе тине ынсуць ши пе чей че те аскултэ.

< Προς Τιμοθεον Α΄ 4 >