Προς Κορινθιους Α΄ 1
1 Παύλος, προσκεκλημένος απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού, και Σωσθένης ο αδελφός,
yAvantaH pavitrA lokAH sveSAm asmAkaJca vasatisthAneSvasmAkaM prabho ryIzoH khrISTasya nAmnA prArthayante taiH sahAhUtAnAM khrISTena yIzunA pavitrIkRtAnAM lokAnAM ya IzvarIyadharmmasamAjaH karinthanagare vidyate
2 προς την εκκλησίαν του Θεού την ούσαν εν Κορίνθω, τους ηγιασμένους εν Χριστώ Ιησού, τους προσκεκλημένους αγίους, μετά πάντων των επικαλουμένων εν παντί τόπω το όνομα Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών, αυτών τε και ημών·
taM pratIzvarasyecchayAhUto yIzukhrISTasya preritaH paulaH sosthininAmA bhrAtA ca patraM likhati|
3 χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.
asmAkaM pitrezvareNa prabhunA yIzukhrISTena ca prasAdaH zAntizca yuSmabhyaM dIyatAM|
4 Ευχαριστώ πάντοτε εις τον Θεόν μου διά σας, διά την χάριν του Θεού την δοθείσαν εις εσάς διά του Ιησού Χριστού·
Izvaro yIzukhrISTena yuSmAn prati prasAdaM prakAzitavAn, tasmAdahaM yuSmannimittaM sarvvadA madIyezvaraM dhanyaM vadAmi|
5 ότι κατά πάντα επλουτίσθητε δι' αυτού, κατά πάντα λόγον και πάσαν γνώσιν,
khrISTasambandhIyaM sAkSyaM yuSmAkaM madhye yena prakAreNa sapramANam abhavat
6 καθώς η μαρτυρία του Χριστού εστηρίχθη μεταξύ σας,
tena yUyaM khrISTAt sarvvavidhavaktRtAjJAnAdIni sarvvadhanAni labdhavantaH|
7 ώστε δεν μένετε οπίσω εις ουδέν χάρισμα, προσμένοντες την αποκάλυψιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού·
tato'smatprabho ryIzukhrISTasya punarAgamanaM pratIkSamANAnAM yuSmAkaM kasyApi varasyAbhAvo na bhavati|
8 όστις και θέλει σας στηρίξει έως τέλους αμέμπτους εν τη ημέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
aparam asmAkaM prabho ryIzukhrISTasya divase yUyaM yannirddoSA bhaveta tadarthaM saeva yAvadantaM yuSmAn susthirAn kariSyati|
9 Πιστός ο Θεός, διά του οποίου προσεκλήθητε εις το να ήσθε συγκοινωνοί του Υιού αυτού Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.
ya IzvaraH svaputrasyAsmatprabho ryIzukhrISTasyAMzinaH karttuM yuSmAn AhUtavAn sa vizvasanIyaH|
10 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην.
he bhrAtaraH, asmAkaM prabhuyIzukhrISTasya nAmnA yuSmAn vinaye'haM sarvvai ryuSmAbhirekarUpANi vAkyAni kathyantAM yuSmanmadhye bhinnasaGghAtA na bhavantu manovicArayoraikyena yuSmAkaM siddhatvaM bhavatu|
11 Διότι εφανερώθη εις εμέ παρά των εκ της οικογενείας της Χλόης, περί υμών, αδελφοί μου, ότι είναι έριδες μεταξύ σας·
he mama bhrAtaro yuSmanmadhye vivAdA jAtA iti vArttAmahaM kloyyAH parijanai rjJApitaH|
12 λέγω δε τούτο, διότι έκαστος από σας λέγει· Εγώ μεν είμαι του Παύλου, εγώ δε του Απολλώ, εγώ δε του Κηφά, εγώ δε του Χριστού.
mamAbhipretamidaM yuSmAkaM kazcit kazcid vadati paulasya ziSyo'ham ApalloH ziSyo'haM kaiphAH ziSyo'haM khrISTasya ziSyo'hamiti ca|
13 Διεμερίσθη ο Χριστός; μήπως ο Παύλος εσταυρώθη διά σας; ή εις το όνομα του Παύλου εβαπτίσθητε;
khrISTasya kiM vibhedaH kRtaH? paulaH kiM yuSmatkRte kruze hataH? paulasya nAmnA vA yUyaM kiM majjitAH?
14 Ευχαριστώ εις τον Θεόν ότι ουδένα από σας εβάπτισα, ειμή Κρίσπον και Γάϊον,
kriSpagAyau vinA yuSmAkaM madhye'nyaH ko'pi mayA na majjita iti hetoraham IzvaraM dhanyaM vadAmi|
15 διά να μη είπη τις ότι εις το όνομά μου εβάπτισα.
etena mama nAmnA mAnavA mayA majjitA iti vaktuM kenApi na zakyate|
16 Εβάπτισα δε και τον οίκον του Στεφανά· εκτός τούτων δεν εξεύρω εάν εβάπτισα άλλον τινά.
aparaM stiphAnasya parijanA mayA majjitAstadanyaH kazcid yanmayA majjitastadahaM na vedmi|
17 Διότι δεν με απέστειλεν ο Χριστός διά να βαπτίζω, αλλά διά να κηρύττω το ευαγγέλιον, ουχί εν σοφία λόγου, διά να μη ματαιωθή ο σταυρός του Χριστού.
khrISTenAhaM majjanArthaM na preritaH kintu susaMvAdasya pracArArthameva; so'pi vAkpaTutayA mayA na pracAritavyaH, yatastathA pracArite khrISTasya kruze mRtyuH phalahIno bhaviSyati|
18 Διότι ο λόγος του σταυρού εις μεν τους απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμις Θεού.
yato heto rye vinazyanti te tAM kruzasya vArttAM pralApamiva manyante kiJca paritrANaM labhamAneSvasmAsu sA IzvarIyazaktisvarUpA|
19 Επειδή είναι γεγραμμένον· Θέλω απολέσει την σοφίαν των σοφών, και θέλω αθετήσει την σύνεσιν των συνετών.
tasmAditthaM likhitamAste, jJAnavatAntu yat jJAnaM tanmayA nAzayiSyate| vilopayiSyate tadvad buddhi rbaddhimatAM mayA||
20 Που ο σοφός; που ο γραμματεύς; που ο συζητητής του αιώνος τούτου; δεν εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου; (aiōn g165)
jJAnI kutra? zAstrI vA kutra? ihalokasya vicAratatparo vA kutra? ihalokasya jJAnaM kimIzvareNa mohIkRtaM nahi? (aiōn g165)
21 Διότι επειδή εν τη σοφία του Θεού ο κόσμος δεν εγνώρισε τον Θεόν διά της σοφίας, ηυδόκησεν ο Θεός διά της μωρίας του κηρύγματος να σώση τους πιστεύοντας.
Izvarasya jJAnAd ihalokasya mAnavAH svajJAnenezvarasya tattvabodhaM na prAptavantastasmAd IzvaraH pracArarUpiNA pralApena vizvAsinaH paritrAtuM rocitavAn|
22 Επειδή και οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν,
yihUdIyalokA lakSaNAni didRkSanti bhinnadezIyalokAstu vidyAM mRgayante,
23 ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον, εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον, εις δε τους Έλληνας μωρίαν,
vayaJca kruze hataM khrISTaM pracArayAmaH| tasya pracAro yihUdIyai rvighna iva bhinnadezIyaizca pralApa iva manyate,
24 εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένους, Ιουδαίους τε και Έλληνας, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν·
kintu yihUdIyAnAM bhinnadezIyAnAJca madhye ye AhUtAsteSu sa khrISTa IzvarIyazaktirivezvarIyajJAnamiva ca prakAzate|
25 διότι το μωρόν του Θεού είναι σοφώτερον των ανθρώπων, και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερον των ανθρώπων.
yata Izvare yaH pralApa Aropyate sa mAnavAtiriktaM jJAnameva yacca daurbbalyam Izvara Aropyate tat mAnavAtiriktaM balameva|
26 Επειδή βλέπετε την πρόσκλησίν σας, αδελφοί, ότι είσθε ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς.
he bhrAtaraH, AhUtayuSmadgaNo yaSmAbhirAlokyatAM tanmadhye sAMsArikajJAnena jJAnavantaH parAkramiNo vA kulInA vA bahavo na vidyante|
27 Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τα ισχυρά,
yata Izvaro jJAnavatastrapayituM mUrkhalokAn rocitavAn balAni ca trapayitum Izvaro durbbalAn rocitavAn|
28 και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, διά να καταργήση τα όντα,
tathA varttamAnalokAn saMsthitibhraSTAn karttum Izvaro jagato'pakRSTAn heyAn avarttamAnAMzcAbhirocitavAn|
29 διά να μη καυχηθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού.
tata Izvarasya sAkSAt kenApyAtmazlAghA na karttavyA|
30 Αλλά σεις είσθε εξ αυτού εν Χριστώ Ιησού, όστις εγενήθη εις ημάς σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις·
yUyaJca tasmAt khrISTe yIzau saMsthitiM prAptavantaH sa IzvarAd yuSmAkaM jJAnaM puNyaM pavitratvaM muktizca jAtA|
31 ώστε, καθώς είναι γεγραμμένον, Ο καυχώμενος εν Κυρίω ας καυχάται.
ataeva yadvad likhitamAste tadvat, yaH kazcit zlAghamAnaH syAt zlAghatAM prabhunA sa hi|
