Προς Κορινθιους Α΄ 13
1 Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
Ie mirehake am-pamele’ ondaty naho anjely iraho fe tsy amam-pikokoañe le feon-torisìke mikontsiañe naho fikatsakatsañan-kantsàñe avao.
2 Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν.
Ie mahafitoky naho maharendreke ze hene mietake naho ze atao hilala vaho lifo-patokisañe mahaveve vohitse f’ie tsy aman-koko, le kafoake.
3 Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω, και εάν παραδώσω το σώμα μου διά να καυθώ, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Naho koàheko o varakoo hamahànako o rarakeo mbore afoeko ho foreheteñe ty sandriko, f’ie tsy aman-koko, le tsy mahasoa ahy.
4 Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται,
Mahaliñe ty koko naho matarike, tsy mamarahy ty koko, tsy miebotsebotse ty koko vaho tsy mirengevoke;
5 δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν,
tsy mijaranjaràñe, tsy mipay ty aze, tsy mora boseke, tsy mitorifike;
6 δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν·
tsy ifalea’e ty hatsivokarañe, fe irebeha’e ty hatò;
7 πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
Hene vavè’e, fonga iantofa’e, songa tamàe’e, sindre ifeaha’e.
8 Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει· τα άλλα όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή· είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει· είτε γνώσις, θέλει καταργηθή.
Tsy milesa ty koko; fe hihelañe ty fitokiañe, le hijihetse ty filikolikoañe, vaho hasaok’ añe ty hilala.
9 Διότι κατά μέρος γινώσκομεν και κατά μέρος προφητεύομεν·
Mahafohiñe ty ila’e tika vaho mitoky ty pila’e.
10 όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.
Fe naho miboak’ eo ty fonitse, le himosaoñe añe o am-paha’eo.
11 Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.
Ie niajaja iraho, nirehake hoe ajaja, nandrèndreke hoe ajaja, nitsakore hoe ajaja; izaho bey le nadòko o hajajàñeo.
12 Διότι τώρα βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον· τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.
Henaneo mahaisake hoe an-ketsoro malompolompo; ie añe, hifampiatre-daharañe. Maharendreke ty ila’e iraho henaneo, f’ie añe ro hahafohiñe hambañe amy te arofoanañe.
13 Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.
Sehanga’e henaneo, ty fatokisañe, ty fitamàñe, ty fikokoañe, i telo rezay; fe lohà’e ty fikokoañe.
