Παραλειπομένων Αʹ 5

1 Οι δε υιοί του Ρουβήν πρωτοτόκου του Ισραήλ, διότι ούτος ήτο ο πρωτότοκος· επειδή όμως εμίανε την κοίτην του πατρός αυτού, τα πρωτοτόκια αυτού εδόθησαν εις τους υιούς του Ιωσήφ, υιού του Ισραήλ· πλην ουχί διά να έχη τα πρωτοτόκια ως προς την γενεαλογίαν·

رئوبین پسر ارشد اسرائیل بود. اما حق ارشد بودن رئوبین از او گرفته شد و به پسران برادر ناتنی‌اش یوسف داده شد، چون رئوبین با مُتعه پدر خود همبستر شده، پدر خود را بی‌حرمت کرد. از این رو، در نسب نامه، نام رئوبین به عنوان پسر ارشد ذکر نشده است.

2 διότι ο Ιούδας υπερίσχυσεν υπέρ τους αδελφούς αυτού, ώστε εξ αυτού να εξέλθη ο ηγούμενος· τα πρωτοτόκια όμως ήσαν του Ιωσήφ·

هر چند یهودا در بین برادرانش از همه قویتر بود و از میان قبیلهٔ او یک رهبر برخاست، ولی حق ارشد بودن به یوسف تعلق گرفت.

3 οι υιοί του Ρουβήν πρωτοτόκου του Ισραήλ ήσαν Ανώχ και Φαλλού, Εσρών και Χαρμί.

اینها پسران رئوبین (پسر بزرگ یعقوب) بودند: حنوک، فلو، حصرون و کرمی.

4 υιοί του Ιωήλ, Σεμαΐας υιός τούτου, Γωγ υιός τούτου, Σιμεΐ υιός τούτου,

اینها اعقاب یوئیل هستند: شمعیا، جوج، شمعی،

5 Μιχά υιός τούτου, Ρεαΐα υιός τούτου, Βάαλ υιός τούτου,

میکا، رایا، بعل

6 Βεηρά υιός τούτου, τον οποίον μετώκισεν ο Θελγάθ-φελνασάρ βασιλεύς της Ασσυρίας· ούτος ήτο ο αρχηγός των Ρουβηνιτών.

و بئیره. بئیره رئیس قبیلهٔ رئوبین بود که تغلت فلاسر، پادشاه آشور او را اسیر کرد و برد.

7 Και των αδελφών αυτού κατά τας συγγενείας αυτών, ότε η γενεαλογία των γενεών αυτών απηριθμήθη, οι αρχηγοί ήσαν Ιεϊήλ και Ζαχαρίας,

سران طوایف رئوبین که نامشان در نسب نامه نوشته شد اینها بودند: یعی‌ئیل، زکریا، بالع (پسر عزاز، نوهٔ شامع و نبیرهٔ یوئیل). رئوبینی‌ها در منطقه‌ای که بین عروعیر، نبو و بعل معون قرار دارد، ساکن شدند.

8 και Βελά ο υιός του Αζάζ, υιού του Σεμά, υιού του Ιωήλ· ούτος κατώκησεν εν Αροήρ και έως Νεβώ και Βάαλ-μεών·

9 και προς ανατολάς κατώκησεν έως της εισόδου της ερήμου από του Ευφράτου ποταμού· διότι τα κτήνη αυτών είχον πληθυνθή εν τη γη Γαλαάδ.

گله‌های آنها در زمین جلعاد زیاد شده بود و از این جهت از طرف شرق تا حاشیه صحرا که به کنار رود فرات می‌رسید، سرزمین خود را وسعت دادند.

10 Και εν ταις ημέραις του Σαούλ έκαμον πόλεμον προς τους Αγαρηνούς, οίτινες έπεσον διά της χειρός αυτών· και κατώκησαν εν ταις σκηναίς αυτών καθ' όλον το ανατολικόν της Γαλαάδ.

در زمان سلطنت شائول، مردان رئوبین به حاجریان حمله بردند و آنها را شکست دادند و در خیمه‌های آنها، در حاشیهٔ شرقی جلعاد، ساکن شدند.

11 Και οι υιοί του Γαδ κατώκησαν κατέναντι αυτών, εν τη γη Βασάν έως Σαλχά·

قبیلهٔ جاد در سمت شمال قبیلهٔ رئوبین، در سرزمین باشان تا سرحد سلخه ساکن بودند.

12 Ιωήλ ο αρχηγός και Σαφάμ ο δεύτερος, και Ιαναΐ και Σαφάτ, εν Βασάν.

رئیس قبیلهٔ جاد یوئیل نام داشت و شافام، یعنای و شافاط از بزرگان قبیله بودند.

13 Και οι αδελφοί αυτών εκ του οίκου των πατέρων αυτών ήσαν, Μιχαήλ και Μεσουλλάμ και Σεβά και Ιωράμ και Ιαχάν και Ζιέ και Έβερ, επτά.

بستگان ایشان، یعنی سران هفت طایفه، اینها بودند: میکائیل، مشلام، شبع، یورای، یعکان، زیع و عابر.

14 ούτοι είναι οι υιοί του Αβιχαίλ υιού του Ουρί, υιού του Ιαροά, υιού του Γαλαάδ, υιού του Μιχαήλ, υιού του Ιεσισαΐ, υιού του Ιαδώ, υιού του Βουζ.

این افراد از نسل ابیحایل هستند. (ابیحایل پسر حوری بود، حوری پسر یاروح، یاروح پسر جلعاد، جلعاد پسر میکائیل، میکائیل پسر یشیشای، یشیشای پسر یحدو، و یحدو پسر بوز.)

15 Αχί ο υιός του Αβδιήλ, υιού του Γουνί, ήτο ο αρχηγός του οίκου των πατέρων αυτών.

اخی، پسر عبدی‌ئیل و نوهٔ جونی رئیس این طایفه‌ها بود.

16 Και κατώκησαν εν Γαλαάδ, εν Βασάν και εν ταις κώμαις αυτής, και εν πάσι τοις περιχώροις Σαρών, έως των ορίων αυτών.

این طایفه‌ها در جلعاد (واقع در سرزمین باشان) و اطراف آن و در تمام منطقه سرسبز و خرم شارون زندگی می‌کردند.

17 Πάντες ούτοι απηριθμήθησαν κατά την γενεαλογίαν αυτών εν ταις ημέραις του Ιωθάμ βασιλέως του Ιούδα, και εν ταις ημέραις του Ιεροβοάμ βασιλέως του Ισραήλ.

نسب نامهٔ ایشان در زمان سلطنت یوتام پادشاه یهودا و یربعام پادشاه اسرائیل ثبت شد.

18 Οι υιοί του Ρουβήν και οι Γαδίται και το ήμισυ της φυλής του Μανασσή, εκ των δυνατών, άνδρες φέροντες ασπίδα και μάχαιραν και εντείνοντες τόξον και γεγυμνασμένοι εις πόλεμον, ήσαν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες και επτακόσιοι εξήκοντα, εξερχόμενοι εις πόλεμον.

سپاه مشترک رئوبین، جاد و نصف قبیلهٔ منسی از ۴۴٬۷۶۰ سرباز شجاع و تعلیم دیده و مسلح تشکیل شده بود.

19 Και έκαμνον πόλεμον προς τους Αγαρηνούς και Ιετουραίους και Ναφισαίους και Νοδαβαίους.

آنها به جنگ حاجریان، یطور، نافیش و نوداب رفتند.

20 Και εβοηθήθησαν εναντίον αυτών, και οι Αγαρηνοί παρεδόθησαν εις τας χείρας αυτών και πάντες οι μετ' αυτών· διότι προς τον Θεόν εβόησαν εν τη μάχη, και επήκουσεν αυτών, επειδή ήλπισαν επ' αυτόν.

ایشان دعا کردند و از خدا کمک خواستند و خدا هم به دادشان رسید، زیرا که بر او توکل داشتند. پس حاجریان و متحدان آنان شکست خوردند.

21 Και ηχμαλώτισαν τα κτήνη αυτών, τας καμήλους αυτών πεντήκοντα χιλιάδας, και πρόβατα διακοσίας πεντήκοντα χιλιάδας, και όνους δύο χιλιάδας, και ψυχάς ανθρώπων εκατόν χιλιάδας.

غنایم جنگی که به دست آمد عبارت بود از: ۵۰٬۰۰۰ شتر، ۲۵۰٬۰۰۰ گوسفند، ۲٬۰۰۰ الاغ و ۱۰۰٬۰۰۰ اسیر.

22 Διότι πολλοί έπεσον τεθανατωμένοι, επειδή ο πόλεμος ήτο εκ Θεού. Και κατώκησαν αντ' αυτών έως της μετοικεσίας.

عدهٔ زیادی از دشمنان هم در جنگ کشته شدند، زیرا خدا بر ضد آنها می‌جنگید. پس مردم رئوبین تا زمان تبعیدشان، در سرزمین حاجریان ساکن شدند.

23 Και οι υιοί του ημίσεος της φυλής Μανασσή κατώκησαν εν τη γή· ούτοι ηύξησαν από Βασάν έως Βάαλ-ερμών και Σενείρ και έως του όρους Αερμών·

افراد نصف قبیلهٔ منسی بسیار زیاد بودند و در منطقهٔ واقع در بین باشان، بعل حرمون، سنیر و کوه حرمون ساکن شدند.

24 Ούτοι δε ήσαν οι αρχηγοί του οίκου των πατέρων αυτών· Εφέρ και Ιεσεί και Ελιήλ και Αζριήλ και Ιερεμίας και Ωδουΐας και Ιαδιήλ, άνδρες δυνατοί εν ισχύϊ, άνδρες ονομαστοί, αρχηγοί του οίκου των πατέρων αυτών.

اینها سران طوایف ایشان بودند: عافر، یشعی، الی‌ئیل، عزری‌ئیل، ارمیا، هودویا و یحدی‌ئیل. هر یک از آنها رهبرانی قوی و شجاع و معروف به شمار می‌آمدند،

25 Και εστάθησαν παραβάται κατά του Θεού των πατέρων αυτών και επόρνευσαν κατόπιν των θεών των λαών της γης, τους οποίους ο Θεός ηφάνισεν απ' έμπροσθεν αυτών.

ولی نسبت به خدای اجدادشان وفادار نبودند. آنها بتهای کنعانی‌ها را که خدا آنها را از بین برده بود می‌پرستیدند.

26 Διά τούτο ο Θεός του Ισραήλ διήγειρε το πνεύμα του Φούλ βασιλέως της Ασσυρίας και το πνεύμα του Θελγάθ-φελνασάρ βασιλέως της Ασσυρίας, και μετώκισεν αυτούς, τους Ρουβηνίτας και τους Γαδίτας και το ήμισυ της φυλής του Μανασσή, και έφερεν αυτούς εις Αλά και εις Αβώρ και εις Αρά και εις τον ποταμόν Γωζάν, έως της ημέρας ταύτης.

پس خدای اسرائیل، فول پادشاه آشور را (که به تغلت فلاسر معروف بود) برانگیخت و او به آن سرزمین حمله کرد و مردان رئوبین، جاد و نصف قبیلهٔ منسی را اسیر نمود و آنها را به حلح، خابور، هارا و کنار نهر جوزان برد که تا به امروز در آنجا ساکن هستند.