Προς Ρωμαιους 4
1 τι ουν ερουμεν αβρααμ τον πατερα ημων ευρηκεναι κατα σαρκα
അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് കായികക്രിയയാ കിം ലബ്ധവാൻ ഏതദധി കിം വദിഷ്യാമഃ?
2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προσ τον θεον
സ യദി നിജക്രിയാഭ്യഃ സപുണ്യോ ഭവേത് തർഹി തസ്യാത്മശ്ലാഘാം കർത്തും പന്ഥാ ഭവേദിതി സത്യം, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സമീപേ നഹി|
3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εισ δικαιοσυνην
ശാസ്ത്രേ കിം ലിഖതി? ഇബ്രാഹീമ് ഈശ്വരേ വിശ്വസനാത് സ വിശ്വാസസ്തസ്മൈ പുണ്യാർഥം ഗണിതോ ബഭൂവ|
4 τω δε εργαζομενω ο μισθοσ ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα
കർമ്മകാരിണോ യദ് വേതനം തദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം നഹി കിന്തു തേനോപാർജിതം മന്തവ്യമ്|
5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστισ αυτου εισ δικαιοσυνην
കിന്തു യഃ പാപിനം സപുണ്യീകരോതി തസ്മിൻ വിശ്വാസിനഃ കർമ്മഹീനസ്യ ജനസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ പുണ്യാർഥം ഗണ്യോ ഭവതി|
6 καθαπερ και δαυιδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεοσ λογιζεται δικαιοσυνην χωρισ εργων
അപരം യം ക്രിയാഹീനമ് ഈശ്വരഃ സപുണ്യീകരോതി തസ്യ ധന്യവാദം ദായൂദ് വർണയാമാസ, യഥാ,
7 μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι
സ ധന്യോഽഘാനി മൃഷ്ടാനി യസ്യാഗാംസ്യാവൃതാനി ച|
8 μακαριοσ ανηρ ω ου μη λογισηται κυριοσ αμαρτιαν
സ ച ധന്യഃ പരേശേന പാപം യസ്യ ന ഗണ്യതേ|
9 ο μακαρισμοσ ουν ουτοσ επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ οτι ελογισθη τω αβρααμ η πιστισ εισ δικαιοσυνην
ഏഷ ധന്യവാദസ്ത്വക്ഛേദിനമ് അത്വക്ഛേദിനം വാ കം പ്രതി ഭവതി? ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഃ പുണ്യാർഥം ഗണിത ഇതി വയം വദാമഃ|
10 πωσ ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστια
സ വിശ്വാസസ്തസ്യ ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കിമ് അത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കസ്മിൻ സമയേ പുണ്യമിവ ഗണിതഃ? ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം നഹി കിന്ത്വത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം|
11 και σημειον ελαβεν περιτομησ σφραγιδα τησ δικαιοσυνησ τησ πιστεωσ τησ εν τη ακροβυστια εισ το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιασ εισ το λογισθηναι και αυτοισ την δικαιοσυνην
അപരഞ്ച സ യത് സർവ്വേഷാമ് അത്വക്ഛേദിനാം വിശ്വാസിനാമ് ആദിപുരുഷോ ഭവേത്, തേ ച പുണ്യവത്ത്വേന ഗണ്യേരൻ;
12 και πατερα περιτομησ τοισ ουκ εκ περιτομησ μονον αλλα και τοισ στοιχουσιν τοισ ιχνεσιν τησ πιστεωσ τησ εν τη ακροβυστια του πατροσ ημων αβρααμ
യേ ച ലോകാഃ കേവലം ഛിന്നത്വചോ ന സന്തോ ഽസ്മത്പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് അഛിന്നത്വക് സൻ യേന വിശ്വാസമാർഗേണ ഗതവാൻ തേനൈവ തസ്യ പാദചിഹ്നേന ഗച്ഛന്തി തേഷാം ത്വക്ഛേദിനാമപ്യാദിപുരുഷോ ഭവേത് തദർഥമ് അത്വക്ഛേദിനോ മാനവസ്യ വിശ്വാസാത് പുണ്യമ് ഉത്പദ്യത ഇതി പ്രമാണസ്വരൂപം ത്വക്ഛേദചിഹ്നം സ പ്രാപ്നോത്|
13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι του κοσμου αλλα δια δικαιοσυνησ πιστεωσ
ഇബ്രാഹീമ് ജഗതോഽധികാരീ ഭവിഷ്യതി യൈഷാ പ്രതിജ്ഞാ തം തസ്യ വംശഞ്ച പ്രതി പൂർവ്വമ് അക്രിയത സാ വ്യവസ്ഥാമൂലികാ നഹി കിന്തു വിശ്വാസജന്യപുണ്യമൂലികാ|
14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστισ και κατηργηται η επαγγελια
യതോ വ്യവസ്ഥാവലമ്ബിനോ യദ്യധികാരിണോ ഭവന്തി തർഹി വിശ്വാസോ വിഫലോ ജായതേ സാ പ്രതിജ്ഞാപി ലുപ്തൈവ|
15 ο γαρ νομοσ οργην κατεργαζεται ου γαρ ουκ εστιν νομοσ ουδε παραβασισ
അധികന്തു വ്യവസ്ഥാ കോപം ജനയതി യതോ ഽവിദ്യമാനായാം വ്യവസ്ഥായാമ് ആജ്ഞാലങ്ഘനം ന സമ്ഭവതി|
16 δια τουτο εκ πιστεωσ ινα κατα χαριν εισ το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιστεωσ αβρααμ οσ εστιν πατηρ παντων ημων
അതഏവ സാ പ്രതിജ്ഞാ യദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം ഭവേത് തദർഥം വിശ്വാസമൂലികാ യതസ്തഥാത്വേ തദ്വംശസമുദായം പ്രതി അർഥതോ യേ വ്യവസ്ഥയാ തദ്വംശസമ്ഭവാഃ കേവലം താൻ പ്രതി നഹി കിന്തു യ ഇബ്രാഹീമീയവിശ്വാസേന തത്സമ്ഭവാസ്താനപി പ്രതി സാ പ്രതിജ്ഞാ സ്ഥാസ്നുർഭവതി|
17 καθωσ γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντοσ τουσ νεκρουσ και καλουντοσ τα μη οντα ωσ οντα
യോ നിർജീവാൻ സജീവാൻ അവിദ്യമാനാനി വസ്തൂനി ച വിദ്യമാനാനി കരോതി ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഭൂമേസ്തസ്യേശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സോഽസ്മാകം സർവ്വേഷാമ് ആദിപുരുഷ ആസ്തേ, യഥാ ലിഖിതം വിദ്യതേ, അഹം ത്വാം ബഹുജാതീനാമ് ആദിപുരുഷം കൃത്വാ നിയുക്തവാൻ|
18 οσ παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εισ το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτωσ εσται το σπερμα σου
ത്വദീയസ്താദൃശോ വംശോ ജനിഷ്യതേ യദിദം വാക്യം പ്രതിശ്രുതം തദനുസാരാദ് ഇബ്രാഹീമ് ബഹുദേശീയലോകാനാമ് ആദിപുരുഷോ യദ് ഭവതി തദർഥം സോഽനപേക്ഷിതവ്യമപ്യപേക്ഷമാണോ വിശ്വാസം കൃതവാൻ|
19 και μη ασθενησασ τη πιστει ου κατενοησεν το εαυτου σωμα ηδη νενεκρωμενον εκατονταετησ που υπαρχων και την νεκρωσιν τησ μητρασ σαρρασ
അപരഞ്ച ക്ഷീണവിശ്വാസോ ന ഭൂത്വാ ശതവത്സരവയസ്കത്വാത് സ്വശരീരസ്യ ജരാം സാരാനാമ്നഃ സ്വഭാര്യ്യായാ രജോനിവൃത്തിഞ്ച തൃണായ ന മേനേ|
20 εισ δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δουσ δοξαν τω θεω
അപരമ് അവിശ്വാസാദ് ഈശ്വരസ്യ പ്രതിജ്ഞാവചനേ കമപി സംശയം ന ചകാര;
21 και πληροφορηθεισ οτι ο επηγγελται δυνατοσ εστιν και ποιησαι
കിന്ത്വീശ്വരേണ യത് പ്രതിശ്രുതം തത് സാധയിതും ശക്യത ഇതി നിശ്ചിതം വിജ്ഞായ ദൃഢവിശ്വാസഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയാഞ്ചകാര|
22 διο και ελογισθη αυτω εισ δικαιοσυνην
ഇതി ഹേതോസ്തസ്യ സ വിശ്വാസസ്തദീയപുണ്യമിവ ഗണയാഞ്ചക്രേ|
23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω
പുണ്യമിവാഗണ്യത തത് കേവലസ്യ തസ്യ നിമിത്തം ലിഖിതം നഹി, അസ്മാകം നിമിത്തമപി,
24 αλλα και δι ημασ οισ μελλει λογιζεσθαι τοισ πιστευουσιν επι τον εγειραντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων
യതോഽസ്മാകം പാപനാശാർഥം സമർപിതോഽസ്മാകം പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥഞ്ചോത്ഥാപിതോഽഭവത് യോഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുസ്തസ്യോത്ഥാപയിതരീശ്വരേ
25 οσ παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωσιν ημων
യദി വയം വിശ്വസാമസ്തർഹ്യസ്മാകമപി സഏവ വിശ്വാസഃ പുണ്യമിവ ഗണയിഷ്യതേ|
