Προς Κορινθιους Α΄ 12
1 Περί δε των πνευματικών, αδελφοί, δεν θέλω να αγνοήτε.
Now concerning spiritual gifts, brethren, I would not have you ignorant.
2 Εξεύρετε ότι ήσθε εθνικοί, συρόμενοι όπως εσύρεσθε προς τα είδωλα τα άφωνα.
Ye know, that when ye were gentiles, ye were carried away to dumb idols, as ye happened to be led;
3 Διά τούτο σας γνωστοποιώ ότι ουδείς λαλών διά Πνεύματος Θεού λέγει ανάθεμα τον Ιησούν, και ουδείς δύναται να είπη Κύριον Ιησούν, ειμή διά Πνεύματος Αγίου.
wherefore I give you to understand that no one speaking by the Spirit of God saith, Accursed be Jesus; and that no one can say, Jesus is Lord, but by the Holy Spirit.
4 Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως το αυτό·
Now there are diversities of gifts, but the same Spirit;
5 είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός·
and there are diversities of services, but the same Lord;
6 είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι.
and there are diversities of operations, but it is the same God who worketh all things in all.
7 Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον.
But the manifestation of the Spirit is given to each one for the good of others.
8 Διότι εις άλλον μεν δίδεται διά του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό Πνεύμα,
For to one is given by the Spirit the word of wisdom; to another the word of knowledge, according to the same Spirit;
9 εις άλλον δε πίστις διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε χαρίσματα ιαμάτων διά του αυτού Πνεύματος,
to another faith, by the same Spirit; to another the gifts of healing, by the one Spirit;
10 εις άλλον δε ενέργειαι θαυμάτων, εις άλλον δε προφητεία, εις άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, εις άλλον δε είδη γλωσσών, εις άλλον δε ερμηνεία γλωσσών.
to another the working of miracles, to another prophecy, to another discerning of spirits, to another divers kinds of tongues, to another the interpretation of tongues.
11 Πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει.
But all these worketh the one and self-same Spirit, allotting to each one severally as it will.
12 Διότι καθώς το σώμα είναι εν και έχει μέλη πολλά, πάντα δε τα μέλη του σώματος του ενός, πολλά όντα, είναι εν σώμα, ούτω και ο Χριστός·
For as the body is one, and hath many members, and all the members of the body, being many, are one body, so it is with Christ.
13 διότι ημείς πάντες διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εις εν Πνεύμα εποτίσθημεν.
For by one Spirit we were all baptized into one body, whether Jews or Greeks, whether slaves or freemen; and were all made to drink one Spirit.
14 Διότι το σώμα δεν είναι εν μέλος, αλλά πολλά.
For the body also is not one member, but many.
15 Εάν είπη ο πους, Επειδή δεν είμαι χειρ, δεν είμαι εκ του σώματος, διά τούτο τάχα δεν είναι εκ του σώματος;
If the foot say, Because I am not a hand, I am not of the body, is it for this reason not of the body?
16 Και εάν είπη το ωτίον, Επειδή δεν είμαι οφθαλμός, δεν είμαι εκ του σώματος, διά τούτο δεν είναι τάχα εκ του σώματος;
And if the ear say, Because I am not an eye, I am not of the body, is it for this reason not of the body?
17 Εάν όλον το σώμα ήναι οφθαλμός, που η ακοή; Εάν όλον ακοή, που η όσφρησις;
If the whole body were an eye, where would be the hearing? If the whole were hearing, where would be the smelling?
18 Αλλά τώρα ο Θεός έθεσε τα μέλη εν έκαστον αυτών εις το σώμα καθώς ηθέλησεν.
But as it is, God set the members every one of them in the body, as it pleased him.
19 Εάν όμως πάντα ήσαν εν μέλος, που το σώμα;
And if they were all one member, where would be the body?
20 Αλλά τώρα είναι μεν πολλά μέλη, εν όμως σώμα.
But now there are, indeed, many members, but one body.
21 Και δεν δύναται ο οφθαλμός να είπη προς την χείρα· Δεν έχω χρείαν σου· ή πάλιν η κεφαλή προς τους πόδας· Δεν έχω χρείαν υμών.
And the eye cannot say to the hand, I have no need of thee; nor, again, the head to the feet, I have no need of you.
22 Αλλά πολύ περισσότερον τα μέλη του σώματος, τα οποία φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, ταύτα είναι αναγκαία,
Nay, still more, those members of the body which seem to be weak, are necessary;
23 και εκείνα τα οποία νομίζομεν ότι είναι τα ατιμότερα του σώματος, εις ταύτα αποδίδομεν τιμήν περισσοτέραν, και τα άσχημα ημών έχουσι περισσοτέραν ευσχημοσύνην·
and what we think to be less honorable parts of the body, upon these we bestow more abundant honor; and our unseemly parts have more abundant seemliness;
24 τα δε ευσχήμονα ημών δεν έχουσι χρείαν. Αλλ' ο Θεός συνεκέρασε το σώμα, δώσας περισσοτέραν τιμήν εις το ευτελέστερον,
while our seemly parts have no need. But God so put the body together, as to give special honor to that part which lacked,
25 διά να μη ήναι σχίσμα εν τω σώματι, αλλά να φροντίζωσι τα μέλη το αυτό υπέρ αλλήλων.
that there might be no schism in the body, but that the members should have the same care one for another.
26 Και είτε πάσχει εν μέλος, πάντα τα μέλη συμπάσχουσιν· είτε τιμάται εν μέλος, πάντα τα μέλη συγχαίρουσι.
And so if one member suffereth, all the members suffer with it; or if one member is honored, all the members rejoice with it.
27 Και σεις είσθε σώμα Χριστού και μέλη κατά μέρος.
Now ye are the body of Christ, and members individually. And
28 Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, βοηθείας, κυβερνήσεις, είδη γλωσσών.
God appointed some in the church to be, in the first place, apostles, in the second place, prophets, in the third place, teachers, then miracles, then gifts of healing, those of helping and of governing, divers kinds of tongues. Are all apostles?
29 Μη πάντες είναι απόστολοι; μη πάντες προφήται; μη πάντες διδάσκαλοι; μη πάντες ενεργούσι θαύματα;
Are all prophets? Are all teachers? Are all workers of miracles?
30 μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων; μη πάντες λαλούσι γλώσσας; μη πάντες διερμηνεύουσι;
Have all the gifts of healing? Do all speak with tongues? Do all interpret?
31 Ζητείτε δε μετά ζήλου τα καλήτερα χαρίσματα. Και έτι πολύ υπερέχουσαν οδόν σας δεικνύω.
But desire earnestly the greater gifts. And furthermore I show you by far the most excellent way.
