Προς Τιμοθεον Α΄ 3
1 Πιστός ο λόγος· Εάν τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί.
Ve awih kqawn ve thym hy: “U ingawm sawikung na awm ham a ngaih awhtaw, anih taw bibi ak leek bi ham ak ngaih thlang ni,” tive.
2 Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να ήναι άμεμπτος, μιας γυναικός ανήρ, άγρυπνος, σώφρων, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός,
Ceamyihna sawikungna ak awm ak thlang taw coet amak kap, zu pynoet doeng ak ta, thlak chyyp, kawpoek ak dyng, ak ypawm, khin ak ym thai, thlang ak cuk ak kik thai,
3 ουχί μέθυσος, ουχί πλήκτης, ουχί αισχροκερδής, αλλ' επιεικής, άμαχος, αφιλάργυρος,
zuu amak aw, thlang amak kqaak, kaw ak daaw, tangka awh am thin amak tlo,
4 κυβερνών καλώς τον εαυτού οίκον, έχων τα τέκνα αυτού εις υποταγήν μετά πάσης σεμνότητος·
kqihchah kawina a cakhqi toeltham nawh a ipkhui khawsak khaw ak khan thaina a awm ham awm hy;
5 διότι εάν τις δεν εξεύρη να κυβερνά τον εαυτού οίκον, πως θέλει επιμεληθή την εκκλησίαν του Θεού;
(Thlang ing amah a ipkhui zani ama toek thai awhtaw, ikawmyihna nu Khawsa a thlangboel ce a toek naak thai kaw?)
6 να μη ήναι νεοκατήχητος, διά να μη υπερηφανευθή και πέση εις την καταδίκην του διαβόλου.
Cangca thlak thaaina koeh awm seh, cekkaataw oek qunaak na awm kawm saw, setan awidengna a awm amyihna awidengnaak ce hu hau kaw.
7 Πρέπει δε αυτός να έχη και παρά των έξωθεν μαρτυρίαν καλήν, διά να μη πέση εις ονειδισμόν και παγίδα του διαβόλου.
Ce am awhawm a leng nakaw thlangkhqi am kyihcah thlangna a awm ham awm hy, cekkaataw kqawnseetna awm kawmsaw setan ak thangawh aawk hau kaw.
8 Οι διάκονοι ωσαύτως πρέπει να ήναι σεμνοί, ουχί δίγλωσσοι, ουχί δεδομένοι εις οίνον πολύν, ουχί αισχροκερδείς,
Cemyih bai na, Thlangboel bibikung khqi awm, kqihchah kawina ak awm thlangna a awm ham awm hy; awi ak pung, zuu ak aw, amak thyymna ak kamvaa thlangna a awm ham am awm hy.
9 έχοντες το μυστήριον της πίστεως μετά καθαράς συνειδήσεως.
Kawlung ciimcaihnaak ing awitak cangnaak ak dung ce ak tu khak ak thlang na a awm aham awm hy.
10 Και ούτοι δε ας δοκιμάζωνται πρώτον, έπειτα ας γίνωνται διάκονοι, εάν ήναι άμεμπτοι.
Cemyih ak thlang ce lamma na noek adak aham awm hy; i ikawmyih coetnaak ama awm awhtaw Thlangboel bibikung bi ce bi kaw.
11 Αι γυναίκες ωσαύτως σεμναί, ουχί κατάλαλοι, εγκρατείς, πισταί κατά πάντα.
Cemyih lawt bai na, ami zukhqi awm thlang ing amik kqihchah thlangkhqi na ami awm aham awm hy, thlang amak theet ingkaw kawlung ak dyng, ik-oeih soepkep awh ypawm thlang na ak awm ak thlang na a awm aham awm hy.
12 Οι διάκονοι ας ήναι μιας γυναικός άνδρες, κυβερνώντες καλώς τα τέκνα αυτών και τους οίκους αυτών.
Thlangboel bibikung taw a zu pynoet doeng ak ta thlang ingkaw a cakhqi ingkaw a ipkhui khawsak khaw ak khan thai thlang na a awm aham awm hy.
13 Διότι οι καλώς διακονήσαντες αποκτώσιν εις εαυτούς βαθμόν καλόν και πολλήν παρρησίαν εις την πίστιν την εις τον Ιησούν Χριστόν.
Bibik leek bi nawh ak cak na ak dyi ak thlangkhqi taw Jesu Khrih awh cangnaak cak ak ta thlangkhqi na awm uhy.
14 Ταύτα σοι γράφω, ελπίζων να έλθω προς σε ταχύτερον·
Na venawh law zy ngaih-uu doena vawhkaw awi ynnaak ve qee law nyng;
15 αλλ' εάν βραδύνω, διά να εξεύρης πως πρέπει να πολιτεύησαι εν τω οίκω του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας.
cehlai am ka law nai khoem awhtaw, Khawsa ipkhui cakawkhqi ing ikawmyih nanu khaw ami sak hly ti na simnaak thai ham qee law nyng; Khawsa ipkhui cakawkhqi taw Khawsa ak hqing Thlangboelkhqi, awitak tung ingkaw ang dyihnaak nace awm hy.
16 Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη.
Cawh Khawsa ak kawngaih awihyp taw am oelh thaina sang soeih hy: “Pumsana dang law nawh, Myihla ing dyih pyi nawh, Khan ceityihkhqi ing hu nawh, thlang phyn boeih a venawh khypyi na awm hy, khawmdek awh cangna unawh boeimangnaak ing kaipyi na awm hy.
