Πετρου Α΄ 2
1 Απορρίψαντες λοιπόν πάσαν κακίαν και πάντα δόλον και υποκρίσεις και φθόνους και πάσας καταλαλιάς,
Débarrassez-vous donc de toute méchanceté, de toute fausseté, dissimulation, jalousie et médisance; semblables à des enfants nouveau-nés,
2 επιποθήσατε ως νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα, διά να αυξηθήτε δι' αυτού,
désirez vivement le lait pur (je parle au sens spirituel), afin de croître par lui pour le salut,
3 επειδή εγεύθητε ότι αγαθός ο Κύριος.
si: «Vous avez goûté que le Seigneur est doux, »
4 Εις τον οποίον προσερχόμενοι, ως εις λίθον ζώντα, υπό μεν των ανθρώπων αποδεδοκιμασμένον, παρά δε τω Θεώ εκλεκτόν, έντιμον,
Approchez-vous de lui «pierre» vivante, «rejetée» par les hommes, mais aux yeux de Dieu, «choisie», «précieuse»,
5 και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, διά να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας ευπροσδέκτους εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού·
et alors vous, comme des pierres vivantes, édifiez-vous vous-mêmes en maison spirituelle, formez un saint clergé, qui offre des sacrifices spirituels, agréables à Dieu par Jésus-Christ.
6 διά τούτο και περιέχεται εν τη γραφή· Ιδού, θέτω εν Σιών λίθον ακρογωνιαίον, εκλεκτόν, έντιμον, και ο πιστεύων επ' αυτόν δεν θέλει καταισχυνθή.
On lit en effet dans l'Écriture: «Voici que je place en Sion une pierre, Une pierre d'angle choisie et précieuse, Et celui qui aura confiance en elle ne sera pas déçu.»
7 Εις εσάς λοιπόν τους πιστεύοντας είναι η τιμή, εις δε τους απειθούντας ο λίθος, τον οποίον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος έγεινε κεφαλή γωνίας
Ainsi donc à vous, croyants, l'honneur; quant aux incrédules: «La pierre rejetée par les constructeurs Est devenue la principale pierre d'angle, »
8 και λίθος προσκόμματος και πέτρα σκανδάλου· οίτινες προσκόπτουσιν εις τον λόγον, όντες απειθείς, εις το οποίον και ήσαν προσδιωρισμένοι·
et: «Une pierre d'achoppement, Un roc qui fait tomber»; Ils s'y heurtent pour n'avoir pas cru à la parole et c'est à cela qu'ils sont destinés.
9 σεις όμως είσθε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, διά να εξαγγείλητε τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού φώς·
Mais vous, vous êtes «une race élue, un clergé royal, une nation sainte, un peuple que Dieu s'est acquis pour que vous annonciez les mérites» de Celui qui vous a appelés des ténèbres à son admirable lumière;
10 οι ποτέ μη όντες λαός, τώρα δε λαός του Θεού, οι ποτέ μη ηλεημένοι, τώρα δε ελεηθέντες.
vous qui, autrefois, «ne formiez pas un peuple», vous êtes maintenant: «un peuple de Dieu», vous qui: «n'aviez pas obtenu miséricorde», vous avez maintenant «obtenu miséricorde».
11 Αγαπητοί, σας παρακαλώ ως ξένους και παρεπιδήμους, να απέχητε από των σαρκικών επιθυμιών, αίτινες στρατεύονται κατά της ψυχής,
Mes bien-aimés, je vous exhorte comme des étrangers et des expatriés: Gardez-vous des passions sensuelles qui font la guerre à l'âme;
12 να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα ενώ σας καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ των καλών έργων, όταν ίδωσιν αυτά, δοξάσωσι τον Θεόν εν τη ημέρα της επισκέψεως.
conduisez-vous bien au milieu des païens, et alors, voyant que ces choses dont ils vous accusent à tort, vous traitant de malfaiteurs, sont, examinées de près, de bonnes oeuvres, ils rendront gloire à Dieu au jour de sa «visitation»
13 Υποτάχθητε λοιπόν εις πάσαν ανθρωπίνην διάταξιν διά τον Κύριον· είτε εις βασιλέα, ως υπερέχοντα,
Soumettez-vous, à cause du Seigneur, à toutes les autorités instituées par les hommes; au roi, comme au souverain;
14 είτε εις ηγεμόνας, ως δι' αυτού πεμπομένους εις εκδίκησιν μεν κακοποιών, έπαινον δε αγαθοποιών·
aux gouverneurs, comme délégués par lui pour châtier les malfaiteurs et approuver les gens de bien.
15 διότι ούτως είναι το θέλημα του Θεού, αγαθοποιούντες να αποστομόνητε την αγνωσίαν των αφρόνων ανθρώπων·
C'est la volonté de Dieu que, par votre bonne conduite, vous imposiez silence aux insensés qui vous méconnaissent.
16 ως ελεύθεροι, και μη ως έχοντες την ελευθερίαν επικάλυμμα της κακίας, αλλ' ως δούλοι του Θεού.
Comportez-vous en hommes libres, non en, hommes dont la liberté n'est qu'un voile qui cache le vice, mais en serviteurs de Dieu.
17 Πάντας τιμήσατε, την αδελφότητα αγαπάτε, τον Θεόν φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε.
Soyez respectueux pour tout le monde, aimez les frères, craignez Dieu, respectez le roi.
18 Οι οικέται υποτάσσεσθε εν παντί φόβω εις τους κυρίους σας, ου μόνον εις τους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και εις τους διεστραμμένους.
Domestiques, soyez en toutes choses soumis à vos maîtres avec crainte, non seulement à ceux qui sont bons et humains, mais aussi à ceux qui sont méchants.
19 Διότι τούτο είναι χάρις, το να υποφέρη τις λύπας διά την εις τον Θεόν συνείδησιν, πάσχων αδίκως.
C'est une grâce d'endurer des peines et de souffrir injustement par motif de conscience et pour Dieu.
20 Διότι ποία δόξα είναι, εάν αμαρτάνοντες και ραπιζόμενοι υπομένητε; εάν όμως αγαθοποιούντες και πάσχοντες υπομένητε, τούτο είναι χάρις παρά τω Θεώ.
Quel est votre mérite, si, après avoir commis une faute, vous supportez patiemment les soufflets? Mais si, après avoir fait le bien, vous supportez patiemment la souffrance, voilà qui est une grâce aux yeux de Dieu;
21 Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού·
et c'est à cela que vous avez été appelés. Car le Christ aussi a souffert pour vous; il vous a laissé un exemple pour que vous suiviez ses traces;
22 όστις αμαρτίαν δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού.
«Lui qui n'a pas commis de péché Et dans la bouche duquel il ne s'est trouvé aucune fraude.»
23 Όστις λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως·
Outragé, il n'a pas rendu l'outrage; maltraité, il n'a point fait de menaces; il a remis sa cause à Celui qui juge avec justice,
24 όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, διά να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη, αποθανόντες κατά τας αμαρτίας· με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε.
et c'est lui «qui a porté nos péchés» en son corps sur le bois, afin que, morts au péché, nous vivions pour la justice; c'est lui dont «les plaies vous ont guéris».
25 Διότι υπήρχετε ως πρόβατα πλανώμενα, αλλά τώρα επεστράφητε εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών σας.
Vous alliez «çà et là comme des brebis» et maintenant vous êtes revenus vers le berger et le gardien de vos âmes.
