Βασιλειῶν Αʹ 9
1 Ήτο δε ανήρ τις εκ του Βενιαμίν, ονομαζόμενος Κείς, υιός του Αβιήλ, υιού του Σερώρ, υιού του Βεχωράθ, υιού του Αφιά, ανδρός Βενιαμίτου, δυνατός εν ισχύϊ.
Ера ун ом дин Бениамин, нумит Кис, фиул луй Абиел, фиул луй Церор, фиул луй Бекорат, фиул луй Афиах, фиул унуй бениамит, ун ом таре ши войник.
2 Είχε δε ούτος υιόν, ονομαζόμενον Σαούλ, εκλεκτόν και ώραίον· και δεν υπήρχε μεταξύ των υιών Ισραήλ άνθρωπος ώραιότερος αυτού· από των ώμων αυτού και επάνω εξείχεν υπέρ παντός του λαού.
Ел авя ун фиу ку нумеле Саул, тынэр ши фрумос, май фрумос декыт орькаре дин копиий луй Исраел. Ши-й ынтречя пе тоць ын ынэлциме де ла умэр ын сус.
3 Και αι όνοι του Κείς πατρός του Σαούλ εχάθησαν· και είπεν ο Κείς προς τον Σαούλ τον υιόν αυτού, Λάβε τώρα μετά σου ένα των υπηρετών, και σηκωθείς ύπαγε να ζητήσης τας όνους.
Мэгэрицеле луй Кис, татэл луй Саул, с-ау рэтэчит, ши Кис а зис фиулуй сэу Саул: „Я ку тине о слугэ, скоалэ-те ши ду-те де каутэ мэгэрицеле.”
4 Και επέρασε διά του όρους Εφραΐμ και επέρασε διά της γης Σαλισά, αλλά δεν εύρηκαν αυτάς· και επέρασαν διά της γης Σααλείμ, πλην δεν ήσαν εκεί· και επέρασε διά της γης Ιεμινί, αλλά δεν εύρηκαν αυτάς.
Саул а трекут прин мунтеле луй Ефраим ши а стрэбэтут цара Шалиша фэрэ сэ ле гэсяскэ; ау трекут прин цара Шаалим, ши ну ерау аколо; ау стрэбэтут цара луй Бениамин, ши ну ле-ау гэсит.
5 Ότε δε ήλθον εις την γην Σούφ, είπεν ο Σαούλ προς τον υπηρέτην αυτού τον μετ' αυτού, Ελθέ, και ας επιστρέψωμεν, μήποτε ο πατήρ μου, αφήσας την φροντίδα των όνων, συλλογίζηται περί ημών.
Ажунсесерэ ын цара Цуф, кынд Саул а зис слуӂий каре ыл ынсоця: „Хайде сэ не ынтоарчем, ка ну кумва татэл меу, лэсынд мэгэрицеле, сэ фие ынгрижорат де ной.”
6 Ο δε είπε προς αυτόν, Ιδού τώρα, εν τη πόλει ταύτη είναι άνθρωπος του Θεού, και ο άνθρωπος είναι ένδοξος· παν ό, τι είπη γίνεται εξάπαντος· ας υπάγωμεν λοιπόν εκεί· ίσως φανερώση εις ημάς την οδόν ημών, την οποίαν πρέπει να υπάγωμεν.
Слуга й-а зис: „Ятэ кэ ын четатя ачаста есте ун ом ал луй Думнезеу, ун ом ку вазэ; тот че спуне ел ну се поате сэ ну се ынтымпле. Хайдем ла ел дар; поате кэ не ва арэта друмул пе каре требуе сэ апукэм.”
7 Και είπεν ο Σαούλ προς τον υπηρέτην αυτού, Αλλ' ιδού, θέλομεν υπάγει, πλην τι θέλομεν φέρει προς τον άνθρωπον; διότι ο άρτος εξέλιπεν εκ των αγγείων ημών· και δώρον δεν υπάρχει να προσφέρωμεν εις τον άνθρωπον του Θεού· τι έχομεν;
Саул а зис слуӂий сале: „Дар дакэ мерӂем аколо, че сэ адучем омулуй луй Думнезеу? Кэч ну май авем меринде ын сачь ши н-авем ничун дар де адус омулуй луй Думнезеу. Че авем?”
8 Και αποκριθείς πάλιν ο υπηρέτης προς τον Σαούλ, είπεν, Ιδού, ευρίσκεται εν τη χειρί μου εν τέταρτον σίκλου αργυρίου, το οποίον θέλω δώσει εις τον άνθρωπον του Θεού, και θέλει φανερώσει εις ημάς την οδόν ημών.
Слуга а луат дин ноу кувынтул ши а зис луй Саул: „Уйте, еу ам ла мине ун сферт де сиклу де арӂинт; ыл вой да омулуй луй Думнезеу ши не ва арэта друмул.”
9 Το πάλαι εν τω Ισραήλ, οπότε τις υπήγαινε να ερωτήση τον Θεόν, έλεγεν ούτως· Έλθετε, και ας υπάγωμεν έως εις τον βλέποντα· διότι ο σήμερον προφήτης εκαλείτο το πάλαι ο βλέπων.
Одиниоарэ, ын Исраел, кынд се дучя чинева сэ ынтребе пе Думнезеу, зичя: „Хайдем сэ мерӂем ла вэзэтор!” Кэч ачела каре се нумеште азь пророк се нумя одиниоарэ вэзэтор.
10 Τότε είπεν ο Σαούλ προς τον υπηρέτην αυτού, Καλός ο λόγος σου· ελθέ, ας υπάγωμεν. Υπήγαν λοιπόν εις την πόλιν, όπου ήτο ο άνθρωπος του Θεού.
Саул а зис слуӂий: „Ай дрептате; хайдем сэ мерӂем!” Ши с-ау дус ын четатя унде ера омул луй Думнезеу.
11 Και ενώ ανέβαινον το ανήφορον της πόλεως, εύρηκαν κοράσια εξερχόμενα διά να αντλήσωσιν ύδωρ· και είπον προς αυτά, Είναι ενταύθα ο βλέπων;
Пе кынд се суяу ей спре четате, ау ынтылнит ниште фете каре ешисерэ сэ скоатэ апэ ши ле-ау зис: „Аич есте вэзэторул?”
12 Και εκείνα απεκρίθησαν προς αυτούς και είπον, Είναι ιδού, έμπροσθέν σου· τάχυνον λοιπόν· διότι σήμερον ήλθεν εις την πόλιν, επειδή είναι σήμερον θυσία του λαού επί του υψηλού τόπου·
Еле ле-ау рэспунс: „Да, ятэ-л ынаинтя та; дар ду-те репеде, астэзь а венит ын четате, пентру кэ попорул адуче жертфэ пе ынэлциме.
13 ευθύς όταν εισέλθητε εις την πόλιν, θέλετε ευρεί αυτόν, πριν αναβή εις τον υψηλόν τόπον διά να φάγη· διότι ο λαός δεν τρώγει εωσού έλθη αυτός, επειδή ούτος ευλογεί την θυσίαν· μετά ταύτα τρώγουσιν οι κεκλημένοι τώρα λοιπόν ανάβητε· διότι περί την ώραν ταύτην θέλετε ευρεί αυτόν.
Кынд вець интра ын четате, ыл вець гэси ынаинте ка сэ се суе ла локул ыналт сэ мэнынче, кэч попорул ну мэнынкэ пынэ ну вине ел, фииндкэ ел требуе сэ бинекувынтезе жертфа; дупэ ачея, мэнынкэ ши чей пофтиць. Суици-вэ дар, кэч акум ыл вець гэси.”
14 Και ανέβησαν εις την πόλιν· και ενώ εισήρχοντο εις την πόλιν, ιδού, ο Σαμουήλ εξήρχετο ενώπιον αυτών, διά να αναβή εις τον υψηλόν τόπον.
Ши с-ау суит ын четате. Токмай кынд интрау пе поарта четэций, ау фост ынтылниць де Самуел, каре ешя сэ се суе пе ынэлциме.
15 Είχε δε αποκαλύψει ο Κύριος προς τον Σαμουήλ, μίαν ημέραν πριν έλθη ο Σαούλ, λέγων;
Дар, ку о зи май ынаинте де вениря луй Саул, Домнул ынштиинцасе пе Самуел ши-й зисесе:
16 Αύριον περί την ώραν ταύτην θέλω αποστείλει προς σε άνθρωπον εκ γης Βενιαμίν, και θέλεις χρίσει αυτόν άρχοντα επί τον λαόν μου Ισραήλ, και θέλει σώσει τον λαόν μου εκ χειρός των Φιλισταίων· διότι επέβλεψα επί τον λαόν μου, επειδή η βοή αυτών ήλθεν εις εμέ.
„Мыне, ла часул ачеста, ыць вой тримите ун ом дин цара луй Бениамин ши сэ-л унӂь дрепт кэпетение а попорулуй Меу Исраел. Ел ва скэпа попорул Меу дин мына филистенилор, кэч ам кэутат ку ындураре спре попорул Меу, пентру кэ стригэтул луй а ажунс пынэ ла Мине.”
17 Και ότε ο Σαμουήλ είδε τον Σαούλ, ο Κύριος είπε προς αυτόν, Ιδού, ο άνθρωπος, περί του οποίου σοι είπα· ούτος θέλει άρχει επί τον λαόν μου.
Кынд а зэрит Самуел пе Саул, Домнул й-а зис: „Ятэ омул деспре каре ць-ам ворбит; ел ва домни песте попорул Меу.”
18 Τότε επλησίασεν ο Σαούλ προς τον Σαμουήλ εις την πύλην και είπε, Δείξον μοι, παρακαλώ, που είναι η οικία του βλέποντος.
Саул с-а апропият де Самуел ла мижлокул порций ши а зис: „Аратэ-мь, те рог, унде есте каса вэзэторулуй.”
19 Και απεκρίθη ο Σαμουήλ προς τον Σαούλ και είπεν, Εγώ είμαι ο βλέπων· ανάβα έμπροσθέν μου εις τον υψηλόν τόπον· και θέλετε φάγει σήμερον μετ' εμού, και το πρωΐ θέλω σε εξαποστείλει και πάντα όσα είναι εν τη καρδία σου θέλω αναγγείλει προς σέ·
Самуел а рэспунс луй Саул: „Еу сунт вэзэторул. Суе-те ынаинтя мя пе ынэлциме, ши вець мынка астэзь ку мине. Мыне те вой лэса сэ плечь ши-ць вой спуне тот че се петрече ын инима та.
20 περί δε των όνων, τας οποίας έχασας ήδη τρεις ημέρας, μη φρόντιζε περί αυτών, διότι ευρέθησαν· και προς τίνα είναι πάσα η επιθυμία του Ισραήλ; δεν είναι προς σε, και προς πάντα τον οίκον του πατρός σου;
Ну те нелиништи де мэгэрицеле пе каре ле-ай пердут акум трей зиле, кэч с-ау гэсит. Ши пентру чине есте пэстрат тот че есте май де прец ын Исраел? Оаре ну пентру тине ши пентру тоатэ каса татэлуй тэу?”
21 Αποκριθείς δε ο Σαούλ είπε, Δεν είμαι εγώ Βενιαμίτης, εκ της μικροτέρας των φυλών Ισραήλ; και η οικογένειά μου η ελαχίστη πασών των οικογενειών της φυλής Βενιαμίν; διά τι λοιπόν λαλείς ούτω προς εμέ;
Саул а рэспунс: „Оаре ну сунт еу бениамит, дин уна дин челе май мичь семинций але луй Исраел? Ши фамилия мя ну есте чя май микэ динтре тоате фамилииле дин семинция луй Бениамин? Пентру че дар ымь ворбешть астфел?”
22 Και έλαβεν ο Σαμουήλ τον Σαούλ και τον υπηρέτην αυτού και έφερεν αυτούς εις το οίκημα, και έδωκεν εις αυτούς την πρώτην θέσιν μεταξύ των κεκλημένων, οίτινες ήσαν περίπου τριάκοντα άνδρες.
Самуел а луат пе Саул ши пе слуга луй, й-а вырыт ын одая де мынкаре, ле-а дат локул чел динтый ынтре чей пофтиць, каре ерау апроапе трейзечь де иншь.
23 Και είπεν ο Σαμουήλ προς τον μάγειρον, Φέρε το μερίδιον το οποίον σοι έδωκα, περί του οποίον σοι είπα, Φύλαττε τούτο πλησίον σου.
Самуел а зис букэтарулуй: „Аду порция пе каре ць-ам дат-о кынд ць-ам зис: ‘Пуне-о деопарте.’”
24 Και ύψωσεν ο μάγειρος την πλάτην και το επ' αυτήν και έθεσεν έμπροσθεν του Σαούλ. Και είπεν ο Σαμουήλ, Ιδού, το εναπολειφθέν· θες αυτό έμπροσθέν σου, φάγε· διότι διά την ώραν ταύτην εφυλάχθη διά σε, ότε είπα, Προσεκάλεσα τον λαόν. Και έφαγεν ο Σαούλ μετά του Σαμουήλ εν τη ημέρα εκείνη.
Букэтарул а дат спата ши че ера пе еа ши а пус-о ынаинтя луй Саул. Ши Самуел а зис: „Ятэ че а фост пэстрат, пуне-о ынаинте ши мэнынкэ, фииндкэ пентру тине с-а пэстрат кынд ам пофтит попорул.” Астфел, Саул а мынкат ку Самуел ын зиуа ачея.
25 Και αφού κατέβησαν εκ του υψηλού τόπου εις την πόλιν, συνωμίλησεν ο Σαμουήλ μετά του Σαούλ επί του δώματος.
С-ау коборыт апой де пе ынэлциме ын четате, ши Самуел а стат де ворбэ ку Саул пе акоперишул касей.
26 Και εσηκώθησαν ενωρίς· και περί τα χαράγματα της ημέρας, εκάλεσεν ο Σαμουήλ τον Σαούλ όντα επί του δώματος, λέγων, Σηκώθητι, διά να σε εξαποστείλω. Και εσηκώθη ο Σαούλ, και εξήλθον αμφότεροι, αυτός και ο Σαμουήλ, έως έξω.
Апой с-ау скулат дис-де-диминяцэ, ши, ын ревэрсатул зорилор, Самуел а кемат пе Саул де пе акопериш ши а зис: „Скоалэ-те, ши те вой ынсоци.” Саул с-а скулат ши ау ешит амындой, ел ши Самуел.
27 Καθώς δε κατέβαινον εις το τέλος της πόλεως, είπεν ο Σαμουήλ προς τον Σαούλ, Πρόσταξον τον υπηρέτην να περάση έμπροσθεν ημών· και εκείνος επέρασε· συ όμως στάθητι ολίγον, και θέλω σοι αναγγείλει τον λόγον του Θεού.
Кынд с-ау коборыт ла марӂиня четэций, Самуел а зис луй Саул: „Спуне слуӂий тале сэ трякэ ынаинтя ноастрэ.” Ши слуга а трекут ынаинте. „Опреште-те акум”, а зис ярэшь Самуел, „ши-ць вой фаче куноскут кувынтул луй Думнезеу.”
