< Πετρου Α΄ 3 >
1 Ομοίως αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινές απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου διά της διαγωγής των γυναικών,
Again, you married women should submit to your husbands, so that if any of them reject the message, they may, apart from the message, be won over, by the conduct of their wives,
2 αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας.
as they see your pure, reverent conduct.
3 Των οποίων ο στολισμός ας ήναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων ή της ενδύσεως των ιματίων,
Yours should be, not the external adornment of the arrangement of the hair, the wearing of jewellery, or the putting on of dresses,
4 αλλ' ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας, κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον.
but the inner life with the imperishable beauty of a quiet and gentle spirit; for this is very precious in God’s sight.
5 Διότι ούτω ποτέ και αι άγιαι γυναίκες αι ελπίζουσαι επί τον Θεόν εστόλιζον εαυτάς, υποτασσόμεναι εις τους άνδρας αυτών,
It was by this that the holy women of old, who rested their hopes on God, adorned themselves; submitting to their husbands,
6 καθώς η Σάρρα υπήκουσεν εις τον Αβραάμ, καλούσα αυτόν κύριον· της οποίας σεις εγεννήθητε τέκνα, αγαθοποιούσαι και μη φοβούμεναι μηδεμίαν πτόησιν.
as Sarah did, who obeyed Abraham, and called him master. And you are her true children, as long as you live good lives, and let nothing terrify you.
7 Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκάς σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής, διά να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί σας.
Again, those of you who are married men should live considerately with their wives, showing due regard to their sex, as physically weaker than their own, and not forgetting that they share with you in the gift of life. Then you will be able to pray without hindrance.
8 Τελευταίον δε, γίνεσθε πάντες ομόφρονες, συμπαθείς, φιλάδελφοι, εύσπλαγχνοι, φιλόφρονες,
Lastly, you should all be united, sympathetic, full of love for each other, kind-hearted, humble-minded;
9 μη αποδίδοντες κακόν αντί κακού ή λοιδορίαν αντί λοιδορίας, αλλά το εναντίον ευλογούντες, επειδή εξεύρετε ότι εις τούτο προσεκλήθητε, διά να κληρονομήσητε ευλογίαν.
never returning evil for evil, or abuse for abuse, but, on the contrary, blessing. It was to this that you were called – to obtain a blessing!
10 Διότι Όστις θέλει να αγαπά την ζωήν και ίδη ημέρας αγαθάς ας παύση την γλώσσαν αυτού από κακού και τα χείλη αυτού από του να λαλώσι δόλον,
“The person who wants to enjoy life and see happy days – they should keep their tongue from evil and their lips from deceitful words,
11 ας εκκλίνη από κακού και ας πράξη αγαθόν, ας ζητήση ειρήνην και ας ακολουθήση αυτήν·
they should turn from evil and do good, They should seek for peace and follow after it;
12 διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι επί τους δικαίους και τα ώτα αυτού εις την δέησιν αυτών, το δε πρόσωπον του Κυρίου είναι κατά των πραττόντων κακά.
For the eyes of the Lord are on the righteous, and his ears are attentive to their prayers, but the face of the Lord is set against those who do wrong.”
13 Και τις θέλει σας κακοποιήσει, εάν γείνητε μιμηταί του αγαθού;
Who, indeed, is there to harm you, if you prove yourselves to be eager for what is good?
14 Αλλ' εάν και πάσχητε διά την δικαιοσύνην, είσθε μακάριοι· τον δε φόβον αυτών μη φοβηθήτε μηδέ ταραχθήτε,
Even if you should suffer for righteousness, count yourselves blessed! “Do not let people terrify you, or allow yourselves to be dismayed.”
15 αλλά αγιάσατε Κύριον τον Θεόν εν ταις καρδίαις υμών, και εστέ πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν,
Revere the Christ as Lord in your hearts; always ready to give an answer to anyone who asks your reason for the hope that you cherish, but giving it with courtesy and respect,
16 έχοντες συνείδησιν αγαθήν, ίνα, ενώ σας καταλαλώσιν ως κακοποιούς, καταισχυνθώσιν οι συκοφαντούντες την καλήν σας εν Χριστώ διαγωγήν.
and keeping your consciences clear, so that, whenever you are maligned, those who vilify your good and Christian conduct may be put to shame.
17 Διότι καλήτερον να πάσχητε, εάν ήναι ούτω το θέλημα του Θεού, αγαθοποιούντες παρά κακοποιούντες.
It is better that you should suffer, if that should be God’s will, for doing right, than for doing wrong.
18 Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τας αμαρτίας, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, διά να φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς μεν κατά την σάρκα, ζωοποιηθείς δε διά του πνεύματος·
For Christ himself died to atone for sins once for all – the good on behalf of the bad – that he might bring you to God; his body being put to death, but his spirit entering on new life.
19 διά του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή,
And it was then that he went and preached to the imprisoned spirits,
20 τα οποία ηπείθησάν ποτέ, ότε η μακροθυμία του Θεού επρόσμενέ ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι, τουτέστιν οκτώ, ψυχαί διεσώθησαν δι' ύδατος.
who once were disobedient, at the time when God patiently waited, in the days of Noah, while the ark was being prepared; in which some few lives, eight in all, were saved by means of water.
21 Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον, ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν, διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού,
And baptism, which this foreshadowed, now saves you – not the mere cleansing of the body, but the search of a clear conscience after God – through the resurrection of Jesus Christ,
22 όστις είναι εν δεξιά του Θεού πορευθείς εις τον ουρανόν, και εις ον υπετάχθησαν άγγελοι και εξουσίαι και δυνάμεις.
who has gone into heaven, and is at God’s right hand, where angels and archangels and the powers of heaven now yield submission to him.