Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 3
1 Διά τούτο μη υποφέροντες πλέον, εκρίναμεν εύλογον να απομείνωμεν μόνοι εν Αθήναις,
Hanki tamagri'ma eme tamegesuna tavesizamo'a, marerigeta manigama nosuta, knarema haniana, Atens kumate manigahune hu'none.
2 και επέμψαμεν Τιμόθεον, τον αδελφόν ημών και διάκονον του Θεού και συνεργόν ημών εις το ευαγγέλιον του Χριστού, διά να σας στηρίξη και να σας παρηγορήση περί της πίστεώς σας,
Ana nehuta nerafu Timoti'a, Anumzamofo eriza ne'mo Kraisi Knare Musenkemofo eriza e'neria ne'mo, eme tamamentinti tamazeri hanavenetino, tamazeri hanaveti kea tamasaminogu hunte'none.
3 διά να μη κλονίζηται μηδείς εν ταις θλίψεσι ταύταις. Διότι σεις εξεύρετε ότι εις τούτο είμεθα τεταγμένοι·
Tagri'ma tavesiana, mago'amotma amama tagrama e'neruna knazankura antahigna osiho. Tamagra antahinaze, tagrikura knazana erigahaze hu'naza vahe mani'none.
4 διότι ότε ήμεθα παρ' υμίν, προελέγομεν προς εσάς ότι μέλλομεν να υποφέρωμεν θλίψεις, καθώς και έγεινε και εξεύρετε.
Na'ankure tamage huta tamagra nema ko'ma mani'neta tamasami vava huta, knazampina ufregahune huta hunonankino, ana knazamo'a, antahinaza kante fore huno evu'ne.
5 Διά τούτο και εγώ μη υποφέρων πλέον έπεμψα διά να μάθω την πίστιν σας, μήπως σας επείρασεν ο πειράζων και αποβή εις μάτην ο κόπος ημών.
E'ina agafare nagrama avega antena manigama nosuna, reramatagamahu ne'moma reramatga huzanku koro nehu'na, tagrama eri'zama tamagripima eri'nona erizamo amnezankna huzanku, tamamentinti eme kenogu nagra Timoti hunte'noe.
6 Ήδη δε ότε ήλθεν ο Τιμόθεος από σας προς ημάς και έφερε προς ημάς καλάς αγγελίας περί της πίστεως και της αγάπης σας, και ότι έχετε πάντοτε αγαθήν ενθύμησιν ημών, επιποθούντες να ίδητε ημάς καθώς και ημείς εσάς,
Hianagi menina Timoti'a tagrite eno, tamagrama tamamentinti nehutma ovesinte avesintema nehaza zankura, musenke eme nerasamino, antahi so'ema humanerantaza zanku'ene, tamagrima tamagenaku nehunankna hutma, tagrima tagenakuma nehaza zankura eme tasamine.
7 διά τούτο παρηγορήθημεν, αδελφοί, διά σας εν όλη τη θλίψει και στενοχωρία ημών διά της πίστεώς σας·
Ama'na agafare, nenfugta vahe'mo'zama knazama tamiza tatazampima unefronkeno'a, tamagrama tamentintima hu'naza zamo maka knazantifina tazeri hanavenetie.
8 διότι τώρα ζώμεν, εάν σεις μένητε σταθεροί εις τον Κύριον.
Na'ankure tagrama menima tasimu erita mani'nonana, tamagrama Ramofompi hanavetitama mani'naza zamo higeta tasimura erita mani'none.
9 Επειδή τίνα ευχαριστίαν δυνάμεθα να ανταποδώσωμεν εις τον Θεόν διά σας δι' όλην την χαράν, την οποίαν χαίρομεν διά σας έμπροσθεν του Θεού ημών,
Tagra Anumzamofo susu hunentone. Tamagrama hazazamo higeta, Anumzamofo avurera tagra musena nehune.
10 νύκτα και ημέραν δεόμενοι καθ' υπερβολήν να ίδωμεν το πρόσωπόν σας και να αναπληρώσωμεν τας ελλείψεις της πίστεώς σας;
Hanine zagenena tamavufima tamagezankura nunamuna hanavetita huvava nehuta, tamamentintifima atupama hu'nesazana, tagra tamazeri hanavetigahune.
11 Αυτός δε ο Θεός και Πατήρ ημών και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είθε να κατευθύνη την οδόν ημών προς εσάς·
Menina tagri Nerafa Anumzamo'ene, Jisasi Rantimokea vanuna kana taveri hanaketa tamagritega vugahune.
12 εσάς δε ο Κύριος να αυξήση και να περισσεύση εις την αγάπην προς αλλήλους και προς πάντας, καθώς και ημείς περισσεύομεν προς εσάς,
Tagri'ma tavesiana, Ramo'a vahe'ma avesinte avu'ava zana eri aviteramantesigetma aviteta maninetma, magoke magokemotma ovesinte avesinte nehutma, tamagri'ma tamavesi neramantonaza hutma, ana miko vahera tamavesizmanteho.
13 διά να στηρίξη τας καρδίας σας αμέμπτους εις την αγιωσύνην έμπροσθεν του Θεού και Πατρός ημών εν τη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων των αγίων αυτού.
E'ina hu'neankino, Jisasi'a maka Naga'anema esia knarera tamazeri hanavetina, maka hazenketamia omnena, ruotge huta nemanita, manifatgo nehuta, Anumza Nafatimofo avurera hazenketamia omanegahie. Tamage.
